annie do george'a

miała jeszcze kogoś przychylnego w świcie george'a kto przekierował telefon annie do księcia bez informowania kto dzwoni. biedak pewnie straci pracę xd

pewnie tak!
george był dziś zabiegany i miał teraz chwilę żeby zjeść w spokoju w domu. zdziwił się więc że sługusy przerywają mu. musiało to być ważne! nie było.... - tak? - zapytał bez jakiegokolwiek przywitania.

miała wszystko rozplanowane do momentu kiedy george odbierze, ale kiedy usłyszała jego głos to zaniemówiła i uświadomiła sobie, że dzwonienie do george'a oznacza, że będzie musiała z nim rozmawiać xd dlatego przez chwilę w obu słuchawkach trwała cisza aż wzięła głęboki oddech.
- tu annie. nie rozłączaj się, chodzi o arthura - powiedziała na jednym wdechu.

już myślał że to jakiś stalker albo fake'owy porywacz. zdazaly mu się takie telefony xd pewnie mówili że oprawki elkę co było brednia haha.
jak usłyszał że to annie to odruchowo chciał się rozłączyć, jednak stało się inaczej i jego ciało nie współpracowało - no jasne, że o arthura - prychnal. czyżby wiedział o ich schadzkach? xd nie był zadowolony z telefonu!

takie telefony powinien jego sekretarz odbierać i wysłuchiwać xd
sukcesem było to, że się nie rozłączył, nawet jeśli jego ton głosu nie był ani trochę przyjazny. annie nie miała innych powodów, żeby do niego dzwonić. nic innego ich nie łączyło. 
- wiem, że próbujesz go podporządkować, żeby robił wszystko tak jak ty chcesz - zaczęła wymijająco. nie chciała wkopać arthura dając george'owi do zrozumienia, że jest na bieżąco, ale i tak mógł się domyślić wszystkiego - arthur jest zagubiony. potrzebuje wskazówek starszego brata, a nie rozkazów przyszłego króla - powiedziała łagodnym tonem.

może lubi się nakręcać takimi telefonami xd
chciał w pierwszym momencie, ale jakas wewnętrzna siła mu nie pozwalała! czary camdena xd
- dlaczego sądzisz że masz prawo się wypowiadać na ten temat i dawać mi jakiekolwiek rady? - nie chciał się jej posłuchać, w rodzinie królewskiej nie było czasu na uczucia sorry! zdał już sobie sprawę że annie wie więcej niż powinna.

haha guilty pleasure.
czary camdena albo magiczny głos annie xd 
może i w rodzinie królewskiej nie było czasu na uczucia, ale annie uparcie uważała, że dostrzegła w george'u i pozostałych rojalsach coś więcej. przede wszystkim bijącą samotność. i nie mogła pozwolić na to, że arthur będzie jej doświadczać we własnej rodzinie. dla george'a już nie było ratunku xd
- wiem, że nie chcesz tego słuchać ode mnie, ale nikt inny ci tego nie powie. wszyscy zawsze rozmawiają z tobą jako z przyszłym królem, a nie człowiekiem z prawdziwymi uczuciami i trzeba ci przypominać, że nim jesteś - prawdziwym chłopcem jak pinokio xd

kolejna rzecz: magiczny głos annie xd
widziała w nim okruchy człowieczeństwa xd on też je widział dopóki był z nią, ale potem przerzucił się na lodowata florence i bycie człowiekiem nie było na miejscu.
- przypominam ci że w pierwszej kolejności jestem przyszłym królem - juz raz to jej powiedział! - co ci powiedział? - od razu założył że coś jej wypaplal skoro dzwoniła. nie sądził że spłynął nagle na nią strumień świadomości i postanowiła z tego powodu zadzwonić.

każdy ma swój przydział magii xd
jako jedyna dostrzegła prawdziwe serce george'a i teraz chciała to wykorzystać przeciw niemu. naiwnie wierzyła, że to serce nadal gdzieś tam w nim jest.
- a powinieneś w pierwszej kolejności być jego bratem - mruknęła niezadowolona. nadal nie szanowała korony xd westchnęła na jego pytanie i znowu przez krótką chwilę nic nie mówiła - martwię się o niego. że coś sobie zrobi jeśli nadal będziesz wywierać na nim presję - wyznała. nie zamierzała mu zdradzać szczegółów swoich spotkań z arthurem.

każdy w innej części ciała xd
chyba już tylko ona dostrzegała jego serce bo nawet george od dłuższego czasu już nie czuł niczego prawdziwego. szczególnie, że dopiero niedawno dotarło do niego jaka z florence jest flądra i jak bardzo będzie nieszczęśliwy w tym małżeństwie. wina florence że tyrał arthura. skoro on był nieszczęśliwi, to inni też musieli!
- jak zawsze nie rozumiesz - skrytykował jej idealistyczne podejście. w jego życiu nie było czasu na bycie starszym bratem! - czy przez presję masz na myśli to, że chce mu znaleźć dziewczynę do zdrowo funkcjonującego związku? - od razu zapytał konkretnie. czuł, że się poskarżył. braterska więź hehe.

sprawiedliwie.
annie nie wiedziała, że george jest nieszczęśliwy i że zupełnie wyłączył się na uczucia. miała żal do niego, że tak szybko znalazł sobie narzeczoną, ale ciagle myślała, że musiało ich coś łączyć skoro florence już wcześniej chciała się jej pozbyć i zdobyć go tylko dla siebie.
- masz na myśli to, że zmuszasz go do związku z którąś z wybranych przez siebie kandydatek, a jeśli cię nie posłucha to go zamkniesz? - spytała ostrzejszym tonem. zdradziła, że wie wszystko, ale zirytowała się, że george nie widział niczego złego w swoim zachowaniu. - nie możesz mu tego zrobić. zasługuje na to, żeby wybrać z kim chce być na własnych warunkach, zgodnie z tym co podpowiada mu serce. tak jak ty - naiwna annie myślała, że george był we flądrze florence zakochany. to było jedyne wyjasnienie, dla ktorego był ślepy na to jako jest okropną osobą.

skąd miała wiedzieć skoro teraz był dla niej bardziej figurą, aniżeli człowiekiem? zapomniał jak to jest czuć cokolwiek skoro teraz był w totalnie bezuczuciowym związku. on to czuł! ciekawe czy florence miała to samo? nie był pewien bo nie byli wobec siebie szczerzy i otwarci jak on z annie.
- przynajmniej dałem mu wybór, a nie podsunąłem jedną - pokazał jaki jest łaskawy. z jego perspektywy oczywiście.
roześmiał się bezczelnie na jej górnolotne słowa - w królewskim życiu nie zdarza się coś takiego jak bycie z kimś na własnych warunkach - wytłumaczył. annie żyła według niego w jakiejś dziwnej fantazji.

nawet jeśli już dano nie mieli kontaktu i skończył ich relację włączając tryb bezuczuciowego księcia to i tak ciągle pamiętała jaki był naprawdę i upierała się, że może być tą wersją siebie. 
- to wciąż nie jest sprawiedliwy wybór jeśli on nie chce żadnej z nich - ciągnęła. widziała jak arthur zareagował na te kandydatki i rozkazy brata. - my byliśmy - wymsknęło jej się. szkoda, że te własne warunki zakończyły się w momencie kiedy george uznał, że ośmieszyła jego rodzinę i musiał ratować wizerunek - możesz mu przynajmniej nie grozić odesłaniem? - wróciła do tematu arthura pospiesznie. wiedziała, że george może w kazdej chwili się rozłączyć, nie mogła ryzykować - i nie traktuj go jak kogoś kto ci tylko przeszkadza, bo on to widzi i przez to jeszcze trudniej jest mu się odnaleźć - dodała tak jakby znała arthura lepiej niż on.

specjalnie wyrzucił z pamięci tą wersje siebie. uważał, że to okazywanie słabości! ostatnio jak był słaby to annie go 'zdradziła' xd
- w życiu nie ma sprawiedliwości - ewentualnie on wyznaczał co było sprawiedliwe, sorry! - bylismy - przypomniał jej. czas przeszły słusznie użyty - nie pouczaj mnie - rzucił niezadowolony bo ten ton mu się nie podobał. w tym momencie też się rozłączył, ale faktycznie zluzował trochę jego karę. teraz po prostu musiał poszukać dziewczyny i zero spotykania się z chłopakami. łaskawca xd

nie wiedziała czy ta rozmowa dała jakikolwiek efekt, bo z tonu głosu george'a i jego słów nic takiego nie wynikało. uznała, że przynajmniej próbowała xd