Ice Cream Sundae

- o jezu! thomas! - jęknęła i zaraz zaprezentowała swój najlepszy, najszerszy i najbardziej pozytywny uśmiech ze swojego repertuaru. - oczywiście, że się cieszę. bardzo! - tym bardziej, że poszła na ten film, który zrobił jej wodę z mózgu i czuła się kompletnie odmóżdżona, jak typowa głupia nastolatka. a była przecież taką dojrzałą kobietą, która miała dwudziestotrzyletniego mężczyznę! chociaż thomas jeszcze nigdy nie powiedział do niej kochanie, słonko, skarbie.. nawet nie powiedział nigdy do niej żabciu! tylko po imieniu.. więc mógł dalej ją mieć za koleżankę. nie była dobra w tych sprawach, więc nie wiedziała kiedy jest zwykła znajomosć, a kiedy to coś poważnego. z jej strony to od początku było poważne, no ale wiadomo! - przepraszam, że tego nie okazuję. - wzruszyła ramionami. - nie wiem, czemu tak to odbierasz.

jakie kochanie, jakie żabciu! dla thomasa to było tak dziecinne że w ogóle nie używał zdrobnień. był taki poważny niestety! :c a tośka była taką siksą co się nie znała kompletnie na związkach, smuteczek!
uśmiechnął się uroczo kiedy tak zaczęła się tłumaczyć. chwycił jej dłoń, która znajdowała się na stoliku. widział, że trochę się zdenerwowała więc chciał ją uspokoić! - w porządku, tylko zapytałem. - odparł bardzo wyrozumiałym głosem. - ja też się bardzo ciesze, że tutaj z tobą jestem - dodał od razu i napił się herbatki. - więc, jak podobał ci się ten film? - pewnie jak tutaj jechali pochwaliła mu się, że jednak poszła do kina z klasą, bo bała się konsekwencji od roya.

przykro mi, że ma 16 lat, nigdy nie miała chłopaka i dalej jest dziewicą xd
na pewno się bała! tym bardziej, ze chyba thomas już nie mógł jej nic załatwić u dyra! albo zobaczyła w e-dzienniku, że dostała 1 z geografii. już wiedziała, że jest źle i przestała być ulubienicą dyrektora. spuściła wzrok na ich dłonie i lekko się uśmiechnęła. thomas był taki kochany! miziała go kciukiem i wzruszyła ramionami. - kilka scen było zabawnych, ale większość to dno totalne. sama lepiej bym to zagrała. no i cholernie płytka historia, wybacz określenie. - puściła jego łapkę, bo zaczął się okropnie pocić, poza tym próbowała teraz otworzyć swoją butelkę, ale chyba miała za mało siły!

biedaczka, pewnie nigdy nie dostała żadnej jedynki. zawsze musi być ten pierwszy raz, nie tylko w seksie :d
patrzył chwilę jak się siłuje z tą butelką - pomogę ci - wymamrotał tylko i chwycił butelkę, którą po chwili otworzył. miał bardzo sprawne rączki, o czym ostatnio się mogła przekonać. pewnie teraz po nocach o nim fantazjowała! - mhm, rozumiem. - pokiwał głową i poprawił swoje okulary, bo na pewno miał je na nosie! - nie pojmuję dlaczego wysyłają was na siłę do kina na film, który w żaden sposób nie jest interesujący - pewnie kwestionował cały system oświaty w anglii. myślał, że skoro przeskoczył dwie klasy wzwyż to miał do tego prawo!

na pewno! nawet jak otwierał tą butelkę to aż zagryzła wargę, bo tak się na nich skupiała! i dlatego przed chwilą tak je pieściła! to dlatego.. jezu, była zakochana w jego dłoniach. chciałaby jej znowu tak zrobił! aż rozchyliła uda i jakoś inaczej usiadła, bo zrobiło się jej mokro w majteczkach i wszystko zaczęło pulsować. przymknęła oczy, a w myślach odpłynęła do swojej cudownej sypialni. była ona cała naga i thomas, z nabrzmiałym kutasem, mówiący do niej w jakiś okropny sposób, bo chciała przeżyć miłość jak z 50sog... zaraz ocknęła się z tego i spojrzała na thomasa. miała rozszerzone źrenice, przyspieszony oddech i okropne wypieki na buzi! nerwowo przeczesała dłonią włosy. - dzięki - szepnęła chrapliwie na tą butelkę i wypiła pewnie z połowę wody, bo tak jej zaschło w gardle. - co? - zdziwiła się, bo zapomniała o czym w ogóle rozmawiali! - ach, tak. film... moja klasa wygrała dzień wolny w jakimś konkursie i większość wybrała kino i ten film. - miała idiotów w klasie, co się dziwić.

gdyby wiedział co siedziało teraz w jej głowie to bez wahania zabrałby ją do siebie i pokazał jak takie rzeczy robi się w realu, a nie w fantazjach! jezu, thomas to był taki poukładany i grzeczny, ale kiedy przychodziło do seksu to totalnie się zmieniał. wiedział o co w tym wszystkim chodzi, wiedział jak zadowolić kobietę i jak się zachować z klasą. prawdziwy skarb!
dobrze, że nie doszła na tym krześle przez same fantazje! xd bo trochę tak to wyglądało. thomas jednak tego nie komentował bo wiedział że wprowadziłby ją w zakłopotanie, a tego na prawdę nie chciał. była taka kochana i niewinna! - mówiłem ci, żebyś nie szła - potwierdził tylko swoje rady - mogłabyś wtedy pouczyć się, wybrać na zakupy, albo spotkać ze mną - hehe i tak za każdym razem wybrałaby spotkanie z nim. dobrze, że nie był takim chamem i nie próbował tego jakoś wykorzystać!

- thomas... nie proponowałeś nawet tego. wydawało mi się, że pracujesz całe dnie i masz tylko weekendy na jakieś głupoty, pokroju mojej osoby - powiedziała niewinnie się uśmiechając i przekrzywiając główkę. wysunęła stópkę ze swojej balerinki i przesunęła nią po łydce swojego mężczyzny, jak to go nazywała w swojej głowie. zagryzła wargę i udawała totalnie wyluzowaną, może nawet trochę poważną, jednak chciała się chichrać i podniecać, że to w miejscu publicznym robi mu takie złe rzeczy. bo w sumie to teraz machnęła tą nogę wyżej i szukała jego penisa, ale nie mogła znaleźć, bo myślała, że jest gdzieś w połowie uda... ;c

spuścił głowę - przepraszam czasem nie myślę i mówię głupie rzeczy - bo to co powiedział było trochę głupie. mógł się przecież z nią umówić. przypał! od razu się obruszył słysząc jej kolejne słowa, wyprostował się gwałtownie i z pełną powagą powiedział - nie jesteś głupotą antoinette - i nigdy nie będzie. na prawdę uwielbiał tą szesnastolatkę! pewnie jak tak szukała penisa, którego nie mogła znaleźć to kilka razy kopnęła go w łydkę - auć, co robisz? - bo nie wiedział o co jej chodziło. dopiero kiedy zajrzał pod stolik i zrozumiał o co chodzi to roześmiał się uroczo - oj antoinette, jeśli czegoś chcesz wystarczy to powiedzieć - pomyślał, że po ostatniej nocy wyzwolił w niej kobietkę, hehe!

boże! jaki przypał ona za każdym razem robi. najpierw mocowała się z jego spodniami, a teraz jeszcze mu siniaków na piszczeli mnóstwo narobiła! i on ją tym gadaniem okropnie speszył! aż cofnęła nogę i spaliła buraka. - chciałam się tylko podrapać po podeszwie... - i zaczęła się gimnastykować okropnie, aż schowała głowę pod stoliczek i tam drapała się po tej stopie, a w myślach mówiła sobie, jaka jest głupia, że wstyd robi sobie przed takim cudownym facetem jak on! i dość długo stamtąd nie wyłaziła, bo tak głupio jej było :c

jak tak długo nie wyłaziła spod stoliczka to pewnie wszyscy wokół myśleli, że robi dobrze thomasowi. ona jednak nie ogarniała takich podtekstów więc dalej się drapała po stópce. on natomiast był rozbawiony jej speszonym zachowaniem, była wtedy taka słodka, taka urocza! pewnie jak tak długo nie wychodziła to sam włożył głowę pod stół i spojrzał na nią - przepraszam nie powinienem tak żartować - pewnie zapomniał o tym, że ma łeb pod stoikiem i pokiwał nim, po czym walnął się w ten stolik - ałaaaaaaa! - wyprostował się na krześle momentalnie. głowa go teraz bolała :c

pewnie podniósł ten stolik razem z głową... albo lepiej nie, bo by mu jeszcze łeb urwało i co! nie, nie... antoinette od razu też się stamtąd wysunęła! - thomas! wszystko ok? pójdę po lód dla ciebie! - i bez tego jednego buta, o którym zapomniała poleciała do pań obsługujących ten lokal i wyprosiła od nich paczkę z lodem, a tamta jej powiedziała, że mają się przy okazji już wynosić, bo chcą zamykać! - rety, thomas. trzymaj... mamy wychodzić, bo już od dwóch godzin jest po zamknięciu... - powiedziała zabierając swoje rzeczy, a jemu rzuciła tą torebkę z lodem na główkę, co nie.

przyłożył sobie ten lód na wielkiego guza który mu rósł, chwycił ją za rączkę i pewnie wyszli. a i wcześniej zapłacił jeszcze.
możesz zacząć u niej, albo u niego. gdzie tam wolisz co nie ;x;x

dobra, więc przyszli tutaj stosunkowo prędko po drodze rozmawiając jedynie o szkole i zbliżających się wielkimi krokami wakacjach. podeszli do lady, a że o tej porze dnia nie było zbyt wielu klientów to zaraz będą mogli wybierać. - to na co masz ochotę? ja stawiam - zaoferowała, bo w końcu ona go zapraszała i nie miała raczej problemu, jeśli chodzi o płacenie za swoich znajomych. było ją stać to płaciła!

ciepło się zrobiło, słońce ładnie świeciło, to abigail wyszła sobie na lody. każdy lubi lody, więc czemu nie! umówiła się tu z baśką, bo się tyle czasu nie widziały, a tyle do opowiedzenie sobie miały. na pewno przez telefon też gadały, ale to jednak nie to samo. trzeba było przecież obgadać to co się działo ostatnio w st albans.
poszła stanąć w kolejkę, żeby nie musiały tyle czekać gdy baśka się w końcu zjawi.

nie wiem na jakim etapie żałoby była baśka. chyba na etapie "udzielam dużo wywiadów i pokazuję wszystkim jaka jestem silna". minęły już czasy, kiedy siedziała w domu i obżerała się lodami, oglądając jakiś stary film, który wydawał jej się odpowiedni. nie wiem, pewnie coś z jamesem deanem. w każdym razie nadeszły czasy, kiedy wyszła na miasto jeść lody publicznie.
- cześć abi! - od razu ucałowała ją kilka razy w policzki na przywitanie. - nie musisz stać w kolejce, moja służka już się tym zajmuje. - wskazała na jakąś biedną dziewczynę, której tylko podały smaki lodów i już szły do stolika, żeby się tam rozłożyć.

a czemu w żałobie była? ;d mi trzeba wszystko tłumaczyć, bo nigdy nie ogarniam xd
- cześć! - zawołała radośnie gdy zobaczyła baśkę. a skoro tyle czasu nie wychodziła, to się tym bardziej cieszyła, że ją w końcu widzi i że dała się wyciągnąć. - ty to masz dobrze - spojrzała w kierunku dziewczyny. tego zawsze jej zazdrościła. czasami pewnie chciała, żeby baśka zapoznawała ją z tymi swoimi sługami, żeby potem mogła użyć pretekstu, że zna tą barbrę gilbert i mają jej to dać w tej chwili. albo, że ona ją przysyła.
- więc opowiadaj, co tam u ciebie - powiedziała, siadając przy stoliku.

a to ciebie aż tak dawno nie było? carter zaginął, ale w sumie w cholerę z tym carterem, przecież albert był jej true love forever. ale że akurat była w związku z carterem, kiedy ten zginął, teraz musiała odstawiać rolę wdowy.
- po prostu wiedziałam jak się ustawić. - stwierdziła, bo najpierw musiała sobie wytresować te wszystkie służki, żeby były jej posłuszne i jeszcze wdzięczne za to, że mogą jej usługiwać. na jej pytanie uśmiechnęła się nieznacznie. - chcesz wersję oficjalną czy nieoficjalną? - spytała.

aaaa, przecież to moja sybil go zabiła! ale w sumie ja ledwo co relacje swoich postaci ogarniam, a co dopiero jeszcze wasze xd
- i dobrze ci to wyszło - stwierdziła oczywiste. ona przynajmniej aktorką była to mogła się czymś pochwalić, a taka abi to nic w życiu nie osiągnęła. no przynajmniej jeszcze nie. - nieoficjalną - oparła się łokciami o blat i zaczęła powoli zajadać się lodem, z ciekawością przyglądając się baśce. oficjalną wersje na pewno znała, bo była zawsze na bieżąco z nowościami.

historie baśki z albertem i carterem sięgają jeszcze czasów msa, więc myślałam, że ogarniasz chociaż coś. xd no widzisz, zabijasz, a potem udajesz niewinną, że niby nie wiesz o co chodzi!
- kiedyś też tak będziesz miała. - stwierdziła, bo nie trzymałaby się z byle kim, o kim nie myślałaby, że mógłby coś w zyciu osiągnąć, a przynajmniej na tyle, żeby dorobić się sług. chwilę zastanawiała się nad odpowiedzią. oficjalna wersja była taka, że strasznie cierpiała po śmierci cartera. może tak było. ale nie zapominajmy, że baśka to straszna egoistka. - mam tego dość. ciągłego gadania o nim. ciągłego patrzenia na mnie przez pryzmat jego. byłam w zeszłym tygodniu na gali i, słowo daję, ktoś przedstawił mnie komuś jako wdowę po carterze. nie jestem tylko wdową po carterze! nie może do mnie przylgnąć taka metka. - wyżaliła się. miała za złe carterowi, że zmarł i został legendą kina. xd

coś tam niby kojarzę, ale tylko aberta z baśką. ale zresztą to i tak nie ważne, skoro carter nie żyje xd. to nie moja wina, patka mi kazała!
- mam nadzieję, takie służki są bardzo przydatne - stwierdziła z rozbawieniem. już sama znajomość z barbrą i fakt, że gdy jest z nią jest specjalnie traktowana dobrze robił dla jej ego. nie żeby miała problemy z docenieniem swojej wartości, bo z tym radziła sobie świetnie, ale zawsze fajnie było być traktowaną lepiej od innych. nie zrobiła nic specjalnego, żeby na to zasłużyć, ale przecież sam fakt, że istniała i była ładna i cudowna się liczył. - nie zasługujesz na to, żeby już na zawsze kojarzyli cię tylko z faktem, że byłaś z carterem - przyznała jej rację. w końcu baśka była gwiazdą, a to dla gwiazdy byłoby najgorsze. - może zajmij się jakimś projektem, czymkolwiek. ludzie w końcu zapomną jeśli dasz im inny powód do gadania - wcisnęła sobie kolejną łyżkę lodów do buzi.

carter to były mąż baśki, który zawsze "niespodziewanie wraca". na tej wersji wolfsów zapomnieli się rozwieść, więc barbra naprawdę wciąż pozostawała jego żoną, kiedy umarł. no wiem, wiem.xd
- nawet sobie nie wyobrażasz! takie omijanie kolejki to tylko początek. - oznajmiła całkiem wesoło, bo dla niej był to jednak wielki powód do radości, że nie musiała nic robić, a za to wszystko robiły za nią służki. - akurat byłam w trakcie przeglądania scenariuszy w jego ostatnim tygodniu... - przełknęła ślinę. mimo wszystko ciężko jej było wspominać cartera, bo jednak go kochała. - zadzwoniłam ostatnio do agentki i spytałam, czy jest ich więcej i wiesz co mi powiedziała? że jestem "odważna, że tak dobrze to wszystko znoszę i że chcę wrócić do pracy". a potem stwierdziła, że potrzebuję czegoś wielkiego, żeby pokazać wszystkim, ile mam sobie siły! pf! ja potrzebuję czegoś wielkiego, żeby pokazać, ile mam w sobie talentu, a nie tam siły! - dalej się żaliła. abi chciała nieoficjalną wersję, to dostanie całą od początku do końca.

aaa, no to wyjaśnia dużo.
- z pewnością - pokiwała głową. sama często myślała o tym czy by baśki nie poprosić o to, żeby ją gdzieś wcisnęła na jakiś kasting czy coś, ale nigdy nie miała wystarczająco dużo ambicji, żeby się tak starać. no bo jednak jakby nie było to trzeba było w to trochę pracy włożyć, a ona przecież ma tyle zajęć i ważnych spraw.
pogładziła ją po dłoni, gdy wspomniała o carterze. nie wspominała już o tym jak jej przykro i takie inne, bo wystarczająco już ją się na pocieszała. zresztą wiedziała, że wszyscy inni wspominają jej o tym non-stop, więc chciała teraz porozmawiać o niej. - dokładnie. potrzebujesz czegoś wielkiego, żeby się przez to przebić i udowodnić im wszystkim na co cię stać! - pokiwała głową.

+ kenny ma ostatnio posuchę, więc jakoś niedługo kenny/abigail też koniecznie będę chciała grać!
samo obracanie się w towarzystwie sławnej aktorki też mogło przysporzyć abigail trochę popularności i może otworzyć jej trochę możliwości. znajomość z baśką może jej popłacić!
- właśnie. głupi carter umarł i w ten sposób stał się legendą, a ja stanę się legendą dzięki swoim rolom i temu, że na to zasługuję. - odparła z pełnym przekonaniem, unosząc dumnie brodę do góry. zaczęła grzebać łyżeczką w swoim pucharku z lodami. - to znaczy wiesz. wcale nie uważam, że carter był głupi... - powiedziała trochę ciszej, bardziej strapiona. mimo wszystko nadal przeżywała jego stratę. to chyba wydawało się dla niej zbyt nierealne. w końcu była dziewiętnastoletnią wdową! kto to widział.

spoko! w ogóle baśka miała ją namawiać, żeby się z nim przespała, co nie. hihih
to na pewno też był jeden z powodów, dla których trzymała się z barbrą. wiadomo. lubiła się chwalić i móc na przykład przeskoczyć kolejkę tylko dlatego, że ją zna. nie była jednak aż taka zła, więc przejmowała się losem baśki i posmutniała trochę, gdy ta zaczęła mówić o carterze. - jasne, że tak nie uważasz. masz po prostu dużo na głowie, a i tak radzisz sobie świetnie z tym co się stało - zaczęła ją pocieszać. nie była w tym nie wiadomo jak dobra, ale starała się. a chęci się też liczą. - jesteś silna i utalentowana, więc może rzeczywiście powinnaś zająć się czymś większym. głównie dla siebie, żeby odciąć się jakoś od problemów. no i żeby nie mówili o tobie z przypadku, tylko dlatego, że udowodniłaś im wszystkim jak dobrą aktorką jesteś - powiedziała poważnie, po czym znowu zaczęła wcinać lody.

spoko, zaraz ją przekona! moje postacie są najbardziej przekonujące jeśli chodzi o inne moje postacie.xd
wysłuchała jej, wcinając swoje lody, chociaż nie jadła ich jakoś zachłannie, tylko raczej dziobała je jak ptaszek, bo musiała dbać o swoją figurę i nie mogła obżerać się, jeśli za rogiem czaili się reporterzy. a na pewno się czaili i abigail była już na tych zdjęciach, kolejna nieodłączna część przyjaźni z baśką. wszystkie publiczne wyjścia kończyły się jakimiś zdjęciami.
- nie mówmy już o mnie. - stwierdziła jakoś zaskakująco mało egoistycznie. - obie wiemy jak dobrą aktorką jestem i niedługo inni też sobie o tym przypomną, już ja się o to postaram. - dodała, jednak trochę bardziej egoistycznie. spojrzała na abigail. - opowiadaj co u ciebie. - zażądała.