la quebrada

anderson tym bardziej poczuje zew przygody i będzie chciał znowu wędrować w poszukiwaniu nowych wrażeń.
- nie mam pojęcia, ale w którąś stronę musimy iść, nie? - odpowiedział dziwnie pewnym siebie głosem jak na fakt, że nie miał pojęcia co robi i gdzie idą. - o, czy nie mijaliśmy tego sklepu jak tu szliśmy? - wskazał na jakąś witrynę, która wyglądała podobnie do kilku innych, które były w okolicy.

przynajmniej zawsze bedzie wiedzial, ze moze ze soba wziac leile na te przygody. troche sie stresowala, ale skutecznie wmawiala sobie, ze wszystko sie ulozy. a jak dojda do pokoi cali i zdrowi to zapomni o tym, ze sie martwila.
- to prawda - przyznala mu racje. gorzej gdyby okazalo sie, ze szli w przeciwna strone. - nie wiem, tu wszystko wyglada podobnie - zaczela sie rozgladac. - ale poznaje ten znak! chcielismy sobie tutaj zrobic zdjecie wieczorem! - ozywila sie, pokazujac palcem ja jakis neonowy napis.

będą to opowiadać jako super anegdotkę, a wszyscy będą się pukać w głowy.
- tak, tak, tak! leila, jesteśmy w domu! - podekscytował się kiedy rozpoznał neonowy znak. z tej radości podniósł leilę i okręcił ją wokół siebie. - musimy zapamiętać gdzie to jest i jutro przyjść tu z kimś kto ma telefon albo aparat - dodał kiedy postawił leilę na ziemi i uwiesił się na niej ramieniem. już planował, że tu wrócą, a ledwo wiedzieli gdzie mają iść.

nikt nie bedzie mial tak imponujacej historii jak oni! i to w dodatku w pierwszy dzien.
rozesmiala sie i zarzucila mu rece na szyje zanim zaczal sie krecic. - moze dziewczyny beda chcialy tu przyjsc - od razu pomyslal o tiffy i jo. z chcecia opowie im dziesiejsza przygode. w dodatku beda mogli im pokazac miejsce akcji. objela go w pasie gdy sie na niej uwiesil.

jeżeli to jest ich pierwszy dzień to ja się boję co będzie dalej xddd
- może będą chciały kupić bransoletki - wybuchnął śmiechem jak teraz pomyślał o tych babkach, które otoczyły leilę. wtedy to było przerażające, ale teraz... teraz już nie mógł powstrzymać śmiechu na samą myśl. cała akcja była niedorzeczna, no ale już byli bezpieczni! ciągle niedowierzał, że idą w dobrą stronę. chyba naprawdę magiczne moce telepatii go prowadziły.

moze jednak rzeczywiscie najlepiej ich rozdzielic xd
- jesli tak to mamy juz namiary na najladniesze w miescie - zasmiala sie. ona rowniez nie pamietala juz tego strachu, ktory czyla gdy byla osaczona. najwazniejsze, ze udalo im sie uciec. teraz juz bedzie bardziej przygotowanaa na takie spotkania. dani nie dosc, ze marcusa strzegla przed robieniem glupot, to jeszcze andersona prowadzila na wlasciwa droge. koniecznie musza kupic jej ten kubek z napisem best sister.

anderson będzie opowiadał, że anioł go prowadził xd skoro już byli na właściwej drodze to udało im się bezpiecznie i bez kolejnych niebezpiecznych przygód dotrzeć do hotelu.