Pumkin carving

moze tez powinna sie przestac starac xd
spojrzal na nia kiedy psula kostium. jej hobby bylo dla niego glupie tylko dlatego zeby mogl byc dla niej niemily. tak naprawde respektowal to ile czasu w to wkladala. wedlug niego pasja byla najwazniejsza. - teraz wygladasz jeszcze gorzej - skomentowal.

nikt jej tego nie nauczył.
- nieważne, i tak wracam do domu! - zdenerwowała się, że wyglądała tak okropnie i że jej wizerunek w oczach freddiego tylko się pogarszał. - nie masz jakiejś seksownej pielęgniarki do podrywania? - schowała igłę i nici do zestawu, zbierając się do zakończenia wieczoru.

ups.
o dziwo przejal sie tym, ze chciala wracac do domu. dlatego, ze nie chciala sie z nim klocic I mial niedosyt xd zignorowal jej pytanie bo nie chcial sie przyznawac, ze w tej chwili nie ma ochoty nikogo podrywac. - sklamalem co do filmu, nie jest glupi - usiadl obok niej I polozyl dlon na jej zeby nie chowala nici. - powinnas sie zapisac do tego kostiumowego konkursu - moze tam by docenili jej kreatywnosc.

zawiesiła wzrok na ich dłoniach i westchnęła.
- dlaczego miałbyś kłamać na taki błahy temat? - nie rozumiała tego, a sama dostosowywała swoją odpowiedź, czy lubi dany film w zależności od tego, co mówił rozmówca. - już za późno - sam powiedział, że wyglądała źle. usłyszała to od kilku osób i wystarczyło do zdeptania jej wielotygodniowej ekscytacji przy szyciu kostiumu.

- nie wiem - wzruszyl ramionami. - bo przy tobie mowie rozne rzeczy zeby nie wyszlo, ze cie lubie albo cos - przyznal sie. alkohol robil swoje, ale juz nie raz sie klocili o to czy sie mu podoba czy nie wiec latwiej bylo o tym gadac. - mozesz to naprawic - chwycil jej zestaw I otworzyl zeby zobaczyc co tam ma.

- nie musisz się tak starać. wiem, że mnie nie lubisz - jego wyznanie było słodkie, ale stefka zrozumiała to i tak na swój sposób. niby wiele razy o tym rozmawiali, ale ostatecznie i tak dochodziła do jednego wniosku. - trudno mi będzie to zrobić jedną ręką - szukała wymówek, bo już się zniechęciła. nie próbowałaby nawet prosić freddiego o pomoc.

- nie jestem osoba, ktora by sie starala gdybym cie nie lubil - wydawalo mu sie, ze chcial zeby tak myslala, ale ciezko bylo dalej udawac kiedy czesto sie widzieli. - mozesz to zdjac - nie wiedzial problemu. pierwszy raz proponowal jej rozebranie sie nie dlatego, ze chcial ja przeleciec.

- wolę jak jesteś sobą, a nie specjalnie mnie obrażasz, żebym nie myślała, że mnie lubisz - mruknęła, uciekając wzrokiem. lubiła wersję miłego freddiego, ale ona znikała tak szybko, jak się pojawiała. - nie będę się cała rozbierać publicznie - to nie balon xd toi toi też nie sprzyjały ukrywaniu się i akcji szycia. - po prostu potrzymaj tutaj - weszła w tryb profesjonalny i złapała dłoń freddiego, żeby nakierować go, co ma robić.

- teraz juz I tak wiesz - mruknal. moze nie bedzie musial udawac, ale to bylo silniejsze od niego. nie wyobrazal sobie tego, ze moga miec normalna relacje I milo spedzac czas. to mu by nie pomagalo w tym, ze chcial wiecej. nie przemyslal tego, ze gdyby byl mily to by moze latwiej ja zaciagnal do lozka. albo wlasnie tego sie bal. nigdy nie spal z dziewczyna, ktora mu sie podobala nie tylko fizycznie. - okej - zrobil co chciala.

- czyli zawsze będziesz tym freddie'm, którego lubię - przyznała się, że też go lubi. ale wiadomo, tylko wtedy kiedy był miły. gdyby był tą wersją siebie przez cały ten czas, to już dawno wylądowaliby w łóżku. chociaż wtedy stefka faktycznie mogłaby oczekiwać słodkich randek, a w ten sposób przynajmniej wiedziała, czego się po nim spodziewać. skupiła się na zaszywaniu rękawa i robiła to z chirurgiczną precyzją. prawdopodobnie pierwszy raz mógł zobaczyć ją w takim transie i pewności.

- mhm - odwrocil wzrok. nie wiedzial jak ma to skomentowac. - nie zachowujesz sie jakby tak bylo - wedlug niego powinna isc z nim do lozka skoro go lubila. znowu zaczynala sie ta sama bezsensowna rozmowa. przygladal jej sie kiedy pracowala. to nie pomagalo w tym, ze chcial chcial ukrywac uczucia bo zwiekszaly sie kiedy widzial ja z taka pewnoscia siebie.

- nie wiem, czego ode mnie oczekujesz, skoro to ty zacząłeś z byciem niemiłym dla mnie - westchnęła, bo naprawdę była zagubiona w ich relacji i chyba wolałaby, żeby freddie otwarcie powiedział, czego od niej chce. problem polegał na tym, że nawet on tego nie wiedział. stephanie pierwszy raz nie była nieporadna, tylko wiedziała co robi. pracowała dłuższą chwilę, po czym rozłożyła ręce, żeby się zaprezentować. - i jak wyglądam? - spytała. - w kwestii kostiumu. czy nadaje się do konkursu? - doprecyzowała, że tylko o to pytała.

- niewazne - chcial zakonczyc temat bo faktycznie nie wiedzial czego od niej chcial. chcial utrzymac vibe chujka, ktory tylko bzyka laski, ale stefka wszystko skomplikowala. jej wina xd - ladnie - zagapil sie na nia, ale zaraz odchrzaknal. - to znaczy nadajesz sie do konkursu - poprawil sie, ze tylko o to chodzilo. gapil sie dalej na nia I za chwile dal sie poniesc I ja pocalowal.

on chciał utrzymać vibe chujka, a ona akceptowała jego unikanie poważnej rozmowy.
- dziękuję - uśmiechnęła się lekko i spojrzała na rękaw, żeby go jeszcze poprawić, więc nie spodziewała się pocałunku. było to przyjemne zaskoczenie i wpiła swoje usta w jego. - czy zrobiłeś to, bo przechodził ktoś, przed kim mieliśmy udawać? - przypomniało jej się i szukała drugiego dna. nie potrafiła zaakceptować słodkiego, szczerego momentu.

I sie nigdy nie dogadaja.
zepsula moment xd chwile sie zastanawial czy powinien udawac. sama dala mu doskonala wymowke zeby nie musial przyznawac sie do tego, ze chcial to zrobic. - nigdy nie widzialem cie takiej skupionej - stala sie jeszcze bardziej atrakcyjna. a mogl ja olac kiedy chciala isc!

nie wiedziała, że to ważny, szczery moment. to znaczy wyczuwała to w powietrzu, ale nie dawała samej sobie przyzwolenia na to, by za dużo sobie wyobrażać.
- i rozproszyłeś mnie - zaśmiała się i schowała wszystkie przybory do szycia, żeby się czymś zająć. - bardzo lubię to robić - oznajmiła. chciała wyjaśnić, że jej skupienie wynikało z zamiłowania do szycia, ale jej wypowiedź wyszła dwuznacznie przez ich zajęcie sprzed chwili.

moze to I lepiej dla niej. freddie byl zmienny, a ona by bardziej cierpiala.
- juz skonczylas - patrzyl jak wszystko chowala. - to tylko takie hobby? - zainteresowal sie. chyba pierwszy raz. znal ja tak dlugo, a nigdy nie zwracal na to uwagi. - calowac sie ze mna? - rozbawila go. wiedzial o co chodzi, ale przekrecil to na swoje.

już i tak rozpalił w niej iskierkę nadziei, że ją lubi. nie mógł więcej zaprzeczać.
- tak - potwierdziła. gdyby zapraszała go do swojego pokoju, to zobaczyłby jej minipracownię i wszędzie walające się projekty. - romy chciała, żebym poszła do szkoły dla projektantów, ale nie zrobiłam tego - nie miała lepszego wyjaśnienia, że nie zrobiła tego i już. - nie! szyć! - zaprzeczyła szybko i zarumieniła się. - to znaczy, to drugie też lubię - zerknęła na niego nieśmiało.

stracil czujnosc.
niestety nie mial przyjemnosci odwiedzac jej w pokoju. moze wczesniej by wyluzowal gdyby zobaczyl, ze stefka robi cos dla siebie, a nie tylko lata za kolezankami. - dlaczego nie? - to bylo wedlug niego glupia decyzja. jesli miala talent to powinna isc w tym kierunku. zasmial sie kiedy sie zaczela czerwienic I napil sie drinka. - zdradze ci sekret - oparl sie o nia, patrzac przed siebie. - ja tez - dokonczyl drinka.

można pokusić się o stwierdzenie, że przy niej tracił głowę.
mieszkali razem już kilka miesięcy, a on nadal nie zdołał jej poznać.
- nie wiem... - przełknęła ślinę, bo to była skomplikowana kwestia, a w tym momencie i w tej atmosferze chciała być z nim szczera. - po prostu nie jestem osobą, która wierzy w gonienie za marzeniami - obracała w dłoniach pudełko z zestawem do szycia. zerknęła na niego kątem oka i na jej twarz wypłynął uśmiech. to był najbardziej słodki i wylewny freddie, jakiego widziała kiedykolwiek. - więc oboje to lubimy - podsumowała bez sensu, ale nie wiedziała, jak inaczej zareagować. nie chciała pytać, czy mówi to wszystkim laskom, które bajeruje, bo to znowu zepsułoby mood.

ups.
bronil sie przed tym jak tylko mogl.
- wiec za czym gonisz jesli nie za marzeniami? - okazuje sie, ze freddie marzyciel xd jego pasja do sztuk walki byla w jego zyciu jedyna rzecza, o ktora dbal. oczywiscie mial latwiej od stefki bo wszystko zalatwil mu ojciec, ale pracowal nad tym zeby byc tu gdzie jest teraz. - wiec powinnismy to robic czesciej - przekrzywil glowe I spojrzal na nia z usmiechem. o dziwo nie byl to ten usmiech, ktory uzywal na kazdej lasce zeby ja wyrwac. dzisiaj byl z nia szczery.

i udawało mu się to.
zamilkła na jego pytanie. za czym goniła? przede wszystkim za aprobatą innych, ale co z tego miała? tak naprawdę chciała tylko przetrwać. wiedział o jej przeszłości w domach zastępczych, więc mógł się domyślić, że nie miała łatwo. stefka za to nie pomyślała, że pasja mogłaby ją wyrwać z marazmu.
- a czy w życiu trzeba za czymś gonić? - spytała retorycznie. odwzajemniła jego uśmiech, bo w tym uśmiechu było coś nowego i przyciągającego. - na przykład... teraz? - zasugerowała i nachyliła się, żeby znowu go pocałować. musiała korzystać, póki był miły. nie wiadomo, czy jutro mu się nie odmieni. zaraz jednak zaczęli przez głośniki wołać na scenę wszystkich biorących udział w konkursie na kostium, więc obowiązki wzywały. - dziękuję za pomoc - wskazała na rękaw. - i za całą resztę - dała mu buziaka w policzek, co było kroplą, która przelała czarę słodkości. poszła na konkurs, którego nie wygrała, ale dostała jakieś wyróżnienie, więc i tak ją to podbudowało. potem mogła się chwalić freddiemu w domu.

od tej slodkosci musial wyrwac jakas laske, ktora przeruchal w domu strachow. nawet pogratulowal stefke kiedy pochwalila sie wynikami.

pomylił stół z przekąskami z tym miejscem i wcinał surową dynię xd

wes siedzial z laska to Kyle I scotty musieli sie trzymac razem. - co masz? - klepnal kumpla I pochylil sie na dynia. - karmisz wiewiorki? - nie wygladalo to dla niego apetycznie.