szkoła

- Nie chce mi się tłumaczyć, wiesz o co chodzić. - powiedział. Ją to miał akurat za inteligentną mimo tego, że była rozpuszczona jak nie wiem. I wiedział, że bez zbędnego tłumaczenia zrozumie co on ma na myśli. On ma 25 i też nie zna jeszcze jeszcze siebie do końca i chyba na prawdę nigdy się całego siebie nie da poznać. - Teoretycznie nie, ale dzięki temu nie jesteś taka czytelna od razu, przez co ciekawsza dla wielu, no i te maski w życiu pomagają. - oto mądrości ze skarbnicy Matthew część pierwsza xD Dobrze powiedziane, oni tylko pozowali a ona nie bała się pokazać, że życie takie nie jest i ona taka nie jest.

ale mimo wszystko była kłamczuchą, która robiła to praktycznie notorycznie. ale to na razie nie wyszło w moich postach, bo sama nieszczególnie się wzbraniam przed chamskimi odzywkami z głębi serca! o nie. jednak je mam? nieważne. uśmiechnęła się kącikowo. - dobra! nie wiem, co ci - nie myślała już o nim jako opiekunie tylko jako znajomym, czy koledze z którym sobie oto tutaj spokojnie gawędzi - się stało, że taki miły dla mnie jesteś, ale to całkiem miłe. - wyprostowała się i zerknęła w jego oczy, bo nie bała się kontaktu wzrokowego.

Dla niego mogła i być kłamczuchą, bez różnicy, bo większość uczniów albo zmyślało albo kłamało, na jedno wychodzi w sumie. - Trafiłaś na mój gorszy dzień. - uśmiechnął się a nawet zaśmiał. Nie zwrócił uwagi jak się bezpośrednio do niego zwracała, bo jemu to tak na prawdę wisiało jak do niego gadają, tylko regulamin szkoły wymagał oficjalnych zwrotów. Teraz ich nikt nie słyszał więc wszystko jedno. Odwzajemnił jej spojrzenie, a co, że niby nie potrafi czy ma opory, jakoś nie bardzo.

pozdro ja i powtórzenia, w jednym zdaniu dwa razy miły... ale diana pewnie po prostu nie umiała znaleźć innego określenia po angielsku, bo dalej myślała po rosyjsku i wszystko sobie musiała przekompilować w myślach, by wyszło poprawnie. ale wychodzi raz dobrze a raz nie. nie przejmowała się tym, bo również nikt nie zwracał uwagi na jej blędy. oprócz simona, ale to tylko na francuskim. - rozumiem - kiwnęła głową, ale miała to w dupie. nie obchodziły jej jego dobre i złe dni. dla niej miał być zawsze taki jak teraz.

On jako nauczyciel literatury powinien to wyłapać, ale nie zrobił tego, szczerze to nawet nie każde jej słowo do niego trafiało, tylko te najważniejsze. I gdyby mu teraz jakimiś komplementami albo wręcz przeciwnie zaczęła rzucać to połowa nie dotarłaby do jego mózgu.
Już to widzę jak zacznie jej tak gadać w szkole pod okiem dyrektora, poleci nie zbity pysk, nawet swoich rzeczy nie zdąży zabrać.
Wstał z krzesła i poszedł wyrzucić plastikowy kubek do kosza a potem wrócił do początkowej pozycji, czyli był oparty o biurko.
- Nie powinienem taki być nigdy dla Ciebie, dla żadnego ucznia zresztą. - raczej sobie to teraz próbował wmówić niż jej.
- A jak tobie się wymiana podoba? - zapytał, choć to był jej rodzinny kraj.

popatrzyła na jego tyłek, kiedy wyrzucał ten kubek i zrobiło się jej w sumie głupio. nie dlatego, że na niego spojrzała, a raczej z powodu trafienia w jej gust. bo nie był szczególnie kościsty, zresztą nie miał okropnie dopasowanych spodni, które ją obrzydzały u facetów, ale za to bardzo jędrny, aż się chciała go tam poklepać! całe szczęście nie była dzisiaj aż tak rozochocona. - byłeś wtedy po pracy. a ja w sumie nie jestem twoją uczennicą - zauważyła, bo oprócz kilku zastępstw z nim, nie miała z nim w ogóle lekcji. po prostu była w innej grupie. - jest świetnie! mogę odkryć kulturę innego państwa, zobaczyć jak żyją tu moi rówieśnicy, poczuć język na własnej skórze... no i kupiłam już mnóstwo pamiątek! dla mamy, taty... - wyliczała na palcach mówiąc tonem, jak te dzieciaki z reklam takich typów wycieczek. chyba chciała mu tym samym powiedzieć, że jest przeciętnie. ale nie powinna raczej narzekać...

No nie, on jeszcze nie spojrzał na nią w ten sposób, no może poza tymi jej urodzinami, które nie wiedział bardzo długo, że są jej, a ona go już zlustrować przynajmniej zewnętrznie zdążyła. Ale on ciągle twierdził, że nie powinien choć posuwał się coraz dalej, ostatnio na przykład z uczennica palił. Jak nic go wywalą z tej roboty.
To mu zabrzmiało jak kiepskie wytłumaczenie, albo szukanie wymówki, ale nie skomentował w taki sposób jak myślał. - Masz rację, ale jest taki punkt z statucie szkoły, że nie można mieć bliższych relacji niż uczeń - nauczyciel z żadnym uczniem. - ten punkt znał akurat na pamięć, chociaż do niczego mu się nie przydawał.
- Jasne, takie bajki to możesz wiesz komu mówić. - powiedział z uśmiechem. Nawet przez chwilę zapomniał o zmęczeniu i tym jacy irytujący są uczniowie, większość uczniów.

jasne, że go wywalą! hollywood tylko na to czeka. i wyleci razem z jeanem i będą dwoma bezdomnymi, ale nauczą się tańczyć i dostaną się do ju ken dens czy tam innych iks faktorów. ona nie zwróciła uwagi na to, jak to może zabrzmieć. z drugiej strony chyba chciała trochę usprawiedliwić siebie i po czeście matthew również, za to, że pozwala jej mówić do siebie na ty, czy też w ogóle siedzi z nią w jednej, pustej sali i rozmawia, co prawda na neutralne tematy, ale jednak rozmawia. niekoniecznie o jej pracy domowej. - nie mamy bliższych relacji - powiedziała jednak obojętnym tonem, chociaż trochę ją wkurzył tym! bo jak mógł zwracać na to uwagę. w chwili, kiedy zastanawiała się, jak pachną jego włosy i czy ma kaloryfer na brzuchu. niedobra diana! roześmiała się dźwięcznie. - jest przeciętnie. nie znoszę tego jedzenia, które tam podają i samolotowa tektura jest dużo lepsza. poza tym chyba niekoniecznie to moja paczka, ludzie którzy tu przyjechali. ale moskwa zawsze działa na mnie jak miód na chore gardło. - wymruczała zniżając ton, co brzmiało dość intymnie. o ile mogę tak powiedzieć.

Tańczył to już teraz całkiem dobrze, jednak do ycd by go na pewno nie wzięliby, a z xfactor by go wyrzucili gdyby poszedł po numerek i kratę zgłoszeniową. Najwyżej odnowi swoją karierę aktorską, tam nie ma takich dziwnych regulaminów.
Rozmowy to chyba im nie zabraniali jeszcze, zresztą tego akurat nie doczytał, za to recytując inne punkty z regulaminu skutecznie jej myśli odsunie i swoje też przy okazji, które zaczynały się kłębić w jego głowie.
- Podrzucę Ci kiedyś regulamin to będziesz wiedzieć co mam na myśli. Nie wiem jak tutaj ale w szkole to chyba nie może być nauczyciel sam na sam z uczniem przy zamkniętych drzwiach. - kolejny jakże ciekawy fragment.
- Czyli w efekcie nie ma tak najgorzej? - podsumował to wszystko i znowu zaczął patrzeć w jej oczy jak wcześniej.
Uciekam, jak chcesz to kończ a jak nie to dokończymy jutro.

w teatrze to nawet czasami wskazane, żeby byli tam członkowie rodziny. a przynajmniej zwykle pracuje im się całkiem przyjemnie. na przykład kiedy aktorka sypia z reżyserem czy coś podobnego. matthew musiałby sobie znaleźć reżyserkę! a to byłoby chyba trudniejsze. - jeśli krępują cię zamknięte drzwi możesz je otworzyć - nawet spojrzała przez ramię w tamtym kierunku. były uchylone, bo jak tu wpadła to nie zamykała ich do końca. więc znowu nie było tak niebezpiecznie, bo chyba miał na tyle oleju w głowie, by nie rzucać się na nią w takich okolicznościach. - raczej nie. - stwierdziła z lekkim uśmiechem, który zbladł, bo głupi jean do nich wpadł i mówił, że już wracają do hotelu. więc musieli wrócić i później znaleźli się już w st. albans skoro rano wracająąą.