|2| jeremy & vincent

zamiast się cieszyć z tego co miał to jeszcze narzeka
jeremy też się na nią napalił. szczególnie, że go tak wymacała, a żeby nie być jej dłużnym wsadził jej dłoń w majtki. też musiał obadać teren. - twoje życzenie jest dla mnie rozkazem - wymruczał do niej głupkowato i zaraz w nią wszedł.

BANG BANG TU CIĘ MAM HEHEHEHE.
czekałam tylko na ten moment, obiecałam że nikogo nie zabije ;x;x;x;x
otóż kiedy wszedł w nią to jeszcze bardziej zaczęła ją boleć głowa i w ogóle zaczęło jej się dziwnie coś mienić przed oczami. myślała, że to przez to że jeremy jest taki super w łóżku, ale wcale tak nie było. bo zaraz odleciała i jej ciało zaczęło drżeć pod wpływem konwulsji i pewnie wyglądała jakby opętał ją diabeł, ale to nie był diabeł he he, bo diabeł to tessę co najwyżej opętać może. pewnie biedak jeremy zadzwonił po pogotowie bo nie wiedział co się z nią dzieje, a lidka nie odpowiadała. a tam zapisali jej w karcie, że miała atak padaczkowy podczas stosunku i w ogóle przejebane bo pewnie okazało się, że ma padaczkę i będzie brała milion leków, ale to i tak lepiej niż to co miał finn bo nie umierała! za to sprawiła że jeremy nigdy więcej laski nie tknie pewnie ;x;x;x;x ogólnie uroczo, muszę jutro ploteczki napisać jak wrócę. z tym cię karola zostawiam, dobranoc ;x

pojebanee xddd ja i tak prawie nie ogarniam, więc mi to nie robi xd. miała tylko szczęście, że trafiła na jeremiego bo inny pewnie i tak by ją wyruchał ;x posłał ją do tego szpitala i sam poszedł spać. pewnie dopiero jutro się zorientuje porządnie co się stało.

siedział sobie u jeremy'ego od rana i sklejał jakiś nowy model samolotu, czym był szalenie podjarany. wcześniej ugotował im obiad, pewnie jeszcze posprzątał u jeremy'ego w łazience i uciął sobie pogawędkę z jego współlokatorem. musiał siedzieć na głowie bratu, bo robił sobie odwyk od morgan i potrzebował kontaktu z innymi ludźmi. albo w ogóle jeremy go przykuł kajdankami do kaloryfera, bo jude znowu chciał lecieć do morgan i dlatego musiał tu siedzieć. heheh. nie no. dżudowi naprawdę przeszła morgan, a przynajmniej starał się, żeby tak było!

jeremy specjalnie zamknął drzwi na klucz i kazał cesarowi nie wypuszczać dżuda nawet jeśli zacząłby płakać i błagać na kolanach. sam był na zajęciach, z których właśnie teraz wrócił. - wróciłem - poinformował dżuda na wejściu. - i jak tam? - rzucił plecak w kąt i usiadł sobie na łóżku.

ucieszył się jak piesek na widok swojego właściciela, kiedy w pokoju pojawił się jeremy. cały dzień na niego czekał! nie wiedział, o której wróci, tym bardziej, że brat zabrał mu telefon. jude był tu jak w więzieniu, ale wcale tego nie odczuwał.
- obiad stoi na szafce, łazienka posprzątana, a twoje rzeczy do zabrania do paryża posortowane. - poinformował go. miał na sobie fartuszek, żeby się nie pobrudzić przy tym sklejaniu samolotu, więc naprawdę wyglądał jak jakaś gosposia jeremy'ego.

jeremy miał swoją własną służącą. obydwóm wychodził ten odwyk od morgan na dobre. - nie musiałeś tego wszystkiego robić - poklepał go po ramieniu, po czym poszedł zobaczyć co upichcił mu brat. w sumie nawet się cieszył, bo był głodny. gorzej jakby się okazało, że jude w ogóle nie posiada talentu kulinarnego.

pewnie zaraz dylan się dowie i będzie chciał też wykorzystywać swojego ukochanego braciszka. okazuje się, że jednak jeremy jest największym socjopatą wśród braci, nawet jeżeli udaje najporządniejszego.
- to była dla mnie przyjemność. - wzruszył ramionami. - zresztą co innego miałem robić? patrz, prawie skleiłem już samolot. - wyszczerzył się i podetknął model pod nos. jude umie gotować, już nawet kiedyś gotował dla morgan, ale oczywiście nie pamiętasz!

nie prawda. robił tylko to o co poprosił go jude, a skoro jego relacja z morgan była taka pokręcona i tylko bardziej cierpiał, to chciał mu pomóc. - nie wiem, wygląda na to, że jesteś lepszy w wymyślaniu sobie zajęć - stwierdził rozbawiony i nałożył sobie żarcie, po czym wstawił je do mikrofali. - całkiem nieźle ci poszło - pochwalił go. pamiętałam, ale nie byłam pewna!

no tak, jude pewnie spytał, czy może posiedzieć u jeremy'ego, bo "zerwał z morgan" (taaak) i brat myślał, że chodzi mu tylko o ten jeden wieczór, a okazało się, że dżud nie wychodził z pokoju #2 od trzech dni. 
- jak tam na zajęciach? gotowy do wyjazdu do domu? - zagadywał go o wszystkie tematy naraz, żeby mieli o czym gadać.
jude może i był zagrożeniem dla samego siebie i dla wszystkich wokół, ale koniec końców było warto go trzymać przy sobie i okazywał się bardzo pożyteczny dla społeczności!

tak właśnie myślał. nie przeszkadzało mu to jednak aż tak bardzo, bo nie sprawiał mu problemów. zresztą nie mógł go wywalić i zostawić samego, skoro najwyraźniej potrzebował pomocy. - mamy do dokończenia ostatni projekt i jestem gotowy do wyjazdu - wziął sobie talerz i zaczął zajadać. - tęskniłem nawet za paryżem. w końcu na trochę zmienimy otoczenie - pewnie nie mógł się doczekać aż zobaczy mamę, ale się nie przyzna xd

jude już nawet zaczynał przestawać myśleć o morgan! ciągle był czymś zajęty i nie znajdował się w otoczeniu przedmiotów, które mu o niej przypominały, więc odwyk szedł mu całkiem nieźle i może nawet niedługo będzie gotów położyć się z powrotem do swojego łóżka, nie myśląc o tym, że to na nim stracił cnotę dzięki morgan. wyjazd do paryża i zmiana otoczenia też mu się przyda.
- ja też tęsknię bardzo. szczególnie za rodzicami! i w ogóle cieszę się, że wszystkich zobaczymy! - zacieszał. pewnie szykował się wielki zjazd rodzinny i całe rodzeństwo miało się pojawić. a tatę?!?!?!

trochę by było niezręcznie jakby jude znalazł u jeremiego jakieś rzeczy morgan, których sam by tu nie przyniósł. dobrze, że nie skitrał sobie niczego po kieszeniach i płakał nad tymi przedmiotami u niego w pokoju. wtedy musiałby mu zagrozić, że go wywali do siebie, bo to bez sensu. - ja też. po wyjeździe tu zacząłem bardziej doceniać rodzinne wakacje - wyznał mu. za tatą też tęsknił, wiadomo! ale bardziej wyobrażam sobie ich jako maminsynków, nawet jeśli temu zaprzeczają.

jude sam nie chciał tych rzeczy widzieć. chyba był raczej na etapie żałoby, która nie była smutkiem, tylko złością. stąd już niedaleka droga do akceptacji. zobaczysz, niedługo to morgan będzie płakać po rzeczach dżuda!
- no tak. nawet jeśli mam niektórych tutaj, i tak wciąż tęsknię za domem. to nie to samo. - westchnął. teraz bardziej tęsknił za rodziną niż za morgan, wow. jakoś bardziej sobie wyobrażam franka jako zaangażowanego ojca niż mercedes jako przykładną mamusię. xd

nie będzie długo płakać bo go upije i wyrucha, a potem wmówi mu, że jest z nim w ciąży chociaż sama nie będzie pewna czy to jego dziecko. zawsze jakiś plan.
- nie, bo została tylko nasza trójka - zgodził się z nim. mercedes wcale nie jest taka zła xd frank pewnie robił za gosposie, a ona uczyła ich prawdziwego życia i odbywała rozmowy na temat używek i bezpiecznego seksu.

kolejna socjopatka ;o wszyscy wokół sobie pogrywają z jude'm, a on naiwny wszystkim wierzy.
- to zawsze połowa. - zauważył. wowow, umiał liczyć. - chyba że liczyć rodziców. wtedy to rzeczywiście mniejszość... - zaczął się gubić w obliczeniach jednak. aż zaczął liczyć na palcach, ale zapomniał, że kleił ten model i zaraz sobie palce posklejał. udawał przed jeremy'm, że nic się nie stało. pewnie masz rację!

ale ona to zrobi z miłości do niego! może to będzie jego dziecko, zawsze jakaś szansa jest skoro znów się bzyknęli.
- niby tak - zaczął się śmiać pod nosem z niego, bo zabawnie wyglądał jak tak w skupieniu liczył te palce. - może idź i je umyj - skinął głowę na jego dłonie. wolałby żeby nie upaćkał mu wszystkiego klejem.

znając jude'a, to strzelał ślepakami! wystarczy, że jeden hurd już zrobił z mercedes i franka niespodziewanie dziadków.
- masz rację! - ochoczo wstał i poleciał do łazienki, a przynajmniej chciał, bo nie mógł otworzyć drzwi jak miał sklejone palce, więc męczył się, żeby nacisnąć na klamkę łokciem. nadal nie przyznawał się przed jeremy'm, że coś było nie tak. nie chciał przed nim wyjść na ofiarę losu.

a może akurat jak miał takiego pecha, to był w stanie spłodzić dziecko za pierwszym razem. z resztą to nie będzie miało znaczenia, bo i tak nie urodzi tego dziecka.
nie musiał przed jeremim niczego udawać, bo i tak wiedział, że jest ofiarą losu. czego oczywiście nigdy mu ani nikomu innemu nie powiedział. - pomogę ci - pokręcił głową, odkładając talerz na bok. zaraz wstał i otworzył mu te drzwi, żeby się jeszcze czasem do nich nie przykleił.

za pierwszym razem to on nie spłodził dziecka, tylko złamał penisa! także dawkujmy mu te nieszczęścia, bo chłopak naprawdę nabawi się jakiejś awersji do tego przeklętego seksu. jeremy to był kochany chłopak i jude zawsze widział w nim wsparcie, ale zawsze się wstydził, kiedy po raz nie wiadomo który robił coś głupiego w jego obecności. w końcu brat musiał to znosić od dwudziestu lat!
- dzięki... chyba mogłem umyć te ręce wcześniej. - zaśmiał się nerwowo. jeremy musiał mu jeszcze odkręcić wodę, ale pod strumieniem palce wcale się nie rozklejały. - jeremy! jeremy! - zawołał brata zaraz z powrotem. - już chyba na zawsze mi tak zostanie... - przeraził się. a tak się cieszył, kiedy kupił najlepszy klej!

e tam, jak poćwiczy bardziej, to morgan go przekona, że seks wcale nie jest taki zły. swoją drogą dobrze, że była zdrowa i nie dostał przez nią na dodatek jakiegoś syfa xd tego mu jeszcze do kolekcji nieszczęść brakowało. jasne, że jeremy był kochany. jude to był w końcu jego brat i musiał się nim opiekować. przynajmniej był bardziej doświadczony w stosunku do dzieci jak się musiał takim dużym dzieciakiem opiekować. - mogłeś - zaśmiał się krótko i wrócił do jedzenia. nie skończy jednak go chyba za szybko, bo zaraz znów musiał się ruszyć do łazienki. - na pewno nie - uspokoił go i chwycił jego dłonie, żeby mu pomóc je rozkleić.

spoko, jeszcze zdąży syfa załapać xd i czemu myślisz, że morgan będzie miała okazję go przekonywać do seksu xd jeremy naprawdę najkochańszy ze wszystkich hurdów. opiekował się jude'm, dylanem i annie, wszystkimi po równo, choć każdy innego rodzaju opieki potrzebował. xd
- aa! to boli! - zaczął jęczeć, jak na siłę próbowali oderwać od siebie palce. - nie chcę tak robić, już wolę, żeby mi zostało. - wyrwał ręce spod kranu, żeby jeremy ich nie dotykał. już sobie wyobrażał, jak oderwie sobie całą skórę przez to wszystko.

bo ona jest ambitna jeśli czegoś chce, a ja myślę pozytywnie xd żadna laska na niego nie leci, to powinien wykorzystać, to że morgan będzie go w końcu chciała, bo inaczej umrze w samotności. no chyba, że jakimś cudem znajdzie sobie taką samą sierotę jak on. wtedy jeremy będzie musiał się opiekować kolejną osobą ;c - nie panikuj - próbował go uspokoić, bo wcale nie ciągnął go mocno. - nie zostanie ci tak. podobno zmywacz do paznokci działa - zakręcił wodę.

morgan sobie upatrzy jude'a jako cel i będzie dążyć po trupach do jego osiągnięcia. nawet jak znajdzie nową laskę, to morgan się jej pozbędzie pewnie... "jakimś cudem", tym cudem byłoby stworzenie nowych postaci. jeremy pewnie by mu zabraniał się spotykać z jakąś sierotą. jude potrzebuje kogoś ogarniętego, żeby mógł się nim opiekować. żeby jeremy miał spokój.
- a masz zmywacz do paznokci? - oczy mu się rozświetliły. żaden z nich nie miał dziewczyny, żeby mogli bez problemu załatwić taki gadżet, ich sióstr nie było na miejscu... dobrze, że mieszkali w akademiku koedukacyjnym!

od razu pozbędzie... po prostu udowodni mu, że jest lepsza niż ktokolwiek. normalna dziewczyna raczej by z nim nie wytrzymała. tyle szczęścia co z morgan na pewno nie będzie miał, więc będzie musiał się męczyć z taką samą ciapą albo wrócić do niej. zaopiekuje się nim lepiej.
- nie mam - wytarł sobie ręce w ręcznik. - dlaczego wyprałeś taki mocny klej? - westchnął. teraz będzie musiał latać i szukać zmywacza do paznokci.