monako

już dawno mieli się wybrać do monako, więc załóżmy, że w końcu przybyli tu zgodnie z planem. spędzili cały dzień z antoinette na omawianiu ważnych artystycznych spraw, a teraz siedzieli na jachcie gabriela popijając szampana i podziwiając wieczorne widoki (tak, miał swój jacht i kazał sługusom w hiszpanii, żeby tu przypłynęli, żeby mógł posiedzieć z olivią na jachcie, bo po co u niej w pałacu).
- to był doskonały pomysł, żeby tu przylecieć. - pochwalił ją.

antoinette pewnie cały dzień skakała wokół niego i kiedy tylko mogła wtrącała coś chwaląc olivię żeby zaszczepić wizję swojej córki jako żony w jego mózgu xd
było na tyle ciepło, że olivia miała na sobie jakąś lekką, letnią ale bardzo elegancką i jedwabną sukienkę, a pod spodem kostium kąpielowy gdyby mieli ochotę popływać jednak!
- mówiłam - odparła opierając się o burtę jachtu. patrzyła na gabriela trzymając w ręku kieliszek szampana - nie tylko w hiszpanii jest pięknie - ona uważała, że jej kraj jest najpiękniejszy!

jeśli chodzi o ubior, to gabriel miał pastelową koszulę z kilkoma guzikami rozpiętymi i białe spodnie, a na nosie okulary przeciwsłoneczne.
- mówiłaś - zgodził się z nią - ale w espanii jest najpiękniej. - stwierdził, ale i tak spojrzał za burtę na inne jachty, które były ładnym krajobrazem według niego. przeniósł wzrok na nią. - tu też są piękne widoki. - podsumował nie odrywając od niej wzroku.

wiadomo, zawsze jak jakiś hiszpański żigolo xd
gabriel jakby spotulniał po tych wróżbach u raven bo nawet przyznawał jej rację. nie przywykła do tego za bardzo! tym bardziej cieszyła się, że będąc tutaj spotulniał. myślała, że to przez jej matkę - zatem kiedyś musimy na takim jachcie podziwiać hiszpanię - zaproponowała. na taką schadzkę jeszcze jej nie zapraszał! - och tak? - uśmiechnęła się na jego komplement - w takim razie toast za piękne widoki - stuknęła kieliszkiem o jego i upiła łyk szampana kładąc jednocześnie druga dłoń na jego klacie.

wiadomo, był jego uosobieniem.
wróżby raven kazały mu się zmienić, bo inaczej nigdy się nie ożeni. bardzo się tym przejął, szczegolnie po wczorajszym upokorzeniu! to też pchnęło go teraz w stronę olivii.
- nie kiedyś, tylko zamiast wracać samolotem do anglii, możemy przepłynąć się do alicante. - już wymyślał. w końcu nic go nie trzymało nigdzie, żadne obowiązki. stuknęli się kieliszkami i upił ze swojego. zbliżył się do jej twarzy i wpatrywał się chwilę w jej oczy. - princesa, skończmy już tę zabawę w kotka i myszkę. wyjdź za mnie. - powiedział bez żadnych wielkich gestów, napisów na niebie, pierścionków. musiał być bardzo zdesperowany i działał na szybko.

czyli te niezbyt profesjonalne wróżby raven pchnęły go w stronę olivii. lepszy rydz niż nic w sumie xd
- nie widzę przeszkód - odparła o dziwo entuzjastycznie na jego propozycję. matka jej tłumaczyła, że nie może na wszystkie jego propozycje mówić nie, dlatego postanowiła kilka razy mu przytaknąć na propozycje. uśmiechnęła się i udała zmieszaną/zastanawiającą się nad jego propozycją. to była tylko poza bo tak na prawdę do czego dążyła przez ten cały czas? założyła kosmyk włosów za ucho i spojrzała na niego nieśmiało - zgadzam się - nie czuła desperacji w jego działaniach na szczęście xd

raven oczywiście miała coś zupełnie innego na myśli, ale gabriel interpretował to jak chciał. ona mu powiedziała "nigdy się nie ożenisz", a on stwierdził "ok, muszę oświadczyć się pierwszej kobiecie, która przyjdzie mi do głowy".
uśmiechnął się szeroko kiedy się zgodziła i wpił swoje usta w jej, mimo że wcale nie łączyło ich uczucie i do tej pory całowali się raz.
- uczynisz mnie najszczęśliwszym mężczyzną na ziemi. - powiedział i skinął głową w stronę sługusów. zaraz niebo rozświetlił pokaz fajerwerków. no, nie mogło być aż tak bardzo skromnie i bez wielkich gestów.

dobrze, dla olivii że zinterpretował to tak, a nie inaczej. nie musiała się już starać i błaźnić. teraz po prostu mogła się uśmiechać przy jego boku, okazyjnie okazując hipotetyczne uczucia. odwzajemniła oczywiście pocałunek, ale zaraz oderwała bo usłyszała fajerwerki - to dla nas? - dopytała, bo zaskoczył ją odrobinę - i vice versa - poklepała go delikatnie po klacie - jutro musimy obwieścić to oficjalnie światu - zaproponowała. chciała to zrobić jak najszybciej żeby się nie rozmyślił.

smutne życie olivii, że jednak zgodziła się na wolę matki i cieszyła się z oświadczyn gabriela. czy on się cieszył? no, na pewno się cieszył z tego, że wróżba raven się nie spełni i że udowodnił to przy pierwszej lepszej okazji! był potężniejszy od magii i losu!
- to dla ciebie. wszystko dla ciebie. - objął ją i ucałował ją w czoło. - zwołamy konferencję prasową. na wodach międzynarodowych między monako a hiszpanią. - już planował jak obwieścić połączenie ich rodów. obrócił się, bo skinięcie głową wywołało nie tylko fajerwerki, ale też wejście na pokład sługusa z poduszeczką, na której było kilka pierścionków. - wybierz jeden oficjalny, reszta też oczywiście dla ciebie. - no dobra, tak naprawdę to gabriel był przygotowany i tylko udawał skromnego. nie chciał wyskakiwać z wielkimi gestami póki się nie zgodziła, bo nie zniósłby kolejnej publicznej odmowy.

nie cieszyła się, ale z drugiej strony co innego miała począc! tego od niej oczekiwali, była wychowana na księżniczkę posłuszną woli rodziców i poddanych. i tak się trochę wyzwoliła na prowincji!
- jak zawsze wiesz jak zaskoczyć kobietę - łechtała specjalnie jego ego patrząc jak zaczarowana na fajerwerki - doskonale, w takim razie i tak musimy się jutro udać do hiszpanii - przy okazji gabriel może jej pokazać urokliwe miejsca, w których trochę się polansują dla prasy. olivia miała już plan! - piękne - spojrzała na pierścionki. w końcu wybrała złoto z pięknym zielonym kamieniem - chce żeby był podobny do pierścionka zaręczynowego mojej matki - wyjaśniła. wszystko tylko żeby ją zadowolić! włożyła pierścionek na palec i przyjrzała się mu z daleka - czekałam na tą chwile - przyznała.

myślał, że naprawdę wszystko jej się podoba i że teraz będą już do końca świata szczęśliwi. in your face, raven!
- ja też. wiedziałem, że w końcu nastąpi. - gabriel to uparty skurczybyk, tak długo chodził wokół olivii, że w końcu wychodził. było słodko, pozachwycali się okolicznościami i sobą nawzajem i zaplanowali oficjalne ogłoszenie zaręczyn. ale potem gabriel sięgnął do swojej kieszeni i odkrył, że jego magiczny kamyk od wróżki pękł, co oznaczało, że właśnie popełnił największy błąd swojego życia. next!