dziedziniec

nie mogę się przyzwyczaić do jego nowego ryjka xd
jo wracała z zajęć, nie zignorowała go i podeszła! wyciągnęła z plecaka pojemnik z sałatką, którą zrobiła. może specjalnie dla niego, była wegan sto procent xd - masz - oznajmiła bez wyjaśnienia.

jeszcze się nie rozruszał xd
uśmiechnął się na jej widok, bo uznał, że już się na niego nie gniewa. właściwie on też był na nią zły, że gadała o jego związku, ale ogólnie nie lubił, kiedy się kłócili.
- "masz, otruj się" czy "masz, kochany braciszku"? - spytał kontrolnie.

możliwe xd
też nie lubiła kiedy się kłócili, bo jednak byli blisko więc nieodzywanie się kilka dni kiedy teraz mieszkali tak blisko było po prostu dziwne!
- masz i ciesz się, że cię karmie - powiedziała coś pomiędzy w ramach kompromisu - a otruć cię może stołówka uniwersytecka - postraszyła go trochę.

nie mogli się do siebie nie odzywać, bo to była zdrada dla tych jo i robina z przeszłości, którzy przez długie miesiące się nie widzieli.
- dziękuję, siostrzyczko, jesteś kochana - specjalnie powiedział przesłodzonym tonem, ale naprawdę doceniał to wyciągnięcie dłoni czy tam sałaty. - dzięki za tę radę, czy mogę się odwdzięczyć swoją, czy nadal nie chcesz mnie słuchać? - spytał poważniej.

dokładnie tak!
- możesz to powtórzyć żebym to nagrała i odtwarzała kiedy będziesz na mnie zły? - poprosiła z cwanym uśmieszkiem - czekam z niecierpliwością na złotą radę starszego brata - przestąpiła z nogi na nogę. myślała, że to kulinarna rada!

- możesz to sobie odtwarzać nawet wtedy, kiedy ty będziesz zła, żeby sobie przypomnieć, jak bardzo mnie uwielbiasz - stwierdził z rozbawieniem. ale może preferowałby, żeby faktycznie miała takie narzędzie! posłał jej uśmiech, który miał wprowadzić ją w odpowiedni nastrój. - znasz emmę henry, sekretarkę dziekana? zakręcona dziewczyna, nie zliczę, ile razy próbowała mnie zaprosić na randkę... - zaczął pokrętnie. - w każdym razie ostatnio dziekan poprosił mnie, żebym poszedł do niej z kilkoma innymi pracownikami, nazwał nas drużyną gwiazd - dążył do tematu xd

- wtedy będzie działać na twoją korzyść - a nie o to tu chodziło, halo! i tak wszyscy uwielbiali robina i wkurzało to jo. szczególnie kiedy jej koleżanki się do niego przymilały!
- słyszałam, że próbowała zaprosić prawie każdego na randkę, nawet studentów, ale co to ma do rzeczy? - nie rozumiała aluzji - czy po prostu chcesz się pochwalić że dziekan pearce cię lubi i docenia? - to bylo akurat do przewidzenia!

- tak, i nie będziesz zła - uśmiechnął się czarująco. skoro wszyscy uwielbiali robina, to powinna być fanką w pierwszym rzędzie! - ja słyszałem, że niektórzy wykładowcy lubią przyjmować jej zaproszenia... - próbował jakoś łagodnie dojść do tematu. - nie o to chodzi - zaśmiał się na komentarz o dziekanie, chociaż to była pochwała samego siebie na zasadzie 'ojej, jak to się tu znalazło?' xd - kiedy tam przyszliśmy, to akurat wychodził od niej thomas - powiedział spokojnie. - a w jej mieszkaniu stały dwa puste kieliszki po szampanie - przedstawił jej sytuację i popatrzył niepewnie, czekając na jej reakcję.

- jak mogłabym być na ciebie zła? - zaśmiała się i uśmiechnęła lekko złośliwie. ta wieczna popularność i uwielbienie robina jednak trochę ją irytowały. byl przez to wiecznie na piedestale i nawet jej znajomi ją wtedy olewali! - dlaczego rozmawiamy o tandetnej sekretarce dziekana? - westchnęła zniecierpliwiona bo owijał w bawełnę! - nie - zaśmiała się nie wierząc - thomas nie spotkałby sie z kimś takim jak ona - była zbyt głupia w oczach jo. liczyła na przytaknięcie brata!

- też nie wiem - uśmiechnął się tak, jakby naprawdę nie miał pojęcia, co mogłoby ich poróżnić. ale wiedział! to wszystko wina thomasa, że przestał być ulubioną osobą siostry! nie zdawał sobie sprawy z tego, że już wśród innych osób wywoływał jej irytację. - przykro mi, jo - rozłożył ręce i popatrzył na nią współczującym wzrokiem. już mówiącym 'ojojoj, biedna jo, dała się znowu nabrać'. - mówię tylko, co widziałem - a ona mogła sobie dopisać resztę. chciał ją chronić, ale nie zdążył.

to że się jej czepiał ich poróżniło, niech nie odwraca kota ogonem xd
widać było, że mina jej zrzedła i pojawiła się niepewność, ale nie miała zamiaru dawać satysfakcji bratu - jasne, dzięki - uśmiechnęła się od niechcenia, machnęła ręką na pożegnanie i uciekła. obudził w niej wątpliwości!

teraz był pewien, że miał powody, żeby się czepiać, ale wcale nie cieszyło go to, że jo została tak potraktowana. będzie musiał się skonfrontować z thomasem!
wysyłał jej potem zdjęcia słodkich zwierzątek, żeby ją podprogowo pocieszyć i przypomnieć, kto o nią zawsze dba xd