l5l skylar &

dobra, nie dopisałam jej jeszcze do akademika, ale będzie mieszkała właśnie tutaj. po drodze pewnie praktycznie nic nie mówiła, chyba, że ją o coś pytał. bo w końcu po co miałaby mówić? może lekko sie uśmiechała kiedy coś opowiadał, żeby nie było, że go nie słucha czy coś w tym stylu, ale ogólnie to raczej siedziała cichutko jak myszka. czyli jak zawsze. byli już pod jej drzwiami, bo pewnie jechał jak wariat.
- dziękuję za odwiezienie. - powiedziała i rozejrzała się na boki i chwyciła za klamkę. sama w pokoju z pewnością będzie się czuła o wiele bezpieczniej.

pewnie otworzyl jej drzwi i w ogole. no a teraz wprosil sie, zeby zaprowadzic ja pod same drzwi. oparl sie wiec teraz o sciane i sie na nia gapil.
- nigdy nie bylem w akademiku - zwierzyl sie jej patrzac jak otwiera kluczem drzwi do pokoju. nigdy tu nie byl, bo sie brzydzil takich miejsc, gdzie bylo duzo ludzi niewiadomego pochodzenia. chyba ktos tu zapomnial, z jakiej rodziny pochodzi. pewnie kiedys tak sie bogate dzieciaki brzydzily jego. zwlaszcza potomkowie hollywoodow. nigdy nie robil tej rodzinki.
- zimno dziś, co? mam ochotę na herbatę, ginger. - szepnąl jej do ucha i kiedy otworzyla juz te drzwi zlap za klamke. ale bezczel z niego! tak sie wpraszać.

teraz to naprawdę się dziwię, że ginger nie dostała jakiegoś zawału skoro się wpraszał do jej pokoju, w którym chciała być sama. całkiem sama.
- och, nie jest wcale tak źle. - wzruszyła ramionami. może nie było to wymarzone miejsce, ale w sumie nie miała na co narzekać. miała pewnie pościel z domu i wyprała sobie łóżko kerszerem zanim się na nim położyła i w ogóle był tutaj porządek i wszystko ładnie wyglądało.... bałaby się chyba położyć na łóżku bez wcześniejszego odświeżenia go, fuj!
- eee.... - zaczęła ale on już był w środku, a nie umiała wypraszać ludzi, tak samo jak im odmawiać, więc weszła za nim. - owocową czy zwykłą? - zapytała patrząc na te płytki, dywan czy linoleum, nie mam pojęcia co to tam leży na podłodze.

nie rób z niego takiego buca! na pewno przepuścił ją przodem!
- zwykłą. - odpowiedział rozgladając się po pokoju, ale głównie jednak gapiąc się na jej tyłek. prawie go nie miała, ale co zrobić. nieważne, jaki potwór byleby miał otwór. tym bardziej, że coś czuł, że wpadł w jej oko i tylko ze skromności się na niego nie rzucila. albo dlatego, że byli wśrod ludzi.
- które łóżko jest twoje? - zapytał ale raczej podejrzewał, które to będzie. to bardziej wymuskane, bo na drugim panował nieład, który mu kompletnie do niej nie pasował.

a może ona nie chciała iść przodem bo nie lubiła jak ktoś przepuszczał ją w drzwiach? ja na przykład tego nienawidzę.
postawiła więc wodę na herbatę i zjadła sobie jeszcze te witaminki. zastanawiam się jak to możliwe, że jeszcze nie wylądowała przez nie w szpitalu bo przecież spokojnie mogłaby się przewitaminizować.... ;x no ale najwyraźniej jakoś to kontrolowała...
wskazała na swoje łóżko i oczywiście, że to było to pięknie pościelone, gdzie wszystko było równiutko i bez żadnego zagniecenia. pewnie wcześniej wstawała, żeby to ogarnąć... zrobiła herbatę i postawiła ją na stoliczku przy łóżku, a sama usiadła pewnie po drugiej stronie pokoju...

i wydaje ci się, że wykłócała się z nim, kto wejdzie pierwszy? nie sądzę. i jak jadła te marsjanki to chyba spokojnie, nic się jej nie stanie, skoro są dla dzieci. chyba, że brała całe opakowanie na raz! haha. mason wolał jednak jeść owoce i warzywa, bo po tabsach miał odruch wymiotny.
- niewiele mówisz, ginger - ale z niego odkrywca! jasne, że niewiele mówiła. pomajdał sobie torebką z herbatą w tym kubku i przyglądał się jej uważnie siedzac na tym łóżku.
- na którym roku jesteś? - przekrzywił główkę.

okeeej. masz rację. raczej nie ma możliwości, żeby ginger kłóciła się o to, żeby jej nie przepuścił... ale mimo wszystko chwilę tak stała i czekała aż on pierwszy wejdzie, a jak się nie doczekała to pewnie poszła przodem. chociaż nie była z tego zadowolona. no ja tam nie wiem... pewnie nawet marsjanki można przedawkować. chyba, że to była sama witamina c, bo jej się chyba nie da, nie...
jak on na to wpadł, to ja nie mam pojęcia... normalnie geniusz. jaki spostrzegawczy. no niesamowite.
- tak już mam... - wzruszyła ramionami. nawet jakby czasem chciała się rozgadać to nie potrafiła po prostu.
- na trzecim. - odpowiedziała. no przynajmniej z moich obliczeń tak wynika.

- musisz mieć ciężko w życiu - stwierdził biorąc herbatę w dłonie i dmuchając na nią. dobrze, że nie dosypala mu cukru, bo w rodzinie było multum cukrzyków i się tego dziadostwa wystrzegał jak ognia. różnie bywało, a on nie chciał by mu amputowali nogę, wiadomo.
- a co studiujesz? - ciągnął ją dalej za jęzor.

nie miała w zwyczaju słodzić nigdy nikomu żadnych napojów. w końcu nie każdy musi nawet lubić słodką herbatę.
- ciężko? dlaczego? - zmarszczyła brwi. jej w sumie wcale nie było ciężko bo zdążyła się do tego przyzwyczaić. z resztą to było wygodne, bo większość ludzi, których znała już przywykła do tego, że mało mówi i nikt jej o nic nie pytał. no chyba, że nie było innego wyjścia.
- pedagogikę specjalną.. - odpowiedziała i upiła łyczek herbaty

byłam chwilę na dworze i mi rączki zmarzły ;c
- tak sobie pomyślałem... pewnie się mylę. - bo ona nie wydawała się ubolewać z tego powodu, co jest dosyć dziwne, bo przecież nikt nie lubi być niemym odludkiem. w liceum musiała mieć strasznie. chyba, ze to dlatego tak się zachowuje. i on nie mógłby uwierzyć w to, że jest dziewicą, tak w ogóle. dlatego dalej myślał, że spokojnie ją dzisiaj zaliczy. haha, dobry żart.
- oo. chcesz pomagać dzieciom? - zadał głupie pytanie, ale coś im nie szła ta rozmowa, a on miał dość ciągnięcia jej za język.

nawet nie mów, że jest aż tak zimno bo ja muszę za godzinę wyjść ;x
- w sumie mi to nie przeszkadza. - wzruszyła ramionami. jak mówiłam całkiem jej się to podobało. i w liceum też nieźle się czuła stojąc na uboczu, chociaż czasem sobie marzyła o tym, że jest super otwarta i wszyscy ją uwielbiają, ale życie szybko zawsze sprowadzało ją na ziemię i nie stąpała zbyt długo w obłokach. nie wiem co by musiał zrobić, żeby ją zaliczyć dzisiaj... pewnie dać jej tabletkę gwałtu albo ją upić, co na pewno nie byłoby trudne.
- tak, bardzo bym chciała. - pokiwała głową. - a co studiujesz? - zapytała. nie powiedziałabym, że się otwierała, ale skoro ona zadała pytanie, to już jest jakiś postęp.

u mnie jest!
- ale chcesz pracować w szkole czy w jakimś ośrodku? - bo w sumie nie bardzo wiedział, co taki pedagog specjalny robi. pewnie dużo rozmawia i w ogóle. nie wydawało mu się, żeby ginger była do tego stworzona. raczej widział ją samą w laboratorium pracującą nad jakąś bakterią, która zgładzi ludzkość, skoro wolała samotność.
- nic ciekawego - zaśmiał się - informatykę. specjalizuję się w bezpieczeństwie. - dodał od razu z wypiętą piersią, bo to dało mu kasę. i daje satysfakcję.

;x niedobrze, bardzo niedobrze.
- jeszcze nie wiem. raczej w ośrodku. chciałabym pomagać dzieciom z autyzmem trochę się otworzyć, inaczej spojrzeć na świat, pomóc ich rodzicom zrozumieć jak mają się zachowywać... - powiedziała. aha, bo rzeczywiście jest najlepszą osobą do pomocy przy otwieraniu się na świat. no ale takie ma marzenia, co zrobić.
- o... to musi być trudne... - stwierdziła. - no i bardzo odpowiedzialne. - dodała, bo jednak bezpieczeństwo to nie taka prosta sprawa....

w sumie to jak na nią patrzył to wydawało mu się, że ma autyzm. pod tym wzgledem super pasowała do tej roli, bo się chyba w tym odnajdzie. od razu był pewniejszy o jej przyszłość. wzruszył ramionami.
- chyba mam do tego talent. zaczynałem od wirusów, ale gdzieś w okolicach 18 roku życia zaoferowałem paru firmom swój program nie do złamania i... biały dom wygrał przetarg. - powiedział z dumą. no, jak teraz mu chociaż nie obciągnie to będzie dziwna.

w sumie to by dużo tłumaczyło... może miała jakąś łagodną odmianę czy coś, tylko nikt tego nie wykrył bo jej rodzice bali się ją posłać do psychologa, żeby jej nie zamknęli w psychiatryku... wszystko to brzmi całkiem prawdopodobnie.
- o.łał. - tylko tyle była w stanie powiedzieć kiedy opowiedział jej o swoich dokonaniach, bo w sumie co tutaj więcej można powiedzieć? z pewnością była pod wrażeniem, chociaż może mało to było po niej widać. ale aż musiała się napić herbatki.

roześmiał się i przysunął bliżej niej.
- to nic w porównaniu z tym, co ty możesz zrobić... uratować ludzkie istnienia... - zamruczał przybliżając się coraz bliżej niej, aż w końcu złapał ją za udo i próbował całować. po szyi, czy tam w usta. jak chcesz.

od razu ją zmroziło kiedy się do niej przysunął. nie była w stanie się ruszyć ani o milimetr. czuła się jakby była sparaliżowana. ale kiedy tylko ją dotknął wszystko minęło i odskoczyła od niego jakby ją parzył.
- z-zostaw m-mnie. - wydukała stojąc pewnie gdzieś pod ścianą po drugiej stronie pokoju. aż się cała trzęsła ze stresu.

przestraszył się jej i sobie poszedł, bo bez jaj. ile ona ma lat, żeby się tak zachowywać?!

żeby nie było, to ustalili po drodze, że jednak pójdą do niej. nie chciał, żeby się czuła jakoś nieswojo ze świadomością, że jest u chłopaka w pokoju. tak jak np jude, który bał się iść do morgan xd. chociaż zresztą podobnie źle mogła się czuć z faktem, że kolejny chłopak siedzi u niej. i ta woda to są ścieki, bo tam wszystko podobno spływa. a co do normalności postaci, to mój jeff jest super normalny. wpisałaś mu się do relek tak w ogóle? xd - ładnie tu macie - wszedł do pokoju, rozglądając się dookoła. pewnie poprzyklejały sobie jakieś naklejki specjalne na ściany, żeby było ładniej. taki zwykły akademikowy pokój za nudnie wygląda. polaków to tutaj jest aż za dużo ;x wszędzie gdzie nie pójdziesz to gadają po polsku. ja przeważnie do collegu jadę busem tak mniej więcej z 5 polakami oprócz mnie, a to jeszcze nie wszyscy, którzy jeżdżą.

z pewnością czuła się dość niepewnie, ale ze swojego pokoju zawsze mogła go wyrzucić, chociaż pewnie by się bała... ale z drugiej strony była w akademiku to krzyknęłaby, że się pali to zaraz by się zlecieli gapie, żeby porobić zdjęcia to może ktoś by jej pomógł xd jeff... chyba widziałam grę z sebastianem xd ale pewnie się nie wpisywałam bo słabo to wszystko ogarniam xd kiedyś może mi się uda dotrzeć do jego relacji xd - och, dzięki. - uniosła kącik ust. chociaż uważała oczywiście, że mogłoby być ładniej, ale w akademickim pokoju niewiele pewnie da się zrobić... oczywiście na pewno był nienaganny porządek, bo ginger inaczej by oszalała. - więc... herbatę czy kawę? - zapytała. ona kawy w ogóle nie piła, ale pewnie na wszelki wypadek jakąś tam miała, bo nie wszyscy są tak dziwni jak ona i kawę piją. oja xd to w sumie nawet jakby ktoś chciał wyjechać, żeby nie widzieć polskich mord to chyba nie ma szans na to w anglii xd

dlatego też był za pomysłem, żeby przyszli tutaj. u niego jeszcze by dostała jakichś schiz i by się bała, żeby jej przypadkiem nie zamknął w szafie na zawsze czy coś podobnego. jak możesz! jeff jest bardzo fajny, będzie straszył ginger xd. - herbatę - lubił bardzo kawę, ale jednak już teraz trochę za późno było. potem nie będzie mógł zasnąć w nocy i będzie miał problem. - no więc... jaki ci mija weekend? - zaczął jakiś temat, bo przecież nie będą siedzieć tak w ciszy. usiadł sobie na jej łóżku.
no na pewno nie, przynajmniej nie do mnie. może w tych dużych miastach jest mniej, ale wątpię w to też xd

hahah, cała ginger! pewnie dostałaby jakiegoś ataku paniki i zemdlałaby na środku pokoju rozwalając sobie przy tym głowę. nie ma to jak dobre zakończenie miłego spotkania. o jezu xdd to na pewno nigdy nie znormalnieje xd pokiwała głową i zaraz zaczęła mu robić tą herbatę, i sobie też, musiała się rozgrzać. pewnie narzuciła na siebie jeszcze jakiś cieplejszy sweterek. - całkiem spokojnie, jak zawsze. - uśmiechnęła się lekko. wiadomo, że nie była typem szaleńca. - a tobie? - zapytała. może u niego się działo coś więcej. pf, nawet na pewno! zaraz podała mu herbatę, cukier i w ogóle. pewnie jakieś ciasteczka z szafki wyjęła.
w dużych miastach może się aż tak na nich nie natykasz jak w małych, ale na pewno wcale nie jest ich mniej xd

jeremy taki wspaniałomyślny był i nawet jak jej aż tak dobrze nie znał, to wiedział co jej w głowie siedzi. jak słodko. no trudno, każdy poświęca swoje postacie dla niego, więc ty też jedną możesz xd. jeremy ją obroni. szkoda tylko, że to dwie moje postacie xd. - dzięki - chwycił od niej tą herbatę, po czym ujął kubek w dłonie. nie było mu aż tak zimno, ale zawsze fajnie się tak ogrzać trochę. - w tym tygodniu bez większych szaleństw. wczoraj tylko wyszedłem na miasto, ale rewelacji nie było - wzruszył ramionami, popijając napoju. no tak xd
pogadali i poszedł za jakiś czas do siebie.

no to przyszli tutaj. ginger pewnie schowała tego psa pod bluzę, żeby go tutaj wnieść, bo jeremy nie pozwolił jej po drodze zajść do tej staruszki. dostałaby jakiegoś zapalenia płuc to wtedy by miała. chociaż na pewno babcia by jej zaparzyła herbaty i pozwoliła się rozgrzać, ale co z tego skoro ciuchy nadal miałąby mokre. musiałaby pożyczyć jakieś pantalony od staruszki. pomógł jej otworzyć drzwi, po czym wpuścił ją do środka i sam wszedł po niej. - daleko mieszka ta babka? - kucnął, żeby pogłaskać psiaka.