hollywood

sama rodzina się no niego nie odzywała, ale mieszkał tutaj z ciotką. myślę, że mieli relację jak ciocia may i peter parker z nowego spider mana! awww! pewnie nie oglądałaś i tak xd
w sumie racja, hollywood miał takie sekreciki jak cal. ciekawe czy wyjdą jego brudne sekreciki na jaw!
- czyli nie jest? - to wyłapał! sprytny samuel! położył dłonie na jego ramionach i zacisnął mocniej dając znak żeby na chwilę przestali! chciał go pocieszyć i pogadać, a nie tłamsić wszystkie emocje w seksie. wcześniej to robili jak nie byli razem xd

oglądałam pierwszą część, a poza tym już raz ich porównywałaś xd rafe oficjalnie miał lepsze stosunki z rodziną niż sam, ale tak naprawdę nigdy nie czuł się dobrze w tym domu. zawsze czuł, że nie pasuje, że odstaje i nie dorównuje bratu. wszystkie jego próby imponowania rodzicom i tak pozostawały w cieniu osiągnięć edena. może rafe powinien się wyprowadzić i zamieszkać z samem i jego ciotką xd moze kiedys sekreciki wyjdą na jaw, kto wie!
westchnął kiedy samuel naciskał.
- przepraszam, że na kolacji było dziwnie - spoglądał mu w oczy. - ale teraz jesteśmy już sami i nie chcę o tym myśleć - już się do niego zbliżał z ustami, żeby wrócić do całowania.

czyli już zapominam xd ale przynajmniej się trzymam jednej wersji xd
właśnie miałam pisać, że najlepsze rozwiązanie to wyprowadzka. nie wiem jak sam zareagowałby na to, że wprowadza się do niego. duże zaangażowanie, a jak wiemy boi się zaangażowania. metoda małych kroczków xd
- to nic takiego - trochę skłamał, bo czuł się faktycznie niezręcznie, ale nie chciał mu robić przykrości - ważne żebyś ty się dobrze czuł, to twoje urodziny - zapewnił go - nie chce żebyś to tłamsił w sobie - martwił się o niego, nie chciał żeby kiedyś nieoczekiwanie wybuchnął xd

wersja potwierdzona.
ciotka by go zaakceptowała bardziej niż samuel xd mógłby sobie sam załatwić mieszkanie, ale nie miał kasy na wyprowadzkę, niestety nie był na tyle samodzielny! całymi dniami trenował i nawet nie miał czasu na dodatkową pracę. może kiedyś! 
- ja? ja jestem do tego przyzwyczajony - zauważył. popatrzył na sama z uczuciem. - pytanie jak ty się czułeś - dodał z troską, bo to jego chłopak miał pierwszą przeprawę z hollywoodami i nie mogło być łatwo - właśnie, to moje urodziny, chcę robić coś fajnego - klapnął sobie na łóżku i założył ręce za głowę.

ciocia by się nim zaopiekowała! biedny sam byłby jeszcze zazdrosny o to ile czasu mu poświęcać. kryzys w związku xd
tyle trenował i nic z tego nie miał ech!
- to trochę przykre - zauważył. jemu byłoby przykro gdyby rodzina tak właśnie go traktowała! już raz zwiał od takiej. może powinien to samo rafe'mu poradzić! - było tylko trochę dziwnie - zasmiał się, a potem usiadł obok niego - zapewniam cię, że będzie dzisiaj jeszcze wiele okazji do całowania - pocieszył go i klepnął w kolano z uśmiechem - mam coś dla ciebie - zaczął niepewnie wijąc się trochę!

jakiś kryzys musi nadejść xd
miał trofea, których nikt nie doceniał! ciężkie życie!
zrobiło mu się tym bardziej głupio jak samuel przyznał, że sytuacja w jego rodzinie jest przykra. rafe nie chciał się przyznawać na głos do swoich kompleksów wobec rodziny, ale samuel własnie przyznał wprost, że sam (xd) to zauważył.
- nieważne, oni tacy są - mruknął, bo jasno dał znać, że nie chciał o tym gadać. - na to liczę - rozpromienił się trochę, a jego uśmiech stawał się coraz szerszy kiedy chłopak tak się zaczął wić. - nie musiałeś mi nic kupować - stwierdził nachylając się do niego. powiedział ten, który został przyłapany na zostawianiu prezentu urodzinowego na progu kiedy nie byli razem xd

to prawda xd
ciężkie życie niedocenionego rafe'go! tylko sam go doceniał ech!
sam zauważył to sam, że sytuacja w jego rodzinie jest dziwna i napięta xd
- ważne, bo nie powinni tacy być - powiedział krótko nie kontynuując tematu. widział, że rafe nie czuje się dobrze rozmawiając o tym więc nie chciał go naciskać, przynajmniej w jego urodziny! - chciałem - odpowiedział uśmiechając się niepewnie. wygrzebał z kieszeni pudełko w którym był jakiś średniej klasy wodoodporny zegarek (musiał od ciotki pożyczyć kasę!) i mała pomięta kartka z wierszykiem, który napisał jadąc autobusem na urodzinową kolacje! słodko!

sam doceniał jak rafe ćwiczył bez koszulki, nie musiał wygrywać nagród xd
brawo sam, że zauważył sam xd 
- każda rodzina jest popieprzona - mruknął, bo akurat samuel coś o tym wiedział! i rafe też na pewno wiedział jak wygląda jego sytuacja w rodzinie, przynajmniej na tyle na ile chłopak był gotów się z nim podzielić. - jesteś za słodki - stwierdził zgodnie ze swoimi odczuciami i ochoczo otworzył pudełko, mimo wszystko był łasy na prezenty xd chwilę podziwiał zegarek i nie zwrócił uwagi, że zmięta karteczka wyleciała przy wyciąganiu zegarka na podłogę. - dziękuję. nigdy nie będę go zdejmować. nawet podczas tego co zamierzam z tobą robić za chwilę - jemu tylko jedno w głowie xd już miał zegarek na nadgarstku i rozsiadł w takim rozkroku, że mógł przyciągnąć sama do siebie, żeby ten znalazł się między jego nogami.

to na pewno. pewnie siedział i się na niego gapił jak robił pompki, a potem się zamieniali xd
przynajmniej rodzina sama była daleko więc nie musiał znosić ich poniżeń, ani z nimi gadać! to było łatwiejsze niż sytuacja rafe'go. na pewno wspominał mu o tym i może też trochę o homofobii w jego rodzinie!
łasy jak sroka na prezenty, potem będzie z rosie plotkował czy faktycznie zegarek się mu podobał! - ty też - roześmiał się. wiadomo, że rafe nie chciał uchodzić za słodkiego, ale sam wiedział jak jest. już się do niego dobierał, ale wtedy sam zauważył, że kartka spadła na podłogę. postanowił nie odpuszczać. lubił się dzielić swoją twórczością z nim ups xd siedział więc między jego nogami i rozkładał pomięty papier - zanim przejdziemy do cielesnych przyjemności najpierw te dla umysłu - zasłonił się kartką i odchrząknął żeby jego głos brzmiał jak najlepiej - nie lubię poniedziałków, ani niedopałków - zaczął deklamować z akcentami - nie lubię suszonych kwiatków, ani cwaniackich gagatków - wtedy zerknął przelotnie na chłopaka - nie lubię ziemniaczanych talarków, ani zatłoczonych aquaparków - szukał jakiejś reakcji na jego twarzy - ale gdy widzę twoje brązowe oczy, czuję że coś mnie zaraz zauroczy - sprawdziłam, że miał brązowe he he - i wtedy nagle.... - zrobił pauzę - uwielbiam poniedziałki, sprzątam niedopałki - złapał oddech bo się zapowietrzył - zbieram kwiatki, olewam gagatki - mówił dalej - wcinam talarki, lubie aquaparki - znów się zatrzymał - ale gdy widzę twoje brązowe oczy, czuję, że coś mnie zaraz zauroczy - zakończył z uśmiechem. podsumowując, jeśli sam jest takim poetą to skończy w supermarkecie na kasie xd

mieli jednak dużo wspólnego!
na pewno będzie plotkował z rosie, tylko nie wiem czy już się odobraziła po wyjeździe do kanady i czy była teraz w stanie kibicować związkowi rafe'a i sama. 
- kolejny wiersz? - zaśmiał się widząc jak chłopak rozkłada kartkę. kiedyś dał jasno samuelowi do zrozumienia, że nie życzy sobie, żeby pisał o nim jakiekolwiek wiersze, ale od tego czasu ich relacja się trochę zmieniła. teraz rafe akceptował to, że jest jego muzą xd ale nadal nie rozumiał wierszy. na szczęście samuel nie stosował żadnych trudnych do rozszyfrowania metafor, więc rafe słuchał go z zainteresowaniem i uśmiechem. tak naprawdę jego zainteresowanie i uśmiech wynikały bardziej z tego, że widział jak samuel się przejmuje recytowaniem swojej twórczości i jak się postarał i jak teraz uroczo wygląda kiedy tak czyta i te wszystkie czynniki były bardziej interesujące niż wiersz sam w sobie. - czyli przy mnie świat jest piękniejszy? - wyszczerzył się głupkowato i wyrwał mu kartkę, żeby przelecieć wzrokiem jeszcze raz tekst. może się wyłączył w trakcie czytania jak się zapatrzył na chłopaka i teraz musiał sprawdzić czy czegos nie przegapił xd

na przykład paradowanie z gołą klatą xd
no własnie, oto pytanie czy rosie już gadała z rafe, czy dalej była obrażona na połowę świata xd
- no jasne, chyba nie spodziewałeś się niczego innego - zaśmiał się na jego pytanie. przecież wiadomo, że musiał napisać wiersz na jego cześć i to w jego urodziny! samuel dostosował wiersze do jego poziomu rozumienia słów xd bardzo się przejmował i przeżywał czytanie tego wiersza szczegolnie w jego urodziny, bo natchnienie spłynęło na niego niespodziewanie! - tak - odparł z uśmiechem i obserwował jak czyta co napisał. to było dość podniecające więc przygryzł wargę i zaraz pchnął go na łóżko żeby zaraz znaleźć się na nim i pocałować - teraz czas na coś przyjemnego dla ciała - oznajmił i już sciągał z niego koszulkę.

miałam na myśli coś głębszego, ale tak, jak najbardziej xd
to pytanie do karoli, czekamy xd
- przy tobie też - uśmiechnął się. - podoba mi się - dodał machając kartką, żeby sam poczuł się doceniony jako wrażliwy artysta - i ty też mi się podobasz - zaśmiał się kiedy chłopak już się na niego rzucił z pocałunkami. resztę urodzin spędzili w łóżku!

zaglądał do lodówki, ale wszędzie były przyklejone karteczki, żeby nie jeść, bo to na urodziny edena. ale że był głodny to jakieś naczynie wyciągnął i zaglądał co tam jest dobrego.

a eden obiecał że wpadnie po pracy doprecyzować jeszcze szczegóły jutrzejszej imprezy! na urodzinach rafe'go było ich skromne grono i sam, na urodziny edena postanowił zaprosić wszystkich ważniaków żeby poklepać się po pleckach i jeszcze bardziej utorować drogę do sukcesu starszemu synowi ups! w każdym bądź razie... wszedł do kuchni przyłapującego młodszego hollywooda na gorącym uczynku - to nie dla ciebie - tak go właśnie powitał.

rafe oczywiście był zazdrosny o to w jaki sposób rodzinka planowała świętować jego urodziny, ale jednocześnie był do tego przyzwyczajony. parady i fanfary na cześć edena, a o rafie nikt nie pamiętał.
- mieszkam tu i mogę jeść to co jest w lodówce - poinformował go. nawet nie miał takiej ochoty wyjadać tych smakołyków na jutro, ale skoro eden już się o to denerwował... specjalnie otworzył szufladę i wyciągnął widelec jako zapowiedź narzędzia zbrodni.

eden jak zawsze był napuszony jak paw i na piedestale do czego przywykł. pewnie nawet podczas urodzin rafe'go opowiadał o swoich sukcesach xd
- możesz spróbować - zaśmiał się i wyjął z torby winietki z nazwiskami gości na jutro. prawie jak wesele xd - ale jak to zrobisz to jutro zamiast przebywać z ludźmi będziesz siedział zamknięty w schowku - zagroził mu.

a rafe tak się starał! miał mnóstwo medali i pucharów z zawodów, ale były one gdzieś schowane na strychu, bo nie było na nie miejsca na komodzie gdzie był wystawione zdjęcia edena i dyplomy za udział w dyktandzie w podstawówce.
- i nie będę musiał udawać, że świętuję to, że istniejesz? - spytał z nadzieją. - to bardzo chętnie - zaśmiał się. nie chciał siedzieć na urodzinach edena i właściwie eden też go tam nie chciał, więc fajnie by było odpuścić i np. zamknąć się w schowku z samem.

co najwyżej mógł trzymać medale w pokoju, ale nikt oprócz sama ich nie podziwiał, ups!
- albo zrobimy z ciebie jutro imprezowego klauna i będziesz zabawiać gości - zmienił szybko zdanie widząc uradowaną minę brata. jak zawsze chciał mu napsuć krwi - to wegańska przystawka dla vipów ojca, jeśli tego zabraknie to wpadnie w furię - wskazał tylko na to co było w naczyniu.

przynajmniej sam go doceniał xd
- spoko, mogę zrobić stand-up albo roast i opowiadać o tobie caaały wieczór - zaśmiechiwał się ze swoich pomysłów. nie zamierzał dać się wkręcać w nic innego. spojrzał przelotnie na tę wegańską przystawkę. - nie zastanawiałeś się dlaczego ojciec musi zapraszać jakiś vipów na twoje urodziny i dlaczego nie masz żadnych znajomych, którzy przyszliby tylko dlatego, że cię lubią? - wbił w niego chłodny wzrok.

sam sam wiedział jak go docenić xd
- na twoim miejscu odzywałbym się tylko jak ktoś cię o to poprosi - zastrzegł. nie chciał żadnych przypałów, a wiadomo że obecność rafe'go mogła to właśnie wywołać.
rozłożył ręce - czy ja wyglądam jakbym szukał znajomych? - szukał tylko dziewczyn które mógł ruchać - przypominam ci, że na twoich urodzinach też ich nie było, tylko jeden, mały, chudy przerażony chłopak - zaśmiewał się dalej z samuela.

tak xd
- spoko, odzywanie się to tylko jeden ze sposobów w jaki mogę okazać swoje niezadowolenie - zapowiedział. wiedział, że eden obawiał się przypałów z jego strony. on za to obawiał się, że wszyscy będą cały wieczór gadać o jakiś politycznych i intelektualnych sprawach, o których on nie ma pojęcia. zawsze źle się czuł na rodzinnym niedzielnym obiadku, a co dopiero zjeździe ważniaków. rafe wolał spędzać urodziny ze znajomymi w klubie niż na kolacji z rodzicami, ale nie skomentował tego fragmentu, bo bardziej przejął się tym, że brat znowu obraża jego chłopaka. - ten jeden chłopak jest wart więcej niż ty i wszyscy twoi goście! - wkurzył się i groził mu widelcem.

- a zamknięcie cię w schowku to tylko jeden ze sposobów w jaki możesz być ukarany - nie bał się mu grozić w ten sposób bo wiedział, że tatuś zrobi dla niego dużo. szczególnie jeśli chodzi o pozbycie się na jakiś czas rafe'ego którego się wstydził. eden za to doskonale odnajdywał się w towarzystwie powaznych tematów i klubach wzajemnej adoracji z dżentelmenami w wieku jego ojca, do tego był trenowany i szkolony - moi goście siedząc przy stole przynajmniej nie będą jeść trzęsącymi rękoma i jąkać się - dalej z niego żartował bo wiedział, że to jego słaby punkt. niezbyt się przejął widelcem w jego ręku xd

- nie boję się ciebie i twoich kar! - prychnął na niego, bo nie chciał, żeby eden myślał, że ma nad nim władzę. ojciec owszem miał, ale to już inna sprawa. samuel to był jego słaby punkt. jeszcze niedawno to on się z niego śmiał, ale teraz nie mógł pozwolić na to, żeby ktokolwiek go obrażał. - nawet się nie starałeś być dla niego miły! nic dziwnego, że się przejmował skoro nasza rodzina jest taka chłodna i onieśmielająca! - wyrzucił z siebie to co dusił w sobie w środku i odrzucił widelec na bok, bo teraz naszła go ochota, żeby okładać go pięściami (zamiast wydłubywać mu oko) i to też uczynił. już dawno bratu się od niego nie dostało, musiał nadrobić.

musiał wiedzieć, że eden i ojciec jeśli chodzi o znęcenie się nad nim psychiczne to stanowili praktycznie jedność. biedny rafe!
sam pewnie faktycznie był trochę sparaliżowany na tej kolacji, ale starał się zachowywać jak najlepiej dla swojego chłopaka skoro już dostał zaproszenie - jeśli tak ci się nie podoba to w każdej chwili możesz się wyprowadzić - nic nie stało na przeszkodzie - och, przepraszam, zapomniałem że nie miałbyś się jak utrzymać i lubisz życie pasożyta - eden uważał, że był totalnie samodzielny i niezależny od rodziców xd to stało się bardzo szybko, a eden jak zwykle nie miał z nim szans więc tylko starał się zakryć buźkę żeby jutro mógł ją ładnie prezentować. niestety średnio mu sie to udało.

nie chciał dawać edenowi tej satysfakcji.
- nie mogę się doczekać aż skończę studia i wyjadę stąd jak najdalej! - wykrzyczał. ciekawe co samuel na te plany. rodzinka doprowadzała go do granic wytrzymałości i nadszedł czas, aby zacząć poważnie mysleć nad swoją przyszłością z dala od nich skoro i tak nigdy im nie dogodzi. wyżywał więc swoje frustracje na edenie i okładał go aż do kuchni nie wszedł papa hollywood i nie zahuczał, ze mają się uspokoić. rafe niezbyt go słuchał skoro już nie mógł wytrzymać, ale wtedy ojciec wykrzyczał, że mają przestać i że mama miała wypadek. to juz sprawiło, że rafe'owi opadły ręce i zawiesił się, bo reszta słów, które wylewały się z ust ojca już do niego nie docierała.