hol

jaki hol, lol xd liska była się zrelaksować tutaj w spa, a teraz wchodziła po schodach w samym szlafroczku hotelowym.

ten hotel to pałac xd nic dziwnego, że dużo ważnych osobistości tu pomieszkiwało. on właśnie wracał do domu, to znaczy do pokoju, kiedy natknął się na liskę w szlafroczku. sam był w garniturze ukrytym pod zapiętym płaszczem.
- lysette! czemu paradujesz w samym szlafroku? - zmartwił się o to, co pomyślą sobie o niej ludzie. naprawdę się staczała. xd

zaskoczona spotkaniem z gilbertem uśmiechnęła się zaraz szeroko. przez całe to zamieszanie z quentinem, który próbował ją zabić stała się chyba jeszcze większą suką. przestała przez to wszystko wierzyć w ludzi, w prawdziwą miłość i zamknęła się w swojej skorupie. jakie to przykre. - gilbert, witaj. - pocałowała go w oba policzki i poprawiła pasek od tego szlafroka. - byłam na masażu, mam całe ciało od olejku... - oblizała usteczka niewinnie się uśmiechając do niego. - to źlee? - zapytała zaraz.

gilbert też chyba przestał wierzyć w prawdziwą miłość, skoro kobiety przestały robić na nim wrażenie, szukał żony na siłę, a harry zabierał jakieś zdziry do chin (i je zapładniał, ale o tym jeszcze casiraghi nie wiedział).
- ależ skąd, dobrze pozwolić sobie na chwilę relaksu. - uśmiechnął się uroczo. - jak się czujesz? - spytał zaraz, bo ostatnio, kiedy rozmawiali, była w niezłym bagnie... i ciąży.

ale biedaczek z niego! o ciąży chyba mu wtedy nie mówiła, nie? ostatnim razem jak rozmawiali wymieniając smsy quentin podstawił bombę i ją wysadziło, więc pewnie jak mu nie odpisywała to zadzwonił do niej, ale sygnału nie było. trochę cham, że nie przyszedł odwiedzić jej do szpitala ani nic. uśmiechnęła się mdło. - no wiesz, jak osoba, która przeżyła wybuch bomby. - objęła się ramionami. - ten dupek chciał mnie wysadzić. - mruknęła rozwścieczonym tonem, ale chciała, zeby jak najwięcej ludzi wiedziało o tym, jakim świrem jest quentin!

rzeczywiście nie mówiła, ale pisała, że jest w niezłym gównie i że quentin jest oskarżany o potrójne morderstwo i że sama trafiła do aresztu. to wystarczająco, żeby gilbert się o nią zamartwiał! chociaż chyba słabo się zamartwiał, skoro później jej nie odwiedził ani nic. może naprawdę trochę wystraszył się jej nowej, dzikiej natury.
- kto próbował cię wysadzić?!?!?!? - przejął się teraz bardzo. ach, że też wcześniej nie wiedział, w jakich tarapatach była liska!

słaby z niego przyjaciel! chociaż chyba nim nawet nie chciał być, bo pieprzyć coś o tym, że się za bardzo zmienił. przewróciła oczami na tą jego gwałtowną reakcję. jej już przeszło, bo przynajmniej przeżyła, nie to co inni. pewnie oprócz mimi, arvida i jego dziwki kilka innych osób też oberwała. - mój były. quentin. - wzruszyła ramionami, jakby to była prawda. - jednak jest psychopatą. i jednak zabił tamte osoby. ubzdurał sobie, że jedna dziewczyna wygląda jak jego była i też chce ją zamordować. - mówiła beznamiętnie, jakby ją to zupełnie nie obchodziło. dla niej quentin był skreślony po prostu.

nie był jej przyjacielem! jeszcze nie byli na takim etapie. próbowali naprawić swoją relację, ale gilbert nie poznawał liski po tych wszystkich dramatach z quentinem. chociaż teraz, kiedy go zostawiła, może stwierdzi, że przejrzała na oczy. powinien jej się oświadczyć, byłaby idealną żoną na pokaz, już mieli w tym doświadczenie. xd słysząc jej historię, gilbert miał ochotę powiedzieć "a nie mowiłem", ale był taktownym dżentelmenem i nie zamierzał tego mówić na głos.
- trzeba go jak najszybciej złapać i wsadzić za kratki! - złapał ją za ramię. - jesteś pewna, że jesteś bezpieczna? od teraz nie opuszczę cię na krok, dopóki tego drania nie dosięgnie sprawiedliwość! - zawołał. teraz niech liska żałuje, że zdradziła gilberta z nim! nie było warto.

hahahah. liska jest świetna w udawaniu, fakt. spojrzała na jego rękę na swoim ramieniu i nakryła ją swoją dłonią. - moi adwokaci nad tym pracują. na razie nie ma dowodów jako takich. policja uznała, ze monitoring, gdy kręcił się w tamtym czasie pod moim budynkiem to za mało.. poza tym dziewczyna, za którą tak lata boi się przeciwko niemu zeznawać. wcale się jej nie dziwię. - spuściła wzrok i westchnęła. gdyby wiedziała, ze max chciała się teraz z nim bzykać to chyba by ją udusiła za te wszystkie kłamstwa, które jej o quentinie nawciskała! a miała ją za przyjaciółkę. uśmiechnęła się lekko. - tak. nie ma pojęcia, że tu jestem. jesteś uroczy, gilbert. - pogładziła go po policzku.

- zaraz zadzwonię do mojego prywatnego detektywa i on też się tym zajmie. nie martw się, załatwimy go. - pogładził ją po ramieniu. na pewno miał tego samego detektywa co albert, a to był niezawodny gość! - a jeżeli cię znajdzie? to niebezpieczny gość! może powinnaś wyjechać na trochę z miasta?... - zaproponował. na przykład do monako. xd naprawdę się przejął losem lysette! moze jednak był jej przyjacielem.

będą szukać quentina i go znajdą w bunkrze z innymi! super plan xd lisce się zimno zrobiło, bo byłą w samym szlafroku, przypominam dlatego objęła się rączkami. - to byłby świetny pomysł, gilbert. że też sama na to nie wpadłam! jesteś wspaniały - zaśmiała się nawet, bo przecież na policję nie można liczyć, jeśli chodzi o jakieś śledztwa. nic nie robią tylko wpieprzają na tych posterunkach i nie chce im się ruszyć w teren dupska. - i tak już dużo zajęć opuściłam, gilbert. nie wiem, czy chcę zaprzepaścić studia przez tego dupka. - no jasne, lepiej, żeby ją zamordował. wtedy na pewno zostanie inżynierem.

ja już nie wiem co się dzieje z quentinem xd
- lysette, należymy do tej części społeczeństwa, która nie musi zdawać się na policję, tylko ma lepsze sposoby na radzenie sobie z problemami. - puścił jej oczko. gilbert przecież nie korzystał z takich usług dla pospólstwa jak policja! prywatny detektyw lepiej wszystko załatwiał. - nie mówię, że masz wyjeżdżać na dłużej. wystarczy przecież parę dni. ważne, żeby odetchnąć i nabrać nowej perspektywy. najważniejsze jest... czy ty czujesz się bezpieczna? - wbił w nią wzrok. - zimno ci? może się wykąpiesz i wpadniesz do mnie na kieliszek szkockiej? - zaproponował. ostatnio przestał byc abstynentem i kupował teraz najdroższe i najlepsze alkohole świata.

ja też xd
- nie sądziłam, ze to będzie konieczne... - w ogóle myślała, że to wszystko to bzdury i w końcu znalazła miłość swojego życia, kogoś z kim spędzi najlepsze chwile życia. była w nim zakochana do tego stopnia, ze pogodziła się z debbie! a to musiało coś znaczyć. teraz jednak nienawidziła wszystkich ludzi świata. nienawidziła nawet siebie za to, że zaufała takiemu draniowi jak halter. - nie wiem, czy chciałabym wybierać się do domu, tam dostałabym na głowę z rodzicami. - uśmiechnęła się lekko. - a samemu tym bardziej nie czułabym się bezpiecznie. - nie tylko quentin na świecie jest nienormalny i na wolności. - dobry pomysł. nie wiedziałam, że pijesz... - powiedziała i zaraz pewnie poleciała do pokoju i się ogarnęła, a po tym poszła do gilberta, gdzie się schlali i wspominali stare dobre czasy i obgadali blankę. teraz ty kimś zacznij.

- chętnie zabiorę się gdzieś z tobą. mówiłem, że nie opuszczę twojego boku, dopóki nie będę pewny, że zagrożenie minęło! - zapewniał ją, ale pod prysznic z nią nie poszedł, a reszta była tak jak mówisz.

schodziła z pokoju z walizkami, żeby uciec stąd na zawsze. nawet jej się nie chciało dobrze pakować i połowę ciuchów wyrzucała z pokoju ot tak. zresztą rzeczy williama też w ten sposób wyrzucała.

william szedł do gigi bo nie wiem... może mieli się spotkać i o tym nie zapomniał i minął się z nią na holu zdziwiony bo ona te walizy targała. - co ty robisz? - zapytał.

zaskakująco ona nawet chciała się z nim spotkac. może go nawet tu ściągnęła specjalnie.
- wyjeżdżam. nie wytrzymam w tym zasranym miasteczku ani chwili dłużej. - oświadczyła chłodnym tonem. - wyjedź ze mną. - złapała go za koszulę i spojrzała na niego błagalnym wzrokiem.

- dlaczego!? - zdziwił się. on kochał to miatseczko i musiał się opiekować danielem. nie mógł tak o jechać sobie gdzieś. mimo wszystko i całego swojego zachowania martwił się jednak o brata i nie chciał go tu zostawiać na pastwę tych wariatów wszystkich ;x

- można tu zwariować! - zawołała, gestykulując żywo. hehe, kto to mówi. już kiedyś mieli tę rozmowę, ale miała nadzieję, że tym razem william zmieni zdanie. - w dodatku na każdym kroku spotykam tę małą lafiryndę aggie i mam dość! muszę stąd uciec. ucieknij ze mną! - krzyczała i mówiła łagodnie, zmieniała ton co chwilę. ostatnio z aggie jak się pobiły na posterunku, to wylądowały w areszcie ;x

hehe czytałam to. w końcu musiałam wiedzieć o co chodzi, ale ostatnio znów jestem do tyłu ;x ale chyba dużo się nie działo. - gigi! - jęknął. - mam tu wszystko czego mi trzeba, ty też! dlaczego chcesz wyjechać? zostań.... - mruknął. - i ciągle nie rozumiem dlaczego z aggie się tak nienawidzicie - skrzywil się.

nie ma plotek, więc nikt nic nie wie xd
- nie! nie zostanę tutaj! - krzyknęła. zbliżyła się do niego. - tutaj aggie chce mi ciebie odebrać... - jęknęła. może nawet była zazdrosna, wow ;x miała uczucia ;x

- gigi.... - jęknął jak powiedziała o tym, ze tu nie zostanie. wolał ją tutaj niż na drugim końcu świata! na słowa o aggie się nie odezwał bo trochę mu się głupio zrobiło.... miała uczucia, ale go zdradzała ;x

- daj mi jeden dobry powód, żebym tu została, co? - patrzyla mu w oczy. przynajmniej zazwyczaj nie miała uczuć i tego nie ukrywała, a on zgrywał kochanego i też ją zdradził, ech.

on był kochany, ale czasem się gubił w tym wszystkim po prostu xd
najgorsze jest to, że nie umiał jej tak od razu wymienić jakiegoś powodu dla którego miałaby zostać! - ja? - mruknął niepewnie bo może jej aż tak nie zależalo, żeby zostawać!