salon

dobra, załóżmy że tu się już rozkręcało, chociaż chłopacy raczej siedzieli w kuchni i robili sobie skręty. victor nie wiem, czemu tu przyszedł, skoro jest anty imprezowy ale siedział teraz na kanapie i oglądał kardashianów z zażenowaniem na twarzy, bo go to kompletnie nie bawiło. popijał piwo z butelki jeszcze do tego.

to ciekawe dlaczego była tutaj sophie? pewnie mason ją zaprosił na złość ruby, która i tak gdzieś w pizdu wyjechała ;x wypiła na odwagę jednego drinka wcześniej, którego zaserwowała jej jakaś koleżanka, z którą tutaj przyszła. od dawna obserwowała victora i chciała do niego podejść. kiedy odstawiła szklankę gdzieś na szafkę podeszła do niego pewnym krokiem - stój! - wycelowała w niego palec wskazujący - wiem, że jesteś wściekły, ale chcę tylko porozmawiać - stała na przeciwko niego próbując uniemożliwić mu drogę ucieczki.

victor spojrzał na nią i faktycznie miał już wstać i stąd uciec, ale westchnął tylko smętnie. skoro chciała mówić to spoko. niech mówi. on nie zamierzał się odzywać. dlatego usiadł jakoś bokiem do niej i wbił pusty wzrok w telewizor. pewnie skupiał się na dupie kim a nie na jakiejś suce sophie.

westchnęła i zaczęła mówić, w końcu miała okazję i zebrała się na odwagę - przepraszam cię bardzo, że postawiłam cię w takiej sytuacji i że się we mnie zakochałeś, nie chciałam żeby tak wyszło, nie chciałam żebyś cierpiał, jesteś moim przyjacielem, bardzo cię kocham i nie chcę żebyś cierpiał, chcę żebyś był szczęśliwy i żebyś ze mną znowu rozmawiał, żeby było jak dawniej - powiedziała na jednym wydechu, a potem zaczęła gwałtownie łapać powietrze, patrzyła na niego zmartwiona.

victor niestety nie ma stalowych nerwów i nie jest bez serca, dlatego to go trochę wzruszyło i musiał na nią spojrzeć. pewnie mało brakowało, żeby publicznie się rozbeczał, ale musiał zakończyć to wszystko raz na zawsze. - nie będziemy już przyjaciółmi. nigdy. jestem teraz z charlotte i proszę cię, nie spieprz swoją osobą mojego szczęścia. rozmowa zakończona. - powiedział poważnym tonem, mimo że serce mu właśnie rozpadło się na milion milionów kawałeczków. uznał jednak, ze tak będzie lepiej. nie zamierzał znowu poddawać się urokowi sophie, która miała connora. a przez tą ich przyjaźń tylko cierpiałaby charlotte, z którą ostatecznie by zerwał dla sophie, która by go nie chciała. musiał to zakończyć raz na zawsze.

chyba jednak jest bez serca, bo to co powiedział prawie doprowadziło ją do płaczu co było widać bo momentalnie jej oczy zaszkliły się - nie zgadzam się - powiedziała drżącym głosem i pociągnęła nosem. szybko zerknęła gdzieś w bok i wytarła oczy - nie zgadzam się! - odparła donośnie i w końcu się na niego rzuciła żeby pocałować go w sam środek ust, szmata xd pewnie odkryła zbawienną i magiczną moc pocałunku xd

victor zdumiał się, jak zaczęła się tak wydzierać, ale było nic w porównaniu z tym co zrobiła potem. victor momentalnie ją od siebie odepchnął, bo zdecydowanie nie miał na to ochoty. - co ty wyprawiasz! - warknął jak leciała w stronę tego stoliczka i wszystko z niego porozrzucała. wstał z kanapy i zaczął kręcić głową. - trzymaj się ode mnie z daleka, sophie. nie chcę cię już widzieć! - syknął w jej stronę pochylając się nad nią przez chwilę z pogardliwym spojrzeniem. wziął to swoje piwo i poszedł do domu, bo stracił humor na imprezy.

depresja bardzo ;x pewnie wszyscy się temu przyglądali, sofi rozwaliła sobie łokieć i uciekła do akademika bo było jej wstyd. na szczęście się nie wykrwawiła.