colin -> kels

chodził tam i z powrotem po mieszkaniu. wyrzucał sobie, że za nią nie pobiegł, mimo iż nie wiedział co jej powiedzieć. teraz dzwonił, bo chciał jej powiedzieć, że ją kocha. tylko tyle.
- odbierz, kels. odbierz - mamrotał do słuchawki.

kelsey była w takim szoku, wybiegając z mieszkania colina, że cały czas biegła przed siebie. zatrzymała się dopiero kiedy dosłownie zabrakło jej tchu i opadła zmęczona na ławkę w jakimś parku, czy na skwerku, jeden pies. cały czas mięła w dłoni działkę, którą wyjęła z tylnej kieszeni colina. w końcu niewiele myśląc rozerwała ją i rozsypała na harper's bazaar, który miała akurat w torbie. nie wiedziała jak się za to wszystko zabrać, czuła się beznadziejnie oszukana i chciała chociaż na chwilę wyłączyć kołaczące się jej po głowie głosy, także wciągnęła całość. wtedy zadzwonił telefon. nacisnęła zieloną słuchawkę - halooo..ooooo - zawołała, mrugając kilkakrotnie oczami. poczuła się jak człowiek echo. zachichotała.

- kels, to ja...- urwał, sprawdzając, czy się nie rozłączyła. zastanowiło go jej chichotanie, którego raczej nie powinien był słyszeć po całym zajściu, które przeszli chwilę temu. to nie było do niej podobne. - gdzie jesteś?

-kels, to ty.. - powtórzyła i znowu zachichotała. wstała z ławki, czując że ma nogi jak z waty. zakręciła się wokół własnej osi - gdzie jestem? w parku. jest tak pięknie, chociaż mam wrażenie że mój mózg się na mnie obraził i działa szybciej niż jestem w stanie reagować. powiedziałam mu, żeby przestał ale mnie nie słucha. czy to możliwe, żeby mnie nie słuchał? chyba nie.. - prowadziła ożywiony monolog, kręcąc się w dalszym ciągu wokół własnej osi. przestała, kiedy zrobiło się jej niedobrze - ojej, jak na karuzeli - skomentowała i opadła na ławkę, chowając głowę między nogi - ale w tym parku jest brudny chodnik, to kompletne zaniedbanie ze strony władz - pierdoliła trzy po trzy.

zmarszczył brwi, czując podnosi mu się ciśnienie ze zdenerwowania o nią. próbował jej przerwać ten monolog, ale kompletnie go nie słuchała. oparł się o ścianę, kiedy dotarło do niego, że wciągnęła działkę i przy okazji zrobiło mu się słabo. to była dawka dla niego, a nie dla niej. - kelsy powiedz mi jak się czujesz? w którym parku jesteś? - miał nadzieję, że te dwa pytania na raz, to nie będzie dla niej za dużo xd

zmierzwiła włosy w taki sposób, że utknęła jej w nich ręka xd. na szczęście udało jej się wyswobodzić, niestety kosztem tego, że wypadł jej z ręki telefon. podniosła go i przycisnęła do ucha - mój telefon ożył i chciał mnie zostawić samą w tym cholernym parku. to chyba niezbyt miło z jego strony, nie sądzisz? to mój telefon, więc powinien być mi posłuszny, a nie odjebywać taką manianę. tak jak ty dzisiaj..to też nie było zbyt miłe colin - kontynuowała swój gorączkowy monolog, mówiąc coraz szybciej. coraz szybciej biło też jej biedne przeciążone serduszko - skąd mam wiedzieć jak się nazywa ten park, nie pytałam go. nie znamy się na tyle dobrze, żebym zadawała mu takie osobiste pytania, nie uważasz? - pokręciła głową z dezaprobatą i podrapała się w policzek.

zaczynał panikować ze strachu o nią, co było potęgowane również przez detoks. był już poza mieszkaniem i szedł chodnikiem, próbując znaleźć kelsey. - wiem, że nie było i przepraszam, mała. kelsy, musisz się skupić. jak daleko jesteś od mojego mieszkania? - zapytał, idąc tak szybkim tempem, iż miał wrażenie,że serce wyskoczy mu z piersi. musi przestać tyle palić. - kelsey? - powtórzył, słysząc jedynie jej przyspieszony oddech.

próbowała się skupić, przy okazji nerwowo gryząc swój policzek od środka - nie wiem, biegłam nie patrzyłam gdzie. teraz też biegnę, ale się nie przemieszczam. dziwne uczucie. miałeś tak kiedyś? jeśli nie to lepiej, żebyś nie miał, nic przyjemnego ja.. - urwała i wzięła głęboki oddech, opadając na ławkę i opierając się o nią plecami - ja.. - zanim zdążyła dokończyć jedną ze swoich abstrakcyjnych myśli, straciła przytomność.

już prawie biegł z telefonem przy uchu. kiedy nagle zamilkła poczuł, jakby coś wyssało z niego całe powietrze. - kels?! kels?! kelsy! - zaczął krzyczeć jak oszalały do słuchawki. rozejrzał się po okolicy. niedaleko jego mieszkania były dwa parki. podejrzewał, że znajdowała się w tym pierwszym i modlił się, żeby tak było. zadzwonił po pogotowie,a sam zaczął biec ile sił w nogach. kiedy dotarł na miejsce, pogotowie już tam było, a kelsey znajdowała się w środku ambulansu, którym zabrali ją do szpitala.