|3| dylan & rudy

hahaha, będziesz żyć w niewiedzy!
kiedy odpowiedział tak mało inteligentnie, już całkiem się wkurzyła, podeszła do niego i wyrwała mu annie.
- twoja córka ma jutro pierwsze urodziny, baranie. - warknęła. ponieważ nie mogła już więcej z nim przebywać w jednym pomieszczeniu, szczególnie po tym, jak wykazał się tak wielką ignorancją, to zaraz już jej tu nie było. zacznę gilbertem dla lei!

najgłupszy i najmniej odpowiedzialny z hurdów lubił sobie posiedzieć czasem w pokoju i nic nie robić, ale to nie był ten dzień. zaraz po zajęciach maddie podrzuciła mu annie i teraz musiał się nią zajmować. znaczy w sumie w tej chwili to sobie smacznie spała na wolnym łóżku i nie musiał nic robić, bo jego współlokator gdzieś wyszedł, ale ogólnie to był wymęczony bo zajmował się nią cały dzień, a ona już na pewno chodziła skoro skończyła roczek, więc latał za nią jak popierdzielony, zeby sobie nic nie zrobiła, bo vincent by go za jaja powiesił, a tego by nie chciał.... i teraz właśnie otwierał sobie piwo, żeby się zrelaksować.

jutro miał być bal maskowy i jude zamierzał się na niego wybrać. miał nadzieję, że jeśli będzie w przebraniu, nagle magicznie nabierze pewności siebie. to super plan, prawda? właściwie chciał się przebrać za batmana i liczyć na to, że morgan go nie rozpozna, a wtedy mógłby się wokół niej zakręcić, zrobić niesamowite wrażenie, pocałować ją o północy, a potem zdjąć maskę. nie przewidział w tym planie paru ważnych rzeczy związanych na przykład z tym, że na pewno i tak pierwsze co zrobi, to się przewróci i będzie wiadomo, że to żaden superbohater. w każdym razie pamiętał, że dylan miał w zeszłym roku na sobie taki kostium batmana, więc przeszedł tę parę drzwi dalej i pukał teraz, czekając, aż brat mu otworzy.

super plan! z pewnością dylan by go pochwalił gdyby nie to, że na pewno uważał brata za ogromną niezdarę... no a teraz w dodatku się zirytował, że ktoś mu przeszkadza jak chciał sobie odpocząć. a może nawet trochę się zestrachał, że to maddie, która zaraz zacznie się na niego wydzierać, że pije przy dziecku, a przecież jedno piwo to nic takiego! odłożył puszkę na stolik przy łóżku i otworzył drzwi. - to ty... - mruknął i odsunął się by mógł wejść. - tylko cicho, bo mała śpi. - powiedział od razu. nie żeby jude był jakimś szatanem, który drze się na każdym kroku, ale lepiej mimo wszystko go uprzedzić, bo pewnie nie mało wysiłku kosztowało dylana uśpienie tego małego diabła w pieluszce.

wszyscy uważali jude'a za ogromną niezdarę i niestety nie mógł tego ukryć przed morgan, nawet gdyby chciał! oczywiście nie zamierzał chwalić się dylanowi swoim planem, bo wiedział, że ten go wyśmieje. jude naprawdę go kochał i tak dalej, ale wiedział, że nie może się z nim wszystkim podzielić. taki jeremy go nie wyśmiał, kiedy mu opowiadał o swojej miłości, ale dylan to by tylko zaczął obczajać, co to za laska i zastanawiać się, czy już z nią spał.
- cześć - uśmiechnął się szeroko, ale zaraz zasłonił usta, jakby chciał się powstrzymać przed głośnym mówieniem przy annie. - madeline poszła na halloween, a ty się opiekujesz dzieckiem? - spytał szeptem, wchodząc do środka na paluszkach.

wyobraziłam sobie jak jude na paluszkach wchodzi do pokoju.... xd no i może by go nie wyśmiał, znaczy przynajmniej nie tak otwarcie, co nie.... ale pomyślałby sobie pewnie coś mało miłego no i na pewno by się zastanawiał czy już spał z tą dziewczyną czy nie. z tym, że o tym też by mu nie powiedział bo po co... niepotrzebnie by go zmartwił. a jednak też w jakiś tam sposób nieokazany kochał swojego brata! no i drugiego też.. i siostrę.
- nie wiem gdzie poszła, ale przyprowadziła mi tego małego pełzającego diabełka i poleciała zanim zdążyłem się zorientować. - wzruszył ramionami i wrócił z powrotem na łóżku gdzie otworzył sobie spokojnie piwo i się napił. skoro to tylko jude to nie musiał się stresować.

pewnie wyglądało to właśnie tak, jak to sobie wyobraziłaś. xd oni mieli dwie siostry, halo! i wszyscy byli jedną wielką szczęśliwą rodzinką, nawet jeśli dylan nie chciał się do tego przyznać! na pewno ich kochał nad życie, mówię ci. w końcu to hurdowie, nie mogło być inaczej.
- i co, masz przerażające halloween? - zaśmiał się cicho, wymyślając żart, którego pewnie dylan nie zrozumie, bo kto by rozumiał dziwne żarty jude'a... nie odziedziczył po ojcu łatwości w rozśmieszaniu towarzystwa.

no to dwie siostry. xd trochę nie ogarniam, co nie.... ale na pewno ich kochał! tylko ten... to taki emocjonalny ułomek to nie za bardzo im umiał to okazać.... i z pewnością im tego nie powtarzał. chyba musiał by być nieźle pijany, żeby powiedzieć rodzeństwu jak bardzo je kocha.... ;o
- co? - zmarszczył brwi. nie dość że słaby żarcik to jeszcze dylan nie za bardzo ogarniał, także nie dobrali się najlepiej jak widać xd

ważne, że rodzeństwo i tak to wiedziało, że on je kocha! nie było innej opcji, haha. może i nie okazywał tego za bardzo, ale całościowo byli zgraną rodzinką, a przynajmniej według dżuda, dla którego wartości rodzinne były bardzo ważne i codziennie dzwonił do rodziców.
- słuchaj, masz jeszcze ten kostium batmana? - spytał, siadając obok brata. nie chciało mu się tłumaczyć żarciku, bo wyraźnie coś poszło nie tak, skoro trzeba było żart tłumaczyć. albo to właśnie dylan był taki niekumaty...

skoro codziennie dzwonił do rodziców to z pewnością nadrabiał za dylana, który pewnie dzwonił do nich tylko w jakieś święta, urodziny czy coś podobnego i to jeszcze lekko spóźniony... w końcu kto by zapamiętał tyle dat, prawda?
zmarszczył brwi i chwilę się zastanowił. - gdzieś powinienem mieć.... a co? - uniósł brew. zastanawiał się, czy jude nie chce go przerobić na strój kobiety kota, a w sumie nie wyglądałoby to dobrze, więc musiał się upewnić czy ten nie zrobi mu obciachu...

no tak, biorąc pod uwagę fakt, że dylan nie pamiętał o pierwszych urodzinach własnej córki, nie można się dziwić, że nie pamiętał o wszystkich innych świętach. ale cóż poradzić!
- noo, chciałem go ubrać na halloween. - wzruszył ramionami i podrapał się po policzku, rozglądając się po pokoju, jakby miał nadzieję znaleźć go gdzieś na wierzchu. nie wiem skąd u dylana pomysł na przerobienie tego stroju na kobietę kota, jezu! dziwne pomysły, bardzo dziwne. w stroju kobiety kota to już zupełnie nie miałby szans u morgan...

wrócił wkurzony do pokoju z tym pluszakiem i wyklinał pod nosem maddie i cały świat.

william wyżywa się na danielu, dylan pewnie chce się wyżywać na rudy'm... chłopcy na pewno mieli wyraźnie zakreślone swoje połowy pokoju i nie wchodzili sobie w drogę. berube uczył się właśnie do jakiegoś egzaminu, bo miał poprawkę, a nie chciał stracić stypendium sportowego.

ah te agresory... takie się w facetach włączają jak coś nie idzie po ich myśli. dylan był chyba jeszcze bardziej wkurzony niż william, ale nie miał pod ręką żadnej szklanki, żeby nią rzucać.
- trzymaj się swojej strony pokoju. - warknął bo ten nadepnął na linię z taśmy klejącej co jeszcze bardziej rozzłościło dylana! jak śmiał nie patrzeć pod nogi jak chodzi!

przynajmniej madeline się wyżywa na dylanie xd chociaż przy annie jest cywilizowana! rudy przebierał się właśnie z dresiku w dżinsy, bo chciał zaraz wyjść do ludzi, bo już mu się nie chciało uczyć. trochę nie utrzymał równowagi przy wkładaniu nogawki i stąd nadepnięcie na stronę dylana.
- już nie bądź taki wrażliwy. - prychnął, wracając do łóżka i przeglądając swoje rzeczy.

- będę robić co mi się podoba, a ty z pewnością nie będziesz mi rozkazywać.- warknął bo na zbyt wiele sobie pozwalał! dylan oczywiście sądził, że jest silniejszy, mądrzejszy i fajniejszy. tak samo jak myślał, że jest dobrym ojcem. wątpię, zeby cokolwiek z tego wszystkiego było prawdą...

- no to sorry, bądź sobie wrażliwym kwiatkiem jeżeli chcesz, do niczego cię nie zmuszam. - podniósł ręce w geście poddańczym, oczywiście mówiąc ironicznie. właściwie lubił rządzić ludźmi i okręcać ich sobie wokół palca, ale z dylanem się nie dało. biedny dylan! przynajmniej był dobrym bratem, chociaż za takiego się nie uważał. tylko jude tak uważał.

jude to uważa wszystkich za dobrych ludzi, to w sumie nie ma się co dziwić.... ale wiadomo że dylan chyba był jednak lepszym ojcem niż bratem... nie ma co się oszukiwać.
- będę nawet kwiatkiem na słoneczku jak mi się będzie podobało a tobie chuj do tego. - warknął. kwiatem na słoneczku nie chciał być, ale sądził, że rudy się go przestraszy... chyba się trochę mylił, ale lepiej mi tego głośno nie mówić. w końcu dylan nigdy się nie myli!

no nie wiem, mi się wydaje, że był lepszym bratem niż ojcem... w sumie nie wiem czy annie czy jude byli bardziej niewinni i bardziej ślepo kochali dylana. miał szczęście, że miał takie osoby w życiu, które go bezwarunkowo uwielbiały.
roześmiał się nawet na pomysł dylana. ten to coraz głupsze rzeczy gadał... przynajmniej tak się rudy'emu wydawało. trochę już go poznał odkąd mieszkali razem, nawet jeśli nigdy się dobrze nie porozumiewali.
- to ty zacząłeś do mnie gadać. jakbyś nie zauważył, nigdy nie mam na to ochoty. - przypomniał mu, bo może dylan zapomniał, że wcale ze sobą nie rozmawiali i nie czesali sobie nawzajem włosów. - mam nadzieję, że wyjeżdżasz na wakacje? - powiedział pytająco. ostatnio coś grałam dżudem i jeremy'm, że teraz wszyscy hurdowie zjeżdżają na wakacje do paryża, ale nie wiem na jak długo. dylan pewnie chciał tu zostać ze względu na annie. rudy zostawał ze względu na drużynę polo. mieli swoje zobowiązania i przez to będą musieli wytrzymać ze sobą w pokoju nawet w wakacje...

dylan nigdzie nie wyjeżdżał na wakacje..... no i pewnie wyszedł z pokoju bo się też wkurwił i tyle, szwędał się po mieście.

zapomniałam, że dylan z rudy'm mieli jakiekolwiek relki xd muszę dopisać do listy. w ogóle dylan powinien się dowiedzieć z opóźnieniem, że madeline wyszła za mąż. tymczasem jude'a drugą noc z rzędu prześladowały koszmary, więc teraz przyszedł pomęczyć dylana. tak, wyczytałam wszystko, że jesteś wtajemniczona. pukał do drzwi.

się chyba chłopcy nie lubią nie? ja już nie pamiętam. wiem wszystko.... dylan za to myślał, że to to chińskie żarcie, które zamówił godzinę temu, więc bez namysłu poszedł otworzyć i nie zdążył zamknąć drzwi zanim jude się zorientował... mruknął pod nosem jakieś "omatulujedynaratujjakmożesz" i stanął w drzwiach, żeby jude się nie prześlizgnął tam jak jakiś wąż. - co się stało? - zapytał znudzony.

owszem, nie lubią się. niby się lista skraca, a jednak wydłuża xd
- nie mogę spać. - powiedział mu od razu. chyba dylan się już domyślił co się dzieje, skoro jeremy opowiedział mu jaka jest sytuacja, no a teraz jude pojawił się pod drzwiami dylana w swojej piżamce w samolociki. męczył wszystkich braci po kolei, szkoda, że ich nie było tu więcej.

szkoda, że ta piżamka to nie były takie śpioszki jak mają małe dzieci.... podejrzewam, że jude miałby wtedy większe szanse, żeby dylan go wpuścił bo by się bał, że go ktoś z tą piżamką skojarzy xd - taaak.... iii???? - zapytał udając, że nie wie do czego jude zmierza. chociaż nawet jakby nie wiedział to pewnie zachowałby się tak samo. rzeczywiście szkoda, że nie mieli wiecej braci bo by się to rozłożyło na ich większą ilość. z drugiej strony aż strach pomyśleć co by było jakby było w ich rodzinie więcej takich judów i tylko jeremy z dylanem byliby ogarnięci! no dobra, sam jeremy.

aż takim dzieciakiem nie był... w sumie mieli więcej rodzeństwa, w końcu w pewnym momencie na forum każdy miał hurda, ale w końcu tylko tych trzech wytrwałych muszkieterów ostało się w st. albans. nie wiem jak frank i mercedes wychowywali te dzieciaki, że każde im zupełnie inne wyszło.
- i przyszedłem tutaj spać. - postawił go przed faktem dokonanym. spojrzał jeszcze, że nie było współlokatora dylana, tym lepiej, bo dżud się go bał xd