leon i babcia

umówił się z perry'm, ale zupełnie o tym zapmniał, więc siedział w domu z babcią.

lol xd
perry czekał w motelu, ale nie doczekał. i on i james próbowali się do niego dodzwonić, ale najwyraźniej bezskutecznie więc zjawił się tutaj. otworzył drzwi jak do siebie - czy to chatka z piernika i tu trzymają jasia i małgosię? - zażartował, bo faktycznie troche te wystroje tak wyglądały xd

nie wiem czy lol z leona czy z domu betty xd
myślałam, że się umówili w jakimś dystyngowanym miejscu, a nie w motelu xd niech będzie, że nieogar leona sięgnął zenitu i ani nie pojawił się w pracy ani nie pamiętał o wujku (xd) tylko oglądał tv z babcią.
- cześć? - nie skumał żartu perry'ego, bo już się przyzwyczaił do swoich warunków mieszkaniowych i wydawały mu się normalne. a tak naprawdę im dłużej się patrzy na te zdjęcia tym jest gorzej xd - co tu robisz? - spytał zamiast drążyć temat jasia i małgosi. chociaż może betty jakieś dzieci porywała i zjadała, tak wyglądała.

z obu xd
pewnie mieli omówić dalej strategie marketingowe tego miejsca dlatego żeby wczuć się musieli spotkać się w motelu xd ciekawe czy serwowali tam śniadania i jeśli tak to jak wyglądały xd
- cześć - przywitał się i popukał po swoim wypasionym złotym zegarku - byliśmy umówieni - przypomniał mu - w motelu, a nie w domku zbudowanym z wymiocin jednorożca - dalej obrażał domek betty. dobry wujek xd

oba typowe dla nich xd
leon tracił nadzieję na rozkręcenie tego miejsca i nie chciał omawiać żadnych strategii marketingowych, więc wyparł to z pamięci. raczej nie serwowali, bo nie było leona stać na kucharkę ani catering xd sanepid by tego nie zatwierdził.
- motel jest zbudowany z wymiocin dokładnie tego samego jednorożca - odpowiedział od razu. nie wiem czemu perry jeszcze się dziwił wnętrzom w jakich zawsze zastawał napoleona xd - bo był dekorowany przez tę samą osobę, kumasz? - nachylił się do niego, żeby mu wyjaśnić co miał na myśli - moją babcię - dodał i zerknął w stronę staruszki, której perry zapewne nigdy wcześniej nie miał okazji widzieć na oczy ani na zdjęciach. była wyklęta w rodzinie lore xd

tak xd
nie chciał omawiać, ale nie miał innego wyjścia skoro nie udawało mu się sprzedać tego przybytku. james w fartuszku przygotowywałby kanapki xd
- uroczo - chwycił jakąś figurkę kota i zaczął się jej przyglądać. pewnie była creepy! jak ten cały dom i betty - nie myślałeś o tym żeby zamieszkać w mniej ekstrawaganckim miejscu? - dopytał - w miejscu, do którego możesz kogokolwiek zaprosić? - myślal, że leon ma powodzenie xd

james jest od wszystkiego xd może gdyby james serwował kanapeczki to ktoś by przyszedł to zobaczyć. na starość będą wspolnie prowadzić przytulny gejowski pensjonacik xd
- nie mogę zostawić babci samej - westchnął. tak naprawdę wsadzenie babci do domu opieki to była jego misja numer dwa, dla której tu przyjechał, ale jak widać równie nieudana, bo nie miał serca oddać babci. poza tym nie mieli kasy na utrzymanie jej pobytu skoro nie udało się sprzedać motelu. zamknięte koło. tak samo leona nie było stać na to, żeby wynajmować drugie mieszkanie skoro tu miał wystarczająco miejsca dla siebie. - jeśli chcesz to mogę cię zaprosić - machnął ręką, żeby dać mu znać, że może się rozsiąść na kanapie.

james mógłby w samym fartuszku to robić. na pewno wywołałoby to sensację! słodki, gejowski pensjonacik. pasuje xd
- nie samej - poprawił go. też myślał o domu opieki. nie wiedział, że jest to takie błędne koło w którym się teraz znalazł. w sumie gdyby hotel zaczął zarabiać to też mógłby opłacić pobyt babci - nie, dzięki - spojrzał na kanapę - wyczuwam mole i pluskwy - postraszył go - myślałem raczej o potencjalnej randce - martwił się, że leo nie rucha. dbał o jego życie seksualne xd

jakby to robił w samym fartuszku to przyciągnąłby gości xd przyszłość zaplanowana.
- tak, tak, zabawne, bo ma tu te wszystkie obrazy i nie byłaby sama - zamachał rękami naokoło i teraz tłumaczył jego żart, a przynajmniej tak jak go zrozumiał. może kiedyś motel zacznie zarabiać, to się okaże - nie chodzę na randki - pokręcił głową. nie odkąd ellis nie chciał się z nim całować, a laska z tindera go wystawiła. co oznaczało, że nie ruchał i wujek dobra rada mógł się martwić - nie zamierzam tu zostać na długo, pamiętasz? - przypomniał mu. ciągle mu się wydawało, że jest jedną nogą w nowym jorku.

wiadomo, laski były samochody w bikini, a on robiłby kanapki w fartuszku xd
- nie o to mi chodziło - był szczery z nim. on na jego miejscu załatwiłby babci opiekę w domu starości, a sam ogarniał własne życie. tak właśnie na starość wyląduje lidka xd - a powinieneś, mogę cię z kimś umówić - zasugerował. powinien go umówić z rosie, ups xd - mówiłeś tak jak przyjechałeś, a ciągle tu jesteś - przypomniał mu. uważał, że leon zostanie przez zasiedzenie.

podobny efekt xd
- nieważne. ona mnie potrzebuje - odchrząknął. zerknął w głąb salonu w stronę babci, która właśnie gadała z rzeźbą myśląc, że to tyler, więc leon dyskretnie zrobił dwa kroczki w bok, żeby przesunąć się na korytarzu i żeby perry nie był świadkiem ekscentrycznego zachowania betty. biedna lidka xd - nie, dzięki, spotykamy się z zupełnie różnymi typami ludzi - co oznaczało, że nie wierzył w to, że perry mógłby znaleźć kogoś odpowiedniego dla niego. kolejna gra na trzy xd - owszem, sprzedaż motelu zajmuje dłużej niż myślałem, ale czuję, że jesteśmy blisko - skłamał, uważał, że oddalali się od tego. próbował być pozytywny. poza tym nie chciał zamęczać perry'ego swoimi problemami! - nowy jork na mnie czeka - dodał. jasne, nic tam na niego nie czekało, ani chłopak, ani praca.

- jasne - nie sprzeczał się widząc, że go na nic nie namówi. widzial kątem oka co wyprawia betty jak się przesuwali i obracał się, ale pewnie myślał że mówi to telewizora czy coś xd lidka szmata zasłużyła na to hehe - skąd masz pewność? nie wiesz z kim się spotykam - wytknął mu. jakby o jego zyciu i miłosnych wybrykach nie pisali w gazetach xd - widziałem, że dziś zwiało znak 'na sprzedaż' i lezał przy sąsiednim pustostanie - tak właśnie szła sprzedaż, to była metafora xd - nowy jork jest przereklamowany - sam wolał drugie, słoneczne wybrzeże.

w rodzinie lore krążyły legendy o betty, ale na starość już zupełnie zdziczała. poza tym nie wydaje mi się, żeby finn opowiadał o niej perry'emu. chyba że jak prosił go, żeby się opiekował leosiem. lidka szmata będzie na starość dziadków w domu opieki wyrywać.
- owszem, nie przedstawiasz mi ich, ale też nigdy nie zostają w twoim życiu na dłużej, prawda? ja wolę stabilność od pierwszych randek - powstrzymał się przed wymienianiem wszystkich księżniczek i modeli z jakimi był fotografowany w ostatnim czasie. - poprawiłeś go? - tym się przejął bardziej niż jego metaforą. - to tam mieszkam i tam mam życie, nie tu - upierał się. nawet jeśli nowy jork był przereklamowany, tempo życia było za szybkie i nic go tam nie trzymało - nie mogę tu zostać - mruknął już mniej przekonanym tonem. tu za dużo wspomnień wiązało się z mamą, nadal go to przytłaczało.

myślę, że ktoś mógł ją napomknąć przy kilku rodzinnych obiadkach, ale perry niezbyt się zainteresował xd lidka szmata nawet na starość xd
- jeśli byliby albo były tego warte to bym przedstawił - oznajmił. jego przygody nie były warte przedstawiania rodzinie - jeśli chcesz stabilności to nie wracaj do nowego jorku, tam nie ma niczego co jest stabilne - bo faktycznie wszyscy żyli tam w biegu i bez chillowania! - nie? - co go obchodził znak xd nie był jego pachołkiem żeby to robić xd - teraz masz życie tu - zauważył. nie wiedział że ma wewnętrzne rozterki związane z mamą!

teraz będzie miał pokazy na żywo, to ciekawsze xd szmatą się jest do końca życia xd
- więc jak chcesz mi przedstawiać kogoś z kim ja miałbym się spotykać? - uznał, że perry nie zna nikogo wartego uwagi xd a na pewno nie na takim poziomie jakiego oczekiwał napoleon. co tam księżniczki. miał romantyczne wyobrażenie o miłości na podstawie wielkiej historii miłosnej swoich dziadków betty i tylera xd w całym domu na pewno były foteczki tylera za młodu xd - miałem stabilną pracę i chłopaka - przypomniał mu. zostawił to wszystko, żeby przyjechać do st. albans. wmawiał sobie, że to był jedyny powód i że wcale nie chciał tego zrobić sam i że nie był szczęśliwy ani spełniony w pracy i związku. nie pouczał go, że powinien poprawić znak. miał tylko nadzieję, że james to zrobił, bo leon do jutra zapomni. - tylko tymczasowo - upierał się nadal. nie dzielił się swoimi rozterkami to perry nic nie wiedział i nie mógł mu pomóc, ups.

- a chcesz żebym ci kogoś przedstawił? przed chwilą mówiłeś, że nie chcesz - wytknął mu - ale jak bardzo ci zależy to się tym zajmę - już planował mu randkę. ciekawe czy udaną xd jesli miał wyobrażenie na podstawie tylera i betty to powodzenia xd - miałeś - powiedział za nim z naciskiem na czas przeszły. leon byl tu szczęśliwszy, ale wmawiał sobie, że tak nie jest xd james na pewno biegał w fartuszku i poprawiał znaki xd - coś czuje, że to tymczasowo zamieni się w 'na stałe' - szturchnął go boczkiem rozbawiony - przenosimy motelowe spotkanie? - zapytał o konkret, w końcu xd

- nie, nie chcę, to był dowód na to, że nie chcę - westchnął i potargał się po włosach. nawet jak próbował wyjaśniać wszystkie swoje żarty innym to i tak wychodziło na to, że go nie rozumieli. nie umiał się komunikować. najlepiej się dogadywał jak gadał sam ze sobą. biedny zamiast tego dał się wkręcić w jakąś podejrzaną randkę. oby leon nie próbował zdobyć miłości w taki sam sposób jak betty xd może kiedyś leon sobie uświadomi, że jest szczęśliwszy w małym mieście. jak zobaczy jamesa w fartuszku poprawiającego znaki xd - mylisz się - mówił dalej swoje, a potem umówili się na inny termin spotkania i perry obiecał, że mu przypomni o tym rano, bo oczywiście inaczej napoleon znowu zapomni.

james pewnie spędzał święta częściowo ze stefką, a częściowo w pracy, ale jakoś tak wyszło, że leon też go zaprosił na obiad, więc miał niepowtarzalną okazję odwiedzić ich pałac i przebywać z tracącą rozum betty. teraz napoleon poszedł do kuchni nakładać ciasto, zostawiając jamesa z betty, która się do niego przymilała, bo myślała, że jest romeem, który nadal odmawiał przyjazdu do domu rodzinnego. kazała mu też dobrze się opiekować leosiem!

james nie chciał tworzyć problemu i być ciężarem dla niego. przywykł do praktycznie samotnych świąt już jakiś czas temu, ale leoś tak ładnie prosił że nie mógł odmówić. nie skumał pewnie, że babcia mówiła o romeo i że jest nieprzytomna umysłowo dlatego słuchał jej z namaszczeniem, a kiedy przestała i zapatrzyła się w telewizor to poszedł sprawdzić co rob gospodarz, albo uznał że sobie nie radzi i chciał mu pomóc - twoja babcia sugerowała, że mam się tobą zaopiekować - powiedział niby żartobliwie, ale może było w tym trochę prawdy.

napoleon za to liczył na to, że ojciec się zbierze i przyleci tu na święta, chociażby dlatego, że to mogła być ostatnia okazja do pożegnania się z betty, która już mało kogo rozpoznawała. ale skoro tak się nie stało, to został z babcią i był gotowy wpuścić jamesa do ich domu, który przytłaczał jeszcze bardziej niż początkowy stan motelu.
- och! pewnie chodziło jej o to, żeby nie upuścić talerza z rogalikami - wyciągnął talerz i położył na blacie koło jamesa. mimo że betty już traciła rozum, to nadal potrafiła zrobić najlepsze rogaliki z dżemem na świecie, magia. należały do nałogów leona, dzisiaj znowu jedzeniowe fakty z karty!

ten fakt z karty też pamiętam!
james nie do końca wiedział jaka jest sytuacja w rodzinie leona i nie dopytywał, nie naciskał... widział jak ten przeżywał rozmowy o mamie. james miał łatwiej w tym temacie bo nie miał rodziny. na razie xd w kolejce za trzy lata czeka brat xd - tak - zaśmiał się nerwowo - na pewno chodzi tylko o rogaliki - jak położył przy nim talerz to uznał, że to zachęta do jedzenia więc chwycił jednego i wypłynął z niego dżem, bo były tak napakowane - już popsułem - zestresował się trochę bo czuł, że te rogaliki mogą być ważne!

nie wiem, jakim cudem pamiętasz takie randomowe rzeczy!
napoleon miał dziwną rodzinę i był tego świadomy. normalnie nie zaprosiłby nikogo do domu babci, ale biorąc pod uwagę, że ta już kiedyś zaplątała się w motelu i james widział, w jakim była stanie, a poza tym po prostu mu ufał, to zdecydował się go zaprosić.
- teraz po prostu musisz zjeść wszystkie te - wskazał na rogaliki, na które skapnął dżem. - to zasada świąt - powiedział z poważną miną, a potem się roześmiał i sam też złapał rogalika. nie mógł się doczekać z jego zjedzeniem aż dotrą do salonu.

tylko takie o jedzeniu xd
z jamesem de facto spędzał teraz najwięcej czasu więc jeśli chciał z kimś spędzić święta to logicznym było zaproszenie jego. dodatkowo james uważał, że leon w ten sposób o niego dba bo nie chce żeby siedział sam, czyż to nie urocze? - nie jestem pewnym czy zmieszczę po tym pysznym obiedzie - zaśmiał się też i wcisnął jednego rogalika do buzi, był przepyszny! - poza tym takie pyszności trzeba oszczędzać i rozkoszować się! - zachwycał się smakiem nie będąc świadom, że skoro babcia odpływa to przepis na rogaliki też może odpłynąć.

pilnujesz, co jedzą nasze postacie.
james był ulubioną osobą leona w tym mieście, więc chciał z nim spędzać czas nie tylko w pracy, gdzie na pewno mieli obłożenie z okazji świąt i sylwestra. małżeństwa w średnim wieku uciekały od organizowania katastrofalnych obiadów dla niewdzięcznych dzieci na rzecz sekskapad w podejrzanym motelu.
- mamy jeszcze dużo czasu - stwierdził wesoło. - to znaczy... jeśli chcesz zostać. wiem, że to trochę przytłaczające - machnął ręką naokoło, pokazując wystrój domu, ale miał też na myśli dziwne interakcje z betty, do których akurat on był przyzwyczajony. leon oczywiście nie ogarnął, że powinien spisać przepis lub uczyć się od mistrzyni, póki ma okazję. babcia zabierze sekret ze sobą do grobu! - masz tu trochę dżemu - zbliżył się do niego, żeby zetrzeć mu go z policzka, po czym oblizał palec. - nie może się zmarnować - zaśmiał się niezręcznie, kiedy zorientował się, że to mogło być dziwne.