butik

były już drugi dzień pod rząd, bo madeline się najwyraźniej pocieszała w ten sam sposób co astrid xd pewnie już zdążyła jej nagadać, że blaise ją zostawił i marudziła cały czas, że nikt nigdy jej nie pokocha, więc karli się mogła czuć jeszcze gorzej!

co tu do cholery miał robić dylan?! ;o eh.... ciężka sprawa. może kupował babci, mamie, ciotce czy komuś tam jakiś prezent i musiał tu wejść i zobaczył carly, która akurat stała sama bo maddie była w przymierzalni akurat, więc z uśmiechem szerokim do niej podbił. - cześć piękna. - ucałował ją w policzek.

ma awek z manekina, to pewnie lubił manekiny napastować. biedna calry musiała słuchać narzekań maddie, a te słowa sprawiały że czuła się tylko coraz większą szmatą xd na pewno wszystko spotęgowało przybycie dylana, który oczywiście zachowywał się jak gdyby nigdy nic, albo właśnie wręcz odwrotnie jakby jednak coś - cześć - odskoczyła od niego kiedy ucałował ją w policzek i zaśmiała się nerwowo.

madeline dalej siedziala w przymierzalni. usłyszała, że przyszedł dylan, a wolała go unikać, więc postanowiła siedzieć w środku dopóki ten sobie nie pójdzie.

zaśmiał się na jej zachowanie. - już mnie nie lubisz? - zapytał i zrobił smutną minkę. - myślałem, że jednak się lubimy.... - dodał marszcząc lekko brwi i przysuwając się do niej.

chciała się zapaść pod ziemię ogólnie, ale coś jej to nie wychodziło mimo że uporczywie się na tym skupiała - no przestań, oczywiście że się lubimy - machnęła ręką żeby go zbyć. zrobiła krok w tył kiedy ten się zbliżał, ale tylko natknęła się na ścianę więc nie miała gdzie uciekać dlatego tylko się uśmiechnęła.

dalej siedziała w przymierzalni xd obrażała się w myślach na carly, że ta lubi dylana, który był przecież skończonym idiotą.

a dylan nawet nie wiedział, ze maddie się tutaj w pobliżu kręci! inaczej pewnie szybko by stąd zwiał... - no to może mi powiesz o co chodzi? wiesz, nie to, żeby mi przeszkadzała twoja niedostępność, ale żebyś nie chciała się ze mną nawet przywitać porządnie? - uniósł brew. może się jej ostatnio nie podobało i teraz będzie go chciała od siebie odsunąć, a on ją za bardzo lubił, żeby się na coś takiego zgodzić, po za tym obiecała mu kubeczek tata roku i na pewno na niego czekał!

carly za to wiedziała doskonale że w przymierzalni obok jest maddie! i to ją jeszcze bardziej stresowało! aż dostała wypieków na buźce z tego wszystkiego! -  przecież się z tobą witam - wystawiła rękę w jego stronę i chciała ją uścisnąć na taki kontakt fizyczny było ją teraz stać - poza tym musiałeś przywyknąć do mojej niedostępności bo przecież nic takiego się nie wydarzyło i nie wydarzy co mogłoby to zmienić - wskazywała nerwowo na przymierzalnie obok i zgrzytała zębami ze stresu mając nadzieje, że dylan zczai że obok jest madeline.

madeline siedziała w przymierzalni i usuwała zabezpieczenie z sukienki, żeby ją ukraść. podsłuchiwała nadal dylana i carly. ich rozmowa wydawała jej się dziwna, ale nadal chłopak ani sobie nie poszedł ani nie powiedział nic na tyle oburzającego, żeby mogła wyparować z przymierzalni.

dylan zastanawiał się w takim razie czy to wszystko mu się nie przyśniło, albo pomylił carly z jakąś inna podobną dziewczyną po pijaku ale przeanalizował to wszystko jeszcze raz i stwierdził, że to jednak nie jemu się coś pomyliło a najwyraźniej carly. nawet nie zauważył, że pokazuje mu dyskretnie na przymierzalnię. - nic się nie wydarzyło tak? - mruknął niezadowolony. - no cóż... skoro tak twierdzisz. może to dla ciebie to standard w przyjmowaniu gości. - wzruszył ramionami.

głupi dylan! w ogóle nie ogarniał wskazówek od carly. wkurzyła się słysząc jego słowa bo to tak jakby nazwał ją szmatą. pacnęła go ręką w twarz - nie jestem puszczalska! - uniosła się i zapomniała totalnie o istnieniu maddie obok - to że się z tobą przespałam, nie oznacza że zrobimy to kolejny raz! - oznajmiła zdenerwowana, chciała żeby to ogarnął w koncu.

na te wieści madeline od razu odsunęła kotarę, wyrastając obok nich znikąd.
- chyba się mylisz, carly. jesteś puszczalska. - wycedziła, zabijając wzrokiem to jedno, to drugie.

- to ty to powiedziałaś. - mruknął bo on wcale jej nic takiego nie powiedział i nawet mu to przez myśl nie przeszło. zaraz jakby po to, żeby go dobić pojawiła się madeline... - nosz kurwa. - jeszcze tego mu tutaj brakowało..... szybko uciekł przed jej gniewem gdzieś daleko.

zamarła widząc wkurwioną maddie - okej, jestem! - wykrzyczała jej w twarz i uciekła do domu żeby zostać sam na sam ze swoimi wyrzutami sumienia.

- jesteś dla mnie martwa! - zdążyła jeszcze zawołać. była bardziej martwa niż wtedy jak wygadała cody'emu tajemnice maddie. też poszła wkurwiona do domu.