pomieszczenia służby

zawsze samych siebie widzimy lepszymi niż jesteśmy naprawdę ;x w przypadku nate'a nie było inaczej.
- nie mówiłbym tego, gdybym naprawdę tak nie uważał. nie mam do niego uprzedzeń tylko dlatego, że jest moim przyrodnim bratem. - mruknął niezadowolony, chociaż wiadomo, że trochę miał i od początku nie był przyjaźnie nastawiony do tobiasa... ale ten wcale nie zdołał zmienić jego zdania o nim! - zrobiłem to, żeby cię chronić! - też się uniósł. on nie chciał nikogo krzywdzić i myślał, że olewając przyjaciół robi dla nich coś dobrego.

- a wiec dlaczego? - zapytala. lepiej zeby mial dobra odpowiedz! nie wiem co slyszala o jego bracie przedtem, ale najwyrazniej to jej nie wystaczylo I potrzebowala innej wymowki. - zeby mnie bronic? - zapytala z niedowierzaniem. - bronic przed czym? - byla na niego wsciekla!

- dlatego, że jest zwykłym dupkiem! mówiłem ci. jeśli mi nie wierzysz, to nie wiem co innego mogę ci powiedzieć. nie chcę, żebyś przekonywała się na własnej skórze. ja z nim mieszkam, więc powinnaś mi uwierzyć. - ciągnął swoje, licząc na to, że leila jednak uwierzy mu na słowo i zerwie wszelkie kontakty z tobiasem. - no wiesz... przed tym jakby coś mi się stało. - powiedział niepewnie. nie był teraz w nastroju, żeby jej to tłumaczyć, bo widział, że była wściekła i to nie były warunki do obnażania duszy.

- I co z tego? moze ja sie lubie zadawac z dupkami? - w tej chwili nie obochodzilo jej co ma do powiedzenia. sam fakt, ze chcial ja ograniczac dzialal na nia zupelnie odwrotnie niz tego by chcial. nawet gdyby Tobias byl morderca, a nate zabronilby sie jej z nim widywac to I tak by to dalej robila. nikt nie bedzie jej rozkazywac! - I jak ty sobie to wyobrazasz? - zapytala go podniesionym glosem. - gdyby ci sie cos stalo? jestes beznadziejny! - ponioslo ja troche. w dodatku z nerwow chwycila go za szmaty I nim potrzasnela. miala calkiem duzo sily jak na pijana osobe jej pokroju. - nawet nie wiesz co przez ciebie przeszlam! zostawiles mnie jakby nasza przyjazn nic dla ciebie nie znaczyla! nie masz prawa mowic mi z Kim mam sie zadawac, bo nikt nie skrzywdzi mnie tak bardzo jak zrobiles to ty - warknela na niego. miala zly w oczach bo na serio bylo jej przykro. zaraz jednak go poscila I szybko uciekla do swoich znajomych, bo musiala jakos poradzic sobie z tym co sie wlasnie stalo.

- nie powinnaś - upierał się ciągle, ale ona oczywiście go nie słuchała. jej kolejne słowa (i czyny) wstrząsnęły nim (dosłownie). - leila, czekaj! - nie zdążył nic powiedzieć, bo ona już uciekła i jego nawoływanie nic nie dało. chciał ją dogonić i to wyjaśnić, ale tak szybko zniknęła, że jak wyszedł ze schowka to nie wiedział w którą stronę w tłumie biec. zamiast tego wrócił do domu, niezadowolony, że dał się wyciągnąć na tę imprezę. będzie musiał sobie parę rzeczy przemyśleć!