anderson

heheheh.
wcale nie chodził bez koszulki. ale mieli u hurdów tradycyjne rodzinne podchody i ruby wylądowała w drużynie ze swoim ulubionym hurdem, więc teraz siedzieli zamknięci w jego pokoju. anderson nawet nie robił głupot tylko omawiał poważnie strategię. do pewnych rzeczy podchodził na serio!

szkoda hehe
ruby probowala zasugerowac, ze powinna byc w druzynie z kims innym i najlepiej jej pojdzie z dani, ale nawet ona jej nie uratowala. niechetnie weszla do jego pokoju. skoro juz tu sie znalazla to skorzystala z okazji by sie rozejrzec i ocenic wystroj. - i co teraz? - zapytala w koncu. czula sie niezrecznie.

ruby liczyła, że natknie się na niego w ręczniczku? xd
spojrzał na zegar w telefonie.
- mamy jakieś dwadzieścia pięć minut zanim rozpęta się piekło - zapowiedział i oparł się wygodniej na rozwalającym się krześle przy biurku, co pozostawiało ruby tylko miejsce na łóżku. w jego pokoju było kolorowe graffiti, dużo plakatów i randomowych rzeczy pokroju niebieskiej waltorni, nieułożonych kostek rubika, deskorolki czy djembe. - co chcesz robić do tego czasu? - popatrzył na rudą.

pewnie po cichu tak xd
- pieklo? - troche ja zmartwilo, ze tak nazwal to co mialo sie dziac za chwile. bedzie musial jej to wytlumaczyc zeby mogla sie przygotowac psychicznie! - mozemy posiedziec w ciszy - zaproponowala i chwycila jedna z kostek rubika, po czym usiadla sie na brzegu lozka. od tych wszystkich kolorowych i randomowych rzeczy jeszcze bardziej sie stresowala. wolala przebywac w pomieszczeniach, ktore byly pomalowane na jeden kolor i gdzie wszystko bylo ladnie poukladane.

jeszcze będzie miała okazję hehe.
- wiesz, jak w tym filmie zabawa w pochowanego. nowy nabytek - wskazał na nią - musi zginąć do północy, bo inaczej cały nasz ród zginie - tłumaczył jej poważnie, ale na końcu nie wytrzymał i parsknął śmiechem. - w ciszy?! a gdzie w tym zabawa? - pokręcił głową. nawet jeśli ruby otwarcie dawała mu do zrozumienia już nie raz, że nie chce mieć z nim nic wspólnego to nie chciał teraz tworzyć jakiś niezręczności skoro utknęli razem w pokoju. - nigdy nie umiałem tego rozgryźć - machnął ręką w stronę kostki rubika, którą trzymała w ręce.

- och, to brzmi wspaniale - powiedziala troche niezadowolona, ze ona jest celem. - i co dalej? - musiala go pozadnie wypytac bo nadal nie za bardzo rozumiala o co w tej grze chodzi. jej rodzina bawila sie normalnego chowanego. i to ona zawsze szukala. a szukanie w jej stylu oznacza przekonanie rodzenstwa by sie schowali, a ona dalej zajmowala sie swoimi sprawami wcale w to nie grajac. siedzieli tak schowani przez pol dnia xd - to nie takie trudne, mozna to rozwiazac w siedmiu krokach - zaczela ukladac biala czesc kostki.

- jak to co dalej? jak już cię złapiemy to złożymy cię jako ofiarę dla diabła i to tyle - teraz już śmiał się podczas opowiadania, uważając, że jest szalenie zabawny. ale widział jej minę, więc się trochę uspokoił, potrafił być słodziakiem xd - a tak naprawdę to będziemy musieli rozwiązać kilka zagadek dziadka franka i znaleźć przedmioty pochowane w domu, co pewnie brzmi lamersko, ale my to uwielbiamy - wyjaśnił jej. zainteresował się jak zaczęla układać kostkę rubika. - naprawdę? mogłem się spodziewać, że dla ciebie to będzie łatwizna - podjechał na swoim krześle obrotowym bliżej ruby, przez co przypadkiem zetknęli się kolanami. ale nie odsunął się i patrzył jak układa kostkę.

- wszyscy na mnie jedna? to bardzo sprawiedliwe - marudzila. najgorzej, ze bedzie musiala sie postarac zeby od razu jej nie zlapali i zeby nie zrujnowala im gry. nie chciala wyjsc przy rodzinie dani na buzzkill skoro nawet ona sie dobrze bawila. na szczescie okazalo sie, ze nie skonczy jako ofiara dla diabla wiec nawet sie usmiechnela lekko. - to nie brzmi lamersko - zapewnila go. nie chciala zeby myslal, ze uwaza jego rodzinne tradycje za lamerskie. nawet jesli jej to za bardzo nie krecilo. o dziwo tez sie nie odsunela gdy znalazl sie blizej niej. troche jej tego brakowalo, a teraz ich nikt nie widzial wiec poczula sie troche swobodniej. - na koniec zolty kolor - pokazala mu kostke gdy juz skonczyla ukladac.

ruby jak się przejęła swoją rolą xd gdyby anderson jej wmówił, że to prawda to by pozwoliła hurdom na siebie polować haha.
- może dani będzie twoją sojuszniczką, przecież tak cię chroni przed całym światem - powiedział trochę drwiącym tonem, bo miał siostrze za złe, że chciała trzymać przyjaciółkę pod kloszem i na tym cierpiał własnie on. uśmiechnął się zaraz kiedy nie uznała jego rodzinnych tradycji za lamerskie. - będzie super zabawa, zobaczysz. dziadek ma zawsze najlepsze pomysły, to po nim mam ten urok osobisty i kreatywność - odgarnął grzywę, żeby zaprezentować ruby jaki jest wspaniały po dziadku. - wow! jestem pod wrażeniem. - przyznał, przejmując ułożoną kostkę. - możesz teraz ułożyć resztę i potem powiem wszystkim, że to ja je ułożyłem? - zażartował, a może nie.

haha anderson lubil takie szalenstwa wiec nie zdziwilaby sie gdyby jego rodzina sie w takie rzeczy bawila. skads musialo sie to wziac xd
- dbamy o sobie nawzajem - nie wyczula, ze byl na to zly. nigdy nie ogarnial specjalnie wiec bardziej by sie spodziewala tego, ze juz mu przeszlo. moze chciala sobie wmowic, ze juz sie nia nie interesuje zeby jej bylo latwiej. - twoj dziadek rzeczywiscie jest uroczy - zasmiala sie. frank pewnie byl slodkim dziadkiem. - moge ci podpowiedziec jak je ulozyc i wtedy bedziesz sie mogl chwalic, ze to ty je ulozyles - zaproponowala mu taki uklad.

miała szczęście, że nie trafiła do rodziny windsorów albo gigi xd
- i jak na tym wychodzicie? - spytał lekkim tonem, ale jednak wychodziło na to, że ruby nie mogła spędzać czasu z andersonem, a dani była crazy dani, także nie uznawał tego za sukces xd już on i jego koledzy sobie lepiej radzili jak łamali sobie kończyny. - przyjmę to jako komplement też dla mnie - zaśmiał się, chociaż pewnie nikt nie miał równych z dziadkiem frankiem. - w porządku, pasuje mi taki układ - wstał z krzesła, żeby złapać kolejną nieułożoną kostkę i usiadł koło ruby z kostką w ręce, czekając na polecenia.

to prawda xd
- dobrze - mialy ostatnio pewne problemy, ale nie moglaby sie mu do tego przyznac. pozostalo jej udawanie, ze zgadza sie z crazy dani zeby czasem nie wyladowala swojego crazy na niej xd - niech ci bedzie - tez sie zasmiala. anderson jednak mial talent do poprawienia jej humoru nawet jesli sie przed tym bronila ze wszystkich sil. - najpierw musisz zaczac od ukladania bialego. pierwszy srodek, potem boki - odwrocila sie do niego zeby bylo jej wygodniej i popukala palcem w srodek kostki.

nauczyła go układać kostkę rubika i tak siedzieli obok i stykali się ramionami i kiedy udało mu się pierwszy raz w życiu ułożyć kostkę to miał ochotę z wdzięczności pocałować ruby, ale jak jego twarz zaczęła się zbliżać do jej to ktoś zapukał do drzwi i im przerwał, bo rozpoczęły się podchody i musieli wyjść z pokoju. next!

pod wplywem emocji zdecydowala przyleciec tutaj. miala zamiar szukac wsparcia u dani, ale kiedy sie juz tu znalazla uswiadomila sobie, ze chce zobaczyc andersona. poza tym bylo jej troche glupio, ze tak sie zjawila bez zaproszenia. juz szukala wymowek. dosc dlugo sie zastanawiala czy powinna tu byc, ale jak tylko sobie przypomniala kto na nia czeka w domu to poczula jeszcze wieksza niechec do pomyslu o powrocie. w koncu zapukala w okno andersona, ale i tak zastanawiala sie czy jednak nie lepiej uciec gdzies do hotelu.

zawsze miała wymówkę, że do edynburga było najbliżej xd 
siedział w pokoju w samych gatkach i pisał smsy z kumplami z dzieciństwa, którzy też zjechali do edynburga i planowali wspólne piwko. jak ktoś zapukał w jego okno to myslał, że już jakiś kumpel wbijał na biforka, więc zrobił bardzo zaskoczoną minę gdy otworzył okno i zobaczył ruby.
- ruby? naprawdę tu jesteś czy jestem tak bardzo zjarany? - musiał się dowiedzieć na początek zanim ją wpuścił.

to prawda xd na pewno w glowie przygotowala sobie wymowke na kazda okazje.
bardzo starala sie nie patrzec na jego gola glate, ale to bylo trudniejsze niz sie wydawalo. dopiero gdy pojawil sie przy oknie poczula, ze przychodzenie do niego to naprawde glupi pomysl. bylo jej glupio, ze to ona w sekrecie probowala sie dostac do niego, ale potrzebowala jego obecnosci. tylko przy nim potrafila sie rozluznic. - to ja. jestem tutaj - przestapila z nogi na noge.

ciekawe czy ktokolwiek uwierzy w te wymówki!
anderson chętnie pomoże jej się rozluźnić, chociaż wyglądało na to, że póki co tylko się stresowała jego obecnością i gołą klatą.
- wchodź, wchodź - wyciągnął rękę, żeby pomóc jej się wspiąć przez okno. zawiało chłodem, a on był na samych gatkach, więc wiadomo, że nie mógł tak stać w oknie i z nią rozmawiać. a kiedy już weszła do środka to pocałował ją bez pytania. - musiałem sprawdzić czy to naprawdę ty - zaśmiał się i zajął się zamykaniem okna i odgarnianiem bałaganu z łóżka, żeby miała gdzie usiąść. - czy nie powinnaś być teraz na drugim końcu szkocji? - spytał.

pewnie nie! ale zawsze warto byc przygotowanym.
jak juz sie pogodzi z tym, ze teraz nie ma odwrotu to sie w koncu rozluzni. kto by pomyslal, ze kiedys ruby bedzie sie wspinala do niego przez okno bez jego namowy.
serce zabilo jej troche mocniej kiedy ja pocalowal. nie spodziewala sie tego, ale cieszyla sie, sze to zrobil. - powinnam - pokiwala glowa. - ale potrzebowalam uciec i nie wiedzialam gdzie indziej moglabym isc - zaczela sie tlumaczyc. sklamala bo zawsze mogla zatrzymac sie w pierwszym lepszym hotelu, ale nie chciala byc sama. - dani nie wie, ze tu jestem - dodala. spojrzala na swoje buty bo nadal bylo jej glupio.

dobrze ją nauczył! teraz robiła spontaniczne głupoty z własnej woli, a on był tylko świadkiem.
- dobrze, że przyjechałaś tutaj - zapewnił ją i nie dopytywał już o nic więcej. wiedział, że ostatnio jak się wkurzyła na ojca to uciekła do innego kraju, więc domyślał się, że święta też nie były łatwe i że potrzebowała ucieczki. - jeśli chcesz to możemy wylosować nowy kraj, do którego możemy polecieć - dodał z rozbawieniem, żeby się rozluźniła. - okej. możemy wyjść na miasto - zasugerował. może chciała uniknąć spotkania z dani. jakby siostra teraz wparowała do jego pokoju i zastała go na gatkach w towarzystwie ruby, która powinna być w glasgow, to nigdy by się z tego nie wytłumaczyli xd - jesteś głodna? moja mama upiekła - podał jej talerz z brownie, które było dorobione, bo innego pieczenia w wykonaniu morgan sobie nie wyobrażam xd

nie byla z tego dumna!
cieszyla sie, ze jej nie wypytywal dokladnie o cala historie bo nie chciala teraz o tym opowiadac. troche sie obawiala zartow na temat tego jak ja do niego ciagnie, ale anderson znowu okazal sie wyrozumialy. czasami ja pozytywnie zaskakiwal! - tym razem nie spieszy mi sie z wyjazadem - zasmiala sie nawet. - spacer dobrze mi zrobi - pokiwala glowa. to jak tu teraz stali nie wygladalo dobrze i tym razem dani mialaby ogromny powod do obrazy. chwycila ciastko bo nie spodziewala sie, ze morgan tylko takie piecze xd tym bardziej na swieta!

a on był bardzo dumny!
może podświadomie wiedziała, że anderson nie będzie o nic wypytywać, a dani wręcz przeciwnie i dlatego wolała podejść do jego okna. 
- w takim razie mam nadzieję, że znajdziesz w edynburgu wszystko czego potrzebujesz - posłał jej trochę zalotny uśmiech jak na awku. wystarczyło już, że znalazła w edynburgu andersona, niczego więcej nie potrzebowała! - chwila, muszę się ubrać - gdyby wybrała siedzenie w pokoju to mogłaby się napatrzeć na gołą klatę andersona, ale zamiast tego on założył jakiś szalony świąteczny sweter, bo wszyscy hurdowie takie nosili w święta i potem robili zdjęcia rodzinne. widząc, że wzięła brownie, zastanawiał się czy powiedzieć jej, że ją potrzepie, ale uznał, że lepiej będzie dla jej wyluzowania oraz dla ich relacji jeśli jej tego nie powie xd będzie mogla się potem wkurzyć na niego. ciekawe czy dani jadła ciastka mamusi czy wiedziała, że trzeba ich unikać!

chociaz on!
tak, to zdecydowanie byl powod dla ktorego wybrala jego okno hehe. na pewno nie dlatego, ze gdzies gleboko ukrywala Sie nadzieja ze pocalunki poprawia jej humor.
- tez mam taka nadzieje - usmiechnal sie. nie przyzna sie ale juz znalazla to czego potrzebowala. Anderson z gola klata mial duze szanse by poprawic jej humor. szkoda ze wybrala spacer i zaraz ja schowal. crazy dani pewnie jadla ciastka mamusi. gdyby ruby wiedziala co w nich jest to by sie nie skusila. pewnie nigdy nie probowala trawki! dobrze ze on byl juz wprawiony i sie nia zaopiekuje. nie bedzie mial wyjscia! - gdzie idziemy? - obserwowala jak sie ubieral ale odwrocila wzrok gdy spojrzal w jej strone.

pocałunki to miły dodatek. on się cieszył, że wybrała jego okno. nadal nie rozumiał co do niej czuje, ale od czasu ich ostatniej rozmowy próbował to rozkminić. będzie musiał zjeść więcej wypieków mamusi, żeby wejść na taki poziom świadomości, że sobie wszystko uświadomi. anderson się na pewno nią zaopiekuje! chociaż po cichu liczył na to, że zjarana ruby będzie tak samo zabawowa jak ta pijana.
- kilku moich kolegów idzie na piwo i karaoke - rzucił pomysłem. mało romantycznie xd

to ze w ogole cos nad tym rozkminial bylo sukcesem! ruby byla przekonana, ze ich rozmowa nie miala na niego wplywu. sama po raz kolejny lamala swoje zasady. miala sie trzymac od niego z daleka! teraz byla sytuacja emergency wiec ich spotkanie tez sie nie liczy hehe
- okej - pokiwala glowa i wymusila sie na usmiech, ale nie potrafila ukryc tego, ze nie jest zachwycona jego pomyslem. wolalaby miec go tylko dla siebie skoro juz sie tu zjawila.