Supermarket

też akurat lecę, synchronizacja <3
daniel się łatwo denerwował i zawsze wszystko spieprzał, więc nic dziwnego, że sytuacja się potoczyła tak, jak się potoczyła. oczywiście wyleciał ze sklepu też zaraz, bo will nie miał ze sobą kluczy, więc daniel musiał go dogonić czy tego chciał czy nie!

będę super oryginalna i nie zacznę u któregoś w domu! tylko własnie tu w tym miejscu. cece robiła jakieś małe zakupy, bo w sumie jej rodzice dalej byli w australii i załatwiali jakieś przeróżne sprawy, więc była zdana na siebie. ale całkiem nieźle sobie radziła trzeba przyznać! co do jaspera, to od tamtego czasu pewnie sie nie widzieli i było jej trochę przykro, ze jednak coś się zmieniło ale była twarda! dobra wcale nie, czasami pewnie płakała w nocy w poduszkę bo chciałaby żeby wszystko wróciło do normy....

Jasper też był sam w domu, jak zwykle. Jego rodzice tylko od czasu do czasu bywali w domu. Przez większość roku byli w rozjazdach. Tak przynajmniej nie musieli ukrywać swoich kochanków. Jasper chodził znudzony po markecie, pchając przed sobą wózek. Co jakiś czas wrzucał coś do środka. Kiedy zauważył Cece, uśmiechnął się. Aż mu się zrobiło lepiej na serduszku! Stęsknił się za nią. Podszedł od tyłu, jak zwykle.
- Cześć mała - powiedział wprost do jej ucha.

cece akurat wybierała pewnie jakieś jabłka na szarlotkę czy coś takiego kiedy ktoś ja zaszedł od tyłu więc pewnie jak zwykle się przestraszyła! ale zaraz zorientowała się, że to jasper, więc odetchnęła z ulgą i lekko się uśmiechnęła.
- cześć... - wymruczała i szybko poprawiła włosy. miała nadzieję, że nie wygląda źle bo pewnie by się zapadła pod ziemie! a teraz sama nie zdawała sobie sprawy z tego dlaczego właśnie tak myśli a nie inaczej. przykra sprawa.

Ona w ogóle jakoś nieogarnięta uczuciowo jest;d. Biedny Jas! Ona też biedna w sumie. Wyszczerzył białe ząbki w uśmiechu widząc, jak się przestraszyła.
- Nigdy mi się nie znudzi zachodzenie cię od tyłu, zawsze tak samo reagujesz - zaśmiał się. Wziął kilka jabłek, bo jadł je pewnie często i wrzucił do koszyka. Oczywiście w jakimś worku, czy czymś.
- Rodziców dalej nie ma? - zapytał, unosząc do góry jedną brew.

no własnie ona jest bardzo nieogarnięta. ale co zrobić! co by to była za zabawa jakby była ogarnięta xd chociaż nie! effie dała jej dużo do myślenia, zapomniałam o tym. cece doskonale teraz zdawała sobie sprawę, że jasper jej się podoba.
- bo zawsze mnie straszyć. - wymruczała ale zaraz się lekko uśmiechnęła. w końcu nie mogła być na niego zła, prawda?
- nie. - westchnęła i wzruszyła ramionami. na pewno strasznie za nimi tęskniła, a było tylko gorzej bo przecież byli teraz na drugim końcu świata a nie godzinkę drogi od niej.

Hahahah, to się zdecyduj xd. Widząc smutek w jej oczach, objął ją ramieniem i uścisnął lekko. Wiedział, że tęskni, była przywiązana do swoich rodziców. On też, ale on dodatkowo był na nich wściekły. Lepiej, że ich nie było. Nie musiał patrzeć na ich kłamstwa. Puścił ją w sumie dosyć szybko, przecież nie będą się tulić na środku supermarketu.
- Jeśli będziesz się bała potworów spod łóżka, to wpadaj - zażartował.

no bo ja sobie zapominam co z kim grałam czasem.... ale tak! cece zdaje sobie sprawę, że jej się jasper podoba. a effie nawet ją namawiała na to, żeby mu to powiedziała! ale ona chyba nie jest na tyle odważna.... na pewno chętnie sie do niego przytuliła bo było jej smutno, a przecież wtedy najfajniej się przytula. zaśmiała się na jego słowa.
- zapamiętam. - obiecała i uśmiechnęła się lekko. - co u ciebie? - zapytała i pewnie przeglądała dalej jakieś luźne jabłka, bo musiała mieć najlepsze do ciasta. nie miała co ze sobą zrobić to piekła.

A on stał przy niej, bo właściwie wszystko co chciał miał już w wózku.
- W porządku. Też jestem sam w domu, ale już się do tego przyzwyczaiłem - wzruszył obojętnie ramionami. Pewnie wiedziała o jego rodzicach, może nawet jako jedyna. W każdym razie on udawał, że ma to gdzieś, ale czuł się oszukany i wściekły. Ale tego już przecież nie powie.

a ona pewnie jeszcze kilka rzeczy musi dokupić. no ale da radę. skoro siedzi sama w domu..... to to nie będzie problemem!
- nienawidzę siedzieć sama w domu. - mruknęła. chociaż nie była całkiem sama bo miała harrego, ale jak ktoś chciałby ją okraść to pewnie tylko by jeszcze pokazał gdzie co jest i wcale by się nie przejął tym, że ona może nie chcieć takich gości złodziei! w ogóle nie mogę z jego gifa, bo ciągle na niego patrzę i nie moge się skupić! xd pewnie miała w ręce jakiś koszyk to go położyła jakoś między nogami bo już ją ręka bolała. - hej, nie chcesz przyjść do mnie na herbatę i ciasto? - zapytała unosząc na niego wzrok

Klata Jaspera, mrr xd
- To czemu nie wpadasz? Też często siedzę sam - powiedział unosząc do góry brwi. Dla niego to było oczywiste! Ale był facetem, miał myślenie proste jak budowa cepa. Wrzucił jeszcze jedno jabłko do wózka, bo po szybkim przeliczeniu stwierdził, że mu nie wystarczy.
- Ciasto, hmm... - udał, że się zastanawia. Tak serio, to miał straszną ochotę na jakieś domowe ciasto, ale on miał do tego dwie lewe ręce.
- Jasne - powiedział w końcu i uśmiechnął się szeroko.

no właśnie!! taki uroczy tam jest chłopaczek z niego, ojej....
wzruszyła ramionami na jego pytanie. - przecież nie będę ci się narzucać, jasper. - powiedziała jakby to było najoczywistszą rzeczą na świecie, ale w sumie dla niej było! bo pewnie wtedy przesiadywałaby u niego całymi dniami byleby tylko nie być sama.... a tego nie chciała. dlatego właśnie przyjaźni się z taką cece, która pieczenie ma w małym paluszku i chętnie to robi i na pewno chętnie się z nim dzieli tym co przygotowuje! uśmiechnęła się szerzej kiedy się zgodził. no bo się cieszyła. i może jak nie będą na środku supermarketu to będzie miała lepszą okazję do poprzytulania się, hehe.
- to chodźmy. - mruknęła i pewnie po drodze wzięła jeszcze kilka rzeczy i poszli do niej, w sumie możesz zacząć bo ja chyba zw

dobra, stwierdziłam, że nie będziemy odgrywać scenki z biletem, tylko to już zaszło xd
Felix też czasami robił zakupy i też jadał zdrowe rzeczy! Strasznie nie lubił tego robić, no ale w mieszkaniu nie miał za duzo produktów, które nadawałyby się do zjedzenia, więc zmuszony sytuacją musiał się wybrać do marketu. A ci wszyscy ludzie go wkurzali. Każdy na każdego wózkiem się pchał, miał ochotę wszystkich zamknąć w tej wielkiej hali i wysadzić ich w powietrze. Dlatego też jego mina nie była zbyt radosna, a swoim ubiorem intrygował, więc ludzie schodzili mu z drogi, żeby nie splunął na nich zakażoną hiv śliną. Bo pewnie tak wszyscy o nim niestety myśleli stereotypowo.

Jude sobie chodziła znudzona z koszykiem w dłoni. Nie miała pojęcia co kupić do jedzenia za te drobniaki, które miała w portfelu. Kasza jekj się skonczyla, a musiała przecież jeść! Tak, czasami jadła, chociaż rzadko jej się to zdarzalo. W końcu wrzuciła do koszyka kilka zupek chińskich, z cichym westchnieniem. Nie przepadała za nimi, ale były chyba najtańsze. Jej matka była bogata, a ona musiała jeść takie badziewie! Skandal! Patrzyła na ten koszyk, gryząc dolną wargę, aż w końcu na kogoś wpadła. Syknęła cicho, bo zabolało ją biodro, ale od razu spojrzała w górę na chłopaka i zrobiła przepraszającą minę.
- Przepraszam, zamysliłam się - powiedziała, rozmasowując kość biodrową.

A jako, że Felix miał fotograficzną pamięć, jak na fotografa przystało, to pewnie ją rozpoznał. Oczywiście nie w pierwszej sekundzie, gdyby to była jakaś baba to by ją zmierzył piorunującym wzrokiem od góry do dołu i tyle by z tego było. Dlatego mruknął coś, żeby następnym razem uważała, a potem podniósł wzrok i przyjrzał jej się. Ona już prawie odchodziła, gdy złapał ją za ramię. -Hej, to ty. -oznajmił z rozchylonymi ustami. -Pamiętasz mnie? -spytał. Już wtedy w autobusie ta dziewczyna go zaintrygowała. Co on taki się zrobił na baby! Hanka mu się podobała, Jude pewnie też, skoro jej pomógł. Gdyby mu w jakiś sposób nie zależało, to by pewnie nie wybawił jej z opresji.

Zamrugała kilka razy powiekami, kiedy złapał ja za ramię, zastanawiając się o co mu chodzi. Zmarszczyła brwi, szukając w pamięci twarzy chłopaka. Po chwili jej śliczną buzię rozjaśnił uśmiech.
- To ty uratowałeś mi życie w autobusie - zaśmiała się. Przechyliła głowę w bok, cały czas się usmiechając.
- Nawet nie zdążyłam ci wtedy podziękować - dodała.

Ledwo zauważalnie się uśmiechnął, zadowolony,że go dziewczyna skojarzyła. -No tak, wszystko się zgadza. -przyznał i przestąpił z nogi na nogę. -Cieszę się, że mogłem ci pomóc. Nie co dzień mi się zdarza taka dobroć. -dodał, jakby chciał jej dać do zrozumienia, że powinna być mu dwukrotnie bardziej wdzięczna!

Zaśmiała się dźwięcznie. A potem znów obdarzyła go tym swoim uroczym uśmiechem.
- W takim razie może mogę ci się jakoś odwdzięczyć? - zapytała, a jedna z jej brwi powędrowała wysoko do gory. Przerzuciła koszyk z jednej dłoni do drugiej, jakby te zupki chińskie ważyły tonę. Ogarnęła włosy za ucho, lekko odstające swoją drogą. Miała kompleksy na punkcie tych uszu, szczególnie, ze jedno dostawało bardziej!

-Najprościej byłoby gdybyś dokończyła za mnie robienie zakupów. Bo przyszedłem tutaj z obowiązku, nie z przyjemności. A jestem dopiero na samym początku. -zerknął do swojego koszyka, w którym leżała tylko paczka makaronu i jakieś gotowe sosy. Podrapał się za uchem. -Nie no, nie wiem. Jakaś może kawa czy coś? Nie znam się na tym,bo raczej unikam ludzi. -oznajmił wzruszając ramionami. Liczył na to, że ona coś wymyśli. Kobiety znają się na takich zagraniach.

Zerknęła do jego koszyka. Tak czy siak lepiej tam wyglądało niż u niej! Pokręciła głową z rozbawieniem.
- Wysłać faceta po zakupy... - powiedziała i wrzuciła mu do koszyka jeszcze jakieś warzywa na surówkę.
- No to jeden obiad juz masz - dodała szczerząc się do niego. Sama by chętnie zjadła taki obiad. Albo i nie, zależy od dnia.
- Kawa jest strasznie oklepana. Na spacerze tez można porozmawiać, a nawet rozmawia się lepiej, jest bardziej twórczy - wylożyła mu swoja teorię - Można przy okazji podziwiać krajobraz, albo robić zdjęcia dziwnych zakamarków St. Albans, kto wie, co tu jeszcze można znaleźć. Przepraszam, rozgadałam się - mruknęła na koniec zawstydzona.

Przepraszam cię za wczoraj, ale wyłączyli mi prąd na mojej wsi o.O
-Ten spacer brzmi faktycznie jakoś lepiej. W dodatku robienie zdjęć w plenerze to moje ulubione zajęcie. Mogę też tobie trochę popstrykać, bo widzisz jestem fotografem. -powiedział to takim jakby zrezygnowanym głosem czy coś. No tak żeby nie wyjść na chwalipiętę. Zresztą dobrze i tak mu szło, bo całkiem jej nie znał, a prowadził z nią jakiś dialog. Marny chyba, ale jednak zamieniał z nią słowa!

Spoczko, nie ma sprawy. Ja dopiero wrociłam z pracy
Jego wyjaśnienie co do zawodu było dosyć zabawne. Ale to ona w końcu się dziwnie rozgadała i zaczęła pieprzyć głupoty. Rozpromieniła się jednak na wieść o tym, ze jest fotografem.
- Tak się składa, że ja jestem modelką - zaśmiała się. Na dodatek fascynowała ją fotografia i w przyszłości chciała tez stanąć po drugiej stronie obiektywu. Może kiedyś ona będzie robić okładki Vogue'a, zamiast do nich pozować, kto wie!

Nie mógł się nie roześmiać na jej wspomnienie o modelingu. -Serio, serio? -uniósł brew podchwytliwie na nią patrząc. -To fantastycznie się składa. Odmówiły mi dwie firmy, a były to dosyć duże projekty, jakaś kampania reklamowa itd. Chwilowo nie mam zleceń, więc jeśli tylko masz ochotę zapraszam do mojego studia. -rozłożył ręce w geście mówiącym 'weź mnie całego'

Mrr, ona go weźmie bardzo chętnie, całego xd
- Serio serio. Niestety mam przymusowy urlop. Ale w agencji, do ciebie na sesję chętnie wpadne - zaśmiała się. Przechylila głowę lekko w bok i spojrzała mu prosto w oczy. Miał tak piękne oczy, ze aż ją zahipnotyzował!
- A tak w ogóle, jestem Jude.

-No tak, wypadałoby się przedstawić. Widzisz, rzadko kiedy zdarza mi się kogokolwiek pytać o imię, bo zazwyczaj dyskwalifikuję ludzi na starcie ,ale ty...ty masz coś, co sprawia, że chcę zapamiętać twoje imię, Jude. -uśmiechnął się po raz pierwszy niewymuszenie. Chociaż on nigdy nie uśmiecha się wymuszenie. Niczego w swoim zachowaniu nie udaje. -Felix jestem. -przedstawił się grzecznie i ukłonił się, tak dla jaj. -Masz teraz czas? Chętnie poświęcę wieczór na sesję z tobą po drugiej stronie obiektywu. -poruszył śmiesznie brwiami i w międzyczasie odpalił papieroska, wcześniej jednak podsunął paczkę Jude, co nie.