ulica

marcus dał znać braciszkowi, że leci do chin, a anderson był tak zjarany, że chiny pomieszały mu się z japonią i zapomniał o tym, że ming jest siostrą ruby, wiec zadecydował, że zabieranie swojej dziewczyny na spontaniczną wycieczkę jest doskonałym pomysłem. dała się najwyraźniej namówić i pewnie już po drodze żałowała jak anderson spał i chrapał całą drogę, a ona została z tymi głupkami. może już w międzyczasie zdążyła podsłuchać, że lecą do chin, a nie japonii, ale anderson nadal nie ogarniał i dopiero się rozbudzał ruszając z plecakiem w miasto.
- patrz! japońskie znaki! ale odjazd! - jarał się wskazując na jakieś szyldy. odjazd to on miał xd

od pocatku miala watpliwosci co do tej wyprawy i w samolocie pewnie pozalowala, ze dala sie przekonac i nie posluchala intuicji xd anderson tak glosno chrapal, ze ruby nie miala okazji sie przespac. w dodatku chlopacy irytowali ja swoim zachowaniem. szczegolnie gdy podslyszala, ze wcale nie leca tam gdzie anderson obiecal ja zabrac. - nie jestesmy w japonii, nie wiem jak mogles to pomylic - ledwo wyladowali i juz sie wkurzala.

musiał ją ładnie przekonywać skoro dała się namówić na wycieczkę niedługo przed egzaminami. moze obiecał, że jak polecą to potem nie będzie jej przeszkadzać w nauce.
- jak to nie jesteśmy? a co to wszystko ma znaczyć? - zamachał łapami pokazując na niezrozumiałe krzaczki i skośnookich przechodniów. - czy to jest wirtualna rzeczywistość? - rozdziawił usta. widać drzemka nie wydaliła zioła z organizmu xd

nie odwiedzala juz czesto rodzicow wiec pomyslala, ze milo by bylo zmienic lokacje i pouczyc sie z widokiem na jakies ladne japonske krajobrazy.
- skad mam wiedziec? nie mowie po chinsku - wywrocila oczami. chwycila go pod ramie bo nie chciala sie zgubic i rozdzielic z andersonem. w jego stanie to bylo mozliwe. - chcialabym bo wtedy bym mogla wrocic do swoich zajec w st albans - nie ukrywala, ze wycieczka jej sie nie podobala.

teraz będzie mogła popatrzeć na chińskie krajobrazy xd
- nie można mówić na japońskie znaki, że są chińskie, to ignoranckie - zarechotał ze swojego żarciku. joke's on him xd to, że chwyciła go pod ramię sprawiło, że myślał, że jest zadowolona z wycieczki i że chce się miziać, więc nawet dał jej buziaka w czubek głowy. słodziak! - dopiero przyjechaliśmy! mnóstwo zwiedzania przed nami! - on był podekscytowany.

nie chciala chinskich krajobrazow bo obiecal jej japonskie i juz sie nastawila na takie wiec chiny nie pasowaly do tego jak wyobrazila sobie wycieczke xd
- mowienie, ze chinskie znaki sa japonskie jest ignoranckie - mruknela niezadowolona, ale nadal dawala mu sprzeczne sygnaly bo przytulila sie do niego bardziej gdy dostala buziaka. - wiesz w ogole gdzie idziemy i co chcesz zwiedzac? - domyslala sie. nie wiem jakim cudem zgodzila sie bez sprawdzania czy dobrze wszystko zorganizowal xd moze byla zbyt zajeta nauka.

zabrał ją na darmową wycieczkę na drugi koniec świata, a ona wybrzydzała! a mogła tak samo jak anderson przyjąć, że to wszystko jedno i to samo xd
- tak, to też - zgodził się z nią, nadal nieświadomy tego gdzie się znajdują. zaraz będzie próbować porozumieć się z chińczykami odpalając japoński słownik. nie zwracał uwagi na jej niezadowolony ton skoro jej ciało mówiło co innego. zawsze wolał słuchać jej ciała niż jej niezadowolonego tonu, który był jej standardowym tonem. - nie, ale nigdy tu nie byliśmy, więc gdziekolwiek pójdziemy i cokolwiek zobaczymy będzie interesujące, prawda? - wyszczerzył się. ruby była tak zajęta nauką, że wykazywała się nieogarem xd nie mogła nic sprawdzić, bo musiała być świadoma tego, że wszystko będzie spontanicznie. nawet kraj docelowy xd

moze przy nim nauczy sie cieszyc sie spontanicznoscia xd
- wolalabym sie nie oddalac za bardzo od lotniska - marudzila. najlepiej jakby tam zostali i z lotniska podziwiali widoki xd bala sie, ze nie bedzie sie umiala dogadac z chinczykami tak jak z ming. wyobrazala sobie najgorsze i to ja tylko bardziej stresowalo. wiedziala, ze bedzie spontanicznie, ale nie spodziewala sie, ze az tak bardzo xd

próbował jej tego nauczyć od półtorej roku z różnymi postępami xd
- nie po to tu przyjechaliśmy, żeby oglądać lotnisko - zaśmiał się i uwolnił się z objęcia, żeby złapać jej dłoń i okręcić na środku ulicy jak w tańcu. nie przejmował się tym, że zwracają na siebie uwagę. i tak byli białasami i zwracali na siebie uwagę. dziwne, że chińczycy jeszcze nie podchodzili sobie zdjęć z nimi robić xd

trudno bylo zmienic jej nawyki i przyzwyczajenia xd
miala paranoje i czula sie jakby wszyscy sie na nich gapili wiec odciagnela go gdzies na bok zeby byli mniej na widoku. - wiesz, ze wole kiedy wszystko jest zaplanowane - kontynuowala marudzenie. stresowala sie nie wiedzac co ich teraz czeka.

przekonał się o tym, ale widać chociaż do tego jednego celu potrafił dążyć i nad tym pracować.
myślał, że zaciąga go na bok, żeby się całować w egzotycznych okolicznościach, więc mina mu zrzedła jak dalej marudziła.
- czy poczujesz się lepiej jeśli teraz przejrzymy na szybko w telefonach co można robić w okolicy i zaplanujemy gdzie idziemy? - był w stanie się poświęcić i coś zaplanować, byle była zadowolona.

zawsze cos, ale raczej wolalaby zeby sie zajal studiami z taka pasja z jaka podchodzi do spontanizmu.
wiedzial, ze nie lubi nie miec celu wiec nie powinien sie dziwic, ze marudzi. tak samo jak ona nie powinna sie dziwic tym, ze cos poszlo nie tak xd - poczuje sie lepiej - potwierdzila i wyciagnela telefon zeby zaczac research.

cytując... trudno było zmienić jego nawyki i przyzwyczajenia xd
jej celem powinno być poznanie miasta i w tym anderson mógł pomóc. w barcelonie nie narzekała xd
- masz wi-fi? - zerknął w jej telefon, bo on utknął na etapie próby wybrania połączenia z listy z dziwnymi znaczkami. chociaż nie zależało mu na tym, żeby sprawdzać cokolwiek w internecie, nadal wolał zostawić trochę miejsca na improwizację. - może wybierzesz miejsce, do którego chcesz dotrzeć i będziemy patrzeć co jest po drodze i gdzie można odbić? - zaproponował kompromis.

haha xd
w barcelonie nie narzekala bo wiedziala gdzie jedzie i to byl jej pomysl xd
- nie mam - stukala nerwowo w telefon. - jezeli bedziemy patrzec na to co jest po drodze to nigdy nie dojdziemy do miejsca, ktore wybralismy - pouczala go niezbyt chetna na kompromis. kompromisem bylo to, ze zgodzila sie gdzies ruszyc xd

poza tym w barcelonie była w innym miejscu psychicznym i na wszystko się godziła xd chociaż wtedy udawała, że nic jej nie łączy z andersonem, a teraz pojechali na pierwszą wycieczkę jako para. co było błogosławieństwem i przekleństwem dla niej xd
- możemy zagadać miejscowych gdzie warto iść - wskazał na randomowych chińczyków. myslał, że angielski to taki uniwersalny język, że wszędzie się dogadają. - czasami droga jest celem - stwierdził poetycko. zdecydowanie jeszcze go zioło trzymało.

kryzys pomagal jej spontanicznosci xd
cieszyla sie, ze anderson wykazal sie i chcial ja zabrac na wycieczke, ale okazala sie, ze jednak wolala wszystko kontrolowac xd
- jesli sie z nimi dogadasz to prosze bardzo - machnela reka. wyobrazala sobie, ze wszyscy komunikowali sie w stylu ming wiec nie miala za duzo nadziei na to, ze miejscowi pomoga. - kiedy wracamy do domu? - zignorowala co mowil i juz marzyla o powrocie.

słabo, że miala kryzys, ale dobrze dla przygód xd powinna mieć teraz nowy kryzys skoro przyjechali do ming xd jeśli następnym razem ruby zabierze go na wycieczkę to będzie zadowolony, nawet jeśli będzie próbowała wszystko kontrolować. on i tak znajdzie sposoby, żeby coś tam porobić po andersonowemu.
- potrafię się dogadać z każdym - zapewnił ją - to jest uniwersalne w każdym języku - wskazał na swoj szeroki uśmiech xd myślał, że byciem miłym i uśmiechniętym wszystko załatwi xd już miał ruszać do chińczyków, ale wtedy znowu zaczęła marudzić. - małpko - tak, to było jego pieszczotliwe przezwisko na ruby. złapał ją za ręce i popatrzył w oczy - dopiero tu przyjechaliśmy. jesteśmy na końcu świata, wyobrażasz to sobie? - mówił z przejęciem - chodźmy chociaż na krótki spacer i zobaczmy gdzie nas poniesie, co? inaczej będziesz żałować - mówił łagodnym tonem. musiał ją przekonać, bo on bardzo chciał iść wędrować, a głupio było ją zostawić xd nie chciał siedzieć z nią na lotnisku i czekać na powrót marcusa.

szukanie ming to dobry powod do kryzysu. zabierze go w jakies nudne miejsce. bedzie sie ludzila, ze jesli jest sam bez reszty zielonych to nic nie nabroi xd
- jasne - spojrzala na niego. miala watpliwosci. bylo jej pewnie glupio gdy tak ja nazywal, ale na szczescie nie musiala sie teraz tego wstydzic skoro mogli ich nie zrozumiec xd westchnela i powoli zaczelo do niej dochodzic, ze moze faktycznie powinna sie troche rozluznic i docenic wyprawe. - tylko nie daleko - mruknela pod nosem. - wlasciwie to po co tu przyjechalismy? - nie, czepianie sie nie skonczylo xd mogl sie domyslic, ze jak ruby podslucha o czym gadaja jego znajomi to nie bedzie zadowolona.

ruby będzie sabotować poszukiwania, żeby jej nie odnaleźli xd ruby się łudziła, że nic nie nabroi, tak jakby nie widziała go wielokrotnie w sytuacjach sam na sam gdzie nabroił. teraz wmawiała sobie, że anderson jest kochany i wszystko wina jego znajomych xd
jego szeroki uśmiech zrobił się jeszcze bardziej szeroki kiedy jednak zaczynała się zgadzać.
- jak będziemy mieć dość to zawrócimy - zapewnił ją i dał jej soczystego buziaka w usta. splótł ich dłonie i ruszyli przed siebie bez planu i bez zaczepiania miejscowych. anderson się rozglądał naokoło z miną jak na gifku u ruby. wszystko go interesowało w tym innym świecie. - marcus chciał tu przyjechać - odpowiedział - chce odwiedzić swoją dziewczynę czy coś takiego - dodał mimochodem. to anderson, on niczego nie mógł się domyślić xd

lepiej jej sie zylo jak ming byla daleko w chinach. marcusowi sie znudzi jak znajdzie inna laske xd
wydawalo jej sie, ze potrafi sie zachowac lepiej jak jest sam. to na pewno byla wina jego kumpli xd
- no dobrze - zgodzila sie w koncu. tez sie rozgladala, ale nie dlatego, ze byla pod takim wrazeniem jak chlopak. probowala zapamietac droge zeby wiedzieli jak wrocic. - zartujesz? - zatrzymala sie kiedy jej obawy sie potwierdzili i okazalo sie, ze wcale sie nie przeslyszala.

marcus przywiezie inną chinkę do st albans i wszyscy będą zadowoleni xd anderson teraz potrafił się zachowywać sam na sam z nieco większą ogładą, ale początki ich znajomości też były trudne. poza tym jak byli sami to zawsze mógł odwrócić jej uwagę pocałunkami i wydawało jej się, że jest taki fajny xd
dobrze, że ruby zapamiętywała drogę, nie będzie powtórki ze zgubienia się andersona i leili w meksyku. zatrzymał się też i odwrócił głowę od kolorowych szyldów, żeby popatrzeć na dziewczynę. dopiero jej wściekłość uprzytomniła mu, że mowa jest o jej siostrze.
- to nas nie dotyczy, nawet jej nie zobaczysz - zapewnił ją. nie spędzali czasu z resztą ekipy, więc mogli po prostu korzystać z wyjazdu. przynajmniej on tak to sobie wyobrazał!

hahah bedzie myslal ze to ming xd
to prawda, skutecznie odwracal jej uwage, a potem myslala, ze jest bardziej ogarniety niz z poczatku. wmawiala to sobie. tak samo jak peggy xd chociaz ona ma wiekszy staz z martym to juz zdazyla go troche wychowac.
- skoro nas nie dotyczy ty po co tu jestesmy? - zaczela sie denerwowac od nowa wiec odwrocila wzrok zeby wziac gleboki wdech. meczyla sie w samolocie ze zjaranymi kolesiami po to zeby szukac ming. nie byla zadowolona!

lol xd
marty mimo wszystko trochę lepiej ogarniał niż anderson xd a może przynajmniej umiał trochę lepiej obsługiwać peggy i jej nie prowokować na kazdym kroku. hurd jeszcze tego nie rozkminił.
- żeby zwiedzać, poznawać świat! - rozłożył ręce pokazując jej nowy wspaniały świat. nadal oczy mu się świeciły i był pełen entuzjazmu. marudzenie ruby nie było w stanie go zrazić. - więc? idziemy? - wyciągnął do niej rękę, żeby go złapała i żeby szli przez świat razem xd

marty nauczyl sie przed peggy udawac, ze ogarnia i kazdy byl zadowolony.
kilka glebokich wdechow uspokoilo ja na tyle by doszla do wniosku, ze nie ma sensu sie denerwowac skoro i tak nie dalo sie nic zmienic. chwycila jego reke i poszli zwiedzac, ale caly czas sie stresowala, ze sie zgubia.