london stansted

lol, już nawet mówię na morgan mercedes z tego wszystkiego. wendy chętnie pojedzie z nią do afryki szukać swoich korzeni.
- coś cię tu przywiodło, więc coś w tym musi być. - dalej mówiła tonem narratora z filmu. wystartował kolejny samolot, więc ułożyła się wygodniej. - leci kolejny! - wystrzeliła palcem w górę. zamyśliła się też nad tym, gdzie mogłaby wyruszyć. - wylosuj miejsce dla siebie, a potem dla mnie. - wymyśliła. też lubiła losować xd

- to by miało sens - podrapała się po policzku. nie wierzyła w takie coś, ale teraz wydawało jej się, że wendy nawet całkiem dobrze mówi. pewnie tylko dlatego, że rzeczywiście chciała stąd gdzieś zwiać. spojrzała na kolejny samolot. - może powinnyśmy iść na lotnisko i kupić bilet na pierwszy samolot? - zaproponowała.

morgan chyba naprawdę myślała, że wendy jest jakimś duchem, który tylko gada do niej w ciemnościach i uświadamia jej fakty z jej życia.
- okej. - podniosła się aż, bo spodobał się jej ten pomysł. - ale jeśli będzie do manchesteru, to leć sobie sama. - wytknęła ją palcem. w sumie jak wstała, to pierwszy raz miały okazję w ogóle się sobie przyjrzeć z twarzy.

całkiem możliwe. dopiero pewnie zdała sobie sprawę z tego, że to wcale nie głos w jej głowie tylko prawdziwa osoba gdy wendy wstała. - też nie chcę lecieć do manchesteru - skrzywiła się. wolałaby jakieś lepsze miejsce. a gdyby chciała zostać w anglii to by po prostu uciekła do ojca do londynu.

jeszcze się zdziwią jak się okaże, że chodzą na jedną uczelnię i nawet znaleźliby się jacyś wspólni znajomi. życie takie zaskakujące czasami! jeszcze w dodatku obie są z londynu. pewnie do jednej szkoły chodziły i nie ogarniają tego. przypadkowe gry najlepsze hehe. znowu czas na losowanie, bo ruszyły na lotnisko i nie wiem gdzie mogą lecieć xd

takie niespodzianki, kto by pomyślał. to poszły na to lotnisko i poleciały do peru bo to pierwsze miejsce jakie przyszło mi na myśl xd

podoba mi się taki wybór! im na pewno też.

dżud postanowił być romantyczny i z okazji walentynek sprezentował morgan bilety do paryża (wow how original), bo w sumie nigdy nie mieli szansy pojechać tam razem. szkoda tylko, że źle to wszystko obliczył i zanim podarował jej bilety i zanim zdążyła się spakować i zanim zdążyli przyjechać na lotnisko (trzeba było jechać na luton, tak bliziutko...), samolot im uciekł. ups!
- onieeeee! - jęknął gdy tylko się dowiedzieli.

wcale nie miała nic przeciwko wycieczce do paryża. podobało jej się tam i w sumie fajnie byłoby teraz pozwiedzać trochę z nim zamiast mieszkać po mostem. - i co teraz? - westchnęła. pytała go, ale pewnie to ona będzie musiała się dowiadywać skoro on jest taki nierozgarnięty.

zwiedzanie paryża z jude'm na pewno byłoby o wiele bardziej interesujące niż mieszkanie pod mostem. tym bardziej, że znał wszystkie najpiękniejsze zakątki, które nie są znane turystom i mógłby się dalej bawić w romantyka.
- cały mój plan na marne, wracamy do st. albans. - jęczał smutny.

to na pewno. wcale by jej nie przeszkadzało jakby bawił się w romantyka. nie lubiła i nigdy nie obchodziła walentynek, ale lubiła z nim spędzać czas. a wycieczki też są spoko.
- nie, już teraz się nastawiłam, że będę w paryżu, więc musimy lecieć - spojrzała na swój bilet. nie miała zamiaru wracać z powrotem do akadamika.

- polecimy innym razem. to był głupi pomysł od początku. - machnął ręką. pewnie sobie po drodze przypomniał o zamachach w paryżu i się przestraszył i teraz jednak nie chciał lecieć, bo był przekonany, że tam zginą. no tak, bo w st. albans o wiele bezpieczniej... - obiecuję, że ci wynagrodzę te walentynki. - dał jej soczystego buziaczka w usta. dla niego walentynki to była ważna sprawa i starał się jak mógł, żeby dogodzić swojej ukochanej.

- przepadną ci przez to pieniądze - westchnęła. ona się nie bała zamachów i nadal chciała lecieć. wszędzie było lepiej niż w st albans. no może nie koniecznie, bo jedna tu było całkiem wesoło, ale jednak paryż to zupełnie inna sprawa. - to wcale nie był głupi pomysł - zarzuciła mu ręce na szyję iuśmiechnęła się uroczo.

- i tak już przepadły razem z biletami. - zauważył ze swoją typową minką ze zmarszczonym czołem. rodzice wrócili do paryża, to jude też tam chciał lecieć, z zamachami czy bez. i tak czuł się przy nich bezpieczniej xd - mam nadzieję, że mówisz tak tylko dlatego, że nie chcesz mi sprawić przykrości, a tak naprawdę wcale nie chciałaś lecieć i nie jest ci przykro, że jednak nie wyszło i cieszysz się, bo liczy cię gest. - uśmiechnął się rozbrajająco.

- może uda nam się coś wynegocjować - była w stanie zrobić scenę, popłakać się i wymyślić jakiś drastyczny powód, dla którego przegapili samolot. - podobał mi się ten prezent, ale nie jest mi przykro, że nie możemy polecieć - dała mu buziaka. - najważniejsze, że i tak spedzimy razem czas. możemy porobić coś innego - uśmiechnęła się. skoro już byli na lotnisku to myślała nad tym jak go zaciągnąć do kibla, żeby go wyruchać. potrzebowała jakiejś zmiany,.

jude organizuje jej romantyczne wycieczki do paryża, a ona chce go wyruchać w kiblu na lotnisku xddd co za para.
- to chcesz iść negocjować bilety czy nie chcesz lecieć? - pogubił się, bo już chyba sam nie wiedział czego chce. czy chce się kłócić o zwrot pieniędzy albo przebukowywać bilety na inny termin czy po prostu wrócić do st. albans. - ale teraz zostałaś bez prezentu! - przestraszył się, bo jego prezent przepadł. czekaj tutaj! nie ruszaj się! - zostawił ją na chwilę i zniknął gdzieś.

skoro już tu i tak są i nigdzie nie lecą to mogą wykorzystać okazję xd to zawsze jakieś nowe doznania, a jemu taka szalona przygoda by się przydała. poza tym ona nie była za romantyczna, więc najlepszym prezentem od niej mogło być zrobienie mu loda xd - nie chcesz lecieć to nie musimy - wzruszyła ramionami. - nie musisz mi dawać prezentów. to tylko walentynki - zdążyła powiedzieć, ale zaraz zniknął jej z oczu. usiadła się więc i czekała na niego.

właśnie, oni mieli kiedyś mieć taką przygodę, ale już nie pamiętam czy coś takiego było... chyba robiła mu loda pod stolikiem w restauracji? czy coś w tym stylu. wszystko mi się już miesza.
- to prezent dla ciebie, zrobimy wszystko tak, jak ty będziesz chciała. - pozwolił jej zadecydować o ich losie, bo sam nie był decyzyjną osobą. - oczywiście, że muszę! to walentynki! - nie słuchał jej i poleciał do sklepu z pamiątkami, ale wiadomo co w takich lotniskowych sklepikach można znaleźć, więc po chwili wrócił z misiem w koszulce z londynem trzymającym serduszko, na którym była flaga wielkiej brytanii. - proszę. nic lepszego nie mieli. - wręczył jej prezent.

no robiła mu loda pod stolikiem w restauracji. walentynki w stylu morgan:

- przełóżmy to więc - zdecydowała w końcu. niby chciała lecieć, ale teraz jednak jej się odechciało. skoro już mieli świętować walentynki to wolała spędzić je spokojnie. przeglądala sobie w międzyczasie coś na telefonie. zaraz jednak podniosła głowę i spojrzała na misia, którego przed nią trzymał. - dziękuję, jest uroczy - zaśmiała się i wzięła go. - ja mam inny pomysł - uśmiechnęła się tajemniczo.

może kiedyś jude w końcu zrozumie:

- jeszcze na pewno będzie dużo okazji, żeby odwiedzić paryż. zresztą co tam paryż, polecimy w jeszcze lepsze miejsca, gdzie tylko sobie wymarzysz! - złapał ją za łapki i zapewniał. szkoda, że jude nie nadawał się na pilota samolotu pomimo swoich marzeń, bo wtedy może dorobiłby się prywatnego samolotu i zabierał morgan wszędzie gdzie by chciała. - taak? wymyśliłaś coś? - spytał z podekscytowaniem.

może.
nie narzekałaby wcale gdyby miał prywatny samolot, którym by ją wszędzie zabierał. - zobaczysz - zaśmiała się i zaciągnęła go to tego kibla, żeby go wyruchać jednak, a potem uciekli.