pałac

chyba już nigdy nie będę uwzględniać moich pomysłów w postach, bo potem takie rzeczy się dzieją. poza tym myślę, że baśka też zemdlała na widok krwi i w ogóle przestraszyła się, że albert nie żyje, jakie to byłoby tragiczne! ale przynajmniej jej ostatnim wspomnieniem z nim byłoby to, jak się całują... no ale na szczęście albert przeżył i teraz barbra wleciała do jego sypialni, gdzie wokół kręcili się lekarze i wcześniej nie chcieli jej do niego dopuścić, ale teraz w końcu jej pozwolili, więc od razu doskoczyła do jego wielkiego łoża i ujęła jego dłonie w swoje.
- nic ci nie jest? albert, tak się bałam! - mówiła z wielkim przejęciem. oczywiście pocałowała go długo, żeby się upewnić, że on na pewno żyje.

/nie wpuściliby jej ;x

/spadaj! dość już nabroiłaś z hullem!

Był cały obandażowany, toteż nie bardzo mógł się jakkolwiek ruszyć. Na dodatek nafaszerowali go lekami przeciwbólowymi. Gdy zobaczył Baśkę uśmiechnął się momentalnie. I oczywiście, że był żywy jego usta były ciepłe i dalej tak dobrze smakowały, jak zawsze zresztą! - W porządku, nic mi nie jest. Dobrze, że tobie się nic nie stało. - Pogłaskał ją po policzku. Gdyby Hullo się na nią rzucił to obroniłby ją własnym ciałem. Chociaż Baśka pewnie w głębi ducha zazdrościła, że to nie ją dźgnął tylko Alberta, wtedy byłaby na okładkach wszystkich czasopism i w ogóle! - Chyba dzisiaj nic nie wyjdzie z wyjścia do restauracji. - Skrzywił się nieco, bo go zabolało. Zapewne już zamówił jedzenie do pałacu, także spokojnie. Eh i chciał się z nią dziś kochać, ale raczej im nie wyjdzie, a szkoda!

a może im wyjdzie, bo nie obandażowali mu wszystkiego. xdddddddd no a baśka i tak będzie razem z nim na tych okładkach, bo gdzieś tam się na pewno załapała w tle, zresztą już wcześniej paparazzi zrobili im jakieś zdjęcia, jak szczebioczą do siebie, więc te też wywołają sensację!
- mną się zupełnie nie przejmuj! najważniejsze, że tobie nic nie jest. - pogłaskała go po dłoni i chyba pierwszy raz w życiu przejmowała się kimś bardziej, niż sobą samą. ach, ta miłość! - to też nie jest teraz ważne. - machnęła dłonią, chociaż na pewno żałowała, że wszystkie plany na weekend im się posypały. - wszystko było tak idealne, że chyba zapomniałam, że cały czas istnieje tam prawdziwy świat. - westchnęła. ale któż mógłby się spodziewać pojawienia się hullo!

To chyba Baśka po prostu będzie musiała na nim usiąść i go ujeżdżać, bo on nie da raczej rady. Ale nadrobią to! Albo on odnajdzie w sobie super moc i jednak im się uda! No tak, są już w telewizji, radiu, a jutro będą na okładkach gazet, słit! Pewnie skinął głową i cała służba wraz z lekarzami wyszła z pokoju, a on odchylił kołdrę i czekał aż Baśka się obok niego położy. Chciał ją przytulić i po prostu spędzić z nią czas. - Hej, nie przejmuj się. Nic mi nie jest. - Wymamrotał kiedy ułożyła się obok niego i musnął jej usteczka. Opatulił ich kołdrą i teraz nawijał sobie końcówki włosów Barbry na palec. Cały czas mimo wszystko miał uśmiech na twarzy. - Podwojono ochronę w pałacu. - Oznajmił jej, żeby się już nie przejmowała.

ale jeszcze nie są na woof woof! a to jest najpierwsze źródło informacji. xddd chociaż oni są tak sławni, że im tam akurat miejscowa plotkara wiele zrobić nie może. wtuliła się w niego delikatnie, uważając, żeby nie uszkodzić żadnej części jego obolałego ciała, lekko głaszcząc dłonią jego tors.
- jak mam się nie przejmować? dopiero co ktoś cię zaatakował! - jęknęła, bo strasznie się martwiła o alberta i była wdzięczna niebiosom, że on żyje. mogło być przecież znacznie gorzej! ale barbra wolała o tym nie myśleć.

Mogłoby być o wiele gorzej i Baśka mogłaby nie zostać księżniczką czy coś! ;d Objął ją powoli i delikatnie, bo jak wiadomo wszystko go bolało. Głupi Hullo! - Nic mi nie będzie. - Roześmiał się. Pewnie nie raz jakiś psychofan chciał się na niego rzucić, ale zawsze ochronie udawało się w czas reagować. Tym razem trochę się spóźnili, ale przecież byli tylko ludźmi. Albert nie był nawet zły. - Najgorsze jest to, że nie zwiedzisz w ogóle Monako przez ten atak. - Na jego twarzy pojawił się nieznaczny grymas, cóż.

taak, na pewno się tym najbardziej przejmowała, no wiesz ty co! trochę wiary w nią. naprawdę kochała alberta, chociaż okazywała to na bardzo pokręcony sposób. chociaż teraz obiecała mu, że nie będzie miała już przed nim żadnych sekretów. oprócz tego, że usunęła ciążę i znowu miała grać w filmie z carterem....ups.
- przynajmniej mamy wymówkę, żeby spędzić cały weekend w sypialni. - zaśmiała się słodko, głaszcząc go po włosach. - zwiedzimy monako innym razem. na pewno będzie jeszcze okazja. - wymruczała, bo naprawdę w to wierzyła i na potwierdzenie złożyła na jego ustach delikatny pocałunek.

No tak miała przed nim wiele sekretów. Biedny zakochany Albert. Ale zaraz, zaraz on też trochę kręcił. W końcu co jakiś czas w jego myślach pojawiała się Clementine, która była zupełnie inna niż Baśka. Taka naturalna i nie wyniosła. Ech! - I tak będą nam przeszkadzać. - Roześmiał się. Pewnie co godzinę będzie przychodzić służba, lekarze itp! Muszą sprawdzać czy książę żyje. xd - Na pewno tutaj jeszcze wrócimy. - Pogładził ją po policzku. - Przebierz się w coś bardziej zwiewnego co? - Bo pewnie leżała teraz obok niego w tej sukience, w której zwiedzali ogród. - Obejrzymy jakiś film i w ogóle- Wyjaśnił.

oni są jednak siebie warci, ech ech. chociaż to i tak najmniej dobrana para świata! szkoda, że oni sobie z tego nie zdawali sprawy.
- nie możesz im dać książęcego rozkazu, żeby nie przeszkadzali? - dalej się śmiała. ale nie można jej winić o to, że chciała z nim spędzić trochę czasu sam na sam! zawsze coś im to utrudniało, przez to, kim byli. - i jeszcze do paryża. - przypomniała mu, żeby przypadkiem nie zapomniał. chociaż wolałaby najpierw pojechać jeszcze raz do monako, a dopiero później do paryża. - mogę zostać w tym. nie chcę cię zostawiać ani na sekundę! - oznajmiła, przygładzając sukienkę. - poza tym nawet nie wiem, czy wzięłam coś takiego ze sobą. wszystkie moje walizki zostały w domu! - przypomniała sobie, ale zaśmiała się teraz z tego.

Patka ostatnio stwierdziła, że są najbardziej dobraną parą. xd
Uśmiechnął się i pogłaskał ją po ramieniu. - Mogę im dać. - Wyjaśnił. - Ale niestety oni bardziej słuchają się mojej matki. - A jego matka dała pewnie już całej służbie wytyczne i w ogóle. - Pamiętam cały czas o Paryżu. - Pokiwał głową. - Zawsze możesz zostać tylko w bieliźnie. - Roześmiał się. Uwielbiał jej ciało,było według niego idealne. No to pewnie rozebrała się i zaczęli oglądać film. A potem zasnęli czy coś, bo ja idę i nie wiem czy jeszcze będę, pa!

/ze są dla siebie stworzeni, mówiłam!

bo są siebie warci, noo. i są księciem i aktoreczką, wiadomka! no i na pewno było tak jak mówisz.