jeana!

First topic message reminder :

To przyjechali i czekała aż otworzy. Nie chciała jednak wchodzić do środka bo za dużo by sobie wyobrażała i tak dalej. Potrzebowała tylko ta książkę i chciała sobie iść do pokoju popłakać, że Jean woli cycatą Wendy!

- wiem. ja na przykład byłem totalnym bezmózgiem z fizyki. kompletnie nie rozumiałem jej i tak dalej. no i pewnie nauczyciel tak samo się wkurzał na mnie jak ja na tych tu... - zaśmiał sie i podrapał po kolanie, by odstawić herbatę na stolik i złapał kostkę czekolady.
- czemu nie częstujesz się? - zapytal mrużąc oczka i podsunął jej tą kostkę pod usteczka! aaa.

Uśmiechnęła się.
- Wiem, wiem. Ja mam to samo. Fizyka to dla mnie kompletna katorga. - powiedziała śmiejąc się cichutko. Bo fizyka to dla niej czarna magia i koszmar! Roześmiała się kiedy podsunął jej kostkę czekolady. Wzięła ją jednak w swoje palce bo nie chciała mu jeść z ręki xd
- Dziękuję. - zamruczała miło i uśmiechnęła się po czym wsunęła kostkę do ust.

i tak już jadła z jego łapy xd
- smacznego, emily. - powiedział opierając rękę obok jej kolana gdzieś na tej kanapie i sam też poczestował się czekoladką. pewnie pogadali jeszcze o studiach, a później ją odwiózł do domu! a ja zaraz lecę to już kończę.

oglądał jakiś nudnawy film w telewizji i pił piwo. nie spodziewał się gości, więc chodził w samych spodniach dresowych po domu.

Emily w końcu przyszła mu zwrócić ten szaliczek. Ostatnio byla pochłonięta tym wolontariatem i uważała że w pełni się tam spełnia. Zadzwoniła i czekała aż on jej otworzy. Słyszała telewizor bo miał kino domowe i te głośniki co ich jest 5 nie pamiętam jak to się nazywa, ale miał! I dlatego słychać było głośno i dużo, wiadomo

musiała zadzwonić kilka razy, bo on nie slyszał. przgłuchawy jest, skoro ma już tyle lat. jednak w końcu zrobił pauzę i wstał z miejsca. pomyślał, że to jakiś dzieciak z ciastkami. podrapał się po policzku widząc emily. - hej, cześć. - powiedział nieco zdziwiony jej widokiem, ale pozytywnie! odsunął się od drzwi. - wchodź, czegoś się napijesz? - pomyślał, że przyszła do niego sobie posiedzieć i pogadać. a nie z taką duperelą jak szalik.

Uśmiechnęła się do niego delikatnie kiedy pojawił się w drzwiach i to bez koszulki! Prawie się rozpłynęła ale dzięki jej silnej woli nie musial zbierać jej szpachelką z podłogi. - Eee, przyniosłam tylko szalik który ostatnio zostawiłeś w kawiarni. Nie mogłam ci go przynieść wcześniej przepraszam, a do szkoły to też nie bardzo chciałam brać, żeby wiesz... - wzruszyła ramionami wyciągając rękę z szalikiem w jego strone.

spojrzał na szalik, a później na nią. - żeby co? - bo jednak nie wiedział. w zasadzie to ucieszył się, bo myślał, że już go nigdy nie odzyska, a to był jego ulubiony szaliczek. - ogółem dzięki. ostatnio trochę marzłem. ale teraz mają przyjść cieplejsze dni. - pewnie odrzucił go na jakąś komodę czy co on tam ma - no chodź, emily. zrobię ci herbaty albo jakieś drinka. - wzruszył ramionami, bo lubił rozpijać młodzież xd

- Nieważne. Ludzie myślą różne rzeczy kiedy oddajemy innym części garderoby. - zamruczała łagodnie i się zarumieniła na samą myśl o tym o czym myślała xd czyli o romansie rzecz jasna, którego nie nazwała po imieniu nawet w swoich myślach. Oblizała wargi i spojrzała na niego. - Mam nadzieję, że będzie cieplej bo strasznie nie lubię zimy. - powiedziała i spojrzała na niego kiedy ją zapraszał. Weszła więc bo czemu nie. Miała dzisiaj wolne jako wolontariuszka. - Herbaty. - powiedziała z nieznacznym uśmiechem i zaczęła rozpinać swój płaszczyk, który miał chyba z milion guziczków.

- oj, proszę cię. chyba gorzej gdyby to były bokserki. ale co moje gacie mogłyby u ciebie robić - zaśmiał się jak jakiś prosiak, chociaż dla niej mógł być to najpiękniejszy śmiech pod słońcem, bo była tak w niego zapatrzona. głupiurka, mała emily! - ja też. chociaż w sumie śnieg jest fajny. ale nie mróz. - nie ma to jak lubić śnieg bez mrozu. ja nie lubię ani jednego ani drugiego. cóż! - super. rozgość się. - mruknął do niej i złapał jeszcze po drodze jakąś koszulkę, którą na siebie narzucił, bo jak to taki roznegliżowany ma przed nastolatką latać. poszedł do kuchni zrobić jej tą herbatkę.

ja nienawidzę śniegu jeszcze bardziej chlapy po nim a jak ma mi być zimno to już w ogóle ! ;x Oczywiście że głupiutka, ale rzeczywiście zapatrzona w niego ślepo. Dlatego rozczulił ją na pewno ten śmiech chociaż nie dała tego po sobie poznać. Dalej czuła się odrobinę nieswojo więc poszła do salonu i usiadła na brzegu kanapy ze złączonymi oczywiście ściśle nogami i dłońmi na kolanach, wiesz jak! Rozglądała sie po salonie.

pewnie na telewizorze była jakaś przytulająca się para, bo oglądał romansidło. wrócił po kilku minutach z herbatką. - prawie przez ciebie się poparzyłem! to znaczy prawie wylałem na siebie tą wodę. nie wiem, co ze mną jest nie tak - powiedział dosyć swobodnie stawiając ostrożnie przed nią tą herbatkę. sam zaraz złapał butelkę z piwem i się go napił. usiadł obok niej. w jakiejś normalnej odległości, a nie, że po drugiej stronie kanapy i włączył telewizor ale momentalnie go ściszył. - no to, co powiesz? co tam u ciebie, emily? - zapytał ze swoim uroczym uśmiechem.

tamten był ładniejszy zmieniaj! ;x - jak to? - zapytała trochę zestresowana że się polał czy coś i będzie miał bąble z milionem pęcherzyków z woda bo przecież dobrze się uczyła na przysposobieniu obronnym o oparzeniach. Przyglądała się mu i uśmiechnęła nieznacznie. - U mnie? Bardzo dobrze. Zaczęłam być wolontariuszką w takim szpitalu i rozmawiam z chorymi to naprawdę świetna sprawa. - powiedziała z szerokim anielskim uśmiechem bo kochała to robić!

nie był ;x ty się znasz. tu ma taki szalony wzrok naukowca xd aż mi się filipek przypomniał. ale już nie nawracajmy xd - normalnie. jestem ciapą. - oświadczył jej poważnie i zaraz się roześmiał. zrobił zdziwioną, ale dumną minkę. - wolontariat w szpitalu? to wspaniałe! ja się boję krwi, więc raczej bym sie nie nadawał. - jaki on męski....

był! nie da się paczeć ;x - Och nie jesteś, ale musisz uważać bo sobie coś zrobisz. - mruknęła bo jasne, że się martwiła o to czy coś sobie zrobi! - Ja w sumie nie mam styczności z krwią więc się nie martwię o to, ale rzeczywiście nie jest to przyjemny widok. - pokiwała głową z uśmiechem.

to sobie wyłącz ten obrazek! pfpfpfpf
pokiwał głową. - spokojnie, żyję już sobie na tym świecie całe dwadzieścia pięć lat i jakoś sobie radzę. więc... chyba kolejne dwadzieścia pieć też dam radę przeżyć. - powiedział rozbawiony i podrapał się za uchem wysłuchując jej. - krew jest okropna. zwłaszcza własna. ale nieważne! jak tam przygotowania do olimpiady? - wskazał paluchem na herbatkę.- nie słodziłem, bo ostatnio też chciałaś gorzką. ale jakby ci się zmieniło to mogę ci przynieść cukier. i w sumie mam jakieś chipsy. chcesz? - pewnie octowe. xd

nie umie!
- Nie dzięki. - posiedziała i poopowiadała jak to jej sie czyta książkę dzieliła się wrażeniami i poszła bo ja jednak idę skręcac meble xd

popsułaś mi zabawę i już cię nie lubię. więc... ech. poszedł spać.

po drodze wypytywał ją o ten wolontariat i co dzisiaj robiła i tak dalej. - wrr. myślałem, że jest cieplej. jednak nie wystarczy juz tylko kurtka - westchnął otwierając drzwi i przepuszczając ją przed sobą. - dobra. już to odpakowuje i tak dalej, bo pewnie ostygło i tak. - westchnął smutno, bo nie lubił zimnego jedzenia. nawet szynkę podgrzewał, bo jakoś tak... xd moja koleżanka jest takim dzikiem, że nie zje zimnej wędliny xd

jezu! ale głupi nawyk ; o ja nie zjem niczego oprócz masła co leżało chociażby 10 minut po za lodówką. pokiwała głową i rozebrała się. sam ubrałam, ale ją to mi się naprawdę nie chce ; o chyba że mi coś wpadnie zaraz w oko xd poszła za nim pewnie do kuchni i usiadła przy stole przyglądając mu się. nie mogę patrzeć na ten avatar! ;x

fajny jest xd
- straciłaś swoją energię, że teraz nic nie mówisz? - zapytał szukając jakiegoś czystego talerzyka. zaraz jak już złapał taki w swoje łapki uśmiechnął do niej i położył już rozpakowane jedzonko na nie. - co do picia, emily? lubisz piwo? bo kupiłem. - wzruszył ramionami. jeśli nie chciała piwa to miał jeszcze jakiś sok grejpfrutowy, wódkę i herbatę xd

nie jest! - nie skąd. - zaśmiała sie cicho. - nie raczej nie lubię. - zaśmiała się. - ale nie pogardzę herbatą. - zamruczała.

co to miało być? ; o
- gardzisz moim piwem? oj, emily. - pokręcił głową i zaraz klepnął się w czoło. - cholera. zapomniałem, jesteś nieletnia. to przez to, że masz taką świetną fugurę! - westchnął smutno i zaraz nastawił wodę na herbatę. - chodź przed telewizor. będziemy jeść a ja przyjdę tu zalać, jak się zagotuje. - dał jej jeden talerzyk i ruszył do salonu.

zaśmiała sie. - no tak, trochę mi brakuje do pełnoletności. - powiedziała z rozbawieniem i uśmiechnęła się do niego przyjemnie. posłusznie poszła przed telewizor i ukradkiem cały czas patrzyła na niego w drodze. usiadła i założyla nogę na nogę, pewnie miała jakąś ładną spódniczkę, wyglądała całkiem dziewczęco oczywiście.

on oczywiście zauważył tą jej spódniczkę. miała taakie długie nogi. zastanawiał się, ile by mu zajęło obcałowanie ich od stóp do samej góry. ale na samą myśl o tej właśnie górze zrobiło mu się lepiej, dlatego zaraz włączył wiadomości. - jutro znowu poniedziałek. i trzeba wracać do szkoły. bardzo niedobrze - westchnął mierzwiąc swoje włosy i posłał jej uśmiech, ale zaraz wgryzł się w swoje jedzenie.