downtown acapulco

anderson miał w dupie, bo stwierdził, że skoro on i leila się odnaleźli, to marcus też na pewno się znajdzie! akurat anderson powinien po swoich przygodach zdawać sobie sprawę jakie niebezpieczne jest acapulco, ale cóż. peggy za to się przejęła, bo i tak wolała robić coś produktywnego niż leżeć nad basenem.
- będę razem z tobą stała przy drzwiach, żeby upewnić się, że nie ucieknie. - wspierała ją. stanęły na rozstaju dróg i rozejrzała się. - no dobra, najrozsądniej będzie się rozdzielić. masz pełną baterię w telefonie? - szybko sprawdziła swój telefon, ale i tak zawsze miała powerbanka przy sobie.

jeszcze wszystko przed nimi!
- tak jest! - zasalutowała jej, przyjmując wszystkie instrukcje. - i wtedy niezwłocznie dam ci znać, że go znalazłam. - dodała jeszcze i poszła w lewo. wędrowała tak i rozglądała się uważnie naokoło. dzięki temu mogła zwiedzać, więc nawet fajny spacer z tego wyszedł, no ale szkoda, że nie było tu jej psiapsi, bo i że jej brat może już leżał gdzieś zmasakrowany przez meksykańskich bandziorów.

kiedy dostrzegła go z naprzeciwka, od razu do niego doskoczyła i odciągnęła go od grupy turystów.
- marcus franklin hurd! - zawołała karcąco. nie wiem na ile marcus kojarzył peggy, ale ona znała go na tyle, żeby znać jego drugie imię xd - gdzie ty się podziewałeś?! masz przerąbane!!! danielle szuka cię od wczoraj, a ty nie dajesz znaku życia. już myślałyśmy, że coś ci się stało, nie możesz tak znikać w obcym kraju! masz szlaban do końca wyjazdu! - wycelowała w niego palcem.

hehe dani miała same rude koleżanki.
- twoi rodzice, oczywiście. - skrzyżowała ręce i zmierzyła go wzrokiem. doszła już do momentu 'sprawdzania czy jest w jednym kawałku', robiła wszystko zgodnie z zaleceniami danielle. - czyli żyjesz? czekaj jak tylko danielle się dowie... będzie wściekła. - nie z tego powodu, że marcus żyje, tylko z tego powodu, że nic mu się nie stało i nie miał dobrej wymówki na swoje zniknięcie. - nigdzie się nie ruszaj. - zastrzegła, ciągle go obserwując jak strażnik i wyciągnęła telefon, żeby zadzwonić do przyjaciółki, ale ta nie odbierała.

- ale już wszystko wiedzą. - wzruszyła ramionami. najwyraźniej rodzice marcusa dawali mu szlaban na zapas, nawet nie wiedząc czy coś przeskrobał czy nie. peggy była gotowa nie odstępować go na krok, więc liczę na to, że marcus zaraz zacznie coś odwalać i zobaczymy ile peggy wytrzyma xd - szukamy cię razem, tylko się rozdzieliłyśmy i ja cię znalazłam, a ona teraz nie odbiera. - tłumaczyła ze słuchawką przytkniętą do ucha, ale danielle ciągle nie odbierała. peggy napisała naprędce kilka smsów w tylu "gdzie jesteś??? mam marcusa, żyje". - dobra, wracamy do hotelu. - zarządziła.

w dodatku jak rodzice mieszkali daleko xd
- właśnie próbuję - warknęła w jego stronę niezadowolona. zaczęła się denerwować, że danielle nie odbiera, bo zaraz będą musieli organizować akcję poszukiwawczą dla niej! tym bardziej, że przed rozdzieleniem się sprawdzały czy mają naładowane telefony i przyjaciółka powinna czekać na kontakt od peggy. westchnęła ciężko kiedy marcus ruszył i zaraz szła już obok niego. - o, nie, nie. nie myśl sobie, że pozwolę ci iść gdziekolwiek samemu po tej całej akcji. - nie po to go znalazła, żeby znowu go zgubić.

anderson przynajmniej wziąłby jeszcze ruby i lepiej odnalazłyby się w swoim towarzystwie. peggy i marcus nie mieli ze sobą nic wspólnego! może po dniu spędzonym z marcusem peggy przekona się, że marty nie jest taki zły xd
- tak, mam, twoją siostrę, która czeka na mnie i na ciebie. - odpowiedziała z naciskiem. sorry, ale peggy miała misję i nie zamierzała się od niego odczepiać. - świetnie, więc po prostu będę twoją towarzyszką. - odpowiedziała. zaraz pożałuje tych słów xd chociaż to również nie było prawdą, bo jak najbardziej zamierzała zachowywać się jak jego opiekunka, a nie towarzyszka. marcus wędrował od wczoraj, co wskazuje na to, że żadna magiczna moc go do hotelu nie prowadzi.

albo chociaż andersonowi w jego imieniu xd
- na pewno ma ku temu bardzo dobry powód. na przykład biega po wszystkich posterunkach i szpitalach, żeby cię znaleźć! - wytknęła mu. peggy jeszcze nie przyjmowała najgorszego, ale w razie czego ciągle próbowała dodzwonić się do dani. jednak teraz od razu przełączyło ją na pocztę głosową, bo dani miała wyłączony telefon. ups! - to nie mój problem. - odpowiedziała władczo i musiał już pogodzić się z tym, że peggy nie da mu spokoju. wlazła za nim do sklepu i dreptała wszędzie za nim, żeby nie uciekł zapleczem. - dziękuję. - wzięła to piwo, ale nie otworzyła go. ważne, że dostała jedno, a to oznaczało, że dla niego było mniej i będzie miał mniejsze szanse, żeby się upić xd - powinniśmy teraz poszukać danielle. - oznajmiła i przejęła od niego pozostałe dwa zamknięte piwa i wrzuciła wszystkie do swojej płóciennej torby. peggy będzie się nim opiekować i wyznaczać granice kiedy i ile może pić.

- a teraz ty i danielle musicie się znaleźć nawzajem. - wyjaśniła mu. była już zniecierpliwiona marudzeniem marcusa, ale wcale nie zamierzała mu odpuszczać, bo obiecała dani, że go znajdzie i że nie spuści go z oka. szkoda, że w międzyczasie spuściła z oka przyjaciółkę i znowu byli w punkcie wyjścia. marcus niby zgrywa kozaka, ale jak tylko zobaczy siostrę to jest grzeczny jak trusia. - w porządku, już piję, widzisz? - otworzyła piwo i wypiła bardzo małego łyczka, wręcz ledwo poczuła smak piwa. przez całą drogę tak udawała, że je pije, a cały czas miała pełną puszkę. ewentualnie jak marcus nie patrzył i szedł do przodu nie zważając na nią, to wylewała po trochu do kolejnych śmietników (też grzecznie nie podlewała piwem palm). jak doszli na plażę to stanęła na piasku i ciągle obserwowała go jako strażnik, najwyraźniej nie przejmując się jego gołą klatą, która jej nie imponowała. - nawet nie myśl o tym, żeby iść do wody. nie można wchodzić do wody po alkoholu. ani wczesniej niz 20 minut po jedzeniu, a dopiero co jadłeś burrito. - pouczała go.

ona się cieszyła, że mogła go pilnować, on się cieszył, że ją upijał, wszyscy byli zadowoleni xd
- wywlokę cię za nogę do hotelu i zamknę cię w schowku na miotły do końca wyjazdu! - już mu groziła. straciła resztki cierpliwości i nie zamierzała być cywilizowana w imieniu dani xd tamta ją zostawiła, wiec peggy musiała sobie radzić z nim sama. szkoda, że póki co jej się to nie udawało i nie miała szans na ujarzmienie go. poleciała za nim pod tę skałę. - złaź w tej chwili! - krzyczała, ale nieskutecznie skoro zaraz był w wodzie. - to ja popilnuję twoich rzeczy. - dała sobie nową misję i usadowiła się na piasku. przynajmniej marcus nie straci telefonu jak reszta rodzeństwa. kiedy tak siedziała i obserwowała marcusa, pilnując, żeby się nie utopił, to jej telefon zapikał i to dani dała jej znać, że żyje i że wszystko jest w porządku. - musimy iść! danielle właśnie napisała! ukrywa się, bo gonili ją jacyś gangsterzy. - zawołała do marcusa.

tak. po prostu każde musiało żyć w swojej bańce xd
jak udawał, że się topi to akurat patrzyła w telefon. gdyby to zauważyła chwilę wcześniej to rzuciłaby wszystko i wskoczyłaby do wody, żeby go ratować i tylko bardziej by się na niego wkurzyła jakby się okazało, że to prank (i wtedy też pokradliby im rzeczy xd). zamiast tego to on przyleciał do niej po jej pranku. już zaczęła go sobie ustawiać jak chciała, była dumna xd
- nikt, jest z księciem na mieście. ale nie było to fajne uczucie, co? właśnie tak się czuła danielle przez cały dzień jak nie wiedziała gdzie jesteś! - ale dała mu nauczkę hoho.

wtedy morgan i jude bardzo by się martwili o swoje dzieci, z którymi nie ma kontaktu!
- księciem gabrielem borbonem z hiszpanii. - pokazała mu nawet zdjęcie, które wysłała jej danielle. peggy była juz trochę zła, że przyjaciółka buja się z księciem, a ona sama została z tą kulą u nogi jaką był marcus, ale obiecała jej, że się nim zaopiekuje i zamierzała obietnicy dotrzymać. - to mogę liczyć na to, że nie będziesz już robić nic głupiego? - wbiła w niego wzrok. oczekiwała na odpowiedź twierdzącą, w innym przypadku będzie biła po łapkach i zabierała piwo.