l2l sophie & ruby

po ciężkim poniedziałku (bo trzeba było na poweekendowym kacu przetrwać pierwsze zajęcia na uczelni) ruby musiała się zresetować, więc przygotowała sobie relaksującą kąpiel, która skończyła się na tym, że rozmarzyła się o tym przystojniaku z roku wyżej i pomagała sobie prysznicową słuchawką w czerpaniu odpowiednich doznań. cały świat przestał istnieć!

dagnaaaaaaaaaaaa xd
a sophie właśnie wróciła z jakiś ekstra dodatkowych zajęć bo jak wiadomo miała ich milion i nie miała oczywiście kaca, bo przecież niebotycznie brzydziła się alkoholu. przyniosła ze sobą pudełko orzechowych lodów, które miała zamiar skonsumować zaraz po prysznicu. na jej nieszczęście łazienka była zajęta, z zza drzwi wydobywały się jakieś dziwne odgłosy, których nie rozumiała więc podeszła do drzwi i zapukała - halo ruby, źle się czujesz? - zapytała wielce zmartwiona.

no co xd zauważyłam, że moje postacie robią coraz głupsze rzeczy im bardziej się starzeję xd
ruby bardzo się zdenerwowała, że sophie przyłazi i jej przerywa! czy ona nie wie, że czas w łazience to czas dla ruby i nie można jej przeszkadzać?!
- zajmij się sobą! - warknęła. pewnie dosłownie, hehe. ale moment już minął i ruby nie chciała w swoich fantazjach przeszkadzającej jej siostry, chociaż pewnie u połowy chłopaków na uniwerku w fantazjach pojawiały się te dwie panie w duecie.

to fakt dagna... to fakt.
sophie nie miała pojęcia co siostra tam robi, nawet jakby jej to zaprezentowała to nie wiedziałaby o co kaman, bo była kompletnym laikiem, wręcz niedorozwojem w tych sprawach. wzdrygnęła się słysząc jej nieprzyjemny ton i westchnęła - chciałam tylko wziąć prysznic - mruknęła cicho pod nosem i odeszła od drzwi siadając na swoim łóżku i odpakowując lody, w których zanurzyła srebrną łyżeczkę. zaraz jednak dostała smsa i chwyciła niezdarnie telefon leżący na biurku strącając przy tym lampkę i robiąc wiele huku - ojej! - pisnęła zasłaniając dłonią swoje słodkie usteczka.

przecież nie można w kółko pisać o tym samym, prawda?
ruby ucieszyła się, że siostra dała spokój i nie chciała kontynuować dopytek o tym, co ona tam robi - jedno szczęście, że chociaż ruby brała tę kąpiel sama, trzy dni wcześniej wcale nie byłoby tak kolorowo. a może właśnie bardziej kolorowo! jezu. jestem taka zmęczona dzisiaj i nie wiem co piszę. zaczęła się wycierać, ale zaraz usłyszała za drzwiami jakiś huk. niestety nie była z tych, które myślałyby, że sophie coś się stało i że trzeba rzucać się na ratunek. owinęła się ręcznikiem i wyszła z łazienki, już pełna wyrzutów do siostry.
- sophie, litości! nie można mieć ani chwili spokoju we własnym pokoju! - powiedziała niezadowolona. chciała być w pokoju z jakąś psiapsiółką, a rodzice naciskali na administrację, żeby przydzielili je razem. najgorzej!

true story!
sophie natomiast pokornie i w ciszy zbierała odłamki lampy i wrzucała je do kosza na śmieci. oczywiście nie pomyślała o tym, że może się pokaleczyć czy coś! pewnie nawet współczuła lampie i ją nagminnie przepraszała. momentalnie uniosła głowę kiedy usłyszała rozwścieczony głos siostry - przecież nie zrobiłam tego specjalnie - pisnęła cicho i dalej zbierała te odłamki aż w końcu się skaleczyła i odskoczyła na łóżko jak poparzona - ałaaaaaa - jęknęła trzymając zraniony palec w buzi - mogłabyś mi pomóc to posprzątać? - spojrzała na siostrę oczami pełnymi nadziei, bo liczyła na to że jej pomoże. haha, przecież to ruby, na pewno nie zniży się do poziomu sprzątania po sophie.

- specjalnie, nie specjalnie, cały czas mi włazisz z butami w życie, przeszkadzasz i tylko robisz niepotrzebne zamieszanie! - zamachnęła dłońmi, jakby chciała objąć cały wszechświat i pokazać siostrze, że wszystko w nim psuje i tylko w nim przeszkadza. - nawet swojego własnego bałaganu nie umiesz posprzątać. - mruknęła, kiedy siostra nie dość, że się skaleczyła, to jeszcze chciała, żeby druga zaczęła jej pomagać. co za bezczelność! ruby musiała oczywiście jej wszystko wypomnieć, bo satysfakcjonowała ją każda porażka jej kochanej siostrzyczki. usiadła więc na swoim łóżku i zaczęła rozczesywać włosy i przeglądać się w lustrze, jak gdyby nigdy nic.

przewróciła oczami i owinęła sobie palec chusteczką. potem znów padła na kolana i zebrała resztki tego syfu, który wrzuciła do śmietnika - to ty wiecznie robisz zamieszanie wokół siebie - mruknęła przechodząc obok siostry. kiedy dotarła do łazienki umyła ręce, zdezynfekowała ranę i zakleiła ją plasterkiem. znów usiadła na łóżku w celu skonsumowania lodów i odczytania tego nieszczęsnego smsa, który przyczynił się do zniszczenia lampy. okazało się, że to tylko operator xd rzuciła więc telefon na łóżko i znów zerknęła na siostrę, która jak zawsze nadzwyczaj bardzo dbała o swój wygląd i po raz setny szczotkowała to samo pasmo włosów - wiesz, że wygląd to nie wszystko - oznajmiła zaraz mając zamiar jej tłumaczyć, że może zamiast nakładać kolejną warstwę jedwabiu na włosy powinna wziąć się za naukę.

- och, bo ja mam powody. - odrzuciła włosy do tyłu, jakby była większą gwiazdą od swojej idolki barbry gilbert. ruby pewnie rozpowiadała, że poznała ją kiedyś i ta zabrała ją na zakupy do paryża. pewnie panna hemingway kochała się też strasznie w księciu albercie, ale cóż, nic nie mogła na ten temat rozpowiadać, skoro ten był teraz mężem jej idolki i ojcem jej dzieci, halo. - o co ci teraz chodzi, soph? - spiorunowała ją wzrokiem, bo tym razem siostra głupią odzywką wyrwała ją z marzeń na jawie o albercie.

dobrze wiedzieć, że baśka urodziła albertowi dzieci! pewnie razem z dzieciakami są na pierwszych stronach gazet, uroczo! ruby musiała kolekcjonować wszystkie okładki z księciem! kiedyś sophie odkryła to wszystko i dostała niezłą burę od siostry, biedaczka - chodzi mi o to, że... - w tym momencie przełykała kolejną porcję lodów i otwierała jakąś pasjonującą książkę o mikroorganizmach - że czasem może zamiast dbać o swoje włosy, skórę i paznokcie zadbaj o stan swojego umysłu - bo z tym u ruby było przeciętnie, sorry!

wiadomo, że dobrze wiedzieć. pudelka nie czytasz to nie wiesz!
spojrzała na sophie idiotycznym wzrokiem, a może spojrzała na sophie jak na idiotkę, nie wiem, któraś z nich tutaj na pewno na idiotkę wyszła, ale każda uważałaby, że chodzi o tę drugą.
- kochanie... - zaczęła przesadnie słodkim tonem - wiem, że nie możesz przeboleć tego, że to ja jestem tą ładniejszą - hehehe, były identyczne! - ale jestem pewna, że ty też sobie kogoś kiedyś znajdziesz. - poklepała ją po kolanku i uśmiechnęła się nieco protekcjonalnie, a niby to tak miło. zaraz się ogarnęła i poszła do tego chłopaka, o którym fantazjowała wcześniej, to przynajmniej siostra jej już nie przerywała w niczym!

przytachał ją do akademika, roześmianą i błogą. od razu położył ją na łóżku, chociaż kompletnie nie miał pojęcia, które to jej. nieważne. postanowił, że musi zrobić jej kawę, skoro chce, żeby jutro nie miała kaca. plus, musiała wytrzeźwieć! - dobra, sophie. halo, żyjesz w ogóle? - zamachał jej przed twarzą. sophie mu totalnie odlatywała. podał jej gorący kubek kawy z cytryną - pij to. zaraz zobaczymy co tutaj masz jeszcze przeciwbólowego... będziesz cierpieć, oj będziesz - pokiwał niezadowolony głową - dobrze się w ogóle czujesz? - zapytał. usiadł na łóżku obok niej.

ale ty jesteś ola szybka xd
przez całą drogę śpiewała mu wesołe piosenki i twierdziła, że chce wrócić na parkiet żeby odtańczyć makarenę. sophie zawsze marzyła żeby odtańczyć makarenę, ale wiecznie brakowało jej odwagi. przykre, connor zniszczył jej marzenia. chichotała jak głupia kiedy położył ją na łóżku, na szczęście trafił i położył ją na jej własnym, osobistym łóżku. pewnie trochę jej się przysnęło, ale już po chwili się ocknęła i podniosła do pozycji siedzącej - tak, żyję - rozejrzała się - kiedy teleportowaliśmy się do akademika? - zapytała zdziwiona i złapała się za głowę która już zaczynała ją boleć. chwyciła kubek z ciepła kawą i przyglądała się konorowi - taak, wszystko w porządku. tylko głowa mnie trochę boli - nie wiedziała, że to skutek uboczny alkoholu - przeciwbólowe są w tamtej szafce - wskazała mu palcem - ale na razie ich nie potrzebuję - pokręciła głową - ale chyba potrzebuję się przebrać - odstawiła kubek i zaczęła w szafie szukać piżamki.

lata praktyki cnie :p
- to dobry pomysł. głowa to cię będzie dopiero jutro boleć, powiem ci, że będzie dwa razy gorzej. nie powinnaś była tyle pić, a na drugi raz lepiej unikaj tamtych dziewczyn. pij pij, to dobrze ci zrobi. otrzeźwiejesz i w ogóle. idź pod prysznic, przebierz się, a potem pójdziesz spać - zalecił, wzdychając. wyciągnął jej z szafki jakieś ciuchy do przebrania, akurat znalazł dres, w którym spokojnie mogła spać. przynajmniej będzie jej wygodniej - dasz radę. a na następną imprezę zabierasz mnie ze sobą - zaśmiał się - no już, leć pod prysznic, zaczekam tutaj. muszę się upewnić, że nigdzie już nie uciekniesz no i że nie wypijesz kolejne pół butelki wódki - westchnął.

no tak, zapomniałam xd
- chyba nie może mnie bardziej boleć niż teraz - hahaha, chyba nie wiedziała co to kac. szukając tych ciuchów chwiała się niemiłosiernie przy szafie - nie chcę dresów, to jest wygodniejsze - wyciągnęła z szafy białe spodenki i biała bluzeczkę, sto procent dziewica he he he - nie jestem pewna czy mam w pokoju jakiś alkohol, chyba że ruby coś ukrywa przede mną - zmrużyła oczęta - jeśli masz ochotę na coś mocniejszego to nie krępuj się, możesz przeszukać jej szafki - ruszyła do łazienki. wgramoliła się do kabiny prysznicowej i oparła o ścianę żeby się nie przewrócić. zgrabnie myła włosy, ale pewnie szampon naleciał jej do oczu i teraz jęczała pod prysznicem - ałaaa, ałaaaa - przecierała jak ta ostatnia sierota oczy. udało jej się jakoś wydostać i ubrać. z takimi zaczerwienionymi oczyskami i mokrymi włosami i ubrana w piżamkę wyszła w końcu z łazienki - no i ogólnie to dzięki za wszystko connor - mruknęła nieśmiałym głosikiem, chyba trochę otrzeźwiała toteż nieśmiałość jej się włączyła znów, oh no!

no tak, trafiła mu się stuprocentowa dziewica, która po alkoholu nagle zamieniła się rolami z imprezową sophie i wstydziła się trochę. - nie ma za co, zawsze do usług. jak będziesz mnie jeszcze kiedyś potrzebować, to dzwoń. teraz już masz mój numer telefonu w komórce, wpisałem ci się. mam teraz nadzieję, że będziesz uważała na to co pijesz. albo że będziesz chociaż mniej pić. leki przeciwbólowe masz, kawę wypiłaś... dobra, to ja już chyba będę się powoli zbierał do domu, nie chcę ci już więcej przeszkadzać. prześpisz się i w ogóle - zaczął zbierać się do wyjścia. miał ochotę na papierosa. poza tym, czekała go kolejna nieprzespana noc, bo aggie nie będzie zdolna do powrotu do domu przez najbliższe godziny.

twoim postaciom wiecznie trafiają się jakieś dziewice, to takie smutne xd
- widzę, że pozwoliłeś sobie na skorzystanie z mojego telefonu i o tak wpisałeś tam swój numer - stwierdziła rozścielając powoli swoje łóżko - nie mam zamiaru w ogóle pić, to był wypadek - zacisnęła nerwowo usta. wszystko przez te okropne koleżanki ruby, pewnie specjalnie je napuściła na nią! - więc jesteś jak superbohater tak? ratujesz damy z opresji, a potem znikasz? - zaśmiała się. nie wiedziała, że connor to bandzior z krwi i kości - musisz już wracać, bo teraz czas na zajęcie się młodszym rodzeństwem? - dopytywała.

ja już mam takie szczęście po prostu xd
- no powiedzmy, że jestem bohaterem - zaśmiał się - moje rodzeństwo jest już dorosłe. oboje są pełnoletni, tak szczerze powiedziawszy to nawet nie wiem gdzie w tej chwili są. brat pewnie gdzieś poluje na dziewczyny w klubach a siostra, cholera wie co z nią - wzruszył ramionami - mieszkam tylko z nią, ale tak szczerze ci powiem, ona mnie nienawidzi - mruknął - nie chcę ci po prostu przeszkadzać, no chyba, że mam ci dotrzymywać teraz towarzystwa - wyszczerzył zęby - mógłbym zapalić? macie jakiś balkon czy coś? - zapytał.

- moja koleżanka była bardzo zawiedziona, że twój brat nie się do niej nie odezwał po ostatnim - przypomniała sobie gdy connor napomknął o bracie - ale nawet ja przeczuwałam, że twój brat raczej nie należy do facetów, którzy oddzwaniają, bez obrazy - uśmiechnęła się na koniec milusio i zaczęła rozczesywać swoje włosy - a zrobiłeś coś za co mogłaby cię nienawidzić? - wymsknęło się jej - zresztą nie przejmuj się, moja też mnie nienawidzi, na dodatek mieszkamy w jednym pokoju, wiesz jakie to bywa męczące? - westchnęła - wystarczy, że otworzysz sobie okno i możesz palić - zaproponowała.

otworzył okno i zapalił papierosa. w końcu mógł się cieszyć dymkiem, chociaż wiedział, że ona zaraz zacznie kaszleć, ale potem się przyzwyczai do dymu i będzie w porządku - a tak, powinienem cię przed tym ostrzec, mój brat faktycznie traktuje dziewczyny jako zdobycz na jedną noc a potem już do nich nigdy nie oddzwania. to taki typowy frajer, przed którym dziewczyny raczej powinny uciekać. twoja koleżanka niech już nie liczy na to, że franz się do niej odezwie - zaciągnął się papierosem - moja siostra jest pacyfistką. a ja takich rzeczy powiedzmy że nie lubię. poza tym studiuje coś z mechaniką. robi roboty i inne pierdoły a ja jestem architektem. dwa kompletnie inne światy - wzruszył ramionami

współlokatorki przyjechały, musiałam się uspołecznić ;x
sophie jednak nie zaczęła kaszlać, co było dziwne. pewnie dym wylatywał grzecznie przez okno - no to fantastycznie - stwierdziła siadając wygodnie na łóżku - właśnie kablujesz na swojego brata, to trochę nie lojalne - stwierdziła przyglądając się jak palił. nie ogarniała jak można się tak truć. ja tam ogarniałam, bo sama palę, ale sophie nie xd - to musisz mieć ekstra siostrę - podjarała się tym, że budowała roboty - ja wolę mikroskopy i pożywki, ale budowanie robotów też jest całkiem interesujące - connor pewnie zauważył już biurko sofii wypełnione książkami z biologii itp, była kujonką zdecydowanie ;c - więc projektujesz domy tak? - znów na niego spojrzała - musisz nieźle rysować, ja zawsze miałam z tym problem. koty, które rysowałam wiecznie wyglądały jak pingwiny - westchnęła

tak bardzo społeczna jesteś xd
aż sobie zaraz zapalę bo chyba narobiłam sobie ochoty xd rozejrzał się po pokoju, wszędzie widział kobiece ciuszki i jakieś książki. zrobił sobie jakąś popielniczkę z kubka papierowego, zaciągnął się kilka razy i zrobił kilka kółeczek z dymu - mój brat nie miałby nic przeciwko temu. po prostu chciałem ostrzec wszystkie twoje koleżanki przed nim, po prostu - wzruszył ramionami. jezu moja wena umiera. - taak, powiedzmy że projektuję domy. nie pracuję w swoim zawodzie akurat, ale od czasu do czasu robię to dla moich przyjaciół. rysowałem od kiedy tylko pamiętam, jak wszyscy w mojej rodzinie - powiedział spokojnie - mogę cię kiedyś na szybko naszkicować jak chcesz - zaproponował.

jestem! :d
niech ci wena jeszcze nie umiera ;c smutek! - w porządku, moje koleżanki to znaczy wszystkie nie licząc tej jednej nie szukają przygód na jedną noc - wyjaśniła. pewnie nawet nie miała na sobie staniczka, tylko bluzkę więc wyglądała całkiem ponętnie. biedny konor, utknął w pokoju z seksowną dziewicą xd przejebane to jego życie - hm, znalazłeś ciekawszy zawód niż bycie architektem? - dopytywała drapiąc się po nosie. skąd miała wiedzieć, że taki z niego wielki pan gangster - no nie przesadzaj, jestem tylko naukowcem, noszę biały fartuch i okulary, nie ma nic szczególnego w szkicowaniu mnie. powinien to zaproponować mojej siostrze, jest śliczna - pokiwała głową. szkoda, że były identyczne i szkoda, że sophie uważała się za brzydką xd

- ale co ty w ogóle opowiadasz, sophie. jesteś śliczną dziewczyną. wystarczy mi tylko jakiś ołówek i kartka. o tam coś leży, poczekaj chwilę, szkic mi zajmie dosłownie kilka minut. będziesz miała coś na pamiątkę, tak szybko o mnie nie zapomnisz - zaśmiał się. dzisiaj nie pamiętała jego imienia, a teraz będzie miała jego szkic, własnoręcznie wykonany. musiał ją narysować, była dla niego prześliczną dziewczyną. szkoda, że dziewicą, ale z tym też jakoś da radę. kusiła go swoim strojem, dlatego też dużo palił, by rozładować stres. złapał za kartkę i ołówek, kazał sophie siedzieć bez ruchu przez dosłownie pięć minut i rysunek był gotowy - proszę bardzo, to dla ciebie. podoba się? - zapytał zaciekawiony.