second hand

musiała się przełamać i przyjść tutaj na zakupy. oczywiście w przebraniu! miała na nosie (napisałam nosach, pozdro) wielkie okulary przeciwsłoneczne, a na głowie wielki kapelusz niczym ukrywająca się celebrytka. miała nadzieję, że nikt jej tu nie zauważy. brzydziła się nawet dotknąć tutejszych sukienek, a co dopiero je kupić!

a zauważyła ją davina! chyba mówiłam, że się przyjaźnią, co nie? ona zdecydowanie nawet nie chciała tutaj wejść, więc zaczęła dzwonić do astrid.

gdybym tego nie wiedziała, nie byłyby na liście... chociaż potyczek z wrogami z elity nigdy za mało. przyjaciółki też jej się przydadzą, więc całkiem ucieszyła się na telefon od daviny, który może podniesie ją na duchu w tym śmierdzącym miejscu.
- halo?

- astrid, co ty robisz?! - kiedy tylko usłyszała jej głos od razu ją opieprzyła. - nie możesz upadać tak nisko, nie możesz się pokazywać w takich miejscach. - westchnęła i przyłożyła dłoń do czoła bo czuła jakby zaraz miała zemdleć, że jej przyjaciółka się tam pokazywała.

- cooo?! - rozejrzała się szybko po sklepie i ukryła za wieszakami. poprawiła kapelusz, nasuwając wielkie rondo bardziej na twarz. - gdzie ty jesteś? widziałaś mnie? czy ktoś jeszcze mnie widział? przecież się przebrałam! - szeptała do telefonu, zasłaniając usta ręką, żeby nikt nie podsłuchał jej rozmowy. sprzedawczyni podeszła do niej spytać, czy w czymś pomóc i astrid cała aż podskoczyła i krzyknęła, bo się przestraszyła.

- natychmiast stamtąd wyjdź! uciekaj stamtąd! - zarządziła. - nie wiem czy ktoś cię widział czy nie, ale raczej trudno pomylić cię z kimkolwiek innym, więc w ogóle nie wiem co sobie myślałaś. - westchnęła. - no chodź już tutaj - ponaglała ją bo chciała, żeby jak najszybciej stamtąd wyszła. to było dla niej okropne patrzeć na astrid w takim miejscu!

astrid bez słowa wybiegła z ciucholandu jakby się tam paliło. sprzedawczyni nawet chciała ją gonić, bo myślała, że astrid coś ukradła. na ulicy zauważyła davinę, więc nie zatrzymując się, złapała ją za rękę i pociągnęła ze sobą.
- uciekajmy stąd! - zawołała, wyrzucając kapelusz i okulary przeciwsłoneczne za siebie jak w jakimś filmie akcji.

poleciała za nią, chociaż trudno jej było biegać w szpilkach. z drugiej strony ja tam zawsze twierdziłam, że w szpilkach łatwiej się biega niż chodzi ;x
- co cię podkusiło, żeby tam wejść? - zapytała kiedy się w końcu zatrzymały bo były w bezpiecznej odległości od tego paskudnego miejsca.

- potrzebuję nowych ubrań! - jęknęła z miną męczennicy. - swoich własnych, a nie wypożyczanych z metką na plecach, pilnując, by ich nie zabrudzić czy zniszczyć, bo następnego dnia trzeba je oddać z powrotem do sklepu! - jęknęła i przytuliła davinę, bo to był taki dramat.

- trzeba było przyjść do mnie! już dawno nie robiłam porządków w szafie - westchnęła. - dlaczego w ogóle wpadłaś na tak głupi pomysł, wiesz, że zawsze dobrze ci doradzę, to trzeba było od razu z tym do mnie przyjść, a nie upokarzać się tak bardzo. - powiedziała zaciskając usta i poklepała ją po plecach.

- oddałabyś mi swoje ciuchy? - oczy jej zabłysły. - ale co, jeśli ktoś rozpozna, że mam na sobie twoją sukienkę? jak to wytłumaczę? - naciągnęła bardziej swoją sukienkę, trochę ze stresu. zawsze lepiej mieć na sobie kreacje daviny niż resztki po obleśnej babci. - nie wiem już co mam robić! wariuję! zresztą przecież się przebrałam! - przypomniała jej.

- no pewnie! - wywróciła oczami. dla niej astrid mimo wszystko była ważną osobą, nawet jeśli wszystko straciła to davina się od niej nie odwróciła. jednak trochę serca tam gdzieś w środku miała ;x - w większości sukienek nikt mnie nigdy nie widział bo jeszcze mają na sobie metkę. kupiłam je ale stwierdziłam, że nie do końca mi się podobają. możemy iść i powybierasz sobie co ci się podoba. - wzruszyła ramionami. - właśnie widzę, że wariujesz! musisz z tym skończyć, astrid. jeśli chcesz wrócić do elity, z tym swoim chłoptasiem czy bez, musisz się szanować! i nie możesz przebywać w takich paskudnych miejscach. w ogóle fuj! nie wiadomo przecież kto to wcześniej nosił. - skrzywiła się.

davina była jedną z niewielu osób, które się od astrid nie odwróciły po tej całej aferze. chociaż możliwe, że davina była jedyną z elity, która tak postąpiła.
- zobaczymy, czy w ogóle będą na mnie pasować. nie chcę nosić niedopasowanych ubrań. - skrzywiła się. miała dostać sukienki za darmo, a i tak wybrzydzała. pewnie dlatego, że teraz davina była wysoka, a astrid wyobrażam sobie jednak jako niziołka. - o to właśnie chodzi! muszę wrócić do elity, a aloise nie będzie mi kupował sukienek na każdy dzień w roku. poza tym... och, przecież i tak nie mogłam się przemóc, żeby cokolwiek tam dotknąć. i... tak strasznie tam śmierdziało... starymi ludźmi! gorszy smród niż w internet&tacos! - opowiadała jej z obrzydzeniem.

- jak nie będą pasować, to zrobimy tak, żeby pasowały. - zapewniła ją. pewnie miała krawcową na wezwanie, kilka dni więcej astrid będzie mogła poczekać na te sukienki, skoro była tak zdesperowana, żeby iść do second handu! - no więc pogrzebanie w mojej szafie jest jedynym dobrym rozwiązaniem. - powiedziała przekonana o tym. - weź już nic o tym nie mówi, astrid. - wzdrygnęła się obrzydzona. - chodźmy. - zaprowadziła ją do siebie. nie wiem czy gramy nimi dalej czy zaczynasz kimś innym.

poszły do niej i astrid wybrała sobie masę sukienek, zaczynam innymi.

przebierała tutaj w ciuchach, bo miała ochotę na jakieś przebieranki na halloween.

przyszedł tu, bo jakaś kumpela przegrała z nim zakład i musiał jej znaleźć najbrzydszy strój, żeby wybrała się w nim na imprezę, bo taki był układ.
- hej ptaszku - wsadził kathlyn jakiś okropny kapelusz na głowę. nawet kuzynki windsor by takiego nie ubrały.

huehue, jakie żarciki na temat jej nazwiska, finn taki król sucharów, że hej ;x kapeluszem zasłonił jej oczy i nie wiedziała kto właściwie i z której strony do niej mówi więc jak się tylko odwróciła to przyjebała finnowi przez przypadek ręką w głowę. - co? kto? - wymamrotała zdezorientowana i ściągnęła kapelusz. - o matko, to tylko ty finn - zaśmiała się i przeprosiła go za uderzenie.

myślałam, że to jej ksywka? birdie? nie wiem, może coś mi umknęło. finn miał na głowie dużo włosów, więc miał amortyzację i nie musiał jechać do szpitala przez wstrząśnienie mózgu.
- "tylko" ja? - powtórzył po niej. - obraziłaś mnie. a poza tym ten kapelusz świetnie ci pasuje. - rzucił, odwracając się, by wyszperać jeszcze gorszy.

nie wiem skąd ci się wzięła ta jej ksywka, ale niech będzie, że tak na nią wołali. poza tym birdie kojarzy mi sie tylko z ptaśkiem, a ptasiek to nie jest zbyt wesoła książka. no ale nieważne. oburzyła się z kapeluszem i wcisnęła mu go na głowę - nie chcę go nosić, zasłania mi oczy! dlatego cię uderzyłam przez przypadek... a ja myślę, że ci będzie raczej w tym do twarzy - rzuciła w niego brzydkim swetrem xd

bo to jest dla mnie oczywista ksywka dla kogoś z nazwiskiem birdopodobnym.
- to załóż lepiej ten. - odrzucił w jej stronę jeszcze inny kapelusz, taki zupełnie w stylu księżnej o słabym guście. zrobili wymiankę, bo złapał okropny sweter z choinką świecący i śpiewający kolędy. - nie szukam niczego dla siebie, ale dzięki. - odparł od razu.

niech będzie xd dobrze, że nie mówił do niej po drugim i trzecim imieniu przynajmniej. - no to i tak weź to, przynajmniej będziesz miał na zapas i na nadchodzącą imprezę halloween! - zarządziła i zaczęła wyszukiwać czegoś dla siebie i zarazem dla niego. - popatrz jaka okropna koszula, przebiorę się w nią już teraz - założyła ją od razu. i do tego kapelusz.

nie znał jej drugiego lub trzeciego imienia, więc nie musiał się wysilać. w ogóle przypomniało mi się jak na zeszłym halloween finn z harry'm i paulem wszyscy się za baby przebrali i spędzili razem wieczór xd
- na halloween z pewnością znajdę sobie lepszy kostium. to jest na święta. - zaśmiał się, przykładając sweter do brzucha, żeby kathlyn mogła ocenić, jak by w nim wyglądał. nacisnął też choinkę, żeby zaczęła się błyszczeć lampkami podczas gdy leciała okropna mechaniczna melodia. - co ty taka chętna na ubieranie tych okropnych rzeczy? - zaśmiał się. - zmieniasz styl?

jej drugie i trzecie imię było cholernie łatwe do zapamiętania, bo nazywała się rainbow martini xd ej, przydałaby się w ogóle taka impreza znowu na halloween, mało imprez jest ostatnio.
- bo ja chcę się jakoś fajnie przerażająco ubrać w tym roku! im gorzej tym lepiej. będę straszyć małe dzieci w szpitalu - potarła radośnie ręce. - ślicznie mi w tym sweterku będzie - założyła drugi sweter, a do tego jakieś beznadziejnie długie rękawiczki. - jaka ja jestem seksowna - prężyła się w lusterku.