laguna bar

wyszedł z ich willi, bo szukał morgan. nie wiem czy ogarniasz, że spiekł się na słońcu, więc teraz każdy ruch sprawiał mu ból i szedł cały wysmarowany kremami łagodzącymi i szukał dziewczyny, która zagubiła się gdzieś w akcji. pewnie już sobie wyobrażał, że a) coś jej się stało na tych seszelach, b) zostawiła go, bo nie chciała z nim być, skoro psuł jej wyjazd.

rachel balowała za to w najlepsze. wracała właśnie z jakiegoś spotkania z tubylcem, z którym się oczywiście przespała, bo co jej szkodzi. miała w dłoni butelkę szampana, lekko się chwiała. ogólnie, całkowicie się odstresowała już pierwszego dnia. przyszła po kolejny alkohol, ale natknęła się na tego sierotę dżuda - uuuu, dzień dobry panie raczku! - zaśmiała się.

rachel mieszkała z nimi w willi, nie wiem czy ogarniasz. w ich willi jest trochę sierot i trochę imprezowiczek. nic dziwnego, że wszyscy się rozpierzchli, a jude'a zostawili. z felixem, który smarował mu plecki, heheh.
- rachel! - ucieszył się na jej widok, mimo że zawsze go obrażała i trochę się jej bał. - widziałaś morgan? - miał nadzieję, że widziała i dlatego się cieszył.

wiem widziałam, ona cieszyła się, że trafiła z morgan do willi, bo będzie mogła w końcu ją wyciągnąć gdzieś na dużą imprezkę bez dżuda, którego uważała za sierotę. zachwiała się i poprosiła barmana o kolejnego drinka. spojrzała na niego znów - morgan? nie, nie widziałam... albo nie, czekaj, widziałam że szła gdzieś na spacer czy coś, nie wiem bo akurat byłam zajęta. a co, szukasz jej? - zapytała zaciekawiona - jak zwykle, nie umiesz jej znaleźć. sierotka marysia - machnęła na niego ręką.

szkoda tylko, że rachel nie może poświrować z chłopakami z willi, skoro co jeden, to większa ciapa. jude oczywiście największa, ale zajęta. w życiu trzeba się ustawić!
- nie mogę jej znaleźć, bo pierwszy raz jestem w tym miejscu. - rozłożył ręce i rozejrzał się szybko po okolicy, trochę zestresowany. pacnął się w głowę. - o rany! już nawet nie pamiętam, która willa jest nasza... - przyznał zestresowany. wszystkie wyglądały tak samo.

nie interesowała się chłopakami z willi, bo żaden się jej jakoś wyjątkowo nie podobał, wolała bzykać się z przypadkowymi facetami z seszeli, xd bo to była większa frajda niż to, żeby podrywać na przykład ciapę. wywróciła oczami kiedy to usłyszała - nie mów, że mam cię zaprowadzić z powrotem do domu, jude... ja wiem, że ty jesteś pierdołą, nie sądziłam, że aż taka. dobra, chodź, pójdziemy do domu. morgan jest dorosła, nie zgubi się - wzięła go za rękę.

ale wiesz, gdyby w willi byli fajni chłopcy, to nie trzeba by było potem żadnych walk of shame odstawiać, bo tylko do swojego pokoju, ewentualnie kuchni trzeba się rano prześlizgnąć. podrywanie ciapy zawsze pro! to większe wyzwanie od wszystkich innych facetów.
- niee, ja muszę znaleźć morgan i upewnić się, że jest bezpieczna! a jak coś jej się stało?! - wybałuszył oczy. spojrzał na telefon, który był głuchy, bo zapomniał włączyć roamingu. to nic, że bar był na terenie hotelu, więc do willi mieli parę kroków...

- jesteś głupi, wiesz o tym - mruknęła. wyjęła swój telefon, który miała akurat przy sobie i zadzwoniła do morgan, która powiedziała jej, że poszła sobie na spacer i że niedługo powinna wrócić. kazała uspokoić dżuda, bo panikował bez niej. nie mógł się nigdzie ruszyć - morgan jest bezpieczna, okej? a ciebie to chyba już gorączka łapie - dotknęła jego czoła - jesteś cały rozpalony... powinieneś leżeć - wychyliła drinka przy okazji. podrywanie ciapy, taaa... xd

- nie mów tak o mnie! nawet tak dobrze się nie znamy. - skrzyżował ręce, smutny i urażony. nie wiedział czemu rachel tak bardzo go nie lubi! on zawsze był dla niej miły! odetchnął z ulgą, kiedy okazało się, że morgan jest bezpieczna. - spaliłem się na słońcu. - stwierdził oczywistość. - leżałem cały dzień i będę leżeć cały wyjazd. - westchnął. - myślisz, że zepsułem cały wyjaaazd? - zawył, bo był bardzo emocjonalny i postanowił pogadać z rachel. w końcu ona wiedziała jakie morgan ma oczekiwania co do wyjazdu, dziewczyny gadają o takich rzeczach.

nie lubiła gościa, bo był straszną pierdołą i uważała, że morgan zasługuje na kogoś lepszego. jude może i miał prezencję, ale nie miał tego, czego potrzebowała dziewczyna. spojrzała tak na niego z politowaniem - mogłeś się chociaż posmarować, jude. to są chyba podstawy, jeżeli chodzi o chodzenie na plażę - zeszła z tonu. była pijana, miała ochotę poimprezować a wylądowała z upierdliwym judem - lepiej uważaj na siebie. nie wiem czy zepsułeś cały wyjazd, ale na pewno nie będzie to ci pomagać. morgan mówiła coś o wypadach na plażę, ciągle o tym nawijała, teraz nigdzie nie pójdziecie... ale siedzenie w hotelu może być ciekawe. pogracie w karty - wzruszyła ramionami.

jude zawsze miał minę zbitego psa, więc nie wszystkie dziewczyny uznałyby go nawet za urodziwego. oczywiście ja uważam, że ta mina dodaje mu jeszcze uroku, ale z drugiej strony to jude. wiadomo, że morgan zasługiwała na kogoś lepszego.
- nie leżałem na plaży, tylko chodziłem! - powiedział szybko, trochę poddenerwowany, bo tłumaczył to dzisiaj już wszystkim. - przecież może chodzić na plażę, a ja będę na nią czekał w pokoju... poczytam książkę... tylko musisz ją pilnować, żeby nie podrywały jej żadne mięśniaki bez koszulek! - przeraził się nagle. wybałuszył oczy, złapał ją za ramiona i potrząsnął lekko albo przynajmniej próbował.

jak nią potrząsnął, to aż jej się w głowie zakręciło. była przecież lekko dziabnięta, dobrze że na niego nie zwymiotowała. spojrzała mu prosto w oczy - nie, morgan i ty przyjechaliście tutaj razem, więc z łaski swojej rusz swój tyłek i nie siedź w tym cholernym pokoju, zakładaj po prostu ciuchy z dłuższym rękawem, daj się morgan pokremowac, nie wiem, zakładaj kapelusz i możesz wychodzić - mruknęła pod nosem - jesteś dorosłym facetem a nie znasz podstaw. ale czego ja mam się po tobie spodziewać w sumie - oblizała powoli wargi.

tego by jeszcze brakowało, żeby zwymiotowała na jude'a... to by podsumowało jego życie.
- ale mnie wszystko boli. - powiedział rozbrajająco bezradnym tonem i taką też miną. na rachel raczej to nie działało i tylko uznała go za jeszcze większą ofiarę losu przez takie zachowanie. - chcę, żeby wszystko było idealnie... - jęczał dalej. musiał się pożalić komuś. padło na rachel, to chyba nie najlepszy wybór.

oczywiście, że to nie był dobry wybór. rachel nie znosiła kolesia, wolała już faktycznie słuchać opowieści morgan, które przynajmniej były o wiele ciekawsze niż sam jude - mówię ci, weź przeciwbólowe leki, wysmaruj się kremem o mocnym filtrze, załóż ciuchy przewiewne i lekkie ale zakrywające ramiona i zabierz ją na romantyczny spacer na plażę. koc, kosz z jedzeniem i winem, ewentualnie szampanem, super atmosfera.... - radziła mu.

dziwne, że rachel jeszcze mu doradzała, skoro go nie znosiła. mogłaby mu powiedzieć jakieś złe porady, które tak naprawdę zniszczyłyby jego związek, a nie naprawiły jego błędy. na pewno by się wtedy cieszyła...
- rachel, ty się naprawdę na tym znasz! - oczy mu zaświeciły z zachwytu. - czekaj, muszę sobie zapisać wszystko. powiedz jeszcze raz! - otworzył notatnik w telefonie. już zapomniał wszystko, co mówiła. za dużo wrażeń.

powtórzyła wszystko to samo, bo co miała zrobić. morgan kochała tą ciapę, co z tego, że zasługiwała na kogoś lepszego, nie chciała przecież żeby morgan ją potem znielubiła - tak, znam się na tym bo bywałam w związkach, wiem jak to działa. nie jestem aż taka głupia na jaką wyglądam. to co, teraz zadowolony jesteś, że ci pomogłam? morgan będzie szczęśliwa i ty też powinieneś - podrapała się pod okiem.

zapisał sobie wszystko i planował wcielić wszystko w życie w dniu jutrzejszym, pewnie z gorszym skutkiem niż przewidywanym. morgan przed jude'm nie bywała w żadnych związkach, więc coś musiało w nim być, że postanowiła się ustatkować! i w dodatku żyć w celibacie...
- nigdy nie powiedziałem, że wyglądasz na głupią! - od razu zaczął się tłumaczyć, żeby nie myślała, że on tak uważa. - jestem bardzo zadowolony! mam nadzieję, że zostaniemy przyjaciółmi, rachel. - zachwycał się. wyciągnął dłoń w jej kierunku, żeby ją uścisnęła na przypieczętowanie ich przyjaźni.

podała mu rękę - nie, jude. nie zostaniemy nigdy przyjaciółmi, ale życzę ci jutro wszystkiego najlepszego - poklepała go po ramieniu lekko - idę do pokoju, idziesz razem ze mną? bo jeszcze się pewnie zgubisz, nie chcę cię potem po omacku szukać... - westchnęła. poprawiła przy okazji cycki w bikini, bo zauważyła że szedł jakiś przystojniaczek, mru.

- dziękuję, ale nie mam jutro urodzin. - podrapał się po czole, bo nie ogarniał. pewnie udaru od tego słońca też dostał... - a wiesz, gdzie jest nasza willa? - wybałuszył znowu oczy, cały oczarowany. - jesteś najlepsza, rachel! - chciał ją przytulić, ale nie mógł się ruszać i wiedział, że będzie go to kosztowało dużo bólu. i pewnie poszli, następny poproszę.