scena

alexander rozgrzał publikę, więc teraz nadszedł czas na przemowę gabriela, który wszedł na scenę i zaczął dziękować wszystkim, że przyszli i że go przyjęli w tym pięknym mieście (nadal nie do końca wiedział gdzie jest, ale fernando pisał przemowę).
- ten dom nie byłby taki sam gdyby nie pewna bardzo ważna dla mnie osoba - zaczął się rozglądać, ale nie za fernando. fernando stał obok. - księżniczka olivia cur... - zawahał się, ale zaraz fernando mu podszepnął do uszka podpowiedź. - casiraghi! - wykrzyknął zadowolony. - czy jesteś tu gdzieś, olivio? dołącz do mnie na scenie! - zawołał. wiedział, że tu była, bo już zdążył zauważyć ją w tłumie.

gifek <3
dobrze, że fernando wiedział przynajmniej w jakim mieście się znajdują xd
oczywiście olivia była w tłumie, nieco podpita bo wcześniej w doborowym towarzystwie billy'ego opróżniła butelkę szampana, dlatego teraz bez ogródek i zastanawiania się ruszyła na scenę (nie mysląc nawet co gabriel kombinuje!). szybko pojawiła się obok niego i z uśmiechem odparła - dziękuje za zaproszenie tutaj - jeszcze nie przeczuwała co się dzieje xd

specjalnie dla ciebie xd
jeśli chodzi o zaloty gabriela, to olivia w ostatnich dniach codziennie dostawała od niego prezenty; kwiaty, kucharzy, łabędzie itp, normalnie 12 days of christmas xd
- rozświetlasz to pomieszczenie. - oznajmił do mikrofonu, wpatrując się w nią. zionął alkoholem, ale był świadomy tego co robi. - czyż nie rozświetla tego pomieszczenia? - spytał tłumu, który zareagował entuzjastycznie. - pasujesz tutaj, pasujesz do tego domu. chcę go dzielić z tobą. - złapał ją za rękę i uklęknął na jedno kolano, ciągle trzymając jej dłoń. - olivio ca... olivio, czy uczynisz mnie najszczęśliwszym mężczyzną na świecie i zostaniesz moją żoną? - spytał.

bardzo dziekuje, uwielbiam lion of love xd
tak, olivia miała tych prezentów po dziurki w nosie, pisała i prosiła żeby dał sobie spokój, ale zamiast tego on dalej natarczywie wysyłał jej wszystko co możliwe.
próbowała udawać zawstydzoną komplementami gabriela, ale tak na prawdę grała. wiedziała jaki stosunek do niej mają inni. uwielbiali ją! spodziewała się jednak jakiegoś podziękowania za pomoc w adaptacji tutaj czy coś. pytanie gabriela ją zszokowało, ponieważ już jeden raz (w jej mniemaniu) odmówiła. chwyciła go za fraki i przybliżyła się tak żeby to wyglądało jak pocałunek, przynajmniej dla obserwujących - co ty wyprawiasz? - mruknęła do niego.

nie była na tyle stanowcza, żeby gabriel załapał aluzję, że wcale nie chciała jego podarków i oświadczyn. myślał, że gra niedostępną, ale teraz kiedy już dał jej wszystko plus chciał dać jej ten dom, to będzie zachwycona! co więcej mógł jej dać?! ech, biedny gabriel, był tak naprawdę bardzo samotny i próbował kupić wszystkich miłość ;x
- zrozumiałem ostatnio. źle się do tego zabrałem. zasługujesz, by być w centrum uwagi. - powiedział jej w usta, przez co tym bardziej mogła poczuć zapach alkoholu. oczy mu błyszczały. myślał, że robi coś wspaniałego i romantycznego! nikt mu tego pomysłu nie wybił z głowy, pewnie dlatego, że nie powiedział fernando jakie ma zamiary. ten by go na pewno powstrzymał!

olivia nigdy nie była stanowcza, tylko zachowawcza. nie chciała nikogo urazić. he he, gabriel wybrał północ żeby się jej oświadczyć.... romantycznie! biedak, niestety nie znajdzie miłości u olivii!
- gabriel, proszę cię.... - próbowała być jak najdalej od jego alkoholowego oddechu - jesteś pijany - stwierdziła - a ja nie chcę być twoją żoną - odparła chłodno. najwyraźniej inaczej do niego nie docierało - ogarnij się i doprowadź do porządku, proszę - wytłumaczyła lekko odsuwając się od niego.

grande finale o północy, idealnie! wszyscy mieli gabriela za chujka, a on tylko szukał miłości, przykre!
- może i jestem pijany, ale i tak chcę, żebyś była moją żoną. - w końcu zaplanował to już wcześniej, na trzeźwo. dzisiejsze warunki sprzyjały, no i jeszcze valentine opowiadała mu, że jego była narzeczona znalazła nowego faceta. planowany ślub gabriela i carli miał być za tydzień, gdyby olivia się zgodziła, to może jeszcze by się wyrobili na ten termin! dużo było już gotowe. - nie widziałaś jeszcze pierścionka - zauważył, bo fernando nie zdążył mu go podać. na pewno przez to nie chciała z nim być! spojrzał na tłum. nadal trzymał ją za dłoń. - wszyscy czekają na twoją odpowiedź. - popatrzył na nią wręcz błagalnie.

powinien szukać jej gdzie indziej, to jest pewna. sofia by się prędzej zgodziła, ale nazwał ją służącą!
olivia nie wierzyła że została postawiona w takiej sytuacji! do tej pory udało jej się unikać konfliktowych sytuacji i to dość skutecznie. z czego była wybitnie dumna! nie chciała spełniać niczyich niespełnionych obietnic, ani być depresyjnym wypełniaczem zachcianek gabriela (a tak się w tym momencie czuła) - nie chce widzieć pierścionka - bo żadna biżuteria go jej nie przekonała. czuła jak robi się jej gorąco widząc spojrzenia innych i spojrzenie gabriela. niestety jego błagalny wzrok jej nie przekonał - wybacz, ale nie mogę powiedzieć tak - zabrała swoją dłoń i zeszła ze sceny idąc w stronę wyjścia. skinęła głową do swoje świty, która zaraz eskortowała ją do domu.

ślepy gabriel przegapił swoją szansę! zamiast tego został porzucony na scenie, co oczywiście nie było tym czego się spodziewał. gdyby to przewidział, to nie robiłby wielkiej akcji i nie ośmieszył się przed całym miastem, na imprezie, na którą sam całe miasto zaprosił. poszedł się upić i udawał, że wszystko jest ok, a to była tylko scenka teatralna.