Cichy zakątek

haha <3
i mieszkał w piwnicy, ale teraz ma ładny pokoik, bo roy zamyka go dla odmiany w łazience, bo tam nie ma okien i kenny nie może spieprzyć. a w piwnicy trzymał zioło, które roy oddał na policję zapewne! i grace się zrobiło smutno i wróciła do domu. z tego wszystkiego napisała smsa do chrisa i poszła spac,. bo przecież do szkoły na rano!

zbierał te bajeranckie kwiatki załączone na obrazku bo lubił robić takie słodkie rzeczy. pewnie układał je w bukiecik a potem pisał o nich wiersze. taki był z niego fajny pisarz. dobra, ogólnie szukał natchnienia i palił papierosa.

grace zerwała z chrisem! ci tak tylko powiem. i zbieraj lilkę do trójkąta, co nie <3
no ale florian nie wiem po co szedł w ogóle gdzieś, bo w domu niedawno jeszcze ruchał się z theo w kuchni. no ale ok. szedł po wino, bo theo całe zużył do sosu w lasagne a pić nie było czego. tutaj niedaleko gdzieś była jakaś melina i monopolowy, to szedł tędy. i julek leżał na ziemi pewnie, bo wąchał ziemię, pewnie go to strasznie kręciło... nie wnikam. no ale florek się przez niego wyjebał! - kurwa!!!!!!!!!!!!! truuuuuuuuuuuuuup!!!!!!!!!!!!!!!!1 - zaczął się wydzierać, bo myślał, ze się przewrócił o zwłoki :c

hehe, spoko! potem gram lilka - sebastian. coś się obmyśli!
nie wiem dlaczego julian miałby wąchać ziemię, dobra załóżmy że tak szukał natchnienia. pewnie wstał na równe nogi jak florian zaczął się drzeć. - cicho........ - mruknął o wiele spokojniej niż on i nawet zatkał mu buzię dłonią, żeby przestał wrzeszczeć. pewnie jak go dotknął to strasznie go to podjarało, ale oczywiście miał kamienną twarz i tylko w duchu się z tego cieszył. - cześć - wymamrotał w końcu, przecież się znali bo chodzili do jednej klasy. to ogólnie jakaś klasa gejków!

ej! ja chcę lilkę! klasa gejów? pewnie tylko florek się do tego z theo otwarcie przyznają. reszta uważa ich za takich super i chce być jak oni, więc zaczęli jarać się facetami. florian myślał, że za dużo dzisiaj zapalił zioła rano na lepsze sranie, skoro trupy do niego gadały i nawet go macały, ale obok przejeżdżał rower to poświecił trochę na mordę tego blondaska. florian zamrugał. - julian?! ja pierdole. pogrzało cię do reszty?! - odepchnął go od siebie. - co kurwa to ma być... jara cię leżenie na zimnej ziemi? masz problemy w domu? - przyglądał mu się bacznie. dla niego to nie było normalne, żeby leżeć w parku po nocach na ziemi.

ja też chce lilkę i wcześniej zamówiłam kolejke, hehehehe!
tak, tak na pewno tak było bo przecież geje są teraz taaacy nie popularni. zresztą julek jest bi, to inna sprawa xd trochę mu się smutno zrobiło, że go tak odepchnął ale cóż, wzruszył tylko ramionami i włożył ręce do kieszeni jeansów. - broń ci boże, nie jara mnie leżenie na ziemi - pokręcił głową - po prost eksplorowałem świat! - dodał pociesznie i uśmiechnął się. robił głupsze rzeczy więc leżenie na ziemi było dla niego całkiem normalne.

- zachowanie pokroju tych świń, co szukają trufli - jego dziadek miał takie świnie we francji kiedyś to trochę o nich wiedział. - trufle tutaj nie występują - dodał od razu, żeby rozwiać wszelkie wątpliwości, bo jeszcze julek naprawdę ich szuka i tylko się zawiedzie, gdy za sto lat ktoś powie mu to samo, co teraz może florek, co nie. - dziwak z ciebie, serio - dalej był taki skaszony całą tą sytuacją. na tyle, ze nie zwrócił uwagi, że cały od trawy jest brudny, bo się w niej wytarzał przez kolegę juliana!

- francja to dziwny kraj - mruknął kiedy ten zaczął mu o truflach nawijać, pewnie nawet nie wiedział co to. dobra może jednak wiedział, ale nie bardzo go ten temat obchodził. dostrzegł jednak, że florek jest cały brudny więc rzucił się, żeby go wytrzepać ;x - jezu, jak się ubrudziłeś - pewnie zaczął strzepywać z niego trawkę i błoto. taki był uczynny! florek powinien być mu wdzięczny, a nie marudzić. może i theo go ruchał, ale to julian czyścił mu teraz sweterek, czy co tam miał na sobie. zaraz mi z lookbookiem pewnie wyjedziesz ;x

nie chce mi się mu wstawać foty xd no więęęc, florek pokręcił głową. - to anglia jest dziwna - przynajmniej dla niego. ale znowu nie na tyle by na swój sposób jej nie kochać. w końcu tu miał miłość swojego życia, ho ho. - jeszcze tu? - wskazał mu miejsce bo przecież to on jest temu winien, że jest cały brudny. w ogóle zdziwił się, że ten go maca! - ej, ej! - odsunął go od siebie w końcu i zmrużył oczy. - bo pomyślę, że chcesz się przylizać - powiedział rozbawiony. ach ten bezpośredni florek.

tobie się nie chce!?!?!?!?!?!?
dla juliana anglia była spoko, tu się urodził i wychował. pewnie miał ten uroczy brytyjski akcent który kocham i wielbię. ech, muszę sobie bilety do londynu kupić w końcu ;x jak wskazał to miejsce to od razu przetrzepał jego sweterek i florian znów był czyściutki i śliczniutki! zrobiło mu się głupio kiedy usłyszał jego słowa, ale oczywiście udał, że też go to bawi i zaśmiał się - no co ty, jejku przecież masz chłopaka, a ja ostatnio obczaiłem taką fajną laskę! - zaczął od razu mamrotać. co do tej laski to chodziło mu o zoe, której gapił się w cycki!

florian wybałuszył oczy i przyłożył dłoń do usteczek!!!!!!!!!!!!!!!!11 normalnie wykrzykniki mu się w oczach pojawiły. - TY NA MNIE LECISZ! - stwierdził. już nawet nie pytał. zrobił kilka kroków do tyłu. - dlatego zawsze dajesz mi ołówki na technice! i zawsze siadasz za mną! - wycelował w niego swój paluch. to nic, ze teraz florek uczył się w domu. ale wcześniej zawsze tak było. boże! nigdy nie myślał o nikim innym jako o potencjalnym chłopaku oprócz theo ale ten julek był nawet nawet. ciekawe jakiego miał kutasa!

nawet nawet? julek był piękny! wykrzykniki w oczach najlepsze <3
boże zrobiło mu się super głupio. myślał, że potrafi trzymać emocje na wodzy, ale wychodziło na to, że można było z niego czytać jak z otwartej książki! zaśmiał się dość nerwowo i wyciągnął fajkę żeby zapalić - daje ci ołówki, bo zawsze ich zapominasz! - wytłumaczył się od razu i przewrócił oczami. dobra leciał na niego, ale co mógł poradzić! :d pewnie siadał za nim, żeby móc zaciągać się jego perfumami i patrzeć na jego seksi włosy, brzmiał jak prześladowca :c

- ktoś normalny by przestał mi je pożyczać bo nigdy ich nie oddaję! - zauważył i pokręcił głową. na pewno julek kopal milion tych ołówków, by później mu starczało i jeszcze żeby florkowi je dawać. pewne chciał go tak kupić. ale nie, nie. florek się tak nie da. - jak się theo o tym dowie to ci wpierdoli! zobaczysz! - zaraz mu pogroził theo, chociaż pewnie jakby julek chciał to sam by znokautował theo, bo to takie chucherko. ech! - oblech jesteś! tak się kurde ukrywać... - pokręcił głową.

- po prostu kurwa jestem miły, już ci nigdy niczego nie pożyczę - ta na bank, pewnie od razu jak florian wróci do szkoły to da mu długopis, albo linijkę. - dostane od theo za to, że pożyczam ci ołówki? nie słyszałem nigdy o bardziej idiotycznym powodzenie bójki - pewnie, że by go znokautował. chociaż szkoda by mu go było, bo theo też był śliczny! biedny julek :c - z niczym się nie ukrywam, to ty coś wymyśliłeś - przecież on się nie ukrywał, po prostu się nie obnosił z tym xd

- fuj! rzygać mi się chce! - odszedł parę kroków - ale i tak niezłe ciacho jesteś - mrugnął do niego zawadiacko i w podskokach poleciał do theo opowiedzieć mu o tym, jak to julek go napadł i chciał wyruchać w ciemnym lesie! daj kogoś innego :c

Był dość ładny i ciepły wieczór jak na klimat panujący tutaj, więc Amelia nie chciała siedzieć znów sama w domu. Naprawdę miała wielkie zamieszanie w głowie, powoli przechodziło jej po Philipie, choć może już jej przeszło, zdała sobie sprawę, że to nie miało nigdy prawa powodzenia. Jednak mimo iż pogodziła się z tą sprawą to wciąż w jej głowie tkwił inny problem, a mianowicie tajemniczy pocałunek Jem'a i jego ucieczka. Nie spodziewała się tego, a że od tamtej pory go nie widziała to z nim nie rozmawiała i to było takie dziwne. Choć pewnie i tak z nim o tym nie pogada bo będzie się wstydziła. Tyle myśli, taki mętlik. Wybrała więc najcichsze miejsce w parku, pewnie tam gdzieś była jakaś ławeczka obok tego drzewka, więc siadła na niej i patrzyła zamyślona gdzieś przed siebie.

Przepraszam, że dopiero teraz ale mój internet po prostu odmówił posłuszeństwa, więc już nie miałam żadnej wymówki, żeby się nie uczyć i miałam uroczą randkę z fizyką. Tak, więc James Amadeus Whittmore miał jeden z tych swoich dni, w których stawał się humorzastym dzieciakiem pragnącym wszystko dla siebie. Kiedy chodził do przedszkola to on zawsze bawił się samochodzikami wprowadzając terror wśród innych dzieci. Poza tym jak zwykle to on ciągnął dziewczyny za warkocze bawiąc się w końskie zaloty. Idąc teraz bez większego celu przed siebie zauważył blondynkę - ładną, zgrabną, kształtną, idealny materiał na żonę. Łapiąc ją za kosmyk blond włosów od razu odrzucił tą myśl na samo dno swojego umysłu i łącząc fakty uśmiechnął się nieco przepraszająco przymykając oczy od słońca w jej stronę.

Spoko rozuniem. Przynajmniej powiedz ze się ładnie nauczylas?
Amelie podziwiala piękno przyrody w tym miejscu. Ptaszki cicho śpiewał, przyjemny lekki wierzył mierzył jej fryzurę i niósł zapach kwitnących kwiatów na drzewie obok którego siedziała. Można by powiedzieć, że to istna sielanka ale nie było tak. Za dużo myśli o przystojnym mężczyźnie który właśnie do niej zmierzał przebiegało jej głowę. Nie mogła się nie uśmiechać na jego widok, ale jednak wiedziała tez ze to nie jest takie piękne jak się wydaje. Jem był przystojny, mądry, seksowny, doświadczony, ideał dla niej. Jednak ten ideał nie był dla niej dostępny, a może był. Sama juz nie nie wiedziała ale na pewno miło się jej zrobiło jak zaczął się bawić pasmem jej włosów.
- Lubie to miejsce, wiesz?
Zapytała go bo uznała ze to najlepszy temat do rozmowy. Na pewno lepszy niż zapytanie go o pocałunek i ucieczkę. Trochę się bała tego tematu, choć wiedziała że kiedyś go poruszy.

Nienawidzę fizyki. Jem pragnął wielu rzeczy, pragnął być szczęśliwy, pragnął budzić się w łóżku obok kobiety, którą kocha, pragnął mieć gromadkę wrzeszczących dzieciaków zwlekających go rano z łóżka, pragnął to wszystko a jednocześnie ta myśl go przerażała. Lubił swoje życie.
- wiem - powiedział jakby znali się od lat a na tej ławeczce opatrywał jej stłuczone kolano jednakże pomimo, że to nigdy się nie zdarzyło on uśmiechnął się na tą myśl po czym próbując zachować powagę usiadł obok niej - cicho tu - rzekł lekko po czym potarł swój zarost w zamyśleniu - można wiele rzeczy przemyśleć na spokojnie - dodał szeptem po czym spojrzał jej w oczy.

Ej spoko, ja też, miałam zawsze w liceum pały i ledwo z niej zdawałam bo fizyka to zuo i dzieło szatana. Wgl paczę na av i myślę kiedy on to z siebie zerwie, to chore.
W sumie ich pragnienia, tudzież marzenia na przyszłość były bardzo do siebie podobne. Oboje pragnęli jakieś stabilizacji, szczęśliwej rodziny, miłości, tego kogoś obok, na kogo zawsze można liczyć i tak dalej. Jednak on się jeszcze trochę tego bał, a ona w sumie już nie. Kobiety jednak myślą inaczej poprzez swój zegar biologiczny, on się na tym pewnie znał.
- Tak, ta cisza to idealne miejsce na ukojenie skołatanych myśli po całym dniu życia w szaleństwie..
Lekko się do niego uśmiechnęła, musiała przyznać, że czasem Jem znał ją bardzo dobrze, jakby znał ją całe życie, a tak nie było. Widać czasem umieli znaleźć wspólny tok myślenia. Wiele ich łączyło.
- Czasem tylko tu można wszystko sobie poukładać.
Powiedziała dość cicho patrząc przy tym na niego, byli tu sami więc rozmowa mogła być prowadzona wręcz półszeptem, a i tak by się słyszeli.

umówiła się z danielem w tym cichym zakątku, bo miała z nim do pogadania o indii i nie tylko! pewnie miała kaca po wczorajszym piciu z przyjaciółką, ale nie było z nią najgorzej bo jednak się jakoś zebrała. nawet upiekła czekoladowe babeczki, jednak zamiast przepełnione miłością, były przepełnione rozpaczą i wielkim wkurwieniem. ale i tak smakowały zajebiście! zapakowała więc kilka w plastikowy pojemnik i włożyła do swojej torebki. teraz czekała tutaj na daniela, który się nie spóźniał, bo to ona przyszła trochę wcześniej niż powinna!

nie wiedział o tym, że india już wszystko wypaplała agnes, chociaż mógł się domyślić, skoro były takimi super psiapsiółeczkami, chociaż ostatnio to daniel informował indię o tym, że agnes sypia z williamem, więc może jednak nie mówiły sobie wszystkiego. głupi, tak się łudził! nie chciał, żeby agnes o tym wiedziała, powiedział tylko ablowi, bo liczył na jego męskie dobre rady, ale chyba i na to nie mógł liczyć. sam miał mętlik w głowie i pewnie i tak się chwilę spóźnił na spotkanie z przyjaciółką, bo ostatnio za dużo myślał o indii i za dużo rzeczy nawalał, więc nie miał czasu. xd ale przyszedł w końcu i gdy dostrzegł agnes, od razu przyspieszył kroku i skinął w jej stronę głową.
- jestem, jestem. - rzucił, klikając coś jeszcze w telefonie, bo załatwiał milion spraw naraz.

na awku daniel jest taki uśmiechnięty, kto by pomyślał! :d
niby tak inteligentny, a nie domyślił się że agnes już wszystko wiedziała, żal! no i jasne, jak zawsze nie miał czasu!
wstała i przytuliła go mocno na powitanie oczywiście, a potem dała mu buziaczka w policzek. jasne, to nie są takie fajne buziaki jak te od indii, ale i tak powinien się cieszyć! - jak zawsze zapracowany, co ty byś zrobił bez telefonu - zaśmiała się widząc jak kilka coś w tym telefonie. od razu wyjęła w torebki pudełeczko i je otworzyła, babeczki były jeszcze pewnie ciepłe - proszę, to dla ciebie - ostatnio mu obiecywała swoje wypieki więc dotrzymała słowa!

to jest jego avek don juana, ustawiony kiedy myślał, że przeleci indię! xd
no sorka, ale skoro danielowi nigdy nic nie wychodzi, to tyczy się też jego domysłów i w ogóle. wszystko zawsze było inaczej niż to sobie planował.
- oooo, dzięki! - od razu mu się oczy zaświeciły na widok babeczek, bo po poprzednim avku zadecydowałam, że był wiecznie głodny. zaraz złapał jedną babeczkę i od razu się w nią wgryzł. - z jakiej to okazji? znowu coś nabroiłaś? - spojrzał na nią badawczo. ostatnio chciała go przekupywać tymi babeczkami, więc nie wiadomo co jej teraz po głowie chodziło. udawał, że to wcale nie on był tym, który nabroił!

awek don juana, awek forever hungry i co jeszcze? ogólnie chciałam ci wlepić minusika za percy'ego ale nie miałam serca. xddd
dusza jej się radowała, śpiewała i tańczyła kiedy jadł ze smakiem. - ja nabroiłam? - szturchnęła go i chyba powinien załapać, że chodziło o niego. chociaż to daniel, wcale nie musiał tego załapać........... - chyba raczej to się tyczy ciebie casanovo - zaśmiała się. na szczęście mając jego problemy do obgadania mogła zapomnieć o swoich. czyli o bracie w psychiatryku i williamie, za którym tęskniła. pewnie jak się upije to do niego poleci ;x a daniel po pijaku będzie dzwonił do indii. to się dobrali!