Księcia!

First topic message reminder :

po drodze pogadali sobie trochę o jego obrazach. pewnie mówił na co zwraca największą uwagę, a ona go z usmiechem słuchała! było dosyć blisko, więc nie szli jakoś długo! no i nie musieli nawet łapać żadnej taksowki. ostatnio antoinette się wkurzyła. bo był taki korek, że aż syknęła do taksówkarza, czy czasem nie przekwalifikował sie na hotelarza, bo czuła się jak w pensjonacie! stała w miejscu i co? miała odpoczywać przy piosenkach doli parton? nie, dziękuję! ja wysiadam.
- to tu! - ucieszła się wchodząc do budynku. podeszli do windy i wcisnęła numer mieszkania alberta, bo od razu podwoziło ich na miejsce. kiedy znaleźli się juz w samym środku apartamentu, zdjęła z ramion płaszcz i kazała mu się rozgościć. podeszła do barku i przejrzała jego zawartość.
- może jameson z lodem? - tak sobie rzuciła irlandzką whisky, bo alnbert był jej amatorem i kupował ją hurtowo xd

On też czuł się cudownie całując i smakując słodkie usta Baśki. Ale kiedy zaczął dobierać się do jej bluzki coś w nim pękło i poczuł się winny. I tak właśnie zrobiło mu się głupio wobec niewinnej Clementine, z którą ostatnio spędzał wiele czasu i, o której tak dużo myślał gdy Barbry nie było w pobliżu! Jakie to urocze. Momentalnie miał przed oczami obraz zawiedzionej Clem i oderwał się od dziewczyny. - Przepraszam, ale nie mogę. Spotykam się teraz z Clementine. - Mruknął bezradnie i ruszył do swojego pokoju, gdzie się zamknął i rozmyślał, a Baśkę zostawił na pastwę losu w korytarzu. Pewnie uciekła z płaczem!

wcale nie uciekła z płaczem. tylko znienawidziła go i clementine jeszcze bardziej! i stwierdziła, że on jest dokładnie taki sam jak ona! nie mógł się teraz nad nią wywyższać, skoro sam też był w stanie zdradzić clementine. bo pocałunek to też zdrada! może nie tak straszna, jak to, co barbra zrobiła albertowi... ale zawsze!