posiadłość rodziny beauclerk

First topic message reminder :

to niech będzie, że dzisiaj było to spotkanie u jej ojca, na którym miał pojawić się albert, o czym clementine doskonale wiedziała i wypiła wcześniej jakiś trzy kawy, żeby wytrzymać do tak późnej godziny, bo wstała jakoś bardzo wcześnie rano, bo miała jeszcze basen przed lekcjami, bo jak dobrze pamietam to chyba należała do sekcji pływackiej, a jak nie to zawsze mogła pływać sobie tak rekreacyjnie o 6 rano xd no i czekała w jakiejś sali, którędy mieli wychodzić wszyscy ci z tego spotkania. znaczy kręciła się tam raz na jakis czas, niby przypadkiem i czekała, aż skończy się to wszystko, by choć na chwilę spotkać się z albertem.

- no tak... - pogłaskała się po ramieniu, wzdychając ciężko - ale na pewno masz dziewczynę - w końcu nie był brzydki, to musiał mieć, tak przynajmniej jej się wydawało. jednak jak widać nie zawsze tak bywa. - i w ogóle.....nie wiem jak to będzie, nie wyobrażam sobie tego w ogóle - oparła się łokciami o stół i twarz na dłoniach, chociaż tak nie wypadało! ale teraz miała w tyłku cały ten savoir vivre!

- jaaa? nie, no co ty. - odpowiedział, jakby to była najbardziej oczywista rzecz na świecie! aż się zdziwił, że w ogóle spytała o coś takiego. podrapał się po oku i westchnął. - też sobie tego nie wyobrażam. chyba mnie to trochę przerasta. jeszcze kilka dni temu nie miałem pojęcia o twoim istnieniu, żyłem zupełnie inaczej, a teraz jestem tutaj i... zobaczymy. - wzruszył ramionami. patrz, jak nam się chłopak otworzył! pewnie dlatego, że próbuję napisać tego posta od dwudziestu minut, ale niestety moja wena jest równa zeru. idę spać! więc pewnie zaraz państwo beauclerk oznajmili, że już jest późno i że szofer już na dole czeka na louisa, więc się pożegnali i wrócił do domu.