benek

aww, jak uroczo. on posprzątał po całej kolacji i poszedł spać.

przyjechali do niego. on zapłacił za taksę, wiadomo. weszli do mieszkania, ściągnął od razu z siebie kurtkę i buty, rzucił to do szafy. - zostaniesz dzisiaj u mnie? - zapytał idąc sobie do kuchni, gdzie otwierał wino.

była właśnie w trakcie ściągania trampek słysząc to pytanie - no jasne, przecież mogę spać na kanapie - hahahahahaha, jasne. nie ogarnęła o co chodzi - dostanę chociaż kocyk i poduszkę? - miała w planie targować sie o sprzęt do spania u benka xd

brawo alice taka mało świadoma xd zaśmiał się a potem podał jej grzecznie kieliszek wina. objął ją jedną ręką w talii i pocałował delikatnie w usta. - nie musisz spać na kanapie alice. nie to w ogóle miałem na myśli. możemy spać w jednym łóżku, jeżeli tylko będziesz chciała - zauważył. chciał dać jej do zrozumienia, że chce się do niej poprzytulać a może coś więcej, a może i nie, to od niej zależało. on chciał być delikatny.

jak ją pocałował i powiedział to co powiedział to na chwile ją wmurowało. pewnie przez jej twarz przeszły wszystkie kolory tęczy - ee, masz na myśli jak chłopak i dziewczyna? - zaśmiała się, rozsznurowując trampka i wchodząc do środka. ciągle była mężatką więc to było dla niej jednocześnie głupie i trudne żeby z kimś spać w łóżku. pewnie mimo wszystko czuła wyrzuty sumienia że swojego męża zdradza xd

- ślicznie się rumienisz, alice z krainy czarów. - pogładził ją po policzku. pamiętam, że tak ją nazwał podczas ich pierwszego spotkania, awww. takie romantyczne. poszedł za nią i wziął ją na kanapę, żeby sobie usiedli. zaznaczam, że ben nie miał bladego pojęcia, że alice jest mężatką, no i oczywiście gdyby tylko się dowiedział, że chce uwieść mężatkę nie byłby najszczęśliwszym facetem na ziemi. - mam właśnie to na myśli. jak dziewczyna z chłopakiem - napił się trochę wina.

nikt prócz indii o tym nie wiedział, ale indii już nie było więc teraz nikt nie wiedział he he. nie pamiętam czy tak ją nazywał, ale alice interesowała się krainą czarów bo zbierała na bank egzemplarze tej książki. poza tym alice to nie było nawet na prawdę jej imię xd musiałam sprawdzić jak miała na prawdę na imię, teraz już wiem ;x usiadła na drugim końcu kanapy z kieliszkiem wina. nic nie mówiła bo tak się peszyła. patrzyła na czerwoną ciecz w jej kieliszku i uśmiechała się obracając lampkę z winem w dłoniach.

milczące te twoje postacie dzisiaj. jak usiadła na drugim końcu kanapy to on nawet nie spróbował się do niej zbliżać, skoro tego nie chciała. odchrząknął głośno i napił się trochę więcej wina. zdenerwował się z lekka. - to co? zostajesz, czy mam cię potem odprowadzić do mieszkania? - próbował dopytać. nie wiedział co ma teraz myśleć. bawił się chwilkę kieliszkiem. ja nawet nie pamiętam jak ona miała naprawdę na imię, coś na f? xd no tak, indii już nie ma ech.

milczące i speszone bo mam kaca xd alice wcale nie chodziło o to żeby się nie zbliżał. po prostu zaczęła się nad wszystkim zastanawiać bo jednak miała męża halo! przypomniało jej się teraz. wyczuła zdenerwowanie w jego głosie. w momencie odstawiła kieliszek bo nie chciała nawet pić - no okej - przygryzła dolną wargę wyglądając przy tym bardzo niepewnie - mogę zostać - czuła presję, a że nie była przyzwyczajona do tego, że odmawia więc się zgodziła. zaraz jednak zamiast siedzieć na kanapie to położyła się na podłodze i patrzyła w sufit. nazywała się fumiko halo, fumi to takie słodkie, jedna z moich lektorek się tak nazywa xd

jeszcze masz tego kaca?! borze tucholski, już 23, o tej porze to myśmy się już zbierały do domu xd nie wiedział co ma myśleć na temat tego, że się nagle położyła na podłodze. odstawił kieliszek na stolik i przez moment dosłownie się jej przyglądał. - co ty robisz, alice? - zapytał nie ogarniając jej zachowania. nagle się jej przypomniało, że ma męża?! xd brawo. w porę xd mogłaby mu w koncu o tym powiedzieć a nie. - to ja w takim razie przygotuję sobie miejsce na kanapie. - uciekł na chwilę do swojej sypialni i zabrał stamtąd poduszkę, prześcieradło i kołdrę.

nie mam, ale odczuwam zmęczenie xd
pewnie myslał, że tym łykiem wina się upiła i juz nigdy, przenigdy nie da jej alkoholu! - oglądam twój bardzo fascynujący sufit - odpowiedziała zgodnie z prawdą. tak, dopiero jej się przypomniało, bo z reguły nie chciała o tym pamiętać. nikomu nie powie ;x zmrużyła oczy nie ogarniając dlaczego benek chce spać na kanapie. jak ogarnął sobie miejsce do spania, to alice tam wskoczyła. wyciągnęła łapki w jego stronę i z lekkim uśmiechem powiedziała - no chodź - zachęcała go jak zwierzaczka xd

ja też jestem już zmęczona ;x
on już teraz miał konkretny mętlik w głowie. jak wskoczyła mu na kanapę i schowała się pod kołdrę, pod którą on zamierzał spać to skąd miał wiedzieć o co jej chodzi xd podrapał się po policzku, ale położył się obok niej bo nie będzie tam stał jak ten kołek. - to prawda, mój sufit jest bardzo fascynujący. - zażartował. objął alice ramieniem. - nie chcesz spać w łóżku? tam jest dużo wygodniej. - zauważył.

no widzisz!
ona lubiła najwyraźniej mącic mu w głowie. że też nie ogarniał jeszcze jej niezdecydowania i toku myślenia. położyła głowę na jego klacie i przymknęła oczy - wolę spać z tobą - bo potrzebowala wieeeeelu przytulasków żeby zapomnieć o swoim mężu xd ben jej jednocześnie o nim przypominał i dzięki niemu zapominała też o swoim mężu, co za paradoks.

kac mi dopiero przeszedł po 13. jutro na szczęście się wyśpię o ile leo znów się nie będzie dobijał 5:45...
raz robiła tak, a raz inaczej. ben potrzebował jasnego przekazu a nie jakichś skomplikowanych zabaw filozoficznych z jego umysłem, xd on nie rozumiał aż tak dobrze kobiet. jak już się do niego przytuliła i go nie puściła to jeszcze zdążył ją pocałować. - jeszcze cię tak dobrze nie rozgryzłem w takim razie. dobranoc kochanie - powiedział mimowolnie, bo oczy mu się już zamykały i nie ogarniał.

ja juz powinnam spać,bo o 7 wstaje.
ona już spała jak to mówił, bo była zmęczona. mogli spać w wygodnym łóżku,ale wybrali ciasną kanapę, ech xd pa!

i tak zamierzałam już iść xd pa xd zasnął.

zaprosił bree do siebie bo chciała pogadać a przy okazji mieli oglądać jakiś fajny film.

przyniosła mu koszyk pierniczków, które upiekła dla odmiany zamiast babeczek.
- wesołego poświętachprzedsylwestrem! - wyszczerzyła się na przywitanie, unosząc koszyk.

jezu jak dawno nimi nie grałyśmy xd
odebrał od niej ten koszyk i pocałował ją w oba policzki na przywitanie. - cześć bree. - postawił koszyk gdzieś w bezpiecznym miejscu, pomógł się jej rozebrać a potem zaprosił ją do środka. - to co, herbatki czy czegoś mocniejszego? - potarł dłonie. wyłożył pierniczki na talerz.

wszystkimi dawno nie grałyśmy? finnem i frankie chyba dawniej.
- nie wiem co mi zaproponujesz. - zaśmiała się na wstępie. podczas kiedy on zajmował się obowiązkami gospodarza, ona poczuła się jak w domu i włączyła radio. - o rany! to nasza piosenka! - zawołała zaskoczona tym trafieniem. od razu z grubej rury, a co xddd

to prawda... jaki żal ze mnie xd
otworzył to wino w takim razie, bo nie miał ochoty na herbatę. wino po prostu wydało mu się bardziej odpowiednim trunkiem na wieczorne pogaduchy. aż się wyprostował jak tylko usłyszał pierwsze takty piosenki, a potem szybko odwrócił bo bree się z tego ucieszyła. - tak, to prawda, to nasza piosenka - zaśmial się i podał jej kieliszek. - kiedy to było, bree - westchnął popijając wino.

też spodobał jej się jego wybór, ale przecież nie mogła wcześniej mówić, że ma ochotę na alkohol, bo i tak wszyscy mieli ją za małolatę i nie brali poważnie. chociaż z benkiem tak nigdy nie było.
- dawno temu kiedy byliśmy dzieciakami. - zaśmiała się, bo tak jej się wydawało. że to było całe wieki temu. zresztą od tego czasu tyyyle się wydarzyło! i nie zapominajmy, że z benkiem nawet nigdy nie spała. - zatańcz ze mną za stare czasy. - odstawiła kieliszek nawet bez próbowania wina i już bujała się w rytm piosenki.

bree przez niego nigdy nie była traktowana jak dzieciak. on chyba żadnej swojej partnerki nie traktował jak małolaty, może to dlatego że ben po prostu jest dżentelmenem. odstawił kieliszek i wziął ją w swoje ramiona, bo to była romantyczna piosenka. zrobiło się nastrojowo, ups. - masz rację, dawno i nieprawda. - zażartował, zakładając jej pasmo włosów za ucho.

kiedy byli razem, naprawdę byli dzieciakami. to była pierwsza, młodzieńcza miłość. okej, bree może i miała wtedy jakieś szesnaście lat, czyli wcale nie była takim dzieciakiem, ale halo, wiadomo jak ona się zachowuje. im starsza, tym głupsza xd może trafił na jej dobre lata.
- owszem dawno, ale nigdy nie powiedziałam, że to nieprawda. - zaśmiała się delikatnie i kołysała się w jego ramionach.

pewnie, młodzieńcza miłość przestała być realna i prysła jak bańka mydlana. ben wyjechał, zrobił karierę, ona w międzyczasie znalazła kogoś nowego do kochania a on też wrócił i życie uczuciowe wyszło na prostą. miał kolejny komiks, który okazal się sukcesem, normalnie żyć nie umierać. a bree i tak została w jego życiu taką samą kochaną osóbką jak wcześniej. uśmiechnął się do siebie. - pozostało nam tylko wspomnienie. było nam razem dobrze, nie? - spojrzał na nią zadowolony.