casper

pewnie zabierał stąd już ostatnie rzeczy, skoro teraz mieszkał z essie. zapomniałam ci o tym powiedzieć xd i on też zapomniał powiedzieć swojej siostrze, miała inne problemy na głowie. pakował jedno z pudełek, aż tu nagle ktoś zapukał do drzwi. poszedł otworzyć. - o siostra, cześć. wejdź. - zaprosił ją do środka.

haha przynajmniej tera już wiem xd
- wyprowadzasz się? - zapytała zdziwiona. jak widać nikt ją o niczym nie informował skoro w ciągu jednego dnia miała tyle niespodzianek. weszła do środka i zaczęła szukać butelki bo był czas na karmienie małej.

ja też nie ogarnęłam w porę xd
przeczesał palcami swoje blond włosy, które i tak leciały w każdą stronę. spojrzał na małą i się od razu nią znów zaczął zachwycać. - właściwie to się już wyprowadziłem, biorę stąd ostatnie pudełka. mieszkam z essie, tak nam łatwiej. co się dzieje, mów. - zaprosił ją do salonu, gdzie nie było już prawie niczego.

- a kiedy miałeś zamiar się tym pochwalić? - zapytała trochę z wyrzutem, bo jednak była urażona, że się tak późno dowiaduje o takich rzeczach. - neil mi się wczoraj oświadczył - powiedziała od razu, bo to był największy nius. wyjęła małą i usiadła na podłodze skoro już nic tu nie miał.

kanapę to miał, mieszkanie zamierzał po prostu wynająć komuś, kto je potrzebuje bardziej od niego xd skoro wolała usiąść na podłodze, to on usiadł sobie na kanapie. - oj no zapomniałem siostrzyczko, miałaś ostatnio tyle na głowie... poza tym ja też pracowałem i w ogóle. nie miałem na nic czasu. dowiedziałabyś się zapewne na parapetówce - zaśmiał się. - nie znasz kogoś, kto potrzebuje mieszkania, co? - zapytał. a potem szczęka mu opadła. - okeeej? jak to ci się oświadczył, dlaczego? - nie dowierzał xd

najwyraźniej może tak było jej po prostu wygodniej xd
- dobrze, że chociaż wtedy bym się dowiedziała - westchnęła, ale zaraz się zaśmiała bo jego dobry humor był zaraźliwy. - nie, nie znam - usiadła sobie wygodniej po turecku i poprawiła małą. - bo tak chciał mi udowodnić, że zamierza się zaangażować i pomóc mi w opiece nad leilą - zaczęła ją karmić butelką i przeniosła wzrok na brata. - nie zgodziłam się - dodała.

się jeszcze biedna przeziębi i co ;x
- ale to durne. ma przecież dużo innych sposobów, żeby się wykazać. wystarczy, że będzie przy tobie i że będzie opiekował się małą z należytą ostrożnością, że przynajmniej będzie ogarniał. fajnie, gdyby został moim szwagrem, ale tego kompletnie nie rozumiem. - pokręcił głową z dezaprobatą. - to logiczne, że się nie zgodziłaś, skoro to było wymuszone. ale powiedz mi tak szczerze, kylie skoro już rozmawiamy. kochasz go? - zapytał wprost.

- wiem, to samo mu wczoraj powiedziałam i skończyło się na tym, że się obraził i poszedł sobie - westchnęła, bo neil dobijał ją takim zachowaniem. z drugiej strony jednak nawet cieszyła się, że chciał jej pomóc, ale co z tego wyjdzie to nie wiadomo. nie spodziewała się takiego pytania, więc tylko się skrzywiła. - skąd ci to przyszło na myśl? - pokręciła głową. nigdy się w sumie nie zastanawiała czy coś do neila czuje, ale wydawało się jej cały czas, że nie.

- nie przejmuj się nim, przejdzie mu. on jest głupi i czasem bywa, że nie kuma co sie do niego mówi a on sam nie rozumie niektórych spraw. za kilka dni powinno mu przejść. - próbował ją pocieszyć. obserwował jak malutka łakomie zajadała się mlekiem. zawiesił się na chwilkę. ale tylko na chwilkę. w sumie to postanowił, że nie ma co się spieszyć jednak do dzieci, siostrzenica mu starczy xd - nie wiem no, tak tylko pytam. spotykaliście się przez dłuższy czas, może podświadomie coś tam do niego czujesz. z resztą... to już sama rozkminisz. - westchnął. - coś jeszcze ciekawego się dzieje prócz tego całego nieszczęsnego neila? - zapytał.

- mam nadzieję, bo jednak nie chciałabym, żeby nagle mu się odwidziało i przestał się interesować nami dlatego, że odrzuciłam jego zaręczyny - wywróciła oczami. w ogóle kylie zacznie podrzucać dziecko komu popadnie bo zacznie imprezować, więc jeszcze będzie miał okazję zdać sobie sprawęz tego, że nie chce teraz dzieci jak będzie się nią częściej opiekował xd - mieliśmy tylko romans, a teraz nic innego oprócz dziecka nas nie łączy - zapewniła go. - rozmawiałam dzisiaj z niną - powiedziała. to nie było dla niej istotne, ale nic innego ciekawego się nie działo.

- przecież doskonale znamy neila. pójdzie się schlać, zaszyje się gdzieś w swoim mieszkaniu razem z kotami, potem pójdę do niego, będę go ogarniał i wróci do porządku dziennego jak to zwykle bywa. skoro to mój przyszywany szwagier, to muszę się dla was postarać - zażartował. - chcesz może coś do picia? ostatnia herbatka u mnie w mieszkaniu? - klasnął w dłonie. miał nadzieję, że nie przestraszy małej. huehue, powinna się spiknąć z karli, założą sobie klub mamuś imprezowiczek. nina podrzucała wszystkim psa a kylie córkę xd uniósł brew do góry. - naprawdę? jeszcze się okaże - zachichotał. - z niną? o czym miałabyś znowu rozmawiać z niną? - zdziwił się z lekka. poszedł zrobić herbatę.

- ale śmieszne. nie mam zamiaru brać z nim ślubu, więc nie łudź się na to, że zostanie twoim szwagrem - pokręciła głową na jego żarciki. - z chęcią - odłożyła butelkę na ziemie i zarzuciła sobie pieluchę na ramię, żeby mała się na nią nie porzygała jak na leo hehe. przytuliła ją do siebie i zaczęła klepać po pleckach, żeby się jej odbiło. - całkiem możliwe, że poinformowałam ją dlaczego rozstała się z leo bo była dla mnie za miła - podsumowała ich spotkanie.

- no co, dla mnie i tak będzie tym przyszywanym szwagrem, który jest ojcem twojego dziecka. lepiej niż leo bo to by było dla mnie mega dziwne. - przyznał się. leo był dla niego jak brat, ale nie mógłby znieść tego faktu, że zostałby jego bliższą rodziną faktycznie. przyniósł im dwa kubki malinowej herbaty i kubek postawił gdzieś na stole. a swój objął dłońmi i pił powoli. - nie dziw się, że była dla ciebie miła, skoro nie pamięta co się tak naprawdę stało. och... czyli w końcu się dowiedziała. nikt jej nie chciał powiedzieć, bo nie chcieliśmy, żeby między nimi było coś nie tak. ja jakoś życzę jej szczęścia mimo wszystko. - wzruszył ramionami. on w przeciwieństwie do kylie lubił ninę.

- jak tam uważasz - wzruszyła ramionami. dla niej już chyba nic nie będzie bardziej dziwne niż to, że przez tyle miesięcy nie wiedziała kto jest ojcem jej dziecka i było niezręcznie. - więc poinformowałam ją za was, bo chyba jednak mimo wszystko zasługuje na to żeby znać prawdę - tak uważała. może i jej nie lubiła, ale wkurwiłaby się jakby była na jej miejscu i nikt nie chciał je powiedzieć prawdy. pogadali jeszcze i poszła do siebie żeby położyć małą spać. też idę, pa.

zabrał wszystkie swoje klamoty i wyniósł się do essie.