gabinet dziekana

zdanie alfonsa tym bardziej jej nie interesowało xd - no trudno, jak nie ten samorząd to inny, ja sobie poradzę nate - zapewniła go - jestem dużą dziewczynką, wiem co robię i z kim robię, wiedziałam też co robię wchodząc do tego gabinetu. czasu nie cofnę, jasne? ty też nie. dasz radę - uśmiechnęła się do niego - także... hm, bo trochę nie wiem co dalej więc... - zawiesiła głos - mam sobie pójść, zostawić cię, czy co robimy? - zapytała - nie przejmuj się, naprawdę - pocałowała go na pocieszenie skoro i tak ją wcześniej sam całował.

nate'a za to bardzo interesowało zdanie alfonsa. jeszcze pół godziny temu myślał, że przyniósł największą dumę ojcu, a teraz wiedział, że było zupełnie odwrotnie. zoe jak zwykle gadała trzy razy więcej niż on, więc on tylko zapiął koszulę do końca i posyłał jej nieznaczne uśmiechy i wtrącenia "wiem, wiem" kiedy zapewniała go, że jest dużą dziewczynką. zastanowił się nad odpowiedzią na jej pytanie i pocałowała go zanim zdążył odpowiedzieć. automatycznie oddał pocałunek. może i właśnie schrzanili sprawę z samorządem, ale pocałunki nadal były przyjemne. oderwał się po chwili i chwilę patrzył na nią smutnym wzrokiem.
- chyba lepiej będzie jeśli pójdę już do domu. - uciekł wzrokiem.

- tak zrób. tylko nie rób niczego głupiego, okej? trzymaj się nate - pożegnała się ładnie i jedyne co zostawiła za sobą to stukot szpilek, a na uczelni już nigdy więcej zapewne nie zawitała xd poszła do domu, a jak pochwaliła się rodzicom, że rzuciła studia na albans to w domu czekała ją awantura i kolejny ciężki dzień.

chciał powiedzieć, że nigdy nie robi nic głupiego, ale to już chyba nie jest prawda xd
- ty też. trzymaj się i daj znać jak rodzice zareagowali. - poprosił jeszcze. wrócił do domu okrężną drogą, a alfons już był po telefonie ze swoim druhem dziekanem, więc tatuś pierwszy raz od czasu jego diagnozy był tak bardzo wkurwiony na bezbronnego syneczka.

wyszedł od dziekana hollywooda przeglądając notatki ze spotkania. pewnie spiskowali!

rafe za to przyszedł do ojca po coś, ale jego sekretarka nie chciała go wpuścić, bo miał wazniejsze sprawy. 
- fajnie się siedziało na kolankach? - prychnął głupio jak jack już wyszedł, bo był zazdrosny o to, że jego ojciec wolał go od niego. przy rodzinnych obiadkach opowiadał o jacku z taką dumą jakby chciał, żeby był jego synem, smuteczek.

ciekawe, czy kiedykolwiek go wpuszczał czy musiał się umawiać przez sekretarkę na oficjalnie spotkania.
jack coś tam notował i nawet nie zwróciłby uwagi na rafe'ego gdyby nie to że przemówił - uroczo - zaśmiał się unosząc głowę ku górze - a co, jesteś zazdrosny? - zapytał trochę żartobliwie, ale chyba trafił w czuły punkt. dla jacka to były po prostu służbowe spotkania!

pewnie musiał przez sekretarkę. edena za to wpuszczał zawsze! 
- taa, jestem zazdrosny, że gadasz z moim ojcem o najnudniejszych sprawach świata - wystawił język na wierzch i wykonał gest jakby miał zwymiotować. jack i rafe niby zupełnie różni, ale jednak mieli sporo wspólnego, na przykład kompleksy do ojców i zamiłowanie do chłopców!

no jasne, eden był dziełem których się chwalił, a rafe wpadką!
może jakby się zgadali to okazałoby się że więcej ich łączy, aniżeli dzieli. niestety byli chyba zbyt dumni żeby się do tego przyznać! - trochę tak wyglądasz - zauważył będąc niewzruszonym jego odruchem wymiotnym - ale nie martw się, poproszę go następnym razem żeby powiedział ci coś miłego przy kolacji - odparł nonszalancko chowając notes do plecaka.

a rafe tak się starał, żeby tatuś zwrócił na niego uwagę!
może kiedyś w kryzysowej sytuacji się przekonają! rafe może pobić jakiś homofobów, którzy będą się czepiali jacka i valentino xd
- spierdalaj - rafe nie był na tyle elokwentny, żeby być w stanie wymyślić dobrą ripostę xd - jak bardzo ty masz kompleksy do swojego tatusia, że myślisz, że ja jestem zazdrosny, że rozmawiasz z moim - prychnął. - zastępujesz swojego tatę moim? - dodał patrząc na niego prowokująco.

chociaż on jeden będzie się mógł postawić xd bo ani jack, ani valentino nie byliby w stanie sie postawić.
zaśmiał się na jego tandetne rzucanie przekleństwami. był mniej pierwotnym zwierzęciem niż rafe - czyli jesteś zazdrosny - podsumował krótko jego zachowanie. uważał że był zazdrosny i że w ten sposób to manifestował - a co? chcesz się zamienić? - zażartował. jack mógłby xd

będzie ich ochroniarzem.
- a ty nienormalny - popukał się w czoło, żeby mu zaprezentować jak bardzo jack był nienormalny. oczywiście, że był zazdrosny, ale przecież nie mógł tego po sobie pokazać... nawet jeśli już to zrobił. ech ten wrażliwy rafe! - czyli zastępujesz swojego moim - podsumował przedrzeźniając jacka po jego propozycji zamiany. jesli pan carswell miał nie akceptować orientacji syna to rafe kiepsko by wyszedł na tej wymianie.

może wziąć samuela ze sobą xd
nie wzruszyły go jego słowa. uśmiechnął się blado na jego słowa i zerknął na telefon. pewnie był już gdzieś spóźniony! - tak, przemyśl to - klepnął go w ramię na pożegnanie i poszedł sobie. może był z valentino umówiony i nie chciał się spóźnić!

samuel wojownik będzie wszystkich bronić niczym guillermo.
mruknął coś niemiłego pod nosem na pożegnanie i poszedł w końcu do tatuśka skoro znalazł dla niego czas.

wychodziła od dziekana, bo musiała załatwić papierki, żeby zrobić sobie w tym semestrze przerwę. inaczej zawaliłaby studia, bo już dawno jej noga na uczelni nie stała. specjalnie przyszła pod wieczór kiedy było mniej osób i bodźców.

louis miał u dziekana załatwić jakąś sprawę, bo zajmował się jakimś specjalnym projektem u niego. zauważył pod drzwiami tiffy, ale nie chciał jej przeszkadzać więc stanął niedaleko i tylko milczał.

tiffany za to nie zauwazyła louisa, bo starała się odcinać od otoczenia, żeby każdy najmniejszy ruch widziany kątem oka jej nie niepokoił. stanęła koło drzwi dziekana i przeglądała jeszcze dokumenty, które dostała od dziekana. musiała upewnić się, że ma wszystko, więc stała przed wejściem jak kołek i tamowała przejście do hollywooda.

kiedy zauważył że tamuje wejście, podszedł do niej i stanął w bezpiecznej odległości - tiffany, wchodzisz? bo mam coś szybkiego do załatwienia u hollywooda i nie wiem. może ci jakoś pomóc? - zapytał spoglądając na jej papiery. przynajmniej jej nie dotykał ani nie stał nad nią, to już coś.

podniosła wzrok znad papierów. wdech, wydech, tak jak uczył ją julio.
- uhm, nie, właśnie wyszłam. - wyjaśniła i odwróciła się za siebie, po czym zorientowała się, że tamuje przejście. - przepraszam - wymamrotała i przeszła dwa kroki w bok. wbiła znowu wzrok w papiery, które były najbezpieczniejsze z całego otoczenia.

- dzięki. wszystko okej? - zapytał tak profilaktycznie, bo mimo wszystko jakoś tam gdzieś się nią przejmował ale nie chciał wyjść na kompletnie nachalnego - to ja idę - uśmiechnął się jeszcze zanim wszedł do środka i załatwił to co miał załatwić. po jakichś pięciu minutach wyszedł sam i pewnie zastał tam tiffy, która mogła stać tam jak kołek. było mu dziwnie ją ignorować ale sama tego chciała - miłego wieczoru... czy coś - przeczesał palcami włosy i zaczął iść w kierunku wyjścia.

potrzebowała chwili we wnętrzu siebie (tak jak nauczył ją julio), żeby odpowiedzieć na pytanie louisa. chciała mu opowiedzieć o tym, że bierze dziekankę i że nic nie jest okej, ale on najwyraźniej się zniecierpliwił czekając na jej reakcję, więc tylko zdołała podnieść na niego wzrok, a on już zniknął za drzwiami dziekana. faktycznie stała tam nadal, bo miał ją odprowadzić felix, ale nie odbierał telefonu, pewnie szlajał się gdzieś z kolegami i zapomniał o biednej siostrzyczce.
- nawzajem - powiedziała niepewnie. zerknęła znowu na telefon i usiadła pod ścianą skoro bała się sama wracać i utknęła tu najwyraźniej.

felix na pewno nie odbierał, bo poszedł w tango ale czego chcieć od chłopaka, który zaczął odstawiać leki na własne widzi mi się i jeszcze oczekiwać od niego, że będzie pamiętał o tiffy. louis miał już sobie iść ale zauważył że tiffy siada pod ścianą i chyba się trochę bała - hmm - stanął znów w bezpiecznej odległości - może czegoś jednak potrzebujesz? - zapytał poważnie.

popatrzyła na niego swoim spojrzeniem ostatniej ofiary losu.
- niee, ja tylko... czekam na felixa, ale on nie odbiera. - znowu zerknęła na ekran telefonu. louis na pewno wiedział, że tiffy bała się chodzić gdziekolwiek sama. jo miała to samo.

- skoro nie odbiera, to może ja cię odprowadzę do domu, co? - zaproponował takie rozwiązanie - czasem też odprowadzam jo do niej jak ma na to ochotę albo jak potrzebuje. to jak? - zapytał grzecznie. felix na pewno nie przyjdzie więc albo louis albo nikt xd i będzie tu nocować xd

- nie ma potrzeby, nie chcę ci marnować czasu... zaraz zadzwonię do kogoś innego - wymyśliła. zaangażuje resztę rodziny, żeby przyłazili tu specjalnie zamiast zgodzić się pójść z louisem, który był pod ręką. już freddie wydawał się lepszym odprowadzaczem niż jej były hehehe.