gabinet hollywooda

Nie pisałaś, że wiedział, że to Theo. Po za tym przecież nie zwaliłby na brata zaćpany nie. Nie pomyślałby o tym. Wszedł i usiadł na krześle nie czekając na zaproszenie. rozwalił się z krzywią miną i obrażoną nieco bo było mu bardzo fajnie z Wendy a on to wszystko przerwał!

- coś ty sobie wyobrażał, szczeniaku?! - warczał na niego i poprosił swoją sekretarkę o kawę. musiał jakos ochłonąć. pewnie zamiast kawy dostanie whisky i upije się tu z theo. okej! nie. nie będziemy robić takiej patologii.
- jesteś pod opieką szkoły, johnson! jak ci się nie podoba to do widzenia, wracaj do bristolu. - doskonale znał jego rodziców. często rozmawiali sobie przez telefon. teraz też dzwonił do matki thoe.

- No ale ja nic nie zrobiłem. Nie wiem o co panu chodzi. Poszedłem na coroczne badanie które się wykonuje, żeby zobaczyć czy uczniowie się nie pogorszyli a pan od razu myśli, że robiłem coś złego! - powiedział obrażony i założył dłonie na piersiach.

- jesteś pod wpływem narkotyków! - widział to po oczach. zrobili mu wszelkie testy i tak dalej i ma teraz na głowie kuratora i rodziców! no a mi się odechciała roya hollywooda to wiesz.

Doobraaaa, nie wiem gdzie zacząć, więc niech będzie, że Holywood udostępnił im gabinet, haha. W każdym razie Jude cały czas była chora ze zdenerwowania. Większość nieobecności usprawiedliwiła i oceny też miała bardzo dobre, bo wszystko zaliczała oczywiście, ale i tak się bała. Opiekuna samego w sobie. Miała na sobie ciemne spodnie i golf, nie była nawet pomalowana. Ale niestety i tak wyglądała ładnie, tak już miała;<. Siedziała w gabinecie i czekała, skubiąc nerwowo golf.

nie nie nie! to on czekał za nią. w między czasie przeglądał dziennik jude i odnotował jej niską frekwencję. rozmawiał nawet z jej opiekunem roku, co sądzi na temat jude. ale że zmienił się niedawno, to opiekun nie miał pojęcia, kim ta jude w ogóle jest! zaniepokoił się tym bardzo. uniósł głowę znad papierów, kiedy ta przyszła. - Cavendish - prychnął zły. - czekam na ciebie już pół godziny! co to ma być! co się z tobą dzieje! - okrzyczał ją na wstępie ;c

Ojej, biedna Jude;<. Przełknęła ślinę i odgarnęła nerwowo włosy za uczy. Cała drżała, ale na szczęście udawało jej się to jakoś zatuszować.
- Przepraszam, niestety w ostatniej chwili poinformowano mnie o zmianie godziny - powiedziała ze skruchą w głosie.

- siadać - mruknął tonem komendanta jakiegoś obozu koncentracyjnego w czasach wojny. kiedyś kupił sobie nawet mundur esesmana i chodził w nim po domu. a jego ulubionym filmem był uczeń szatana. oj tak. - i co ja mam z tobą zrobić? obiecałaś, że utrzymasz stypendium. a pan hollywood mówił, że jest ono na włosku - uniósł brew.

Jude usiadła grzecznie i zaczęła skubać rąbek granatowego golfu. Musiała czymś się uspokoić. Chociaż i to nie dawało zadowalającego skutku.
- Mam dobre oceny. Niestety miałam problemy ze zdrowiem, więc w tym semestrze miałam więcej nieobecności. Ale wszystko nadrobiłam. Nie mam problemów z nauką - powiedziała, w miarę pewnym siebie głosem. Cały czas starała się unikać patrzenia mu w oczy.

- a zwolnienie?! od lekarza... od lekarza specjalisty... a nie... - tu wyjął ten świstek i prychnął. - od ginekologa! co ty sobie ze mnie cavendish, jaja robisz?! - warknął na nią i wstał z miejsca.

Zacisnęła zęby i odetchnęła głęboko. Kiedy wstał, spięła się jeszcze bardziej.
- Tam dalej jest reszta zwolnień. Od lekarza specjalisty i ze szpitala - mruknęła, już nieco mniej pewnie. Nigdzie nie było napisane oczywiście, z jakiego powodu była w szpitalu. Ot, zwykłe zatrucie. ALE ZWOLNIENIE BYŁO.

- nieważne! nie pyskuj! - wycelował w nią palucha. jak w ogóle tak mogła! najlepiej gdyby się nie odzywała. prychnął i zaczął krążyć wokół jej krzesła. wystawił je nawet jakoś bardziej i maszerował również krokiem esesmana. - nie chcesz tam wrócić, co? to się staraj! nie chodzisz na żadne zajęcia pozalekcyjne... - marudził.

Ahahaha. Jude zamknęła się i skuliła się na krześle jeszcze bardziej. Nie potrafiła na niego patrzeć, bo wszystkie wspomnienia jej wracały!
- Zacznę chodzić. Zapisałam się już, będę redagować szkolną gazetę - powiedziała grzecznie, żeby nie przyczepił się znowu do pyskowania.

- a umiesz pisać? widziałem twoje wypracowanie! - prychnął wkurzony, bo dostała czwórkę. a każde pozostałe prace pisała ładnie na pięć! dlatego opiekun, którego imienia nikt nie znał był bardzo zasmucony. - chcesz zabierać miejsce innym bidulką? - westchnął i pochylił się nad nią. w zasadzie mogłaby mu obciągnąć, żeby nie trafić do sierocińca xd

Nie obciągnie mu, wystarczy, że ją już kiedyś zgwałcił xd. Zaczęła oddychać głęboko, żeby się uspokoić. Nie miała siły na to spotkanie, wykańczało ją. Chciała wrócić do pokoju i zacząć się już pakować, bo pewnie jej nie pozwoli tu zostać.
- Bardzo zależy mi na miejscu tutaj - powiedziała cicho, po raz pierwszy patrząc mu w oczy. Ledwo się powstrzymała przed wzdrygnięciem się!

złapał ją za brodę. - lubię jak się tak wijesz. - oblizał obleśnie swoje usteczka. nawet pochylił się jeszcze bardziej do niej by szeptem muskać jej skórę. - jak bardzi ci na tym zależy, jude?

Miałaś jej nie robić nic złego, Jude umrze jeśli coś zrobisz!!!!!!!!!!!!!!!;<
Jude zacisnęła mocno oczy, kiedy chwycił ją za brodę. Strasznie śmierdziało mu z ust. Nie wiedziała co ma zrobić, najchętniej by uciekła.
- Zależy mi - powtórzyła. Nie chciała żeby zrozumiał to tak, że zrobi wszystko, żeby zostać. Bała się go strasznie!

nie zrobię xd cicho!
- nie odpowiadasz na pytania! - opluł ją pewnie bo jak mówił to pluł. ale zaraz odsunął się od niej i zakręcił jej cholernym krzesłem. - nieważne. masz i tak powyżej pięćdziesiąt obecności, więc zostajesz. ale spotykamy się już niebawem. - złapał swoją teczkę i dokumenty i wyszedł trzaskając drzwiami!

Danke!;d Kiedy wyszedł, otarła twarz z jego śliny, fuj. Wciąż cała się trzęsła. Wyszła z gabinetu, musiała się jakoś uspokoić w końcu!

Ah! biedna emily była tak zestresowana od wczoraj, że całą noc rzygała i pewnie rano jeszcze też. teraz przyszła jednak do gabinetu dyrektora bo ją wzywał i dobrze, bo miała mieć pewnie historię! w sumie prezentowała się jak zwykle. nienagannie ubrany mundurek, spięte włosy, płaskie buty. zapukała i czekała na jakieś pozwolenie.

- wejść - mruknął gasząc papierosa w jakiejś popielniczce ze srebra. uniósł wzrok na emily, która już weszła. była w pierwszej klasie i już sprawiała takie problemy! pewnie była jedną z paczki od tego idioty kennetha. co za idiota! znowu próbował zwiać z domu. jeszcze raz i zagrozili, że pójdzie do więzienia. - emily luzert... - prychnął głośno i kazał jej usiąść.

przygryzła mocno wargę kiedy weszła do gabinetu bo ogromnie się stresowała. usiadła posłusznie i czekała na jakieś oskarżenia czy wyroki. sama była zbyt przestraszona, żeby w ogóle się odezwać. pewnie powiedziała tylko na wejściu dzień dobry, chociaż dla niej to był najgorszy dzień życia.

trzymał przed sobą jej akta. - chodziłaś tu do podstawówki i nie sprawiałaś problemów... co się z tobą stało? - westchnął zawiedziony, chociaż akurat takie momenty lubił najbardziej! karanie niegrzecznych uczniów. - słyszałem, że okazałaś się być bezczelną i bardzo wyuzdaną dziewczynką. a masz dopiero szesnaście lat! czy ci nie wstyd? twój ojciec już tu jedzie. - pomasował swoją skroń. - tak to jest jak dziecko wychowywane jest tylko przez ojca - prychnął.

- ale to jest pomyłka panie dyrektorze. - powiedziała ze spuszczoną głową i pociągnęła nosem bo czuła, że zbiera jej się na płacz. jeszcze jak usłyszała, że ojciec tu jedzie! co on o niej pomyśli! - byłam w kuchni to prawda i philippe też tam był, ale naprawdę nie kochaliśmy się w zlewie! to wymysł księdza przysięgam! w dodatku dotykał mnie tam gdzie nie powinien i jako ksiądz i opiekun! - powiedziała przestraszona bo to na pewno było dla niej straszne kiedy łapał ją za cycki i w ogóle.

dyrektor wystrzelił w jej stronę palec i momentalnie wstał! - słuchaj, no mnie, dziewczynko... takie oskarżenia są bardzo bolące! a ja znam takie jak ty... poza tym słyszałem, że miałaś romans z nauczycielem. będzie niedługo wezwany i z nim porozmawiam... w zasadzie to już jest sprawa wnoszona do sądu, za molestowanie nieletniej. - co za wstyd dla jego placówki! a od razu wiedział, zeby nie przyjmować żadnego francuza. z nimi są same kłopoty!