trafalgar square

connor się załamał zadzwonił do seby i kazał szykować sobie wódkę bo to będzie dłuuga noc xd

spacerował z valerką tłumacząc jej przy tym ostatnią kłótnie z siostrą - no i wyprowadziła się na dobre... - dodał na koniec i westchnął. czekał na to jakie mądre rady mu da!

może byli na jakimś filmie. na birdmanie i valeria była nim trochę przytłoczona, bo męczyła ją ta perkusja, zbyt długie ujęcie korytarza i zbyt długi lot, ostatnia scena i cała ta schizofrenia głównego bohatera. nawet chciała z edwardem poanalizować film, ale on gadał o debbie. - w końcu, edward. w końcu uwolniła się od swojego okropnego brata, który najchętniej kontrolowałby każdy aspekt jej życia. - szli za rączki, dlatego trochę go pomiziała kciukiem na pocieszenie. - będzie dobrze, zaufaj jej.

perkusja była idealna bo tworzyła nieco jazzowy klimat i tworzyła klimat do niektórych niezapowiedzianych scen, ujęcia korytarza są po to żeby wydawało się że film jest tworzony ciągiem jednego ujęcia i pracy jednej kamery, lot i scena akcji to parodia kinowych blockbusterów, ogólnie film jest wielką parodią współczesnego kina, krytyków i ogólnie dzisiejszej kinematografii. mogę mówić w kółko bo zakochałam się w tym filmie, podobnie jak ed. chwycił ją mocniej za rączkę, kiedy przeciskali się przez tłum ludzi stojących w kolejce do kebaba jakiegoś - wiem, czasem bywam trochę nadopiekuńczy - hahaha trochę - ale martwię sie - westchnął i nagle przyciągnął ją do siebie - ale to oznacza, że będziemy mieli więcej przestrzeni dla siebie - trzymał ją w objęciach.

wieeem, ale mi chodzi o jedną scenę z korytarzem. co było słychać odgłosy ze sceny. trochę za długa po prostu była. perkusja w sumie spoko, ale trochę jednak mnie denerwowała, bo muzyka mogłaby być lepsza. fakt, że w ogóle nie było widać cięć bardzo na plus. nie odebrałam tego jako parodii, oh no ; c ale jeśli tak, to bardzo pro, bo z chęcią znowu się ponaśmiewam z tego twojego marvela i w ogóle. - czasem? oj, edward... chciałabym poznać zdanie debbie. - pewnie by twierdziła, że non stop ją kontroluje, a nie jest jej ojcem i powinien zająć się sobą! uśmiechnęła się delikatnie. - mam nadzieję, że teraz nie będziesz taki nadopiekuńczy wobec mnie, bo jestem już dużą dziewczynką - dała mu prztyczka w nosek ale zaraz się zaśmiała.

marvel tak bardzo pro. wybrali dobrego aktora bo on sam robi rozliczenie ze swoją przeszłością bo też zyskał sławę grając batmana między innymi. więc wszelakie wybory reżysera, który ma cholernie trudne nazwisko było świadome. ale pod względem muzyki whiplash wymiata.
zrobił pokorną minkę - a byłem kiedyś wobec ciebie nadopiekuńczy? - zapytał zmartwiony, bo nie chciał żeby valeria miala go za psychola, który będzie ją kontrolował. halo, nie był tyranem! - i wiem, że jesteś dużą dziewczynką i potrafisz sama o siebie zadbać, bardzo jestem z tego dumny - dał jej buziaczka w usta. gdyby tylko debbie widziała jaki jej brat potrafi być kochaniutki!

muszę go obejrzeć, bo niby najlepszy film o muzyce jaki kiedykolwiek wyszedł.
pokręciła głową. - oczywiście, że nie. ale różnie bywa, skoro teraz debbie poszła na swoje, ma daniela, który o nią zadba... gdzie spożytkujesz tą całą uwagę, którą jej poświęcałeś? - pewnie trochę liczyła, że na niej, ale może wyjdzie tak jak zwykle i zamiast zająć się nią weźmie się bardziej za pracę. objęła go rękoma za szyję. - dziękuję, doceniam to. - pomiziała go po karku. - ale tak jak każda dziewczyna potrzebuję mężczyzny i ty w tej roli jesteś znakomity, więc muszę cię pochwalić. - mrugnęła do niego.

już jest dostępny, go for it!
pochylił się żeby wymruczeć jej do ucha - uwierz mi że nie będę poświęcał tobie uwagi w ten sam sposób co swojej siostrze - zaśmiał się i musnął jej uszko. pewnie w końcu chciał się z nią ruchać, ale valeria była taka zachowawcza i edek czuł że będzie musiał trochę poczekać zanim to zrobią, oh nooo - och, dziękuje ta pochwała wiele dla mnie znaczy - uśmiechnął się i ucałował jej drobne rączki. że też wcześniej jej nie poznał! ano tak, wcześniej to ona miała męża i miałaby go w dupie pewnie. a i w międzyczasie była z nejtem chyba co nie?

ostatnio po pijaku chciała się z nim ruchać to uciekł! teraz niech fapie do jej profilowego za karę! była. jest jak mówisz. ale później poznali się w klubie i miał ją za jakąś ladacznicę, jak rzucała telefonami z penisami na ekranie. dobrze, że stracił pamięć i miał o niej inne zdanie. ona w sumie cieszyła się, że poznali się dopiero teraz. wcześniej byłaby jeszcze nieprzygotowana do życia w związku i wszystko by spieprzyła. - to dobrze. chodź, bo robi się zimno. - poszli do niej, pogadali, napili się i poszli spać. zacznij blancą.

przechodziła tędy, kiedy złamała obcas! draaamat. przecież była cały czas pod obserwacją paparazzich i mieli ją za jakąś ikonę mody, bo nosiła te okropne kapelusze, które wmuszała jej na głowę królowa ela. i jak teraz w takim stanie pippa pokaże się na okładkach gazet, a przede wszystkim na randce z cudownym michaelem?!?!

dobrze wiedzieć, że umówiła się z majkelem. w ogóle ma wieśniackie te spodnie na awku, ostatnio ci to miałam mówić i zapomniałam.
świetnie, pewnie poznali się na jakiejś wystawie i tam majkel tak ją oczarował że zgodziła się na randkę. był wniebowzięty, bo była dobrą partią! umówili się na środku placu i ten pędzi do niej z bukietem czerwonych róż. powitał ją buziakiem w policzek i zerknął na jej nóżki - co się stało? - zapytał od razu. mógł ją nosić przez całą randkę skoro złamała obcas!

tak, bo mają romans i musiałam się upewnić, że dasz odpowiednią osobę, heheheh. pippa middleton jest ikoną mody, nie znasz się. xd
oczywiście z miejsca się na tej wystawie w nim zakochała na zabój, bo był szalenie przystojny i czarujący, a jej niewiele było trzeba do tego, żeby się zakochać.
- chciałam się dla ciebie wystroić, a dopadł mnie los! - odpowiedziała od razu z westchnięciem pomieszanym z lekką autoironią. oczywiście chciała być jak najpiękniejsza dla michaela i już padła na widok tego bukietu róż.

jaka ty sprytna jesteś xd
no jasne, każda duperka się w nim zakochiwała od pierwszego wejrzenia, przecież ma ryj opry'ego! roześmiał se uroczo widząc jej złamanego obcasa - biedulka - wręczył jej bukiet - wiem, że to ci nie zastąpi butów, ale mam nadzieję że choć trochę poprawi zepsuty humor - uśmiechnął się - poradzisz sobie jakoś? pomogę ci - na prawdę mógł ją nieść. to by dopiero była sensacja.

trochę się bałam, że dasz kogoś innego, bo michael czeka gdzieś indziej albo ją wystawi albo coś. też było możliwe! ty to zawsze twierdzisz, że wszystkie laski się zakochują w twoich chłopcach, bo mają ryje opry'ego, eidema, barrueco...
- to, że się spotkaliśmy, wystarczająco działa na mój dobry humor - uśmiechnęła się uroczo i wzięła do rąk bukiet róż. - są piękne, dziękuję - zachwycała się. ściągnęła szpilkę z drugiej stopy i westchnęła ciężko. - widzisz, to nieprawda, że kobiety noszą wszystko w swoich torebkach. to najlepszy dowód. nie mam drugiej pary butów. - zaśmiała się. miała zresztą taką małą kopertówkę, że ledwo telefon w niej zmieściła. podeszła do pobliskiego murku i złamała drugi obcas. - to powinno załatwić sprawę. - stwierdziła, zakładając buty z powrotem. jaka zaradna. gdyby wiedziała, że michael był chętny ją nosić przez cały wieczór, nigdy by nie ratowała sytuacji!

bo zawsze mam najpiękniejszych! a nie honaker xd
uśmiechał się kiedy tak uroczo o nim mówiła. w sumie to przez chwilę zastanawiał sie jak najszybciej dobrać się do jej majtek. ale zaraz odrzucił te myśli, bo tak dystyngowaną panienkę będzie musiał trochę podrywać zanim rozbierze się przed nim! - ale nie zaprzeczysz, że czasem można znaleźć ciekawe gadżety w waszych torebkach - jego była, to znaczy szarlot nosiła na przykład pędzle w torebce. ach, te artystki! patrzył co ona robi przy tym murku i aż klasnął widząc jak sobie radzi - no proszę, kobiety potrafią jednak wyjść z najgorszych opresji - pochwalił ją zaraz - nawet w płaskich butach wyglądasz ślicznie - komplementował ją jeszcze na dodatek.

za to mam theo jamesa, młodego franco i ironsa ;x
oboje byli z ważnych rodzin, także ich randka na pewno nie umknie uwadze mediów! pippa była bardzo kochliwa i chyba nie miała nic przeciwko rozbieraniu się przed ładnymi chłopcami, chociaż jednocześnie była romantyczką i lubiła być rozpieszczana.
- powiedziałabym ci, co kiedyś znalazłam u królowej w torebce, ale to chyba tajemnica narodowa! - roześmiała się zaraz. - nauczyłyśmy się, że nie zawsze torebki mogą nam pomóc i musimy być gotowe na wszystko. - dalej się śmiała, bo pomimo zniszczonych butów była w doskonałym humorze. - bajerant! - skomentowała tylko i zaraz złapała go pod ramię. - to gdzie idziemy? - spytała, bo to bardzo istotne przecież. nie będą stać na tym placu i zgrywać parę książęcą w disneylandzie podczas gdy ludzie będą robili sobie z nimi zdjęcia.

wole starego franco, irons mi sie nie podoba, zostaje tylko theo james he he he.
tak, na pewno będą na okładkach. ale nie na długo, bo potem będą tam królować harry i aggie xd idę spać bo kac mnie przestał męczyć, ale za to dopadło zmęczenie. poszli więc do jakiejś super restauracji, gdzie michael ją czarował cały wieczór. potem zabrał ją jeszcze na krótki, aczkolwiek romantyczny spacer, na koniec zapakował do taksówki, uprzednio całując ją tak żeby miała ochotę na więcej i na pewno umówili się już na następny raz którego nie mógł się doczekać.

było późno, a jej się nie chciało wracać do albans to szła w kierunku swojego hotelu.

masz astrid znowu ;xx nie wiem co ją przywiało do londynu i czy było ją stać na bilet na pociąg xd przyjechała tu sobie odpocząć trochę od st. albans, bo już się tam dusiła. w londynie przynajmniej tylko co trzecia osoba ją rozpoznawała i mogła odetchnąć. idąc ulicą zauważyła evelyn.
- evelyn? - zamachała do niej. nie była pewna, czy aby na pewno to ona. w koncu były w londynie, a nie w st. albans.

meeeeh no dobra, liczyłam na jakiegoś facecika ;x chciała ją najpierw zignorować, udać, że wcale nie zna tej "żebraczki" i pójść sobie dalej, bo padała z nóg po kolejnych próbach w teatrze ale tylko wywróciła oczami wzdychając. zapaliła papierosa i wahając się lekko podeszła do niej z przyklejonym sztucznym uśmiechem na ustach - cześć astrid. co tutaj robisz? - zapytała niby to wielce zainteresowana. ziewnęła w dłoń.

ma romans z rudy'm, a nim już gram ;x więc źle trafiłaś! astrid evelyn miałam na liście heheh. też może być ekspresówka. swoją drogą one są przyjaciółkami. ładna mi przyjaciółka, która nie chce jej znać!
- miałam cię właśnie pytać o to samo. - zmierzyła ją wzrokiem.

one nie są przyjaciółkami, one są frenemies! już to ustaliłyśmy przecież wcześniej ;x ziewnęła w dłoń ponownie - ja pracowałam. miałam dzisiaj mega długie przedstawienie, na którym musiałam wielokrotnie przerabiać materiał bo jeden z chłopaków ciągle zapominał swojego tekstu - westchnęła - idę do hotelu, bo nie chce mi się wracać do domu. a ty? bo raczej nie przyjechałaś tutaj w konkretnym celu - zmierzyła ją wzrokiem.

dobra, nie pamiętałam, ale i tak myślałam, że bardziej przyjaciółki.
- dlaczego myślisz, że nie miałabym tu konkretnego celu? - skrzyżowała ręce na wysokości piersi. to już nawet wyprawy do londynu jej zabraniano?! smutek.

- a nie wiem, bo jest okropnie późno, a ty... hmm... nie chodzisz do klubów - wzruszyła ramionami. zaciągnęła się papierosem kilka razy i strzepnęła popiół gdzieś niedaleko - wybacz, astrid. masz chociaż gdzie spać? albo jak wrócić? - zapytała.

- w londynie jest dużo innych rzeczy do roboty oprócz chodzenia do klubów. - wzruszyła ramionami. najwyraźniej lubiła duże miasta nocą, spacery po nich i obserwowanie tętniącego życia. - nie zaplanowałam tego jeszcze. - zmarszczyła nosek. wyjechała sobie wieczorem i zapomniała pomyśleć o powrocie. spojrzała na zegarek. ups jak późno.