Księcia!

po drodze pogadali sobie trochę o jego obrazach. pewnie mówił na co zwraca największą uwagę, a ona go z usmiechem słuchała! było dosyć blisko, więc nie szli jakoś długo! no i nie musieli nawet łapać żadnej taksowki. ostatnio antoinette się wkurzyła. bo był taki korek, że aż syknęła do taksówkarza, czy czasem nie przekwalifikował sie na hotelarza, bo czuła się jak w pensjonacie! stała w miejscu i co? miała odpoczywać przy piosenkach doli parton? nie, dziękuję! ja wysiadam.
- to tu! - ucieszła się wchodząc do budynku. podeszli do windy i wcisnęła numer mieszkania alberta, bo od razu podwoziło ich na miejsce. kiedy znaleźli się juz w samym środku apartamentu, zdjęła z ramion płaszcz i kazała mu się rozgościć. podeszła do barku i przejrzała jego zawartość.
- może jameson z lodem? - tak sobie rzuciła irlandzką whisky, bo alnbert był jej amatorem i kupował ją hurtowo xd

Chris się cieszył, że chciała słuchać o jego malarstwie, co było bardzo miłe. Wiec tak sobie rozmawiali swobodnie, co go dziwiło. Musiał zmienić zdanie o księżniczce. Gdy już trawili do środka, rozejrzał się po wnętrzu. Na pewno mu się podobało, ale chyba wolał inny styl. Jak ot artysta. Jego pokój był zagracony płótnami, sztalugami, ksiażkami, płytami.. dobrze, że mieszkał z takim ugodowym chłopakiem w akademiku i nie przeszkadzał mu zapach farb! Irladzka, widzisz jak pasuje! haha. chyba, że jednak rosjanin, to lepiej spirytus, no ale niech będzie. Kiwnał głową siadając na jakiejś kanapie - whisky, zawsze - uśmiechnął się i czekał aż do niego przyjdzie. - nie myślałem wchodząc do tego lokalu, że wyląduje w książęcym apartamencie. I jak na ksieżniczkę, jesteś całkiem miła - to miał być komplement oczywiście.

trawili ;3 chyba spaczony masz mózg po tej medycynie.
podeszła do niego po krótkiej chwili i usiadła zaraz obok. podała mu szklaneczkę. potrząsneła swoją i popatrzyła jak kostki lodu uderzają o ścianki szklanki. roześmiała sie na jego słowa.
- w zasadzie wybacz bałagan, ale dopiero dzsiaj się przeprowadziłam od... znajomej. - powiedziała nie kryjąc zniesmaczenia ową znajomą. ale zaraz jej przeszło. bo nie wypada smutać się w obecności takiego dżentelmena!
- miło mi to słyszeć! ty jesteś całkiem normalny jak na artystę. a to dopiero jest ciekawe. - podrapała się po szyi i napiła whisky. skrzywiła się delikatnie, bo nigdy nie lubiła takich mocnych trunków. ale albert zakazał jej dodawania do niej coli i innych udziwnień. więc trzymała się reguł i piła jak prawdziwy facet.

Nawet nie zauważyłem, ale może coś tam trawili jeszcze.
odebrał od Niej szklankę i zrobił mały łyk, potem troszkę większy, by w pełni poczuć smak. Oparł się jedną dłonią na górze oparcia kanapy i zwrócił przodem do Niej. -bałagan? Nie wiem więc, jak byś określiła stan większości pokoi w akademiku. - w tym pewnie i jego, chociaż tam panował po prostu artystyczny nieład! W szafie miał porządek, o. - i od dziś mieszkasz z bratem, tak? -zauważył Jej skrzywienie po whisky i uśmiechnął się nieco, bo pewnie wyglądało to bardzo uroczo. - całkiem normalny? Mam to traktować jako komplement? - zapytał wypijając jeszcze jeden łyczek i odkładając szklaneczkę na stolik. Przyglądał się Jej ukradkiem, w końcu nie wiadomo czy to nie jest ich ostatnie spotkanie.

- nie wiem... raczej nie bywam w akademiku. - wzruszyła ramionami. rzeczywiście, starała się tam nie chodzić. sama antoinette raczej nie sprzątała. miała zawsze gosposię, bo po co tracić czas na sprzątanie? poza tym jest już najmłodszych lat nauczona, że takie głupoty robią za nią inni. skinęła głową na jego pytanie odnośnie brata. w zasadzie dobrze się stało. barbra już zaczynała ją drażnić z oglądaniem filmów do późnych godzin nocnych. no i stąd miała bliżej do szkoły!
- malarze kojarzą mi się z takimi zamkniętymi w sobie osobami. tak samo jak ludzie na tyle wrażliwi by móc pisać wiersze. trochę outsiderzy. a ty odezwaleś się do mnie pierwszy - uśmiechnęła się do niego uroczo. i pewnie kojarzył chociaż andrew i to, że jest z księżniczką. bo są razem w klasie. tak że ten. przynajmniej na jakieś wspólne przedmioty muszą chodzić, ja myślę.

No chyba, że tak. To w takim razie pewnie kojarzy, chociaż nie wiem kogo on tam z klasy zna, pewnie większości nie lubi.-domyśliłem się, że nie bywasz. Też bym wolał nie musieć - bo taka była prawda. Chociaż przynajmniej miał blisko do Grace! Reszta go pewnie wkurzała dokładnie tak samo jak w szkole - przebywanie ciągle z tymi ludźmi, tymi samymi ludźmi doprowadza mnie czasami do szału. Chociaż gdy jestem już tam, to zwykle i tak maluje - wyznał Jej to wszystko, bo na prawdę miło się z Nią rozmawiało, co ciągle go zresztą dziwiło. - prawda, odezwałem się pierwszy. Ale gdyby nie to - wskazał na rozerwanie na koszuli Antoinette - pewnie by się tak nie stało.

- domyślam się. tak jak mówią, co za duzo to neizdrowo. więc faktycznie, mogą cię przytłaczać. - pokiwała głową zastanawiając się teraz, czy to wspólne mieszkanie z andrew to taki dobry pomysł. bo przecież widzieliby się praktycznie cały czas. a takie spotkania, jak to dzisiejsze, nie miałoby prawa bytu. bo pewnie nie wychodziłaby sama do pubów, a raczej pozwalała andrew masować swoje plecy. uśmiechnęła się do siebie wspominając swojego chłopaczka, z który jest od początku jej pobytu w st. albans. to znaczy najpierw się poznali i trochę minęło nim oficjalnie zostali parą, ale to już nie jest takie istotne. dopiero, kiedy zwrócił uwagę na jej koszulę przypomniała sobie o tym!
- właśnie! nie przypomniałeś mi. miałam się przebrać. pewnie nic się już z tym nie da zrobić. szkoda, bo lubiłam tą koszulę. - westchnęła wstając z kanapy. włączyła płytę franka sinatry, by miło śpiewał christopherowi pod jej nieobecność. przeprosiła go i poszła wygrzebać z którejś swojej walizki jakąś przyjemną bluzeczkę czy sweterek.

Szkoda, pewnie podobało mu się, że widział kawałek Jej ciała! no, ale. - przytłaczają mnie zdecydowanie. wyprowadzę się stamtąd, no wyprowadzę - aha, teraz tak mówił, ale przecież nie miał pieniędzy za mieszkanie. Za akademik na pewno płacił mu ojciec z łaską. Bo nie popierał pasji syna. Miał być bankowcem! Dopił więc alkohol ze szklaneczki i czekał na Nią. Tupał lekko nogą w rytm 'stranger in the night' i pewnie też podśpiewywał sobie z nim. Całkiem nieźle, dodam. Żeby się Antoinette nie przestraszyła, że jakoś wyje Jej w salonie.

ale to jest szkoła ogólna a nie jakaś artystyczna to w sumie christopher mógł go okłamywać, że zamiast na dodatkowe zajęcia z plastyki chodzi na matmę i jakąś przedsiębiorczość, czy jakie przedmioty w takim zadupnym st. albans mają! jeju! to była jej ulubiona piosenka, więc szybciutko zarzuciła na siebie zupełnie podobną koszulę, którą tak samo nonszalancko zostawiła rozpiętą na dwa czy trzy górne guziczki i wsunęła w spódnicę. wyglądała bardzo kobieco w takim stroju. tym bardziej, że na swoich wielkich stopach dalej miała skórzane czółenka na wysokim obcasie.
- chodź, chris! zatanczymy - klasnęła w dłonie i wyciągnęła je w jego stronę. też sobie wymyśliła!

No pewnie i mógł! No, no wiem, że ogólna. Ale ojcu chodzi o malarstwo, że to robi w ogóle. No to chris zapunktował, że zna! Spojrzał na Nią dyskretnie, a właściwie owiał wzrokiem od góry do dołu. Oczywiście, że wyglądała kobieco i seksownie. Przynajmniej według niego. Zaśmiał się cicho gdy przyszła z propozycją tańca, ale wstał oczywiście, skłonił się nieco i ujął dłonie dziewczyny. Potem oczywiście zmienił ich ułożenie, jedną umieszczając na Jej ciele i zaczęli tańczyć w rytm piosenki.

księżniczce się nie odmawia! pewnie by się wkurzyła, gdyby jej odmówił. objęła go za szyję. swoje palce najpierw splotła na jego karku, a później wplotła je w jego włosy. lubiła męskie włosy! jarały ją okropnie. nie tylko te na głowie. ale na klacie, czy łoniaki. może mniej włosy na plecach, ale do tej pory żaden z jej facetów nie był nadmiernie owłosiony. całe szczęście! oparla policzek o jego ucho i uśmiechnęła się do siebie przymykając oczy.
- uwielbiam jego głos. - mruknęła w końcu.

Nie miał włosów na plecach, na klacie też nie jakoś specjalnie dużo. http://ambinet.pl/galerie/rafal_krolikowski/rafal_krolikowski4b.jpg nie tyle.
Ułożył dłonie na plecach Antoinette, jedną bardziej w Jej talii. Chris też lubił swoje włosy, dlatego podobało mu się to, co zrobiła. -jesteś pierwszą dziewczyną, z którą tańczę do sinatry - wyszeptał Jej cicho do ucha, cicho by nie zakłócać melodii, no i głosu wokalisty.

strangers in the night szybko zmieniło się na call me, chociaż nie wiem, jak to tam jest na tej płycie. i ogółem słodkie te włosy u rafała xd jego brat pewnie ma jeszcze więcej xp zaśmiała się cicho do jego ucha.
- czuję się więc zaszczycona mogąc być tą pierwszą. - uniosła brodę wsłuchując się w nieprzeciętnie wspaniałą ścieżkę dźwiękową. czuła każdą komórką swojego ciała franka. w zasadzie gdyby była możliwość, chciałaby przenieść się do tych lat sześćdziesiątych, czy też wcześniej i móc poznać wszystkich wspaniałych osobiście. teraz nie było kogo poznawać. peszek.

'nieprzeciętnie wspaniałą ścieżkę dźwiękową' bardzo fajnie to zabrzmiało!
On teraz czuł czuł swoim ciałem Antoinette, no ale. Szkoda, że chris nie miał takiego kapelusza i najlepiej cygara, wpasowałby się lepiej w klimat. Ale i tak musieli razem wyglądać ładnie. Uśmiechnął się i okręcił powoli dziewczynę pod swoim ramieniem, potem znów przytulił do siebie by mogli tańczyć dalej.

kiedy zaczęło się coś szybszego złapała go za ręce i tańczyli w lekkiej odległości od siebie. antoinette podśpiewywała pod nosem sobie tekst tej piosenki. no ale przecież nie będą tańczyć w nieskończoność! dlatego szybko opadła na kanapię i się zaśmiała klepiąc christophera po udzie!
- nieźle ci poszło. - złapała za whisky, by przepłukać sobie usta i spoglądała na chlopaka z rozbawieniem na twarzy.

On zaśmiał się cicho - dziękuję, dziękuję. Jakże mogłoby być inaczej z taką partnerką - powiedział z szelmowskim uśmiechem i również usiadł. - dziękuję za tak miły wieczór - ujął delikatnie Jej dłoń i musnął swoimi ustami. W ramach podziękowania oczywiście. Zastanawiał się teraz, czy pochwali się komuś z kim spędzał ten wieczór!

napisze na swoim twitterze pewnie. albo od razu po powrocie do domu doda ją do znajomych na fejsie i będzie szpanował przez wszystkimi w szkole. albo zacznie przylatywać do niej na przerwach i udawać, że są wielkimi przyjaciółmi. no dobra! taki lans mi do niego nie pasuje. zagryzła wargę czując jego wargi na swojej delikatnej skórze dłoni. używała kremów ze ślimaka czy czegoś innego, by mieć skórę jak pupcia niemowlaka.
- ja również ci dziękuję, chris. nie sądziłam, że po takim wstępie z meczem w tym pubie będzie mogło być tak uroczo. - odchyliła głowe na oparcie kanapy i wsłuchiwała się w muzykę.

Nie zrobi tak, ewentualnie jak będzie przechodził obok jakiś dziewczyn zachwycających się Nią i myślących co ona moze lubić i w ogóle to powie od niechcenia to powie, że martini i Sinatrę ha!
Na pewno zauważył miękkość dłoni dziewczyny, ale nie pomyślał o kremie ze ślimaka, ble. -cała przyjemnosć po mojej stronie, na prawdę- gdy to mówił dokończył już whisky i przyglądał się Jej z delikatnym uśmiechem na twarzy. Moze mu się nawet spodobała?!

musiała mu się podobać! miała gęste blond włosy układające się w miękkie, dość grube fale, ogromne, lazurowe oczy i szerzy, szeroki uśmiech, który teraz mu posłała jednak zerkając na niego.
- nie masz ochoty czegoś zjeść? nie jestem pewna, czy mój brat ma cokolwiek w lodówce, bo ostatnio jest w lekkiej rozsypce, ale zawsze mogę sprawdzić. - zapytała go. w zasadzie była niezłą gospodynią i lubiła gościć u siebie ludzi.

-jeśli będę mógł Ci pomóc, to chętnie - powiedział odwzajemniając Jej uśmiech - tyle, że nie mozesz wymagać ode mnie zbyt wiele, bo nie znam się specjalnie na kuchni. - był przecież dopiero po pierwszej lekcji u Funny. no dobra, dobra po tym opisie mogę stwierdzić, ze całkiem mu odpowiadała.

roześmiala się wsstając z miejsca opierając się przy okazji o niego.
- cholera. obtarłam sobie chyba piętę. - mruknęła niezadowolona i wysunęła stopy z butów. miała na nogach czarne pończoszki. strzyknęła sobie paluchami u stóp i westchnęła.
- dobra. to chodź do kuchni. i ja też się nie znam. mam nadzieję, że ma coś gotowego. - no, ewentualnie do ogrzania. bo antoinette umiała posługiwać się mikrofalówka!

Podtrzymał Ją, gdy ściągała buty, by nie potoczyła się i upadła. - oj, mógłbym pocałować, na pewno przestałoby boleć - zaśmiał się tylko i podążył za Nią do kuchni. - o, na gotowych daniach też się znam - pochwalił się gdy już weszli do kuchni. - Czym właściwie zajmuje się Twój brat? - zapytał, bo tego to już zupełnie nie wiedział.

zaśmiała się jedynie na propozycję pocałunku. w zasadzie lubiła, kiedy faceci pieścili jej stopy, no ale... to jedynie chris, którego poznała kilka chwil temu. nie mogłaby pozwolić, by robił z nią takie rzeczy! a może jednak mogła? tym bardziej, że coraz bardziej czuła się swobodnie. przez tego jamesona! postawiła szklaneczkę z whisky na stoliku i zajrzała do lodówki.
- albert? biznes. więc nic ciekawego. w zasadzie sama nie wiem, czym konkretnie. może jest dilerem i tylko udaje, że wypełnia wiecznie te papiery. - zerknęła na niego przez ramię i roześmiała się, by czasami nie pomyślał, że ta dilerka to na serio. xd

Księżniczka może wszystko! Mogłyby być fajne plotki potem, czy coś. Oparł się o blat tyłem i przyglądał się Jej poczynaniom w lodówce. - biznes to faktycznie nic ciekawego, lepszy byłby ten przemyt narkotyków! Zawsze jakaś adrenalina, coś - też sie zaśmiał, żeby nie pomyślała skolei, że z niego jest jakiś ćpun. - i co znalazłaś?

- albo handel bronią. - zaśmiała sie wyjmując coś z lodówki i podała to christopherowi z uśmiechem. czuła się jak jakiś koczownik polujący na wiewiórki.
- gnocchi z suszonymi pomidorami. zaraz rozgrzeję piekarnik. - oblizała usta, bo aż jej zaburczało w brzuchu. z racji tego, że tam u nich to noc, pewnie od tych kopytek przytyje z dziesięć kilo!
- chyba lubisz, co? - zerknęła na niego i zaraz wypinała tyłek próbując nastawić piekarnik na odpowiednią temperaturę.