edie

edie zaprosiła do siebie bree, która płakała bez przerwy jej w ramię, piekły babeczki, miały delikatne wino żeby się nie spić. gadały głównie o głupim alfim ;x

jakie mieszkanko ładne. xd
bridget zawsze, kiedy była smutna, piekła babeczki na umór i wszystkie jeszcze wpychała w siebie, bo zajadała problemy. dobrze, że edie zaprosiła ją do siebie, to chociaż pomagała jej zjadać te babeczki, bo inaczej bree niedługo przemieni się w helgę. spojrzała na telefon.
- dalej się do mnie nie odzywaa-aa! - zawyła, bo miała nadzieję, że jednak zmieni zdanie i przyleci do niej z kwiatami. to nic, że przez ostatnią godzinę edie wbijała jej do głowy, że alfie jest głupi.

pozdrawiam xd
edie próbowała ją przekonać do tego, że alfie już do niej nigdy nie wróci bo dla niej był palantem, dupkiem, skrzywdził jej siostrę bliźniaczkę to jakby skrzywdził ją samą! przytuliła do siebie bree, gładząc ją po plecach - kochanie, ileż razy mam ci to powtarzać, że alife już do ciebie nie wróci. on wolał kogoś innego, jest niedojrzałym dupkiem - westchnęła teatralnie - nie powinnaś o nim myśleć, wiesz ilu jest facetów na świecie, którzy czekają na taką super dziewczynę jak ty? - pocałowała ją w czółko - zjedz ciasteczko na pocieszenie - podała jej talerzyk. sama zjadła dwie babeczki.

edie zamiast pocieszać bree i zapewniać, że alfie jeszcze się nawróci, to powtarzała, że to się nie stanie. bridget wolałaby teraz słyszeć, że alfons na pewno żałuje swojej decyzji, nawet jeśli to nie była prawda!
- kogo?!?!?!??!?!?!?!?!?!?!??!! - odsunęła się szybko, bo nie wiedziała, że alfons już zdążył sobie ogarnąć nową (a raczej starą) duperkę. edie wcześniej to przed nią ukrywała! przy zerwaniu powiedział tylko, że tego nie chce i coś tam. znudził się nią i tyle. nie wiedziała, że już miał inną! cham i prostak. - nie chcę innych facetów, chcę jeeego! - zawyła znowu. cały czas zapychała się babeczkami. kolejna blacha już stała w piekarniku.

- to ty nie wiesz? widziałam go ostatnio z taką blondyneczką, łazili razem sobie gdzieś po uczelni, chichrali się, on ciągle do niej dzwoni... oj bree, zrozum w końcu że to jest definitywny koniec i nigdy już ze sobą nie będziecie, a on wcale się tobą nie znudził. znaczy wróć, znudził się tobą bo wolał inną dziewczynę od ciebie. ale nie martw się, pójdziemy we dwie na bal to nie będziesz przynajmniej sama i będziemy się świetnie razem bawić. upijemy się, najemy... pośmiejemy się ze sztywniaków - zachichotała - bree... nie smutaj kotku, bo mnie też jest smutno - pociągnęła nosem. zajadały się obie babeczkami, to potem ich nikt nie zechce xddd

- jak możesz tak mówić! nie chcę o tym słuchać! lalalalalala! - zatkała uszy i śpiewała, żeby zagłuszyć to, co mówi edie. - nie chcę iść na bal, miałam iść z nim! - jęknęła i zawinęła kolana pod brodę. sięgnęła po kolejną babeczkę, chociaż już dawno powinna przestać jeść. była w trybie, w którym nie zauważała takich rzeczy. tylko jadła i płakała. - jak mam nie smutać, kiedy moje życie się zawaliło! - jęczała dalej. póki co wszyscy w paczce chcą edie, a bridget się opycha babeczkami, to nic dziwnego, że nikt w paczce na nią nie leci.

prawda jest taka, że bree była dzieciakiem a edie była już dojrzałą studentką, która miała swoją karierę, grywała w barach, nie obżerała się ze smutku babeczkami... dlatego każdy z chłopców się w niej podkochiwał, znaczy wróć, większość paczki się w niej podkochiwała. edie to była kochana dziewczyna, ale musiała mówić bree prawdę. zabrała jej łapki z uszu, spoglądając jej w oczy - bree, musisz zrozumieć kilka rzeczy, okej? alfie wrócił do swojej byłej dziewczyny, a ty go obchodzisz tyle co zeszłoroczny śnieg. to dupek, który skacze sobie z kwiatka na kwiatek. a jak będzie cię chciał z powrotem, powinnaś kopnąć go w tyłek i tyle! - zarządziła - chcesz iść na bal, chcesz chcesz, bo kto mnie będzie wspierał jak nie zostanę królową? - zaśmiała się. i tak nie zostanie xd

bridget na co dzień była najweselszym stworzonkiem na świecie, więc jak chłopcy mogli się w niej nie podkochiwać? pewnie była za bardzo podobna do nich, radosna i głupkowata, a w edie mimo wszystko było coś innego, pociągającego dla nich. na pewno tak było.
- skoro teraz wrócił do swojej byłej dziewczyny, to może do mnie też kiedyś wróci. - wymyśliła bardzo mądrze. xd ach, biedna, naiwna i mimo wszystko wciąż ślepo zakochana! - jak nie zostaniesz królową, będziesz mogła przyjechać do mnie i wtedy będę cię wspierać. ale pewnie zostaniesz, więc będziesz się dobrze bawić i nie będziesz mnie potrzebować. - zapewniała ją. chociaż piper i bridget też są kandydatkami na królowe...

- musisz iść do jasnego gwinta, nie masz innego wyboru jak pójście ze mną, ubranie się w tą super świetną kieckę, którą mi ostatnio pokazywałaś i oczywiście zagranie wszystkim dookoła na nosie. musisz pokazać swojemu byłemu, że świetnie się bez niego bawisz, bree, no! weź, nie płaczemy, nie narzekamy, tylko w piątek grzecznie idziemy do fryzjera, malujemy pięknie paznokcie i wbijamy na parkiet. kradniemy butelkę i tańczymy do białego rana razem ze wszystkimi - klasnęła w dłonie. moje postaci nie mają żadnych szans, ale trudno xd

- może zobaczy jak pięknie wyglądam i będzie chciał ze mną zatańczyć. - wymyśliła. mimo wszystko jej myśli wciąż krążyły tylko i wyłącznie wokół alfonsa, ech. będzie musiała w końcu przejrzeć na oczy! póki co tylko zajadała się babeczkami, płakała i gadała o nim. obżarły się tak, że nie mogły się ruszyć i zasnęły. moje się nie nadają na króla i królową, ale cóż xd

przyciągnęła brata do siebie do domu, bo musiała mu się wyżalić. biedna edie ryczała mu teraz w ramię, a ralfie podawał jej co chwilę chusteczkę - czegokolwiek bym nie zrobiła to będzie źleeeeeeeeee - chlipała dalej.

zamoczyła mu całą koszulę, a biedny ralfie nie był super pocieszycielem. cóż, przynajmniej się starał! objął ją i klepał po ramionkach, wiesz typowe "there, there" ;xxxx - może żaden z nich nie jest ci po prostu przeznaczony - wyjaśnił próbując dosięgnąć puszki pepsi, którą pił i która stała na stole, ale stała zbyt daleko, a nie chciał puszczać edie ;c

dlatego do pocieszenia bardziej nadawała się bree aww. ale ralfie był jej braciszkiem, który musiał to robić bo po prostu nie miał innego wyboru. był facetem, to może jej coś doradzi. edie słysząc jego słowa jeszcze bardziej sie rozpłakała - nieeeeeeeeee, nawet tak nie mów - łkała dalej - a może i masz rację, może ja powinnam zostawić ich obu, ale ja kocham matta.. nie chcę niczego psuć, ale leoooooooo - dylematy. spojrzała się na puszkę i mu ją podała - beznadziejny z ciebie brat, ignoruujesz mnieeeee - przytuliła się do poduszki.

napił się szybko żeby zaraz zrobić smutną minkę - nie jestem beznadziejnym bratem - jęknął odstawiając puszkę i znów ją przytulając - no to bądź z mattem - odparł kiedy powiedziała, że go kocha. ale zaraz się rozplakała - to bądź z leo - ale ta dalej ryczała - boże edie twoje życie jest zbyt skomplikowane, to za trudny problem, może po prostu przestań kumplowac sie z facetami - mruknął i przygryzł dolną wargę. tak, zdecydowanie pocieszac nie potrafił.

życie edie polegało na tym, że nazywała go beznadziejnym bratem, on się dawał jej obrażać a potem musiał ją pocieszać w trudnych sytuacjach bo ona tego od niego wymagała. edie to chyba jest jakaś nienormalna, widocznie ma coś nie tak w głowie ;x spojrzała na niego taka zaryczana, pociągając nosem głośno - nie mogę się przestać przyjaźnić z facetami, co ja na to poradzę że moja paczka to też faceeeeci - potarła dłonią o policzek - kocham matta, leo kocha mnie, nie chcę rozwalić ich przyjaźni i co ja mam robić! może być z mattem, leo sobie poradzi? jeeezu - ryczała mu w ramie.

cięzkie to życie ralfiego. ciągle czegoś od niego wymagano. daniel od niego wymagał, edie od niego wymagała, dramaty. on żył w ciągłym stresie! na pewno osiwieje, albo wyłysieje przed trzydziestką - powinnaś przyjaźnić się z dziewczynami, a nie z chłopakami. z tego są same kłopoty - on pewnie też miał taką koleżankę w której się bujał. te sercowe problemy davenportów - bądź z mattem i złam temu drugiemu serce, nie bądź z mattem i złam sobie serce... czegokolwiek nie zrobisz to czyjeś serce będzie złamane - westchnął stawiając edie przed smutnymi faktami.

- jestem beznadziejna! nie powinnam tutaj w ogóle przyjeżdżać, mnie tutaj w ogóle nie powinno być! powinnam wrócić do sydney, gdzie jest moje miejsce, tam się zakopać w piasku i kumplować się z samymi dziewczynami, a najlepiej zostać lesbijką bo to byłby mniejszy problem - łkała w jego ramię - spakuję się jeszcze dzisiaj, tak, kupuję bilet i wracam tam gdzie moje miejsce - pociągała nosem co chwila. zaczęła szukać laptopa.

nie dał jej znaleźć tego laptopa bo zaraz się na niej położył plackiem. może był młodszy, ale na pewno cięższy. w końcu to chłopak - nieeeeeeeeeeeeeee - jęknął - nigdzie nie jedziesz, nie puszczę cię - wyjaśnił - nie bedziesz przez facetów zmieniać kontynentu, nie pozwalam - prowadził swój fascynujący monolog - ogaaaaaaaarnij się, bądź moją super starszą siostrą taka jak zawsze byłaś - dalej na niej leżał xd

- ralphie, złaź ze mnie! ja chcę laptopa, ja chcę do sydney, zostanę tam buddystką albo cholera wie czym, ja już nie chcę żadnego z nich, jestem smutna! - próbowała się wyrwać, ale niestety to nic nie dało - jestem super starszą siostrą? naprawdę tak uważasz? a ja jestem dla ciebie taka niemiła, przepraszam cię za wszystko to co powiedziałam ralphie. nie uważam, że jesteś beznadziejnym bratem... - przytuliła się do niego - ale nie mogę polecieć do sydney? - zapytała rozczarowana.

- o boże! - złapał się za głowę - na prawdę myślałaś, że jesteś okropną starszą siostrą? - otworzył buzię ze zdziwienia - jesteś najlepszą starszą siostrą jaką mogłem mieć! - wyjaśnił - jesteś kochana, pomocna, pocieszna, taka wesoła i nie śmiejesz się ze mnie kiedy zrobię coś totalnie głupiego - wymienił parę jej cech - i dlatego nie możesz wyjechać i mnie zostawić bo sam sobie bez ciebie nie poradzę! - jeśli ktos mi jeszcze raz zarzuci że ralfie to beznadziejny pocieszacz, to jest w błędzie ;x

- to fakt, beze mnie jesteś jak dziecko we mgle - zmierzwiła mu włosy - dobra już dobra, bo popadnę w samozachwyt - zaśmiała się. edie wyglądała koszmarnie, była zapuchnięta, zapłakana, rozmazana. ale miała przy sobie najlepszego braciszka na świecie - julie też sobie beze mnie nie poradzi, podobno niedługo jej chłopak chce ją poprosić o rękę! będziemy mieli ślub w rodzinie - zaczęła znów zacieszać jak głupek. wróciła na chwilę do normalności - ralphie, zostaniesz dzisiaj? - zapytała.

- ślub? - zmartwił się - o nieee, musze kupić nowy garnitur - pewnie zaczął przeglądać katalogi w necie - zostanę - pokiwał główką, a potem pograli jeszcze w jengę i ralfie zasnął jak dziecko na kanapie.

przyszedł do edie, bo nie odbierała i myślał, że coś się stało.

edie siedziała zamknięta w swoim pokoju, bo musiała sobie wszystko poukładać w myślach. wyłączyła telefon, znając życie rodzice też się o nią niepokoili. poszła otworzyć drzwi, taka kompletnie nieogarnięta - cześć - wpuściła go do środka.