ścieżka

singletonowie to nie było to całe rodzeństwo, co patti moja tam była? i z łan dajrekszynami? czy to nie ta rodzinka? xpp ta to ma beznadziejne życie! a taki john to się zamartwia tylko obszczanym prześcieradłem i czy zrobić studenciakom wejściówkę na następnych zajęciach, czy może jeszcze nie.. całe szczęście miał raczej radosne życie, ojciec i matka jeszcze nie wymagali opieki, nawet miał wszystkich dziadków i ogółem ogarniał wszystko. nawet zamierzał dzisiaj zjeść domową kolację. domową według niego podpieczenie kupnej pizzy.. no ale drygu do gotowania nie miał nigdy. - czemu dziwnie? dla niego to i tak bez znaczenia, jak się nazywa. ważne, żeby miał jedzenie. - wzruszył ramionami. trochę to bezdusznie brzmiało, ale taki już był ten potter john. - ty też masz psa? - tupnął przy okazji nogą, bo ten error zaczął tarzać się w trawie. pewnie w jakimś gównie...

ale żal, to byli hurdowie.... łan dajrekszyn to już kompletnie osobna historia też. ten to ma dopiero beznadziejne życie. nie ma niczego innego do roboty niż męczenie biednych studenciaków. ona też się męczyła w studenckim gronie, właściwie to musiała też w międzyczasie chodzić na zajęcia przecież skoro chciała zostać tym muzykiem jazzowym. spojrzała się na psiaka. - nie nazwałabym nigdy tak psa. ale to już jak wolisz. moja znajoma ma mopsa, który wabi się blue, to chyba faktycznie kwestia wyboru - wzruszyła ramionami. - nie mam psa, niestety. chciałabym kiedyś mieć. nie mam po prostu czasu - przestąpiła z nogi na nogę.

aaa xddddddddd
dla niego to życie wcale nie było takie beznadziejnie. chociaż na bank mogło być lepsze. bo mógł mieć na przykład duperkę do robienia obiadów, mógł mieć kogoś z kim mógł normalnie się kochać, a nie tylko od czasu do czasu jak wyrwie kogoś w klubie, do których przestawał chodzić, bo mu przystawało to wystarczać. chyba właśnie dlatego wziął sobie tego psa. żeby móc odmawiać kumplom w piątkowe wieczory, że nie może psa zostawić samego. ten to ma łeb do intryg. - niee? a co takiego robisz? - zaciekawił się. może miała dzieciaka, to w sumie po co jej pies. a chyba nie chciał się pchać w panienkę z dzieciakiem. chciał dzieci, lubił je, ale jeszcze nie był na to gotowy. wolał wydawać kasę na gry na ps4.

brawo ty nie ogarniasz nic.
- studiuję na wydziale muzycznym, dokładniej na kierunku jazz i muzyka estradowa. mam własny zespół jazzowy, gram na saksofonie, ale potrafię też na wielu innych instrumentach. tak jakby w mieście robię za "cudowne dziecko" muzyki, ale to chyba przez rodziców. - posłała mu przyjazny uśmiech. edie próbowała być w związku, ale jak wiadomo jej chłopak wolał jej najlepszą przyjaciółkę od niej. przyjaciółka została, a ze swoim byłym chłopakiem już się nie dogadywała tak super jak wcześniej. miała złamane serce i przeszła przez wielki kryzys przez niego. teraz na szczęście było ok. - a ty co robisz? - dopytała.

słuchając o tych jej talentach nie wiedzieć, czemu zaraz wyobraził sobie ją jak gra na flecie... chyba faktycznie dawno nie miał kobiety. dlatego też odchrząknął, co mogło wydać się jej, że jest skrępowany czy coś w tym stylu, a on tylko chciał ogarnąc swojego małego johnniego, żeby ani drgnął. biedna edie! john na bank też miał jedną czy dwie wielkie miłostki, ale z nich wyrósł i tylko raz w miesiącu zagląda na profil jednej czy drugiej... stalker! - to imponujące. dajesz jakieś koncerty? - zapytał jak jakiś ignorant, bo na bank dawała koncerty. a on jakby był ogarnięty to na bank by ją znał. ale raczej nie kręciły go poważne koncerty. wolał jeździć na 1d xd - robię doktorat - podrapał się po policzku i rzucił okiem na psa. - z mechatroniki.

to już sobie nie pochodzi na koncerty 1d skoro mają przerwę teraz xd będzie musiał na nie sporo czekać, pozdro. nawet w tym świecie się rozpadli.
edie nie miała lekko. zawsze miała pod górkę i robiła przez jakiś czas za drama queen, byleby tylko zwrócić na siebie uwagę. jak się już uspokoiła i przeprowadziła z powrotem do domu rodziców, to zapomniała już o wszystkim co się tylko w jej życiu działo i postanowiła przejść dalej. poprawiła torebkę na ramieniu. - jasne, możesz mnie usłyszeć z zespołem w tutejszych klubach. mam całkiem sporo koncertów. teraz może nie aż tak, bo mam sytuację rodzinną, ale już niedługo. - pokiwała głową z przekonaniem. - oooo, doktorat! ale fajnie! - ucieszyła się nie wiadomo z czego.

rozpadli się?! ; oooooooo
on chodził do trochę innych klubów, bo jej nigdy nie widział ale może kiedyś skoczy na piwo do pubu i będzie tam edie? dmuchająca w flecika... albo inną trąbkę. - jej, to super. nie spotkałem nigdy żadnej sławnej osoby - powiedział z uśmiechem, jakby spotkał co najmniej kim kardashian bez gaci. on zaśmiał się zaraz razem z nią. - no nie wiem, niektórzy pewnie woleliby poważniejszą pracę niż taką na uczelni, ale nie narzekam. - przynajmniej nie był głąbem, który by się na doktorat nie dostał. no i w rodzinie miał pełno takich uczonych, to musiał iść w tym kierunku. poza tym wolał pracę badawczą niż korporacje czy w ogóle prowadzenie własnej firmy, do czego zdecydowanie nie był stworzony. - wiesz, robi się późno.. będę leciał. - bo faktycznie zaczynało mu się chcieć spać.

znaczy nie rozpadli się fizycznie, bo nadal twierdzą, że są grupą, ale tak, idą na roczną przerwę robić osobne projekty. to jak myslisz, co się stanie...
ona dmucha w saksofon najczęściej xd ale sprawne palce też ma. - jasne jasne. też będę lecieć do domu. muszę się porządnie wyspać, bo jutro mam urodziny i chcę z rana wstać żeby odkryć co mi tam rodzeństwo kupiło na prezent - zatarła dłonie. w sumie to nie liczyła na prezenty, skoro lena była przeraźliwie smutna a ralfie też nie pałał radością. - mam nadzieję, że kiedyś akurat trafisz na nasz występ. - poklepała go po ramieniu.

harry nagra solo płytę? xddddddddd i niallek i ta cała reszta? loool.
- serio? masz jutro urodziny? to wszystkiego najlepszego! - zaraz jej pożyczył jeszcze stu jednorożców i tony słodyczy, czy co tam jej się marzyło i ruszył na chatę z tym swoim błędnym psem. daj kogoś innego!

wróciła do szpitala.

casper postanowił, że czas poświęcić więcej swojego skromnego czasu swojej dziewczynie, a nie swojej byłej dziewczynie i zabrał essie na spacer. nie wiem czy wiesz, ale chloe to jego była i ostatnio spędzają ze sobą dużo wolnych chwil. szli razem za rączkę, on był cały uchachany i zadowolony ;x

oczywiście, że nie wiem bo ja w ogóle nie wiem co się tutaj dzieje.... essie wcale nie chciało się iść na spacer, ale skoro casper tak bardzo chciał to zebrała swój leniwy tyłek i poszła. i w sumie nawet jej się podobało. - z czego się tak cieszysz? - zapytała bo ostatnio caspra widywała raczej zmęczonego i wykończonego niż tak ucieszonego.

pewnie essie i tak wariowała z zazdrości, sprawdzając po raz setny jego maile i smsy, które wymieniał ze swoimi znajomymi i rodziną... uśmiechał się coraz szerzej i szerzej, podniósł ją na chwilkę do góry, kręcąc się z nią dookoła osi. - nic, po prostu jestem zadowolony. ze wszystkiego. z życia! - mordka mu się cieszyła bardzo. może też chloe była tego powodem, któż to wie. ale essie jak tylko już casper się dowie o tym co ona robi za jego plecami to powiedzmy, że będzie podwójnie wściekła o chloe xd

podwójnie? och zdecydowanie o wiele bardziej. na razie na szczęście nie dowiedziała się niczego ciekawego a może i na nieszczęście..... wolałaby wiedzieć o wiele więcej! w końcu po coś to wszystko sprawdzała. - serio? - uniosła brew i przyglądała mu się chwilę. - brałeś coś? piłeś? może jesteś już przemęczony pracą? - zadawała pytania bo zastanawiała się czy to czasem nie przez nadmiar obowiązków casper zwariował.

na dodatek casper da do zrozumienia chloe, że będzie między nimi coś więcej niż tylko przyjaźń. bo casper był teraz grzecznym chłopcem, nie zdradzał jej. przynajmniej teraz nie zamierzał. potem być może wskoczy do łóżka byłej, bo taki już jest jego los xd lubi wracać do swoich byłych xddd - oj essie, nic nie brałem, nie piłem ani nie jarałem, cieszę się nami. tobą, tym, że spędzamy ze sobą czas... kocham cię! - pocałował ją namiętnie na środku ścieżki.

- coś zdecydownie jest nie tak. - roześmiała się bo według niej żaden człowiek nie powinien się aż tak cieszyć z życia będąc kompletnie trzeźwym.... ale skoro tak miało być.. cóż. ona nie miała w sobie tyle radości. jak ją zdradzi to essie go powiesi...................

nie zdradzi jej w formalnym tego słowa znaczeniu, bo on ją rzuci jak się już dowie, że ona go szpieguje. będzie wielka drama z tego. prześpi się z chloe, essie będzie błagała go o przebaczenie, a potem zobaczymy. uśmiechał się do niej szczęśliwy. - jakby było nie tak, to bym nie skakał ze szczęścia. essie, w tym roku jedziemy do moich rodziców na święta, tak? - rzucił propozycją.

hahaha, serio sądzisz, że essie będzie go błagała o przebaczenie? bo patrząc na jej zachowanie to sądzę, że raczej się na niego na śmierć obrazi i tak się to skończy. albo będzie płakała madie do rękawa, że jej smutno i źle a przy nim będzie się zachowywać jakby ją to nie ruszało. - skoro tak chcesz. - wzruszyła ramionami bo przecież ostatnio mu powiedziała, że pozna jego rodzinę.

- tak, chcę spędzić rodzinne święta razem z moimi rodzicami i z siostrą. mam nadzieję, że nie widzisz w tym niczego złego essie. jesteś częścią mojego życia i jesteś dla mnie najważniejsza na świecie, dlatego też czas, żebyś spędziła ze mną tą pierwszą wigilię. mam już dla ciebie prezent! ale ci nic nie powiem - wystawił śmiesznie język.

zaśmiała się. - okej, okej. - pokiwała głową. pospacerowali i poszli do domu się przytulać i wypić ciepłą herbatę bo essie zmarzła!

spacerowała z małą bo tak przynajmniej była trochę spokojniejsza.

nie wiem czy leo pogodził się już z tym, że nie jest ojcem dziecka kylie xd dalej nie pamiętam jak się nazywało jej dziecko, ups? leo za to szedł i palił skręta. śpiewał sobie piosenkę z 'gumisiów' i podskakiwał wesoło.

wcale nie dziwi mnie to, że nie pamiętasz imienia xd nie jest nawet trudne do zapamiętania żal. zagapiła się i prawie wjechała w niego wózkiem. ona już się przyzwyczaiła do tego, że neil jest tatuśkiem, więc nie poczuła się dziwnie gdy ogarnęła, że to leo. - cześć - przywitała się.

masz mnie za zapominalską ;c w ogóle oni powinni jeszcze raz się przespać! niech neil ich przyłapie he he - no cześć - nawet na początku nie zaczaił że to kylie bo był taki zjarany - a co to za maluszek? - zachwycił się nie ogarniając, że to jego prawie dziecko i pochylił się nad wózkiem.

haha najpierw ruchała się z neilem przy leo, a teraz na odwrót. - to moja córka - zmarszczyła brwi, przyglądając się mu uważnie. nie  była za bardzo zaskoczona faktem, że leo nie ogarnia aż tak bardzo bo to przecież leo. myślenie sprawiało mu trudność, szczególnie jak był zjarany.