klub bilardowy

widze, że archie już w świątecznym nastroju xd
- a co to za spóźnienie? sekretarka nie dopilnowała twoich zobowiązań? - zażartował sobie z niego na dzień dobry.

jak najbardziej xd
- ha ha - pokrecil glowa nie pod wrazeniem jego zartu. pewnie dlatego ze faktycznie mial sekretarke, ktora pilnowala takich rzeczy I gonila go bo czasami zdazylo mu sie zapomniec. - co pijemy? - spojrzal na jego kufel.

tylko jeszcze bardziej się cieszył widząc jego niezadowolenie, bo wiedział, że trafił ze swoim żartem w punkt.
- ja piję piwo, a ty nie wiem co - odpowiedział przytulając kufel do siebie, żeby przypadkiem archie mu nie zabrał złotego trunku. - za późno przyszedłeś i wszystkie stoły już są zajęte - zamachał na ludzi grających w bilarda z miną "a mogliśmy to być my".

machnal to barmana I tez zamowil sobie piwo, po czym spojrzal na zajete stoly. - jak tak bardzo ci zalezy to mozemy isc pograc w cos innego - nie przejal sie tym za bardzo. nie zalezalo mu na bilardzie. bardziej pewnie wolal kregle.

- póki mam piwo przeżyję. może nawet będę skłonny prowadzić z tobą konwersację - stwierdził z rozbawieniem. jemu było obojętne w co będą grać, mogli zmienić lokal i iść na kręgle, mogli też posiedzieć przy piwku i poczilować. - dziwne, że wszyscy się nie rozstępują i nie wręczają nam kijów z pokłonami wskazując najlepszy stół zarezerwowany dla nas - dodał ze śmiechem, nabijając się z ich własnego pochodzenia i tego, że nie mieli takiego szacunku na dzielni jak george i gabriel.

- czuje sie zaszczycony twoja laskawoscia - zasmial sie I upil lyka piwo od razu jak przed nim zostalo postawione. byl spragniony! jemu tez nie zalezalo na tym co beda robic wiec jak dla niego mogli zostac I chillowac. - tez jestem zawiedziony, bede musial napisac skarge do wlasciciela - zazartowal.

- zapamiętaj to uczucie, bo długo może się nie powtórzyć - śmieszkował i popijał piwko. będą pić piwko tak długo aż jakiś stół się zwolni, a do tego czasu nie będzie im się już chciało wstać. - na pewno się przejmie - nie wierzył w to, żeby nazwisko archie'go robiło na kimkolwiek wrażenie xd

- zapamietam na dlugo i bede cenil to wspomnienie - polozyl dlon na sercu, udajac ze jest mu naprawde okropnie wdzieczny. - musi bo inaczej sie poskarze prababci - zasmial sie. ja na pewno by to interesowalo xd. mialby wiekszy szacun na dzielni pewnie gdyby uzywal nazwiska windsorow, ale wolal to po mamusi.

- zamknij sobie to wspomnienie w pudełku i zrób wokół niego ołtarzyk - gadał od rzeczy. nie brał niczego w ich konwersacji na poważnie. - nie ma powoływania się na prababcię, musisz sam walczyć o swoje, chłopaku - poklepał go po kolanku. dziwne, że max miał takie podejście, przecież jego rodzice byli najbardziej egoistycznymi i pustymi osobami ever. niańki naprawdę odwaliły dobrą robotę.

- tak zrobie - zasmial sie bo tez nie bral tego na powaznie. - skoro moja prababcia jest taka wplywowa to powinienem to wykorzystac - przekonywal go. chociaz tak naprawde nie uwazal! nie zdazalo sie czesto by wspominal o swojej rodzinie by cos w ten sposob zdobyc.

- świr - jeszcze go podsumował tak, że wyszło na to, że archie jest świrem xd - myślisz, że powinniśmy to wykorzystywać? - jego ton nagle zmienił się na poważniejszy. archie trafił w odpowiednią strunę i max zaczął się na serio nad tym zastanawiać. kiedyś sam wykorzystywał wpływy rodziców siedząc na studiach, ale teraz zachowywał się jak zwykły college dropout bez celu i perspektyw.

nie przejal sie tym co mowil max. wiedzial ze nie jest swirem wiec nie ruszaly go takie teksty! - nie wiem, ale na pewno to by nam troche ulatwilo zycie - wzruszyl ramionami. nadal sobie zartowal bo wcale nie mial zamiaru chwalic sie swoim pochodzeniem. nie pochwalal takiego zachowania!

- i tak mamy całkiem łatwe życie - stwierdził wesoło i dopił piwo. może i nie chwalili się swoim pochodzeniem naokoło, ale oboje żyli w dobrych warunkach i pieniędzy im na nic nie brakowało. udawali, że są zwyczajnymi chłopakami, ale nie mogli się odciąć od swojego pochodzenia i tego, że mieli lepszy start w życiu.

- to prawda - nie zaprzeczyl bo byl swiadomy tego, ze maja o wiele lepiej niz inny ludzie. moze I sie czasami wstydzil pochodzenia, ale jednak bardzo dobrze mu sie zylo w luksusach. pewnie nie potrafilby z tego zrezygnowac! wypili jeszcze kilka piw I odechcialo im sie grac w billiard wiec poszli dalej.

spędzał spokojny wieczór grając w bilard i pijąc piwko! w zasadzie to sam sobie wbijał bile, bo wszyscy jego kumple go olali. ale niezbyt się tym przejmował. lubił też swoje towarzystwo. w końcu mieszkał sam!

przyszedł tu na jakąś randkę z tindera, ale laska go olała po tym jak zamówił jej drinka i "poszła do łazienki" z tym drinkiem xd biedny arnold. poddał się w końcu i ruszył do wyjścia, ale minął wtedy alexandra samotnego przy stole.
- dobry wieczór, profesorze pearce - przywitał się grzecznie. - wygrywa pan? - zażartował widząc, że gra sam ze sobą.

pewnie uciekła oknem jak lucy od raja w big bang. tak, jestem na bieżąco xd
był bardzo skupiony na grze i kiedy arnold mu przerwał nie trafił w łuze. przez co arnold mógł zobaczyć jego średnio zadowoloną minę - jak widać nie - westchnął i zaraz podał mu drugi kij - ale teraz mam w planie ograć ciebie - uznał, że nie może mu odmówić.

ups!
- to akurat będzie łatwe, nie jestem za dobry w tę grę - uśmiechnął się lekko. musiał ustalić od początku jakie są jego umiejętności, żeby alexander nie myślał, że daje mu wygrywać z powodu swojego respektu do niego. żałował tylko, że już wychodził i nie miał żadnego piwka, bo to na pewno by mu pomogło poczuć się mniej niezręcznie w towarzystwie szefa.

- jeśli chcesz możemy zagrać w jakąś w którą jesteś dobry - wskazał na rzutki i piłkarzyki. był w stanie zmienić grę żeby udowodnić swoją męską dominacje. alec na szczęście miał piwko i delektował się nim nie zważając na to, że obok stał jego podwładny w zasadzie!

zerknął na rzutki i piłkarzyki. w zasadzie nie był dobry w żadną z tych gier. lepiej sobie radził z książkami i insektami.
- pozwolę panu zadecydować - powiedział tak jakby rozmawiali właśnie o tym czy alexander ma przejąć wykłady po profesorze brownie ze studentami na pierwszym czy drugim roku. wszyscy starsi stażem wykładowcy traktowali go jak dzieciaka / irytującą muchę, więc nie był przyzwyczajony do ich prób integracji przy grze i piwku.

arnold szlajał się po barach, w żadną barową grę nie był dobry ech!
- w takim razie zostajemy tutaj - poklepał stół od bilarda. w tym był najlepszy więc postanowił wykorzystać tą przewagę mimo wszystko. znów napił się piwa i zerknął na arniego - nie chcesz sobie kupić? - zaczął układać bile od nowa - to chwile potrwa - bo nie zamierzał go rozgromić tylko dać mu szanse.

dzieki temu jego towarzyszki wygrywały i były zadowolone z randek xd
pokiwał głową w ten niemy sposób wyrażając zgodę. akurat jak arnold do niego podszedł to mu nie wyszło, wiec może miał nadzieję, że wcale nie jest taki dobry.
- może faktycznie jedno... w końcu jestesmy po godzinach - tłumaczył się przed alexandrem tak jakby bał się, że to jakiś test i czy przełożony nie chce wybadać czy nie jest alkoholikiem xd skoro już i tak podejrzewał go o jaranie na uczelni, ku czemu miał oczywiście podstawy. zniknął więc na chwilę przy barze i zaraz wrócił z trunkiem w dłoni. - zaczynamy - odłożył piwko i zatarł ręce przygotowując się do pojedynku mistrzów.

albo uciekały xd
może alexander tylko taką zasłonę dymną roztaczał i to specjalnie przed arnoldem żeby wyzwać go na pojedynek!
- w takim razie bar jest twój - wskazał gdzie takowy bar jest bo może nie wiedział skoro tak nie ogarniał. to było możliwe! nie robił mu żadnych testów. gdyby chciał być jego asystentem to wtedy takowe by przechodził, ale olał to więc cóż! - zaczynamy - powtórzył kiedy arnold wrócił i pokazał palcem na niego na znak że zaczyna. tak, dawał mu fory!

uciekały zanim zdążyli zagrać xd
sprytnie! arnold dał się nabrać.
akurat na uczelni arnold był wspaniałym ogarniaczem, robił badania, publikował prace naukowe w czasopismach, pracował ciężko nad swoim doktoratem, no i prowadził porządne zajęcia ze studentami. gorzej było z różnymi życiowymi sprawami xd arnold stracił szansę na bycie jego asystentem, ups. nachylił się z kijem nad stołem i zerknął niepewnie na pearce'a. trochę stresował się tym, że on na niego patrzy, więc rozbił bile jakoś koślawo i żadna nie wpadła do kieszeni.
- tak jak mówiłem, nie jestem w to najlepszy - zaśmiał się ciężko.

czyli arnold ogarniał w pracy, ale nie ogarniał w swoim życiu. pięknie! stracił szansę być jego asystentem i teraz pewnie musiał się użerać z kimś pokroju dante'ego, ups!
obserwował każdy jego ruch i kiedy koślawo trafił to tylko utwierdził się w przekonaniu, że górował nad nim - to widać - podsumował i obszedł stół. zaczął trafiać bile tak dobrze, ze wbił trzy na raz - a ja najwyraźniej jestem w tym bardzo dobry - zaśmiał się.