tower bridge

chciała się stąd rzucić. albo nie, nie chciała. podziwiała widoki.

doug szedł tutaj z jakąś wesołą gromadką emerytów, bo pracował czy raczej był wolontariuszem w jakimś domu starców i teraz machał ręką i ich trochę pośpieszał, bo musieli iść zobaczyć jeszcze tyle miejscu, a już było tak późno! - hej! hej! zostaw ją! - bo jakiś walnięty emeryt zaczął łapać suzkę w różnych miejscach.

suzka próbowała się uwolnić od emeryta, który chciał zmacać jej cycki, a kiedy już to zrobiła wpadła prosto w ramiona księdza - jezusie przenajświętszy, znaczy ja pierdolę, znaczy przepraszam bardzo, nie chciałam - złapała się za usta, bo za dużo przeklinała.

otwierał coraz szerzej oczy, jak tak mu wiązanką poleciała. - przepraszamy najmocniej i życzymy miłego dnia. - posłał jej przepraszający uśmiech. w myślach zaczął przepraszać ojca niebieskiego za tą grzesznicę! - z bogiem. - ukłonił się jej jeszcze i poszedł dalej z wycieczką staruszków, a przez całą drogę modlił się nad jej duszą opętaną przez szatana.

pomachała mu i poszła.

porwał astrid na jakieś zakupy, bo było jej ostatnio smutno a on to widział! no i teraz szli sobie przez tower bridge, a wszystkie torby pewnie były w samochodzie. - kawa, lody, ciastko? - rzucał propozycjami jak szalony, ale chciał, zeby wracając do st albans miała dobry humor.

awww jaki kochany! astrid oczywiście cierpiała ostatnimi czasy i myślała, że już na zawsze będzie skazana na sukienki po koleżankach, a tu aloise wyskakiwał z pomysłem zakupów.
- okej, to oficjalnie stało się podejrzane, że jesteś taki nazbyt miły. - przekrzywiła głowę, by mu się przyjrzeć. kupowanie sukienek rozumiała, ale ciastko to już przesada!

miał w sobie jakąś odrobinkę serca jak widać. roześmiał się na jej słowa i wzruszył ramionami. - nie powinnaś być taka podejrzliwa. - puścił jej oczko i lekko się uśmiechnął. - chciałem ci sprawić trochę radości, bo po ostatniej naszej imprezie chyba trochę dali ci w kość. - powiedział jakby to nic takiego było.

zawsze mnie to zaskakuje!
- taak, ale myślałam też, że nasza ostatnia impreza będzie też ostatnią naszą imprezą... w ogóle. - odparła od razu, marszcząc nosek. cóż za gra słów w jej wypowiedzi. ale trzeba przyznać, że teraz miała pełne torby nowych sukienek, a gdzie ona miała je nosić? na pewno nie do pracy.

hehe, mnie też.
- przecież nie każę ci iść na żadną imprezę..... - zdziwił się, że na to wpadła w ogóle. - nie sądzisz chyba, że robie to tylko po to, żeby się zaciągnąć do tych staruszków. - zmarszczył brwi. no ale ja bym się na jej miejscu w sumie nie zdziwiła gdyby właśnie tak było...

- to dlaczego to robisz? nadal nie dostałam satysfakcjonującej odpowiedzi. - męczyła go dalej. zapewne dlatego, że sama już nie rozumiała dynamiki między nimi i tego jak ich relacja ewoluowała. nie wiedziała, czy teraz są przyjaciółmi czy kim. i dlaczego tak bardzo chciała z nim spędzać czas, nawet jeśli nie oznaczałoby to chodzenia na elitarne wydarzenia. chciała się z nim spotykać dla niego, a nie dla elity. wow!

boże, boże. hehe smutna sprawa, dziadkowie przyszli i idę to nie wiem, powiedział jej, że ją lubi czy coś i pojechali do st albans.