bradley's spanish bar

First topic message reminder :

Hunter z Anthonem przyszli tutaj, a po drodze Hunter przepraszał go za tą koszulę, bo nie chciał w żaden sposób urazić jego uczuć! Bo nie zarabiał zbyt wiele, dostawał za to regularnie kasę od ojca, w ramach jakichś alimentów, które musiał płacić, póki Hunter studiował. Nie wiem, jak działają alimenty, ale nieważne. Ale uznał, że faktycznie nie powinien był proponować mu tej koszuli. Usiedli na czerwonej kanapie i zamówili po piwie pewnie. - Mam kupę fajnych dup w szkole, ale nie mogę żadnej dotknąć. Mówię ci, to boli jak cholera.

Grzebała w swoim jedzeniu, bo niezbyt była głodna. Źle się czuła. Rano było jej strasznie niedobrze i w ogóle, cały dzień chodziła jak struta. W końcu odsunęła od siebie talerz z niedojedzonym obiadem i oparła się wygodniej.

Odłozył też talerz, cały czas ją obserwował, ze zmartwieniem. Czuł i widział, że coś est nie tak. Zachowywała się dzisiaj nieswojo.
- Lexie? Co się dzieje?- zapytał w końcu, bo już ie wytrzymał.

- Nie wiem, chyba się czymś strułam - odparła marszcząc brwi. Nadal jeszcze nie doszłą do siebie po postrzale i antybiotykach, więc tym bardziej źle się czuła.
- Wracamy? - zapytała, chwytając szklankę z wodą i upijając kilka łyków.

Zmarszczył brwi i zmartwił się. Może te plotki o ciąży! Serce mu mocniej zabiło, ale milczał oczywiście. Dłuższą chwilę. - hm? A! tak.. wracamy. Może pojechałabyś już do domu, co? Odpoczniesz - mówił grzebiąc w portfelu. Zostawił pieniądze i wyszli z lokalu.