wspólna łazienka

chciałam u nich w pokoju, ale jednak wcale nie. przyszła się wykąpać, chociaż naprawdę miała ogromne wątpliwości, czy czasami nie lepiej będzie być brudna przez ten czas, kiedy maja tu być, bo wszystko wyglądało okropnie! w każdym bądź razie spłukiwała właśnie pianę ze swojego ponętnego ciała, kiedy ktoś przylazł i narobił jakiegoś hałasu, więc się zlękła. - halo? kto tam jest? - zapytała przerażonym tonem.

a tu simon przyszedł postraszyć idiotów. albo po prostu umyć zęby na dobranoc. śpiewał pewnie jul newe bit di ajrisz bo kibicował im w dzisiejszym meczu. pewnie coś pił i był nachlany lekko. ale to niiic. - co? gdzie kto jest? - zapytał rozglądając się. pewnie mówił po francusku bo zapomniał o angielskim

doskonale znała jego głos, więc jedynie zacisnęła pięść i zrzuciła słuchawkę prysznicową na brodzik, pewnie go uszkadzając, bo był kartonowy i teraz lała się woda komuś z dołu. pewnie bee. wyskoczyła stamtąd hałasując swoimi klapeczkami. kompletnie naga dorwała się do niego. - jak śmiesz mnie nachodzić! - warknęła do niego szarpiąc za łachmany w które był ubrany. śmierdziało od niego wódką, co ją totalnie zdziwiło, bo raczej nie pił takich mocnych trunków. była wściekła zarówno na niego jak i na seibie. za to, że zrobił z niej kretynkę, za tą zdradę, za to że sama dała mu się w to wszystko wrobić.

- hę? - mruknął patrząc na nią zamglonym wzrokiem. - nachooodzić? - podrapał się po głowie. i zaczął śpiewać znów jul newe bit di ajrisz bo go to kręciło. albo nawet igenst de inglisz end de frencz end itali! bo to było muzycznie fajniejsza. szuuuna fina faaal. pewnie odsunął się od niej i przyglądał jej. - kibicujemy irlandi!!

patrzyła na niego najpierw jak na idiotę, a później nawet trochę się roześmiała. był słodki, jak tyle wypił. no i pewnie szczerzył się jak xavier w cannes.... pamiętasz chyba te zdjęcia! przechyliła się w jego stronę. - ale jesteśmy tu z anglikami, simon. oni nienawidzą irlandczyków - przypomniała mu konspiracyjnie ściszając swój ton głosu i wzięła od niego ręczniczek, który trzymał w ręku, by się nim owinąć, bo jednak było jej zimno.

chyba tak......... chyba go wyślę na jakąś operację plastyczną i zmienie mu mordę bo mnie prześladują jego paznokcie wiecznie.... - no i co z tego. komon irlend de fjuczer czempions!! - nie przejmował się chyba anglikami. najwyżej ktoś mu wpierdoli.

paznokcie ma jeszcze bardziej okropne. zmień go na kogoś przystojnego ;3 ale nie wiem wtedy, co z jego kurdupelstwem. najwyżej będzie to też operacja plastyczna wydłużania nóg. - simon? - jęknęła cicho opierając się tyłkiem o umywalkę i gryząc wargę. - ile wypiłeś? - zapytała z troską, bo to nie było normalne. poza tym on nigdy nie robił nic dobrego, kiedy tak się zalał. ostatnim razem wyznawał jej miłość. teraz może wyznać miłość irlandii i straci przez to życie.

chyba tak. zmienię go na kogoś super jak znajdę xd
- nic wielkiegooo - machnął ręką bo tracił umiejętność poprawnego angielskiego po alkoholu. - igenst de inglisz end di frencz end italiiii.... - kiwał głową na boki uśmiechając się uroczo. komar ogromy mnie atakuje. ;c

to go zabij! chciałam napisać zapij, ale lepiej nie... xd może oprócz bzyczenia śpiewałby hymn chorwacji i co wtedy! - domyślam się, że nic wielkiego - bo coś czuła, ze on po jednym kielichu padłby do jej nóg i zgonił. tak to już było z tymi francuzami. - z całym szacunkiem, ale nie śpiewasz najlepiej. przymknij się, simon. - rozkazała mu ostrym tonem, bo przypomniała sobie, że jest przecież na niego zła za to zdjęcie z kolesiem.

no własnie uciekł gdzieś. eh. - eee. szkoda. - mruknął bo chciał jeszcze podopingować irolów. biedaków. dla niego i tak byli wygrani i może śpiewać jul newe bit di ajrisz! - i nie krzycz na mnie. nic nie zrobiłem. - powiedział robiąc minkę zbitego psa.

ja jebie. komp mi się zgrzał na poduszce xd a miałam takiego ładnego posta! no nic. nie miała pojęcia o tym, czy ta irlandia w końcu wygrała czy też nie. nie była fanką piłki i mało ją to obchodziło. oczywiście doszły ją słuchy, że ruski sprali dupy czechom i są prawie tak dobrzy jak za czasów związku radzieckiego, co ją niezmiernie cieszyło ale reszta drużyn kompletnie ją nie interesowała. - przepraszam - spuściła głowę w końcu. simon miał coś takiego w sobie, co robiło z niej mała dziewczynkę kompletnie mu poddaną. nie była usmanov, tylko zwykłą dianą, nad którą francuz może mieć przewagę. ojciec by jej dał na dupę, nie wspominając o matce. - powinieneś kibicować francji. - upomniała go odwracając się do lustra by wytrzeć resztki tuszu do rzes spod oka. a kiedy się odwróciła simona już nie było, więc miała wątpliwości, czy to on czy to już jej rozum płata figle!