Blake do tiffy

mial jeden z najgorszych dni od dlugiego czasu. wydawalo mu sie, ze tego nie przetrwa wiec wybral numer tiffy by uslyszec jej glos.

zdziwiła się widząc na wyświetlaczu telefonu jego imię. po ostatnim spotkaniu myślała, że ich znajomość już się definitywnie zakończyła.
- cześć? - przywitała się niepewnie.

nie przemyslal co powie jesli Tiffany odbierze I nie byl przygotowany. chwile milczal. - czesc - wymruczal niemrawo. - nie przeszkadzam? - zapytal powoli. jesli miala wazniejsze sprawy to zrozumie. wystarczylo mu, ze mogl posluchac pikania kiedy wybieral numer.

może miał nadzieję, że jednak nie odbierze i sama myśl o rozmowie z tiffy go uspokoi xd
- nie, nie robiłam nic takiego - zaczęła wylewać z siebie szybszym tempem niż on, ale powstrzymała się kiedy uświadomiła sobie, że właściwie to nie wie co mu więcej powiedzieć. to on do niej zadzwonił, więc może coś chciał. umilkła.

mozliwe xd oprocz Esther nikt nie wiedzial o jego stanie mentalnym I nie zwierzal sie nikomu wiec sama mysl o tym, ze mogl porozmawiac z tiffy wystarczyla. kiedy odebrala zdal sobie sprawe z tego, ze to naprawde dzwonil, a nie tylko fantazjowal w glowie. - przepraszam, ze dzwonie. chcialem cie uslyszec ostatni raz- wymamrotal.

nigdy nie zaufał jej na tyle, żeby powiedzieć jej wszystko o swoim stanie mentalnym, więc nie była przygotowana na to co ten telefon mógł oznaczać. nic nie odpowiedziała i chwilę mieliła jego słowa. zrozumiała 'ostatni raz' jako ostatnią interakcję przed zakończeniem ich znajomości. przypomniała sobie rozmowę z leilą i jednak się przełamała.
- to nie musi być ostatni raz - zasugerowała, że mogą jednak odbudować swoją relację.

potrzebowal wiecej czasu. nie bylo latwo zrozumiec, ze nie musi wszystkiego w sobie dusic I tiffy byla osoba, przed ktora mogl sie otworzyc. plus teraz byl po kilku tabletkach uspokajajacych I skoro to mial byc jego koniec to bylo mu wszystko jedno.- ale chyba jest - odpowiedzial po kolejnej chwili milczenia. - nie moge juz tiffy, nie potrafie tak zyc - mowil zamulony.

cały czas chciała go przekonać, że może się przed nią otworzyć, ale nie zdążyła. finley wszystko popsuła!
- wiem, że wyszło niezręcznie... ale ciągle cię lubię jeśli chciałbyś kiedyś razem posiedzieć - jak zwykle gadali o dwóch różnych rzeczach xd myślała, że nie może 'tak żyć' bez niej, to było nawet miłe xdddd choć jednocześnie dziwne i słyszała, że brzmiał jakoś inaczej.

gdyby nie Finley to moze nie musieliby odbywac teraz tej rozmowy.
haha standardowo. - chcialbym zeby tak bylo, ale to juz sie nie stanie - podciagnal nosem. - zaluje, ze nie spedzilismy razem wiecej czasu, ale ciesze sie, ze bylas w moim zyciu - powoli zaczal sie z nia zegnac. nie wstydzil sie juz swoich uczuc bo naprawde myslal, ze to bedzie ostatnie co jej powie.

standardowo, psychofanka próbowała zabić swojego idola xd
- och - wymsknęło jej się kiedy zaczął tak wylewnie mówić o ich znajomości. nie spodziewała się tego, ale też nie rozumiała dlaczego blake upiera się przy tym, że nigdy więcej się nie spotkają. zrobiło jej się głupio, że wyciągnęła do niego rękę, a on wcale nie chciał mieć jej w swoim życiu. - jeśli myślisz, że tak będzie lepiej... - wymamrotała. brawo tiffy!

haha, ups xd
nie chcial zeby brzmialo to jakby nie chcial jej juz w swoim zyciu. chcial jej przekazac, ze cieszyl sie, ze byla w nim I podziekowac jej za ta chwile. - tak bedzie lepiej - potwierdzil. - nie daje juz sobie z tym z tym wszystkim rady - pozalil sie jej.

jak zwykle nieporozumienia, choć w przypadku tej rozmowy sprawa była delikatna. dobrze, że nie obraziła się na niego i nie zaczęła naskakiwać, że po co do niej dzwoni jak nie chce jej znać.
- co masz na myśli? - dopytała łagodnie. były to niecodzienne słowa na temat ich relacji, więc wolałaby, żeby rozwinął. - dziwnie brzmisz - przyznała.

to by byl przypal gdyby byla dla niego niemila kiedy on probowal sie otworzyc xd
- to ja. chcialas mnie poznac wiec to ja w swoim naturalnym stanie - zasmial sie gorzko. - moja subskrybcja zycia chyba sie konczy - zmienil troche ton I probowal zazartowac z tego. - dlatego dzwonie. zeby ci powiedziec, ze bylas dla mnie wazna - wyjasnil.

przypał by był jakby następnego dnia się dowiedziała, że jest już na innym świecie, ups.
- blake! - pisnęła - coś się stało? jesteś chory? - zestresowała się. - czy mogę coś zrobić? - od razu probowała mu pomóc, bo jednak blake też był dla niej ważny, a to, że przyznał, że ona dla niego również, tylko dodawało jej motywacji, żeby coś zadziałać.

haha, ups.
- juz zrobilas - usmiechnal sie, szkoda ze tego nie widziala. - dobranoc - pozegnal sie. niedlugo po tym jak sie rozlaczyl odjechal ze zmeczenia. ale nie na drugi swiat. porzucil ten pomysl po tym jak poczul sie lepiej dzieki tej rozmowie.

- dobranoc - pożegnała się niepewnie. on poczuł się lepiej po tej rozmowie, a ona gorzej. zastanawiała się o co mogło chodzić i analizowała ich wcześniejsze rozmowy gdy mówił o tym, że np. chodzi na terapię. łączyła klocki i wyciagała swoje wnioski. próbowała do niego oddzwonić, ale nie odbierał, więc spanikowała i zadzwoniła na numer alarmowy, że podejrzewa, że mógł sobie coś zrobić i wysłała do jego domu pomoc, ups.

przez to jak go zastali I biorac pod uwage jego historie walki z depresja woleli nie ryzykowac I zabrali go w bezpieczne miejsce. ups.