magazyny

umówił się z nari na spotkanie, nie wyjaśniając, o co chodzi, i teraz szli wzdłuż zamkniętych magazynów. wyglądało trochę creepy, jakby chciał ją zwabić w pułapkę, zamordować i od razu pozbyć się ciała xd

zaczela sie martwic jak tak szli xd
- chyba nie masz zamiaru mnie uwiezic w jednym z nich? - zerknela na niego. ostatnio ogladala jakis kryminalny serial i juz sobie wyobrazala rozne scenariusze.

roześmiał się na to pytanie. on w ogóle nie zorientował się, jak to wygląda. mógł się umówić po prostu na kawę, ale wbrew awkowi nie lubił takiego bezczynnego siedzenia, więc zamiast tego chciał jej coś pokazać.
- chyba mi ufasz, co? - popatrzył na nią. - musisz powiedzieć, że mi ufasz - powiedział bardziej poważnie, co wyszło jeszcze bardziej creepy xd

- tak mowia seryjni mordercy - dla niej to nie bylo zabawne. patrzyla na niego przez chwile jakby sie zastanawiala czy bylby w stanie ja zamordowac. - ufam ci - powiedziala w koncu. miala nadzieje, ze te slowa nie wprowadza ja w klopoty xd

- czy ja wyglądam na seryjnego mordercę? - zmarszczył czoło. zmartwiła go ta informacja. kiedyś był bożyszczem nastolatek, a teraz takie coś! - to dobrze - kiwnął głową z ulgą. - gdybyś mi nie ufała, to nie mógłbym ci powiedzieć tego, co chcę powiedzieć - oznajmił i doprowadził ją do jednych drzwi. - chcę być obecny w życiu yuri - wypuścił głośno powietrze, bo ta decyzja nie przyszła mu z łatwością.

- ted bundy udawal niepelnosprawnego i tez nie wygladal na seryjnego morderce - nie dodala juz o tym jaki byl przystojny bo nie chciala dawac komplementow ericowi. nie kiedy zaprowadzal ja w takie miejsca xd stanela i przyjrzala mu sie, czekajac co powie. - okej.. - nie wiedziala czy ta informacja ja cieszyla czy wolala zeby eric nie chcialby byc czescia zycia yuri. - jeszcze nie jestem pewna jak jej to powiedziec - miala nadzieje, ze da jej czas wszystko przemyslec. - nie mogles mi powiedziec gdzies indziej? - rozejrzala sie.

- naprawdę nie sądziłem, że będę musiał udowadniać, że nie jestem seryjnym mordercą - zastanawiał się, jak ją do tego przekonać. w takich chwilach żałował, że nie ma już specjalistów od pr, którzy wymyślali, co miał mówić xd - więc chcesz jej powiedzieć, że jesteśmy jej prawdziwym rodzicami? - decyzja erica niosła za sobą konsekwencje. póki co nastawiał się, że przedstawi go jako przyjaciela rodziny xd - nie, to musiało być tutaj - oznajmił i otworzył swój magazyn, który był cały zawalony pamiątkami z przeszłości: platynowymi płytami, nagrodami, tekturowymi podobiznami jego i zespołu, ale przede wszystkim było tam dużo, bardzo dużo, najróżniejszych maskotek, dużych i małych.

- nastepnym razem moze umow sie w bardziej przyjaznym miejscu - poradzila mu. mogli porozmawiac na przyglad na spacerze jesli nie chcial siedziec przy kawie. - nie to miales na mysli mowiac, ze chcesz byc w zyciu yuri? - musiala sie upewnic. to, ze chcial byc przedstawiony jako przyjaciel bylo jej na reke. jeszcze nie opracowala planu jak najdelikatniej obrocic zycie corki do gory nogami. - schowales tu swoj caly dobytek? - nie wiedziala jak na to zareagowac.

- to zwyczajne miejsce, dużo ludzi tu przychodzi - zapewniał ją, chociaż nie widzieli żadnej żywej duszy podczas swojego pobytu. - nie chcę na nic naciskać, ale jeśli jesteś gotowa, żeby przedstawić mnie jako jej ojca, to zróbmy to - zgodził się i nakręcił, że jednak od razu zaczną z grubej rury. choć bycie przedstawionym jako przyjaciel rodziny byłoby łatwiejsze, bo pozwoliłoby mu bez presji poznać yuri. w innym przypadku gdyby się okazało, że ojcostwo nie jest dla niego i by uciekł, to tylko zasiałby zamęt xd - mhm, pamiątki z poprzedniego życia - potwierdził i wszedł do środka, bliżej maskotek. nie miał miejsca w mieszkaniu, a gdzieś musiał schować swoje graty. - to wszystkie maskotki, które fanki rzucały na scenę - oznajmił. zachował je wszystkie, lubił ten aspekt. - i miałem nadzieję, że pomożesz mi wybrać, która spodoba się yuri - chciał jej podarować dowód napalenia przypadkowej nastolatki xd

- chyba nie w tym samym momencie - rozejrzala sie czy sa tu jakies kamery. powiedziala, ze mu ufa, ale wolala miec pewnosc, ze beda jakies dowody xd - wiec zrobimy to - postanowila. zrobilo jej sie goraco ze stresu na sama mysl co ich czeka. nie pomyslala nawet o tym, ze mogl zwiac xd jesli zgodzil sie poznac yuri to dla niej znaczylo, ze byl na wszystko gotowy. trzymanie zabawek od fanek bylo dla niej troche cringeowe. to nic, ze na jego miejscu zrobilaby to samo xd - chcesz jej dac pluszaka, ktory nawet nie jest od ciebie? - miala z tym wyraznie problem.

- zrobimy to - potwierdził i jemu też się zrobiło gorąco, bo zbierał się kilka tygodni do tego, żeby potwierdzić, że chce się zaangażować w życie yuri jako fajny wujek, a teraz okazywało się, że miał jednak wjechać od razu jako ojciec. to będzie trudne! - ale kiedy dokładnie? - liczył na to, że dostanie znowu trochę czasu na przygotowania. w jego mieszkaniu nie było ani śladu po jego dawnym życiu, wszystko wcisnął tutaj. - przecież będzie ode mnie. to moje pluszaki - rozłożył ręce, żeby pokazać jej, ile ich ma. mógłby dawać je yuri na każdą okazję i nadal by dużo zostało. nie wiedział, w czym nari widzi problem. już się zaczyna xd

- jeszcze nie teraz - uspokoila go. nie miala zamiaru wprowadzac tego planu w zycie natychmiast. teraz kiedy wiedziala na czym stoja tez potrzebowala czasu zeby wszystko poukladac sobie w glowie. musiala sie liczyc tez z tym, ze jej rodzice beda wsciekli. - wolalabym zebys dal jej cos szczerze od siebie zamiast pozbywac sie rzeczy od swoich bylych fanek - specjalnie powiedziala 'bylych'.

- w porządku. daj znać, kiedy będziesz gotowa - odparł spokojnie, bo spodziewał się, że nari będzie potrzebowała czasu, żeby zaplanować wprowadzenie go w życie yuri. też nie chciał robić nic na hurra, skoro nie miał doświadczenia z dziećmi. oby tylko nie stchórzył xd - te maskotki wiele dla mnie znaczą - burknął wkurzony, że nie doceniała jego gestu. maskotki były jego ulubionymi pamiątkami i ciężko byłoby mu się z nimi rozstać, a ona się czepiała.

pokiwala glowa. gdyby stchorzyl i nie spotkal sie z nia po tym jak powie prawde yuri to by go znalazla i sama zaciagnela w jakies creepy miejsce na tortury xd - whatever - mruknela i przewrocila oczami. - yuri jest na etapie jednorozcow - poinformowala go. nie widziala zadnego w magazynie. moze miala nadzieje, ze jednak bedzie sie musial wysilic i isc na zakupy xd

kto wie, czy nie będzie musiała tego zrobić xd
westchnął ciężko, słysząc o jednorożcach.
- mam nadzieję, że nie mówisz tego tylko dlatego, że nie podobają ci się te maskotki - bał się, że nari go wkręca i yuri wcale nie lubi jednorożców, a przez to nie spodoba jej się prezent i z góry będzie miał utrudnione budowanie relacji xd wyszli z magazynu i zmusił ją do wspólnych zakupów, żeby pokazała mu, który jednorożec na pewno spodoba się małej, a potem ustalili, że będą w kontakcie co do wielkiego spotkania.