klatka schodowa

samuel wszystkim dzisiaj psuje romantyczne chwile xd
- wcale tego nie wiem. sam sobie to zrobiłeś? - machnął ręką w stronę dłoni samuela. ale wyczuł jego rozżalenie, więc przestał się śmiać, wow! nie był aż takim totalnym dupkiem.

skoro nie miał swoich romantycznych chwil to psuł innym xd
- to był wypadek - wyjaśnił krótko i otworzył kolejny bandaż próbując ogarnąć dłonie. przytrzymał bandaż zębami i próbował go naciągnąć na skaleczenia. niestety nie szło mu za dobrze.

biedaczek.
- gdybyś zrobił to sobie specjalnie to naprawdę zacząłbym się martwić - przyznał. nie wiem czy w tym momencie był słodziakiem, bo martwiłby się o niego czy właśnie chamkiem, bo w tej chwili się nie martwił. westchnął widząc poczynania samuela. - daj, ja to zrobię - usiadł obok niego na schodach i zaczął mu bandażować dłoń z wyjątkową dbałością i delikatnością jak na niego.

- mhm - utkwił wzrok w swoich butach i zaczerwienił się trochę bo było mu miło, że rafe sie nim przejmował. on tak to zrozumiał! i tak to odbierał! że rafe był słodziakiem w tym momencie. patrzył jak bandażuje mu dłoń i w końcu wymamrotał cicho - dzieki - bo w przeciwieństwie do niego potrafił się zachować i doceniał to że o niego zadbał w tym momencie!

a rafe wcale nie czuł się słodziakiem i nie przejmował się tak bardzo samuelem, tylko raczej nie mógł wytrzymać jak tak żałośnie próbował sam siebie zabandażować, więc nie mógł go zostawić na pastwę losu. ale jednak mógł go olać i pójść po swojego drinka albo na sesję całowania ze swoim nowym znajomym, więc nie był aż taki okropny.
- nie ma sprawy. ale musimy przestać się spotykać w takich okolicznościach - stwierdził nawet z lekkim rozbawieniem. poprzednio rafe sparzył sobie tyłek, jeszcze wcześniej puszka przecięła twarz samuela itp.

samuel był naiwny i widział tylko same dobre cechy w ludziach. dlatego nie wyczuwał prawdziwych intencji rafe'go. szczególnie, że coś ich kiedyś łączyło i mógł mieć nadal lekkiego crusha.
- jeśli nie chcemy się spotykać w takich okolicznościach to powinnismy się po prostu umówić - palnął bez zastanowienia co powiedział xd

zaśmiał sie na jego słowa, bo myślał, że to żart. widać nie tylko samuel nie umiał odczytywać prawdziwych intencji ludzi xd
- jaaasne. już raz się umawialiśmy i to się źle skończyło - podsumował dość beztroskim tonem. nie zamierzał wchodzić drugi raz do tej samej rzeki.

totalnie nie potrafił odczytywać sygnałów! miał to nawet w karcie xd
- to była moja wina, sorki - zaśmiał się głupkowato próbując to obrócić w żart skoro i rafe był taki beztroski. ale skoro był beztroski to samuel się na niego zagapił i w ramach podziękowania albo nawet przez alkohol, który pił postanowił go pocałować!

wiem, ale napisałam, że nie tylko on, czyli rafe też miał taki problem. albo po prostu nie potrafił odczytywac sygnałów samuela. zdziwił się kiedy ten stał się taki beztroski, bo zwykle był cały zestresowany i to chyba nie do konca do niego pasowało. a kiedy go pocałował to się szybko oderwał.
- co ty wyprawiasz? co z tego co powiedziałem sprawiło, że myślałeś, że chcę się z tobą całować? - wyrzucił mu i już wcale nie był taki beztroski i zadowolony. może się bał, że samuel go zakręci swoimi pocałunkami i znowu zrani.

samuel kompletnie nie potrafił odczytywać sygnałów skoro stwierdził, że całowanie rafe'go jest ok!
nie uciekł od razu tylko wyrwał rękę którą bandażował i dokończył to sam - przepraszam - mruknął zaciskając dłoń i sprawdzając czy opatrunek nie jest za ciasny - po prostu lubię sie z tobą całować - przyznał się bo najwyraźniej te dwa piwka które wypił już włączały w nim szczerość.

troszeczkę chybił!
tez nie uciekł tylko gapił się na rękę, którą bandażował samuel.
- to nie znaczy, że możesz to robić kiedy ci się żywnie podoba. - mruknął, ale nie poruszył się z tych schodów. - i to prawda, to była twoja wina. - dodał. podświadomie chciał, żeby samuel przeprosił go za to jak ich relacja się potoczyła. i skoro to jego wina to nie miał prawa teraz go całować kiedy naszła go taka ochota.

tylko troszeczkę!
doszli już do momentu, że nie uciekali od siebie, to i tak sukces!
- nie będę już okej? - mruknął zerkając na niego - postaram się - to powiedział bardziej do siebie. lubił rafe'go. znał jego lepszą stronę, miał same miłe wspomnienia dopóki ten nie zaczął się zachowywać jak chujek - przecież wiem że moja i przecież przeprosiłem - zaczął miętosić i skubać ten bandaż który przed chwilą zawinął mu rafe.

- wiem, że ciężko mi się oprzeć - zaśmiał się, bo jednak atmosfera zrobiła się trochę przyciężkawa, a on nie był gotowy na poważne rozmowy z samuelem czy tym bardziej zastanawianie się nad tym czy chciałby, żeby sam go znowu pocałował. - to nic nie zmienia - mruknął i znowu zawiesił wzrok na jego bandażu, więc jak zaczął go skubać, to ujął jego dłoń w swoje, żeby przestał. takie skubanie wywoływało w nim niepokój.

- żebyś wiedział, że cięzko - zaśmiał się w tym samym tonie co rafe żeby rozluźnić troche atmosferę - wiem o tym, niczego nie oczekuję - wytłumaczył i zesztywniał kiedy chwycił jego dłoń. ciągle była jakaś tam chemia między nimi więc sam na pewno czuł ekscytację z powodu takich małych gestów - powinienem wracać do domu - oznajmił dość niepewnie przygryzając wargę ze stresu.

to się pośmiali! chociaż rafe częściowo myślał, że to prawda hehe. miał trochę kompleksów, ale jego ciało nie było jednym z nich, wiedział, że nie można mu się oprzeć!
- to wracaj - nie zamierzał go zatrzymywać. tyle że sam nie wiedział co nim kierowało, ale nachylił się do niego i pocałował. - dobranoc. - dodał znów tym samym beztroskim tonem, wstał i wrócił na imprezę, bo on wcale nie uważał tej imprezy za zakończoną.

podjarało go to, że go pocałował! - dobranoc - odprowadził go wzrokiem a potem uciekł do domu i mimo wypadku miał dobry humor!