maltings

First topic message reminder :

Dobra to Albercik był tutaj. Oglądał właśnie w sklepie jubilerskim damską biżuterię. Pewnie chciał coś Baśce sprezentować. Ale miał dziś wyjątkowo problem z wyborem. Był nawet trochę niemiły dla ekspedientki, która wytrwale próbowała mu doradzić jakiś zakup!

Prychnęła na niego. -Nikt cię nie zmuszał żebyś tam ze mną wchodził. -powiedziała poprawiając rzeczy w torbie. Nagle zaprzestała i uniosła głowę. -No dobra, może trochę cię zmuuusiłaaaaam, ale kupiłam tą szmatkę, więc nie powinieneś marudzić łobuzie. -pokazała mu język po czym się roześmiała.

-ale to jednak zakupy - wzruszył ramionami. Sam też musiał coś kupowac, bo przecież ubierał się ładnie, ale mu to szło szybciutko, raz dwa i po sprawie! Zanim ona wybrała sklep, on byłby już w domu. Pocałował Ją w skroń i zabrał torby do lewej ręki, a prawą ujął Jej dłoń -dałem radę tylko dlatego, że Cię kocham!
/obrazisz się, jeśli pójdę spać, a dokończymy jutro?! będę o której chcesz! :**

Claudii wcale to dużo czasu nie zajmowało wbrew pozorom! Są dziewczyny, którym zajmuje to o wiele, wiele, wiele, wieeeele dłużej. Ścisnęła jego dłoń, żeby tym krążącym samicom pokazać, do kogo on należy. -I taka odpowiedź mi wystarczy. -uśmiechnęła się po żabiemu i ucałowała go w kącik ust.
/wcale się nie obrażę, bo też marzę już o łóżku, będę jutro pewnie jakoś po południu, dobranoc!;*

No wiem, ale ja nie jestem przyzwyczajony do ciągania na zakupy! On pewnie głaskał Jej dłoń kciukiem, jak to ma w zwyczaju. Jej pocałunek odwzajemnił. I tutaj mała modyfikacja. Claudia stwierdziła, że chce gdzieś tam jeszcze wejść, ale już nie chciała ciagać Charliego, więc on usiadł sobie spokojnie na jakiejś ławce pilnując Jej poprzednich zakupów O.

Kaja przyszła na zakupy tutaj bo musiała kupić jakieś nowe ubranko dla Victora. W sumie to już miała kupione i wracała. Trochę było jej smutno, że Andy nie przyszedł na noc... Nie miała się do kogo przytulić a i Victor dawał jej nieźle w tyłek bo płakał prawie całą noc. Westchnęła bo chłopiec znów otworzył oczy i swoja uroczą buźkę, więc wzięła go na ręce, torby z zakupami wrzuciła na jego miejsce. Nie było to zbyt wygodne ale co miała zrobić. Zobaczyła wtedy na ławce Charliego, więc z ulga do niego podjechała.
- Możesz go potrzymać Charles? - zapytała błagalnie wręcz bo ona ledwo dawała sobie radę!

Charlie początkowo nie zauważył dziewczyny, bo przecież chodziło tu sporo ludzi, jednak gdy skierowała się w jego stronę już wstał z ławki i od razu wyciągnął ręce po chłopca. - pewnie, że tak - małego umieścił wygodnie w swoich ramionach i spojrzał na Kayę. - to chyba nie była najlepsza noc w Twoim życiu, co? - zapytał z troską w głosie, bo przecież to Jego przyjaciółka. Martwił się, że ma z tym coś wspólnego ten facet, przecież właśnie o tym ostatnio rozmawiali.

Westchnęła i pokiwała głową. - W sumie dawno nie było mi tak źle, Charlie. - wyznała. - Nie spałam prawie całą noc, bo Victor mi nie dawał, a Andyego nie było w domy. - westchnęła cicho i przygryzła wargę. Zaczęła poprawiać w wózku kocyki i poduszeczki a torby z zakupami dała na wolną kratkę. Pewnie było tam jedzenie jakieś pampersy, ewentualnie zabawna bo tamte się chłopcu znudziły. Usiadła na ławce i przymknęła oczy. - A co słychać u ciebie? - zapytała bo się tym interesowała! mimo zmęczenia.

-Kaya..- też cicho westchnął i usiadł obok Niej, skoro mały miał 6 miesięcy to posadził go sobie ostrożnie na kolanach, opierając o siebie, a wolnym ramieniem przytulił do siebie przyjaciółkę, pewnie wyglądali teraz jak taka rodzinka, ale to nic. Nie chciał teraz poruszać tematu Andyego, przecież była taka zmęczona. Pocałował Ją tylko w skroń. - więc wrócisz teraz do domu, położysz się do łóżka i porządnie wypoczniesz, tak? -

Oparła głowę o jego klatę i uśmiechnęła się delikatnie. - Dobrze wiesz, że to nie jest możliwe, Charlie. Mam Victora a on ostatnio nie daje odpoczywać bo ciągle czegoś oczekuje ode mnie więc nie mam chwili wytchnienia. No a jak śpi to muszę posprzątać, więc na spanie będę miała po pół godziny. Ale to nic, Charles. Naprawdę. - powiedziała poważnie i uniosła kącik ust z przymkniętymi oczami.

-Chyba się nie zrozumieliśmy, kochanie - głaskał Ją lekko po włosach, tak dla uspokojenia. - Victor zostaje ze mną. - uśmiechnął się do małego, który trzymał się kurczowo jego płaszcza - gdy proponowałem Ci pomoc, mówiłem całkiem poważnie - zapewnił Ją. - domyślam się, że synek daje Ci teraz w kość, ale po to są przyjaciele, tak?

Spojrzała na niego i tylko delikatnie się uśmiechnęła. - Charlie, ja wiem, że chcesz pomóc, ale Victor daje tak w kość, że nie chcę sprawiać ci kłopotu. Masz swoje życie, a ja sobie poradzę. Poczekam aż wróci Andy i jakoś sobie damy radę. - zamruczała cicho. Bo jasne, że nie chciała zwalać na niego takiego ciężaru. - Jesteś wspaniały, ale to naprawdę zbyt wiele bym mogła się na to zgodzić.

-Nie wierzysz we mnie - powiedział z udawaną urazą w głosie, jednak zaraz się do Niej uśmiechnął - poradzimy sobie razem, na prawdę - mówił zdecydowanym głosem - a Ty musisz wypocząć, On też czuje, ze jesteś zmęczona, zdenerwowana, potem się stresuje. To nie przyniesie nic dobrego, wierz mi. - Spojrzał wprost w Jej oczy - zresztą wiesz jak chciałem mieć dziecko, to przynajmniej posiedze troszkę z Nim.

Claudia buszowała w międzyczasie w jakimś second handzie, szukała dżinsów, które mogłaby jakoś kreatywnie przerobić. Kupiła jedną idealną parę. Potem jeszcze zahaczyła o sklep ze zwykłymi t-shirtami i wybrała zwykły, czarny i czerwony. Tak więc kupiła więcej niż planowała. Po wyjściu ze sklepu rozejrzała się za Charlesem, dojrzała go z jakąś dziewczyną i dzieckiem. Uniosła jedną brew i z ciekawym wyrazem twarzy do nich podeszła. -Wróciłam. O, cześć, jestem Claudia-uśmiechnęła się do Kayi i uścisnęła jej dłoń,po czym usiadła obok niego opierając torby o ławkę. -Co to za słodki bobas? -spytała i złapała małego za rączkę jakby się z nim witała.

Charli uśmiechnął się widząc idącą ku nim dziewczynę - no, masz okazję poznać Claudię - powiedział cicho do Kaji. Gdy już usiadła obok niego, uśmiechnął się do dzieciaczka - To nasz mały Victor - powiedział tak jakby to był jego syn cz coś, pewnie tak to właśnie zabrzmiało!

Na początku Claudia sobie pomyślała, że to może być dziecko Charliego właśnie z Kayą, ale nie ułożyło im się i w ogóle, więc się rozstali, ale potem w myślach się skarciła, że mogła jej przyjść na myśl taka bzdura. Charlie na pewno by jej powiedział, że ma dziecko! -Mały Victor, cześć, jestem Claudia. -przedstawiła się maluszkowi mówiąc to takim słodkim głosem. Malec gapił się na nią zaciekawiony, ale ani się cieszył ani płakał. -Ile już na tym świecie żyje? -spytała dalej jakoś go tam zabawiając.

Więc Kajka na pewno się w końcu zgodziła, żeby mały został u nich. Więc pożegnali się ładnie, małego zapakowali do wózka i ruszyli w stronę ich domu. - Victor ma pół roku - powiedział prowadząc dumnie pojazd i uśmiechając się do dzieciaczka. Jeszcze nie zapytałaś kto to jest!

Ona nie chciała pytać tak przy Kayi, no bo jeszcze by sobie źle o niej pomyślała, Kaya o Claudii w sensie. -No to teraz się tłumacz, co to za kobieta i co to za bobas. -słowa te nie zabrzmiały jakoś nieprzyjaźnie, wręcz przeciwnie. Patrzyła na jego profil kiedy prowadził samochód. Mężczyźni za kierownicą są strasznie seksowni, jaj!
/muszę zw zrobić nie z własnej woli ;/

A to my jedziemy autem? mówiąc 'pojazd' chodziło mi o wozek, no ale. Nieistotne. W każdym bądź razie kierowali się do domu, ni wiem czyjego. - no, moje, prawda mały? - odpowiedział i pokiwał główką do dziecka - moje dziecko! - był ciekaw reakcji Claudii, dlatego to powiedział
/mam problemy z netem, sorry!

hahaha, no nie przeczytałam ze zrozumieniem ;< fail. Mogli kierować się do domu Claudii, gdzie następnego posta możesz już napisać. -Twierdzisz, że to twoje dziecko,tak? -zapytała. Przeczuwała podstęp, ale nie była do końca pewna. Nie znała w sumie przeszłości Charliego jeśli chodzi o przebyte związki. -Wiesz, jakoś nie chce mi się w to wierzyć. -stwierdziła badawczo mu się przyglądając szukając jakiegoś drgnięcia powieki na jego twarzy.

chodziła od sklepu do sklepu w poszukiwaniu idealnej bielizny na jej oficjalny pierwszy raz po powrocie olivera do miasta. i przy okazji ich pierwszego razu po powrocie! żadna koleżanka nie mogła się tu z nią wybrać, więc żałośnie chodziła w samotności.

Joshua też w końcu musiał wybrać się na zakupy. W sumie to pewnie dość często chodził i wydawał kasę, bo przecież musiał zawsze fajnie wyglądać. Już miał wchodzić do kolejnego sklepu, ale zauważył Valerię, więc zdecydował się podejść do niej.
- Bu - klepnął ją w tyłek.

- o matko! - jęknęła odwracając się energicznie. niemożliwe. spojrzała na osobę przed sobą i zrobiło się jej gorąco. przełknęła ślinę i podrapała się po policzku.
- joshua? - zdziwiła się, jakby wrócił zza światów, jak swego czasu ona. nie wiedziała specjalnie jak się zachować. tym bardziej, że wcześniej serce wywarło się jej z piersi. a teraz? była spokojna.
- co tu robisz? - uśmiechnęła się szerzej.

Valeria zwykle przy nim dość dziwnie się zachowywała, więc nie zdziwiło go to że tym razem było tak samo. Uniósł w górę jedną brew.
- a niby kto inny? - zapytał z rozbawieniem. Nie potrzebnie się tak dziwiła. - Zakupy? - zmarszczył czoło. A co innego mógł robić w centrum handlowym.

- myślałam, że święty mikołaj! ale zapomniałam, że już po świętach. - powiedziała rozbawiona i podrapała się rękawiczką po szyi. zamachała rekomaówkami.
- nie... wiesz, przyszłam zapłacić rachunki. - trąciła go ramieniem i spojrzała w oczy. w zasadzie miała ochotę na drinka z nim. ale nie kupiła jeszcze tego cholernego stanika push up, który zrobiłby jej rowek między piersiami, który potrzebowała do bluzki, którą miała założyć dziś wieczorem. ale otrzymała smsa od olivera, że musi coś załatwić i dzisiaj się nie spotkają. posmutniała. biedactwo!

Poszli po ten jej stanik, a potem na drinka. I pewnie się skończyło tak jak zwykle. W ogóle nie mam na niego weny.