cupcake

Fanny siedziała przy jakimś uroczym stoliczku czekając na Lucy i oglądała swoje końcówki włosów, które były idealne, bo przecież przed studniówką była u fryzjera, który je jej przyciął. Pewnie wybrala im po ślicznej babeczce i musiała się powstrzymywać, by nie zjeść obu od razu, bo wyglądały smakowicie, a od śniadania minęło już trochę czasu. Popijała za to herbatę, którą tu sobie kupiła.

Nie mogę nawet myśleć o słodyczach, a one tu się będą obżerać! Zresztą Lucy czekało jeszcze później obżeranie się z Ruby zapewne. Było to wszystko dość zaskakujące, bo dopiero co myślała, że jej dwie przyjaciółki odnalazły mężczyzn swojego życia, a teraz okazało się, że jedna z nich wcale nie. Miała nadzieję, że za to u Fanny wciąż panuje sielanka! Przybyła więc do Cupcake na swoich anielskich skrzydełkach i ucałowała Fanny w policzek na przywitanie.
- Cześćcześćcześć. - powiedziała, ściągając płaszczyk i siadając naprzeciwko dziewczyny. - Mamy tyle do obgadania! - zapowiedziała na początku. Sporo się tego nazbierało.

Uśmiechnęła się szeroko na widok przyjaciółki, bo kupę czasu jej nie widziała, a faktycznie wiele się w jej życiu zmieniło od ostatniego ich spotkania. Odgarnęła swoje włosy za uszy, odstawiając kubeczek na stolik i zaklaskała w dłonie jak zabawkowa małpka z talerzami. - Hej, Lucy! Stęskniłam się za tobą - wyznała jej, by potem złapać za swoją babeczkę, którą w końcu mogła bezkarnie zjeść, nie musząc czekać na dziewczynę. Oblizała paluszka wskazującego z kremu, którym od razu się ubrudziła. Niestety chyba to było u nich rodzinne, że jedli jak zwierzęta. - Faktycznie! Jeszcze nie uwierzysz, co się dzisiaj stało.. Uratowałam dziewictwo Ruby! - Pochwaliła się jej, bo czuła się teraz jak jakaś święta osoba, bo nigdy tak dobrego uczynku nie zrobiła.

Kasowanie długich postów, looooooooove.<3 Już nie pamiętam, co napisałam!
Ach, że ona też cały czas od wejscia tutaj się uśmiechała, bo tak na nią działała obecność przyjaciółki od razu. I jej również się wydawało, ze tyle w jej życiu się zmieniło, ale tak naprawdę tylko spotkała fajnego chłopaka, z którym rozmawiała raz, a w tym samym czasie Fanny zaczęła być w związku! To nieporównywalne.
- Ja za tobą też. I za tymi babeczkami. - zachichotała uroczo, od razu biorąc do ręki babeczkę, pewnie Fanny zamówiła jej ulubioną, bo doskonale wiedziała, jaka to jest. - Uwierzę, bo już o tym wiem! Chciałam ci zresztą za to podziękować. Wiem, że za nią nie przepadasz... chociaż nie rozumiem dlaczego. - oznajmiła. Nie wiedziała, dlaczego Fanny i Ruby nie mogły się ze sobą przyjaźnić, skoro obie przyjaźniły się z Lucy i były tak samo fajne! Poza tym one nie miały mieć wszystkie jakiejś paczki jeszcze z Emily?

A nie wiem w sumie z tą paczką xd. Ale mogą się teraz zacząć przyjaźnić wszystkie, skoro Fanny uratowała Ruby. Nie wiedziała, że informacje tak szybko się rozchodzą, chociaż skoro Ruby z Lucy razem mieszkały w akademiku (z tego co pamiętam) to może dosyć normalne. Wzruszyła ramionami i odgarnęła włosy za uszy, uśmiechając się. - Och, też już sama nie wiem, dlaczego się nie lubimy.. Ale nie masz za co dziękować, powinnaś podziękować Damonowi, bo to on mi uświadomił, że powinnam poinformować Ruby o zamiarach brata. Bez niego pewnie bym się nie odważyła! No i poza tym jeszcze możesz podziękować Brendonowi za to, ze dzisiaj cały ranek męczył mnie gadaniem o tym, jakim to on nie jest podrywaczem i że chce zaliczyć Ruby - wzdrygnęła się na samo wspomnienie o tym. - Czasami nie rozumiem, dlaczego zostałam ukrana takim bratem!

Skoro Fanny uratowała Ruby, to teraz mogą się do siebie przekonać i będą teraz miały słodką paczkę czterech grzecznych dziewczynek! A one nie mieszkały razem w pokoju, bo Lucy z nielubianą przez siebie Grejs, a Ruby właśnie z Emily. Za to Ruby od razu napisała jej smsa o tych rewelacjach, bo dopiero co rozmawiały o Brendonie i ta dosłownie się rozpływała! Lucy miała nadzieję, że to nie ona przyniosła pecha i po rozmowie z Fanny o Damonie też coś się nie zepsuje. Nie chciała, by jej ukochane dziewczynki miały złamane serduszka!
- Ale ja dziękuję tobie, bo to ty jej o wszystkim powiedziałaś. Mimo że prawda boli...... - westchnęla. Smutno jej było razem z Ruby! - Ale na pewno wkrótce znajdzie jakiegoś fajnego chłopaka, który na nią zasługuje. Tak jak ty! - uśmiechnęła się. - Też nie wiem, jak to możliwe, że jesteście spokrewnieni. - pokręciła głową.

Aaaa okej! Grace, Ruby, jeden pies xd. Fanny chyba by popadła w depresję, gdyby coś się zepsuło między nią a Damonem, bo jak na razie ten związek wydawał jej się najlepszym, co mogło się jej przytrafić! Chociaż byli ze sobą dopiero dwa dni. O nie, niedługo będą musieli uczcić swój pierwszy tydzień razem. A potem półtora tygodnia.. Szykują się pracowite czasy. - Naprawdę jej strasznie współczuję, że trafiła akurat na Brendona - westchnęła i pokręciła głową. Brendon powinien się trzymać z jakimiś ladacznicami, a nie delikatnymi dziewczynkami takimi jak Ruby. Dojadła swoją muffinkę, zastanawiając się nad wzięciem następnej, ale chyba musiała chwilę odsapnąć, więc zajęła się swoją herbatą. - Mam nadzieję, że kogoś znajdzie. I że ty też sobie kogoś znajdziesz! Bo fajnie jest mieć chłopaka, mówię ci - zachichotała i pokiwała głową, jakby była najbardziej doświadczoną osobą na świecie.

/JEDEN PIES?!?!?!?!?!

/mi się twoje lasie w 80% zlewają w jedną xd ;* tzn ruby, grace, valeria.......

/KAŻDA JEST INNA! RANISZ MNIE! ;c

/ale z nimi mało grałam! to mi się mieszają....... buzibuzi

/BO NIE CHCESZ NIGDY ZE MNĄ GRAĆ!

/no nigdy z tobą nie gram, racja......................

No cóż, okazuje się, że Grace to teraz jakaś pierwsza zdzira St. Albans, więc trudno ją porównywać do Ruby!
- Cóż... podobno potrafi obkręcić sobie dziewczyny wokół palca. Każda z nas by poleciała na takie słodkie słówka. - zauważyła. Przestraszyła się, że Franklin też był takim typem chłopaka! Teraz przestanie ufać chłopakom i z żadnym się już nigdy nie umówi. Nawet jeśli cała historia z Brendonem nie przytrafiła się jej, a Ruby. Czasami czuła się tak związana ze swoimi przyjaciółkami, że myliła ich odczucia ze swoimi! Byle tylko nie zakochała się w którymś z ich chłopaków... to by dopiero było! Nasłuchałaby się cudownych historii i... ups! Niech lepiej Fanny zbyt wiele o Damonie nie opowiada, bo to skończy się źle!
- No to teraz opowiadaj, jak to jest mieć tego chłopaka. - zachichotała.

/NO WŁAŚNIE ;c
BAN!

/sama się banuj ;/;/
- Może masz rację - westchnęła ciężko, nawijając kosmyk swoich włosów na palec. Miała nadzieję, że nie okaże się, że i Damon jest taki, jak jej brat i od tych dwóch lat, kiedy to się znali, udawał miłego tylko po to, by dobrać się do jej słodkich majteczek. - Och, cudownie! Byliśmy wczoraj na jego studniówce i świetnie się bawiliśmy, a przedwczoraj - uśmiechnęła się na samo wspomnienie o tamtym dniu! - no wiesz, wszystko się zaczęło! Bo go pocałowałam, nie mogłam się dłużej powstrzymywać, a potem, jak się calowaliśmy przyszedł Brendon i zaczął coś gadać to Damon powiedział mu, że jest moim chłopakiem, by nie wyglądało to wiesz.. Tak jakbym się całowała z przypadkowym chłopakiem. I koniec końców jakoś tak wyszło, że faktycznie został moim chłopakiem - oblizała usta, dopijając herbatkę. - I wiesz.. Nocował u mnie w łóżku - pochwaliła się Lucy, by potem zachichotać.

/nie umiem xd

/ja Ci mogę pomóc i Cię zbanować xd
Damon chyba nie wytrzymałby dwóch lat! Takie poświęcenie tylko w celu jednego numerka? Niewarto! Słuchała jej opowieści z szerokim uśmiechem na twarzy, bo to wszystko było takie urocze i romantyczne i w ogóle ach! Uwielbiała takie historie. I strasznie się cieszyła, widząc Fanny taaką szczęśliwą.
- To wszystko jest taaaaaaakie słodkie, Fanny! Mam nadzieję, że będziecie żyć długo i szczęśliwie! - sama wciąż wierzyła w bajki. Powinna przestać, skoro na świecie istniali tacy mężczyźni jak Brendon.

/xd
- Ja też mam taką nadzieję. Damon jest naprawdę przecudowny, nie chce się spieszyć i w ogóle - westchnęła i pokręciła głową, bo trochę nie wierzyła, że trafił jej się taki chłopak! - Ale teraz ty opowiadaj, co u ciebie, Lucy? - Spytała, przyglądając się przyjaciółce, jednocześnie rozmyślając na przeróżne tematy, to znaczy w sumie głównie myślała o jedzeniu, bo była głodna. Może była w ciąży? Chyba nie powinna była zapraszać Damona do swego łóżka..

- I prawidłowo! W końcu jesteście razem od dwóch dni. No, pomijając fakt, że znacie się tak długo. Zresztą to takie fajne, że tak dobrze się znacie i z takiego punktu zaczynacie związek! - dla niej to oczywiście było mega romantycznie i w ogóle jarały ją takie rzeczy. Nic dziwnego, że zawsze pochłaniała jedno książkowe romansidło w ciągu dnia. Jak taka jedna dziwna dziewczyna z mojej klasy, która czyta te harlekiny na przerwach, ja bym się wstydziła i z tym kryła, ale ok! - Cóż, u mnie nie ma takich rewelacji jak u ciebie! Poznałam jednego chłopaka... Był taki słodki! Też wydawał się inny, niż wszyscy. Jest z naszej szkoły! Ale nie widziałam go od tamtego czasu. Nawet na korytarzu! - podrapała się po policzku, trochę zmartwiona. Może wcale nie był z ich szkoły, tylko był jakimś gwałcicielem czy innym oszustem.

No co ty, hahahaha, czyta harlekiny w szkole? SPOKO. Na pewno był gwałcicielem! Albo złodziejem kurtek w liceach i włamywał się do szkół, udając ucznia, i kradł kurtki z szatni razem z wszystkimi duperelami z kieszeni. Guzikami, drobnymi.. - Też uważam, że to super. Dzięki temu wiem doskonale, co lubi jeść - wszystko.... xd - i znam jego plan lekcji! - Ale to głównie dlatego, że już od dawna na niego leciała, ale to już inna sprawa. - Och! No co ty, co to za chłopak? - Podekscytowała się. - Masz jego numer? Albo dałaś mu swój? Może się do ciebie odezwie i zaprosi cię na randkę? - Przyklasnęła aż, mając nadzieję, że jak tak się stanie to Lucy pozwoli jej pomalować sobie paznokcie!

Taaa. I nosi jakieś koce na sobie. I dzwony. I rózowe golfy. Nieważne! Jutro znowu ją zobaczę. <3 I mi kiedyś mp3 w szkolnej szatni ukradli, bo w ogóle zapomniałam, że ją miałam w kieszeni i ją zostawiłam! Pewnie to właśnie sprawka Franklina.;x
- I dzięki temu taka z was dobrana para! Na pewno. To znaczy nie widziałam was jeszcze razem jako pary! Musicie zadebiutować w towarzystwie. - zaśmiała się. A nie, oni już byli razem na studniówce. Takie tam przeoczenie Lucy, nie moje. - Ma mój numer pokoju. Może przyszedł tam, kiedy akurat mnie nie było i zakochał się w Grace, jak wszyscy? Nie zdziwiłabym się! - westchnęła ciężko. Przykra sprawa!

NO CO TY, jezu, hahaha, uwielbiam ludzi. Współczuję, dlatego nie ufam szatniom! - Daj spokój, czemu miałby się zakochać w Grace? - Fanny na pewno jej nie lubiła! Bo pewnie też myliła ją z Ruby xd. - Ty jesteś od niej ze sto razy ładniejsza.. Naprawdę - zapewniła ją, by wyciągnąć dłoń w stronę przyjaciółki i pogłaskać ją po ramieniu. Niedługo Lucy już nie będzie taka śliczna, jak znowu zaczną tutaj codziennie chodzić, by obżerać się ciasteczkami, zapijając je gorącą czekoladą z bitą śmietaną. Ugh! - Mogłyśmy się umówić u ciebie w pokoju, w takim razie, gdyby akurat wpadł na pomysł, by cię odwiedzić.. - Stwierdziła.

Ją na pewno byś pokochała od razu. xd I ja też przestałam im ufać!
- Bo ona zawsze wszystkich oczarowuje! Nie wiem, co takiego w niej jest. Przecież jest wredna. A my, miłe dziewczyny, nie możemy sobie nikogo znaleźć. Albo trafiają nam się idioci! No dobra, ty jesteś teraz wyjątkiem. - uśmiechnęła się lekko, chociaż poddenerwowała się lekko, kiedy pomyślała, że na przykład Chris nie wiadomo dlaczego kocha się w Grace albo że ona nikogo nie ma albo że Ruby złamano serce! - Jeżeli będzie chciał, to pomysłowo wsunie mi karteczkę pod drzwi i.....och! Chyba że już tak zrobił, ale Grace ją znalazła i wyrzuciła! - przestraszyła się. Cierpiała katusze z powodu konfliktu ze współlokatorką.

- Lucy, a nie myślałaś o przeniesieniu się do innego pokoju? Myślę, ze gdybyś wyjaśniła sytuację dyrekcji to nie robiliby problemów.. - Wierzyła, ze ludzie w szkole są w porządku i działają zawsze na korzyść ucznia. Chyba się myliła! - Myślę, że kiedyś to, że jest taką paskudną wredotą obróci się przeciwko niej.. To znaczy.. Nie życzę jej źle, ale nie sądze, by cały czas udawało się jej robić bezkarnie złe rzeczy - pokręciła głową. - Myślisz, że zrobiłaby coś takiego? Jeju - pokręciła głową. Już chciała zaproponować Lucy, że jak jej tak źle się mieszka w akademiku, to niech przeniesie się do niej, miała jakiś wolny pokoik, ale zawsze mogłaby spać u niej, miała całkiem spore łózko, ale zaraz przypomniała sobie, że Brendon mógłby starać się też o dziewictwo Lucy..