lu

właśnie wiem, że wendy musiała wszystko ogarniać, więc nie wiem czemu specjalnie wybrała taką ścieżkę na złość rodzicom. niby nie musiała ratować żyć, tylko grzebać w umarlakach, ale z drugiej strony i tak była zawalona robotą.
- patrzcie, patrzcie, znalazłeś motywację, żeby wyściubiać nos z pracy. ten dzień trzeba zapisać w kalendarzu! - klasnęła w dłonie. na pewno zapamięta tę datę, skoro jutro było halloween, jej najbardziej ulubiony dzień w roku. - serio? wow, nic nie mówiłeś, że chcesz sobie sprawić nowego kumpla. wszyscy starzy już z tobą nie rozmawiają i szukasz towarzystwa? - zaśmiała się. spojrzała na nowego lokatora dość podejrzliwym wzrokiem.

ja tym bardziej tego nie wiem. może właśnie chciała im zrobić na złość, że nie będzie ratowała ludzi jak reszta rodziny.... kto ją wie.
roześmiał się i wzruszył ramionami. - jakoś trzeba się motywować. a jak już będę w domu to będę więcej czasu spędzał z piper, na pewno my - pokazał palcem na nią i na siebie - będziemy się częściej widzieć, no wiesz... fajnie będzie. - wyszczerzył się. - eh.... a ty oczywiście myślisz, że nikt mnie nie lubi... najważniejsze, że ty mnie lubisz i piper, nie potrzebuję więcej. - powiedział wzruszając ramionami, ale nie zapominajmy, że miał wiernego kumpla finna... będzie mu musiał pewnie pomagać wyprowadzać tego psa bo pewnie i tak go to przerośnie.. albo on albo wendy wybór należy do ciebie xd

na pewno chciała im zrobić na złość. zresztą nie czuła się na tyle kompetentna! wolała się zaszyć w piwnicy i w spokoju kroić trupy.
myślę, że finn będzie bardziej chętny do chodzenia na spacery z psiakiem i w dodatku podrywaniem panienek hehehehe. wendy była większą fanką kotów niż psów i będzie musiała się przyzwyczaić do nowego współlokatora louisa. posiedzieli sobie i nadrobili zaległości i było uroczo.

lu siedział na podłodze w salonie i bawił się z psiakiem. jeszcze nie wymyśliłam jak się nazywa.... prawdopodobne, że to tej pory był bezimienny bo lu też nie miał na to pomysłu i po prostu wołał na niego psie. albo chodź tu. xd trzymał jakiś sznur w ręce i warczał razem z psiakiem udając, że jest jego starszym bratem.

piper pewnie zawsze wchodziła jak do siebie, więc tak było i tym razem. rozebrała się i poszła w stronę, z którego dochodziło warczenie. zaśmiała się na widok lu siłującego się z psem. - widzę, że wczułeś się w rolę - podeszła do niego i objęła go od tyłu, dając mu buziaka w policzek.

- przynajmniej nie rozszarpie mi mebli. - powiedział uśmiechając się. rozproszyła go swoim przyjściem i pieseł, który miał już trochę siły ukradł mu zabawkę i ucieszony skakał wokół niego, żeby się pochwalić. podleciał też do piper, z którą przez zabawę nie zdążył się przywitać i zaczął ją obskakiwać i wystawiał swój długi jęzor, żeby ją liznąć.

- to prawda, będzie miał mniej siły, żeby broić - przytuliła się do niego, ale zaraz go puściła, bo pies się na nią rzucił. - cześć misiaczku - zaśmiała się i zaczęła tarmosić psiaka. teraz pewnie nie poświęcała lu tyle uwagi co kiedyś, bo pies też potrzebował trochę czułości hehe

głupi lu, że sprawił sobie takiego słodziaka. mógł mieć całą piper dla siebie, a teraz musiał się nią dzielić! - on ma więcej energii niż małe dzieci.... plus jest taki, że nie płacze w nocy. - zaśmiał się, pogłaskał psa po głowie i ruszył do kuchni. - chodź na jedzenie psiaku! - zawołał go i nasypał mu karmy do miski.

czemu w ogóle on ma psa xd i tak go często nie było, więc przynajmniej piper miała się do kogo wtedy poprzytulać. - coś za coś. lepiej, żeby cię wykończył w dzień niż żebyś musiał co chwilę wstawać w nocy - zauważyła. - jeszcze nie dałeś mu imienia? - podreptała za nimi do kuchni.

nie wiem xd może kupił sobie psa, żeby piper nie było smutno jak na niego czeka aż wróci z pracy xd - punkt dla ciebie. - powiedział kiwając głową. - nie.... nie wpadłem na nic odpowiedniego. - wzruszył ramionami. pewnie nawet nie miał za bardzo czasu się nad tym zastanawiać. - nie może po prostu zostać psem? - zapytał unosząc brew i przyglądając się jak psina wsuwa to co mu dał.

całkiem możliwe xd na co piper nie narzekała bo przynajmniej miała co robić i nie czuła się taka samotna, kiedy go przy niej nie było. - jest teraz członkiem rodziny, a każdy członek rodziny ma imię - oparła się o ścianę. - samo pies do niego nie pasuje - dodała.

- no to skoro tak się do tego wyrywasz to daję ci wolną rękę i możesz wymyślić mu imię. - zaproponował. on się na tym kompletnie nie znał i jeśli chodzi o pomysły na imię dla psa to miał pustą głowę, więc wolał się za to nie zabierać. a piper zdecydowanie była bardziej kreatywna, po za tym to ona nie chciała nazwać psa po prostu pies to niech się męczy xd

- z chęcią wymyślę - uśmiechnęła się ucieszona. jak była młodsza zawsze chciała mieć zwierzaka, ale coś jej nie wyszło. przyjrzała się uważnie psiakowi i się zamyśliła. - pasuje do niego boomer - powiedziała po chwili. nie zajęło jej to długo, więc nie musiała się męczyć. pewnie już dawno wymyśliła to imię z nadzieją, że kiedyś znajdzie jakąś przybłędę, którą będzie mogła tak nazwać xd

- boomer? - uniósł brew i spojrzał najpierw na nią, a później na psiaka, który wylizywał miskę ze wszystkich okruszków. - jak chcesz. - wzruszył ramionami, on i tak lepszego imienia na pewno dla niego nie wymyśli, więc niech już będzie. chociaż i tak uważał, że pies to dla niego idealne imię i pewnie trochę minie zanim się przyzwyczai do jego nowego imienia. albo po prostu mu go nie nadawał bo stwierdził, że jak za jakieś 10 lat zdechnie to łatwiej mu się będzie z tym pogodzić......

jakie podejście xd jak się boi, że będzie przeżywał jego śmierć to mógł nie brać psa xd - jak ci się nie podoba to sam wymyśl lepsze - skrzyżowała ręce na wysokości cycków. - to twój pies - dodała i poszła sobie usiąść na kanapę w salonie bo się obraziła, że ją krytykuje xd

ale już ustaliłyśmy, że nie kupował psa dla siebie tylko dla piper xd po za tym lubił zwierzątka i chciał mieć jakieś, ale najchętniej takie, które przeżyłoby jego.... nie pomyślał, bo mógł sobie kupić żółwia na przykład..... xd - piper. - mruknął i poszedł za nią. - weź się nie obrażaj, co? nie powiedziałem, że mi się nie podoba. - cmoknął ją w czółko żeby ją udobruchać.

w takim razie mogła sobie rządzić nim i wymyślać imię takie jakie jej się tylko podobało xd dobrze, że nie chciała dać mu na imię puszek albo azor bo były za bardzo oklepane. - tak to zabrzmiało - dalej mówiła obrażona i gapiła się w telewizor, ignorując go trochę.

nie wiem czy lu by się ucieszył jakby musiał na psa wołać azor. albo maksiu.... jakoś przeżyje to, że nazywa się boomer xd - pipeeeer. - jęknął bo nie lubił jak się na niego obrażała z byle powodu bo to oznaczało tylko jedno, że zbliża się jej okres i trzeba będzie uciekać do pracy na całe dnie, żeby przypadkiem nie rzuciła w niego jego ulubionym kubeczkiem.... - no przecież nie powiedziałem, że mi się nie podoba. - próbował ją udobruchać.

boomer to nie takie złe imię xd zresztą kazał jej sam go nazywać, więc niech teraz nie narzeka xd nie zareagowała na to co do niej mówił i dalej przyglądała się jakiejś telenoweli, która akurat leciała na kanale, który włączyła. chciałam pisać już, że piper nie jest aż taka agresywna, ale zapomniałam, że ona zdecydowanie była skłonna rzucać naczyniami w nerwach. spojrzała na niego w końcu łaskawie i po chwili przeniosła się na jego kolana.

lu będzie na niego boo wołać, żeby było krócej xd pewnie zaczął jej mruczeć jakieś słodkie słówka do ucha, żeby się przestała już obrażać bo przecież nie chciał jej sprawić przykrości, nie chciał, żeby się obrażała. no właśnie. piper jest zdolna do wszystkiego! a lu ceni sobie swój ulubiony kubeczek. może ma jakąś specjalną skrytkę dla niego na ciężkie dni piper xd uśmiechnął się kiedy wpakowała mu się na kolana i ją przytulił. - wybrałaś piękne imię dla psa. - ucałował ją w usta. musiał jakoś odkupić swoje winy.

też dobrze xd podobało jej się jak tak jej mruczał do uszka i zdała sobie sprawę z tego, że tak naprawdę nie miała powodu na to żeby się obrażać. zresztą pewnie rzeczywiście okres się jej zbliżał, więc co chwilę zmieniał jej się humor. - lepsze niż pies - uśmiechnęła się i odwzajemniła pocałunek.

oczywiście, ze nie miała powodu, żeby się obrażać, ale czasem brak powodu to odpowiedni powód. - skoro tak mówisz, to nie pozostaje mi nic innego jak ci uwierzyć. - zaśmiał się i wsunął dłoń pod jej koszulkę, żeby ją posmyrać po plecach. - to skoro już wymyśliłaś imię dla psa to co chcesz teraz robić? - zapytał.

nie mieli okazji jeszcze mieć siebie dosyć i się kłócić to mogła się od czasu do czasu o byle co obrazić. - nie masz innego wyjścia - zaśmiała się. - no nie wiem - zaczęła go smyrać palcem po klacie. - coś fajnego - zamruczała i pochyliła się do niego, żeby znowu dać mu buziaka.

nie mają się okazji w ogóle kłócić, bo louisa albo nie ma albo jej ustępuje.... taki kochany z niego facet jest! - coś fajnego? - uniósł brew i odwzajemnił jej pocałunek. pochylił się, żeby ułożyć ją na sofie. - a czy to jest wystarczająco fajne? - zapytał i musnął ją w szyję, a zaraz potem w obojczyk.

jest kochany, to fakt. ale piper pewnie czasami wolałaby się trochę pokłócić zamiast się tylko na nim wyżywać bo potem czasami miała wyrzuty sumienia, że się na niego darła niepotrzebnie. - bardzo fajne - zamruczała. wsunęła dłonie pod jego koszulkę.