Oliver

First topic message reminder :

Po drodze więc tak jak chciała nie mówił nic. Chociaż było mu trudno bo już chciał by mu wybaczyła! Weszli do domu i powiedział jej oczywiście, żeby się rozgościła a sam poszedł szybko do łazienki żeby się przebrać. tym razem już w jakieś luźniejsze jeansy i t-shirt bo co mu innego pozostawało. Nie miał zamiaru już nigdzie wychodzić więc nie musiał wyglądać tak perfekcyjnie. Wyszedł z łazienki z lekko potarganymi włosami i już suchy. Tamte rzeczy wrzucił do prania.
- Wiem, że złamałem ci serce, Valeria. ale jeśli będzie trzeba będę błagać o twoje wybaczenie na kolanach każdego dnia i w każdym miejscu w którym się pojawisz. - powiedział stając blisko niej pochylając głowę bliżej jej twarzy.

- zawsze byłeś taki inteligentny! - uśmiechnęła się szerzej prezentując mu z duma swoją diastemę, która na szczęście nie była jakaś na dwa zęby. kiedy wstał złapała go za dłoń.
- nie chcę. - podciągnęła się do pozycji stojącej i spotła z nim swoje palce. znowu żołądek podjeżdżał jej do ust. patrzyła na niego swoimi wielkimi oczami. chwilę po prostu milczała z otwartymi ustami. a raczej rozchylonymi, by nie było, że kopara jej spadła na ziemię.
- obiecaj, że już nic takiego nie będzie miało miejsce. że jeśli będziesz chciał to zakończyć to powiesz mi w twarz.

On miał słabość do jej uśmiechu mimo tej diastemy nieszczęsnej. Uśmiechnąl się także.
- Wcale nie jestem taki inteligentny. Po prostu zależy mi na nauce. - wzruszył ramionami. Kiedy złapała go za dłoń spojrzał na to z zaciekawieniem a kiedy splotła ich palce jego kącik ust uniósł się delikatnie w uśmiechu.
- Ni będę chciał tego kończyć. Dlaczego tak by się miało stać. - mruknął. Po za tym dla niego nie było co kończyć. Przecież nawet nie zaczęli.

co on w ogóle niby studiuje?
- nie wiem. - wzruszyła ramionami. chciała mu powiedzieć, że nie była tak grzeczna jak on i miała kilka kontaktów z innymi facetami w tym czasie, kiedy on użerał sie ze starszymi kolegami, ale nie mogła go dobijać. był taki biedny. puściła jego rękę i objęła jego buzię swoimi łapkami.
- och, olivier... tak za toba tęskniłam. - zwierzyła mu się prosto w ustach, za którymi tęskniła tak bardzo!

Prawo! Bo to taki mądrala wygadany.
- Ja za tobą też. - powiedział spokojnie i uśmiechnął się do niej delikatnie. Pogładził ją po policzku.

to on musi się zakumplować z andy'm xd albo będą siebie nie lubić, bo to jednak konkurencja xd valeria stanęła na palcach ignorując ból w łydce, który pojawił się, gdy naprężyła ją. przytuliła się do niego całym ciałem i w końcu pocałowała soczyście w usta. czas dla niej wtedy stanąl niemal w miejscu. wszystko mogłoby zniknąć. najważniejsze, że miała tu swojego oliviera. puściła go jedną ręką, którą przesunęła w końcu po plecach aż do tyłka. ścisnęła jego jeden z posladków.

No to się chłopaczek zdziwił kiedy dziewczyna go pocalowała. Nie powiem, że był z tego powodu smutny, raczej nieziemsko zadowolony. Sory nie mogę się skupić............. Odwzajemnił jej pocałunek.

pchnęła go na łóżko, by jakoś tam sobie usiadł, a sama wskoczyła na niego okrakiem. skrzyżowała nogi za jego plecami i miziając po karku całowała go coraz zachłanniej. chciała sprawdzić pewnie, czy dalej jest tak samo dobry w łóżku niż wcześniej. poza tym chyba zasługiwał na takie ładne przywitanie go w st. albans. nie zastanawiała się nad tym, od kiedy on tu już mieszka. liczyła, że niedługo, skoro dopiero dzisiaj się spotkali.

W sumie to nie wiedział co powinien robić i czy to wszystko nie dzieje się zbyt nagle. Masował jej plecy chwilę i odwzajemniał pocałunki po czym odsunął się i uśmiechnął. - Nie śpiesz się, co? - powiedział czule i pogładził ją po policzku. Kochał ją i oczywiście nie miałby nic przeciwko seksowi ale chyba psychicznie nie był na to gotowy!

- c-co? - zamrugała patrząc na niego rozkojarzona. zrobiło się jej glupio jak stąd do księżyca i z powrotem. o co mu chodziło? śmierdziała? chyba nie. patrzyła na niego wzrokiem, żądnym wyjaśnień. jakichkolwiek. był facetem, a ona dziewczyną. przecież wszyscy to robią! nie mogła zrozumieć, czemu on akurat nie chce. jednak nie chciało jej się czekać na te wyjaśnienia. on jej nie chciał! może czuł podświadomie, że go w pewnym sensie zdradziła? wstała.
- muszę lecieć. hej. - zlapała swoje rastopki, po drodze ten kurtkę i buty i już jej nie było.

Oli też się przestraszył kiedy usłyszał jak Samantha się drze. Pewnie na puder albo cienie do powiek bo nie wyglądały tak jak ona chciała xd Albo ktoś do niej przyszedł jej pomóc jakaś przyjaciółka, chociaż ona się chyba tylko z Rene przyjaźni. A nie! I Minnie. No ale to już trudno. W każdym bądź razie Oliver wziął ją do siebie. Po drodze pewnie mówił coś do niej miłego, żeby przypadkiem nie miała stresu zbyt dużego związanego z tymi krzykami. Wpuścił ją teraz do mieszkania i wszedł zaraz za nią. - Czego się napijesz? - zapytał.

minnie pewnie sama nie umiała się malować, a tyler dał jej kilka wskazowek to poszła do samanthy ją umalować... to wcale się nie dziwię, że się darła xd pies pewnie naskoczył na niego od razu, a że valeria patrzyła na tą suczkę nieprzystępnie to ja olała. i całe szczęście! nie chciała musieć przyklejać drugi plasterek.
- martini? - zapytała się jego pleców. pewnie pytał o coś typu kawa, herbata albo sok. no ale samantha podnosiła jej ciśnienie. valeria bez pytania poszła do łazienki umyć rączki. pewnie waliła dzisiaj komuś konia xp

Straszne. Lepiej, żeby Oliver nie wiedział bo skoczy z okna ;c Nalał jej martini, z oliwką czy bez nie ważne i podał jej. Oli pogłaskał suczkę i przywitał się z nią ogólnie. Przecież to ważna kobieta w jego życiu. - Ci jest Valeria? - widział, że była nieswoja i się martwił. Przytulił ją mocno do siebie oczywiście kiedy już wyszła.

prawie wylała to martini, kiedy ją tak do siebie przyciągnął. spojrzała na niego niemrawo
- a co ma mi być? wszystko okej. naprawdę. - uśmiechnęła się delikatnie i wyswobodziła na chwilę z jego objęć by odstawić kieliszek. pewnie jego pies był anonimowym psim alkoholikiem i teraz wszystko jej wyżłopie jak malinka tego mojego... jak on miał na imię? zarzuciła rączki na jego szyję i przyciągnęla go do siebie, by pochylił się w jej stronę i wtedy pocałowała jego usta.

- Wyglądasz jakby cię coś martwiło. A przez to martwię się i ja. - powiedział poważnie i trochę przybitym głosem bo chciałby, żeby była otwarta i szczera w stosunku do niego. Oczywiście gdyby wiedział szybciutko zmieniłby zdanie i wolałby o tym zapomnieć! Carlosa malinka! Jaką ty masz sklerozę ;x Nachylił się więc nad nią tak jak chciała i pocałował ją bardzo delikatnie. Dłońmi przesunął po jej plecach do lędźwi.

carlos santana... faktycznie!
- bo zmarzłam po drodze. - zamruczała. pewnie był samochodem, więc nie miała specajlnie jak zmarznąć, no ale już nieważne. wplotła palce w jego włoski i uśmiechnęła się do jego ust. jakie to słodkie. kolejny, który chce tylko ją przelecieć. ale przecież tylko do tego była stworzona.
- tęskniłam. - szepnęła, kiedy zabrakło jej tchu i musiała się od niego odczepić.

On wcale nie chciał jej tylko przelecieć! On chciał więcej o wiele więcej od niej! - Ja też za tobą tęskniłem kochanie. - powiedział i pogłaskał ją po policzku. Jasne, że się stęsknił.

no dobra! pewnie i tak ją przeleciał. a jak nie to tylko leżeli w łóżku i się całowali. a zaraz studniówka to nie mam czasu na valerkę xd

Misię nie chce teżnimi grac, więc pewnie już ją w końcu przeleciał xd Boto też facet!

no to jednak nie miała gdzie pójść więc przyszła tutaj. ale nikt jej nie otwierał drzwi, w środku był pies. pewnie oliver poszedł szykować amunicję czy coś takiego xd no to skuliła sie na wycieraczce i nie wiedziała, co ma robić. nie płakała na szczęscie, bo wylała już wszystkie swoje łzy!

Oliver wrócił skądś dalej był wkurzony, pewnie miał potargane włosy i był ogólnie dalej pobudzony. zobaczył valerię i zatrzymał się. A potem podszedł żeby otworzyć drzwi. Nawet się do niej nie odezwał bo nie miał jej już nic do powiedzenia.

spojrzała na nogi obok niej. zaraz się podniosła i spojrzała na niego smutnym wzrokiem. pewnie przyszła po zdjęcia, bo jej ich było najbardziej żal. a nie. nie wiedziała, że on je ma!
- oliver... to twoje urodziny. nie psujmy tego. - jęknęła.

- Już to popsułaś, Valeria. - powiedział obojętnie otwierając drzwi. - Przespałaś się z jakimś pieprzonym gnojkiem za moimi plecami! chociaż wiedziałaś jak bardzo mi na tobie zależy! - mruknął wkurzony. - Zachowujesz się jakbyś była bez serca, mam nadzieję że doskonale zdajesz sobie z tego sprawę. - zacisnął mocno usta i stanął w drzwiach.

- ale nie chciałam! nie ja ci o tym powiedziałam! i to był jeden raz. przecież już się to nie powtórzyło. - oparła dłoń na framudze drzwi. więc i tak nie może ich zamknąć, bo by jej zmiażdżył paluszki. ha ha ha! spojrzała na niego smutnym wzrokiem. nie chciała przecież, żeby tak wyszło.
- doskonale wiesz, że nie jestem bez serca. kocham cię, oliver. - spuściła głowę. może niepotrzebnie tu przychodziła.

- Mam ci uwierzyć że to był jeden raz? Teraz, kiedy poszłaś do niego tylko dlatego że miałem coś do załatwienia? Naprawdę chcesz, żebym wierzył, że przez ten czas cały z nim nie spałaś skoro mnie tu nie było! - warknął na nią i popatrzył z przeszywającym smutkiem w oczach.

- musisz robić ze mnie dziwkę przed wszystkimi twoimi sąsiadami? - spojrzała na niego zażenowana. jak mógł jej to robić! a już mówiła tatusiowi, że będzie miała męza prawnika i się z tego cieszył ;c bo jej tata jest prawnikiem! zrobiła krok w jego stronę.
- porozmawiajmy. wszystko ci powiem. całą prawdę. i wtedy będziesz mógł mnie wyrzucić i się wiecej nie odezwać. - westchnęła.